INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14.07.2011 r. (data wpływu 18.07.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 05.10.2011 r. (data nadania 06.10.2011 r., data wpływu 07.10.2011 r.,) na wezwanie z dnia 26.09.2011 r. Nr IPPB4/415-596/11-2/JS, Nr IPPB2/436-256/11-2/AF, Nr IPPB2/436-257/11-2/AF (data nadania 26.09.2011 r., data doręczenia 29.09.2011 r.) oraz pismem z dnia 05.10.2011 r. (data nadania 31.10.2011 r., data wpływu 02.11.2011 r.) na wezwanie z dnia 18.10.2011 r. Nr IPPB4/415-596/11-4/SP, Nr IPPB2/436-256/11-4/AF, Nr IPPB2/436-257/11-4/AF (data nadania 18.10.2011 r., data doręczenia 24.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.07.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

W dniu 30 grudnia 1997 r. Wnioskodawczyni oraz Pan M.G. rozwiązali związek małżeński. Wnioskodawczyni i Pan M.G. nie zawarli umowy majątkowej małżeńskiej. W dniu 17 lutego 1998 r. zmarł Pan M.G.. Majątek po zmarłym dziedziczyła konkubina, Pani M.A., która zmarła 8 sierpnia 1999 r. Po zmarłej dziedziczy syn, Pan J.A., który nie jest spokrewniony z Wnioskodawczynią. Zgodnie z ugodą zawartą w dniu 28 maja 2010 r. przed Sądem Rejonowym Wnioskodawczyni i Pan J. A. dokonali zgodnego podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej byłego współmałżonka Pana M.G. i zniesienia współwłasności w ten sposób, iż:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przenieśli na J. ., a
2. środki zgromadzone na rachunkach bankowych:
   1. W Banku X,
   2. W Banku Y,
   3. W Bank A. znajdującym się na terenie A. oraz
3. połowę środków zgromadzonych na rachunku bankowym Bank D.,

- przenieśli na Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni przebywa na terenie Australii i jest rezydentem podatkowym tego kraju. Wartość spółdzielczego prawa do lokalu na dzień 3.11.2005 r. wynosi 133.000,00 zł, wartość środków zgromadzonych na rachunkach bankowych wynosi w przeliczeniu na złote około 74.500,00 zł. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu zostało nabyte przez Pana M.G. przed zawarciem związku małżeńskiego z Wnioskodawczynią.

Zdaniem Wnioskodawczyni, Pana J.A. i Sądu Rejonowego lokal należał do majątku wspólnego, między małżonkami nie było rozdzielności majątkowej.

Środki pieniężne zostały zgromadzone w trakcie trwania małżeństwa i faktycznie należały do majątku wspólnego.

Przed zniesieniem współwłasności do majątku wspólnego Wnioskodawczyni należały:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
2. środki zgromadzone na rachunkach bankowych:
   1. w Banku X,
   2. w Banku Y,
   3. W Bank A. znajdującym się na terenie A. oraz.
3. połowa środków zgromadzonych na rachunku bankowym Bank D
   
   

Po zniesieniu współwłasności do Wnioskodawczyni należały:

1. środki zgromadzone na rachunkach bankowych:
   1. w Banku X,
   2. w Banku Y,
   3. w Bank A. znajdującym się na terenie A.
2. połowa środków zgromadzonych na rachunku bankowym Bank D.
   
   

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 26.09.2011 r. Nr IPPB4/415-596/11-2/JS, Nr IPPB2/436-256/11-2/AF, Nr IPPB2/436-257/11-2/AF (data nadania 26.09.2011 r., data doręczenia 29.09.2011 r.) oraz pismem z dnia 18.10.2011 r. Nr IPPB4/415-596/11-4/SP, Nr IPPB2/436-256/11-4/AF, Nr IPPB2/436-257/11-4/AF (data nadania 18.10.2011 r., data doręczenia 24.10.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, wskazanie, czy przedmiotem zapytania mają być skutki podatkowe powstałe w podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn w związku z podziałem majątku małżeńskiego, czy w wyniku zniesienia współwłasności. Poproszono o ponowne przeformułowanie pytań, które winny być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego, a także o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanych pytań.

Pismem z dnia 05.10.2011 r. (data nadania 06.10.2011 r., data wpływu 07.10.2011 r.) oraz pismem z dnia 05.10.2011 r. (data nadania 31.10.2011 r., data wpływu 02.11.2011 r.) uzupełniono wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jakie są skutki podatkowe ugody sygn. akt X., tj. podział majątku w wyniku zniesienia współwłasności...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Umowne zniesienie współwłasności podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych wyłącznie w części dotyczącej spłat lud dopłat. Jest to zgodne z ogólną ideą objęcia obowiązkiem podatkowym na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przede wszystkim odpłatnych czynności cywilnoprawnych. Obowiązek spłaty lub dopłaty ciąży na tym współuprawnionym (współwłaścicielu), który uzyskuje aktywa w następstwie zniesienia współwłasności o wartości ponad swój udział. Spłata stanowi zatem świadczenie pieniężne na rzecz innego współuprawnionego stanowiące równowartość jego udziału, zaś dopłata – świadczenie uzupełniające wartość jego udziału.

W związku z powyższym, skoro prezentowana w stanie faktycznym ugoda z 12 maja 2010 r. stanowi czynności nieodpłatnego zniesienia współwłasności, nie podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie powstanie obowiązek zapłaty tego podatku.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni podział majątku w wyniku zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej nie będzie podlegał opodatkowaniu, w tym w odniesieniu do poszczególnych podatków w świetle obowiązującej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podział majątku wspólnego małżonków w formie nieodpłatnej nie stanowi przedmiotu opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:
   1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
   2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
   3. (uchylona),
   4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
   5. umowy dożywocia,
   6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
   7. (uchylona),
   8. ustanowienie hipoteki,
   9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
   10. umowy depozytu nieprawidłowego,
   11. umowy spółki;
2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
   
   

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Z treści art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika zatem zasada, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne tam wymienione. Czynności te stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obejmują również zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w Dziale IV Księgi Drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi Drugiej Kodeksu cywilnego – art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Natomiast stosownie do art. 212 § 1 Kodeksu jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Stosownie do art. 212 § 3 Kodeksu, jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przed zniesieniem współwłasności do majątku wspólnego Wnioskodawczyni należały:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
2. środki zgromadzone na rachunkach bankowych:
   1. w Banku X,
   2. w Banku Y,
   3. W Bank A. znajdującym się na terenie A. oraz.
3. połowa środków zgromadzonych na rachunku bankowym Bank D
   
   

Po zniesieniu współwłasności do Wnioskodawczyni należały:

1. środki zgromadzone na rachunkach bankowych:
   1. w Banku X,
   2. w Banku Y,
   3. w Bank A. znajdującym się na terenie A.
2. połowa środków zgromadzonych na rachunku bankowym Bank D.
   
   

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.