Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.398.2019.2.MŁ
z 12 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu 23 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości używania dotychczasowej drukarki fiskalnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości używania dotychczasowej drukarki fiskalnej. Dnia 23 sierpnia 2019 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji dotyczącej wprowadzania zmian dokonywanych na urządzeniach fiskalnych odnośnie przypisania nowych oznaczeń literowych do stawek podatku VAT/Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r., poz. 816 § 6.1 pkt 5.

Dotyczy oznaczeń:

Stare oznaczenia: A – 23%, B – 8%, C – 0%, D – 5%, E – rezerwa, F – rezerwa, G – sprz. zw.

Nowe oznaczenia: A – 23%, B – 8%, C – 5%, D – 0%, E – sprz. zw, F – rezerwa, G – rezerwa.

Wnioskodawca posiada drukarkę fiskalną i prowadzi na niej przez 3 dni w miesiącu tylko i wyłącznie sprzedaż biletów miesięcznych objętych 8% stawką podatku VAT/ czyli B-8%/ zaś pozostałe liczniki stawek są nieużywane.

Drukarka posiada możliwość zapisu ponad 500 raportów dobowych.

Chcąc spełnić obowiązek wynikający z Rozporządzenia Zainteresowany zwrócił się do serwisanta jego drukarki o naniesienie stosownych poprawek. Serwisant oświadczył, że po otrzymaniu informacji od producenta nie ma możliwości technicznych dokonania takich zmian gdyż stawka G-Sprz.zw jest na trwale zapisana w urządzeniu.

Producent widzi tylko jedyne rozwiązanie – zakup nowej drukarki za jedyne 2990 zł netto/ brutto 3677,70 zł. W obecnych czasach dla Wnioskodawcy taki koszt jest nadmiernie wysoki i nieuzasadniony, gdyż drukarka jest pełnosprawna, sprzedaż od lat prowadzona jest tylko w jednym liczniku B – 8%, który jest niezmienny po nowelizacji Rozporządzenia Ministra Finansów.

Wnioskodawca nadmienia, że w dniu instalacji drukarka posiadała ważną homologację Ministra Finansów z dnia 19 maja 2005 r.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 23 sierpnia 2019 r. wynika, że od dnia 12 czerwca 2006 r. – data fiskalizacji kasy – była prowadzona tylko i wyłącznie sprzedaż pod literą B – 8% i nadal jest prowadzona sprzedaż tylko i wyłącznie pod literą B – 8%.Wnioskodawca oświadcza, że na tej drukarce fiskalnej w przeszłości nie były rejestrowane żadne inne stawki pod symbolami D – 5%; E – rezerwa; G – sprzedaż zw., obecnie też nie ewidencjonuje pod tymi symbolami żadnej sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany nadal może używać ww. drukarki fiskalnej do sprzedaży biletów miesięcznych (używany tylko licznik B – 8%), pomimo braku możliwości technicznych dostosowania do bieżącego Rozporządzenia Ministra Finansów i zaprogramowania litery E jako sprzedaż zwolniona i skasowania litery G – obecnie zaprogramowanej jako sprzedaż zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawcy, drukarka fiskalna mająca zastosowanie tylko i wyłącznie do ewidencji sprzedaży w jednym liczniku B – 8% jest pełnosprawna do dalszej działalności, a wydatek na zakup nowej drukarki jest zbyteczny i bardzo kosztowny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2019 r.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

Art. 111 ust. 6a ustawy określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa fiskalna on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U 2019 r., poz. 816), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych. Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Zgodnie z art. 145a ust. 2 ustawy, kasa rejestrująca z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane, a w przypadku kasy z elektronicznym zapisem kopii – dodatkowo zapewniać bezpieczne ich przesyłanie na zewnętrzne nośniki danych.

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję:

1. wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;
2. w przypadku otrzymania przed dokonaniem sprzedaży całości albo części należności (zapłaty):
   1. w gotówce – wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny z chwilą jej otrzymania;
   2. za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem – wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny niezwłocznie po jej uznaniu na rachunku podatnika, nie później niż z końcem miesiąca, w którym została uznana na rachunku podatnika, a jeżeli przed końcem tego miesiąca dokonano sprzedaży, nie później niż z chwilą jej dokonania;
3. wystawiają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
4. wystawiają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu; w przypadku kas on-line zamiast raportu fiskalnego okresowego (miesięcznego) podatnicy mogą wystawić łączny raport fiskalny okresowy (miesięczny);
5. przypisują oznaczenia literowe od „A” do „G” do stawek podatku lub zwolnienia od podatku, przypisanych do nazw towarów i usług, w następujący sposób:
   1. literze „A” – jest przypisana stawka podstawowa podatku w wysokości 22% albo 23%,
   2. literze „B” – jest przypisana stawka obniżona podatku w wysokości 7% albo 8%,
   3. literze „C” – jest przypisana stawka obniżona podatku w wysokości 5%,
   4. literze „D” – jest przypisana stawka obniżona podatku w wysokości 0%,
   5. literze „E” – jest przypisane zwolnienie od podatku,
   6. literze „F” i „G” – są przypisane pozostałe stawki podatku, w tym wartość 0% (zero techniczne) w przypadku sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 119 ust. 1 lub art. 120 ust. 4 ustawy;
6. przedstawiają, na żądanie organu podatkowego, przypisanie odpowiednich oznaczeń literowych do danej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, o których mowa w pkt 5;
7. przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351), i zapewniają do nich dostęp;
8. umieszczają wyświetlacz kasy w miejscu umożliwiającym nabywcy odczyt wyświetlanych na nim danych;
9. zapewniają stan techniczny kasy gwarantujący czytelny wydruk paragonów fiskalnych i faktur, umożliwiający nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej sprzedaży.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada drukarkę fiskalną i prowadzi na niej przez 3 dni w miesiącu tylko i wyłącznie sprzedaż biletów miesięcznych objętych 8% stawką podatku VAT zaś pozostałe liczniki stawek są nieużywane. Chcąc spełnić obowiązek wynikający z Rozporządzenia Zainteresowany zwrócił się do serwisanta jego drukarki o naniesienie stosownych poprawek. Serwisant oświadczył, że po otrzymaniu informacji od producenta nie ma możliwości technicznych dokonania takich zmian gdyż stawka G – sprz.zw jest na trwale zapisana w urządzeniu. Wnioskodawca nadmienia, że w dniu instalacji drukarka posiadała ważną homologację Ministra Finansów z dnia 19 maja 2005 r. Od dnia 12 czerwca 2006 r. – data fiskalizacji kasy – była prowadzona tylko i wyłącznie sprzedaż pod literą B – 8% i nadal jest prowadzona sprzedaż tylko i wyłącznie pod literą B – 8% . W przeszłości nie były rejestrowane żadne inne stawki pod symbolami D – 5% ; E – rezerwa; G – sprzedaż zw., obecnie też Wnioskodawca nie ewidencjonuje pod tymi symbolami żadnej sprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy nadal może on używać ww. drukarki fiskalnej do sprzedaży biletów miesięcznych (używany tylko licznik B – 8%), pomimo braku możliwości technicznych dostosowania do bieżącego Rozporządzenia Ministra Finansów i zaprogramowania litery E jako sprzedaż zwolniona i skasowania litery G – obecnie zaprogramowanej jako sprzedaż zwolniona.

Odnosząc się zatem do obowiązku przyporządkowania stawek VAT do oznaczeń literowych wskazać należy na § 59 rozporządzenia zgodnie z którym, podatnik używający kasy na dzień wejścia w życie niniejszego rozporządzenia może stosować do dnia 31 lipca 2019 r. dotychczas stosowane oznaczenia literowe od „A” do „G” do stawek podatku lub zwolnienia od podatku przypisane do nazw towarów i usług.

Zgodnie z § 56 rozporządzenia, podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie obowiązywania:

1. decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. poz. 1338),
2. potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r.

‒ mogą je nadal używać do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Ponadto w myśl § 57 rozporządzenia, podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 56 oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 332), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 stosują te przepisy odpowiednio.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wskazał, że w dniu instalacji drukarka posiadała ważną homologację Ministra Finansów z dnia 19 maja 2005 r. Ponadto serwisant drukarki oświadczył, że jej producent nie ma możliwości technicznych dokonania zmian gdyż stawka G – sprz. zw. jest na trwale zapisana w urządzeniu.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że przepisy prawa podatkowego nie posługują się pojęciem homologacja. Homologacja kasy rejestrującej to potoczne, nie mające odniesienia w przepisach prawa z zakresu kas rejestrujących, określenie procesu wydawania potwierdzenia spełnienia przez dany typ kasy rejestrującej funkcji, kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Tak więc przez pojęcie „homologacja” należy rozumieć odpowiednie potwierdzenie spełniania przez kasy funkcji oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy, wydane do 31 sierpnia 2011 r. przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, a po tej dacie przez Prezesa Głównego Urzędu Miar.

Zatem należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca użytkuje drukarkę fiskalną od 12 czerwca 2006 r., posiadającą – jak wskazał Zainteresowany – ważną homologację Ministra Finansów z dnia 19 maja 2005 r. i nie ma możliwości technicznych dokonania zmian stawek zapisanych trwale w urządzeniu, a w przeszłości nie była i obecnie też nie będzie pod symbolami „E” i „G” ewidencjonowana żadna sprzedaż, to może on używać drukarki fiskalnej również po 31 lipca 2019 r.

Podsumowując, pomimo że Zainteresowany nie posiada możliwości technicznych żeby dokonać przypisania PTU do oznaczeń literowych „E” oraz „G”, to na podstawie § 56 i § 57 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, urządzenie to może być użytkowane nadal przez Wnioskodawcę, o ile zapewnia prawidłowość rozliczeń w zakresie podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.