Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.262.2019.2.JG
z 6 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 19 czerwca 2017 r. dokonała (umową zawartą w formie aktu notarialnego w tej dacie) sprzedaży nieruchomości lokalowej za cenę 192.000 zł. Zgodnie z umową, przed zawarciem umowy nabywcy zapłacili sprzedającej łącznie część ceny w wysokości 49.200 zł, natomiast resztę ceny zobowiązali się uiścić do dnia 23 czerwca 2017 r. Wcześniej jednak, tj. w dniu 9 czerwca 2017 r. (umową zawartą w formie aktu notarialnego w tej dacie) Wnioskodawczyni dokonała (wspólnie z inną osobą) nabycia innej nieruchomości obejmującej budynek jednorodzinny (tj. spełniającej tzw. cel mieszkaniowy w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy), za cenę w części przypadającej na Wnioskodawczynię 424.500 zł. W dacie nabycia Wnioskodawczyni uiściła część ceny w wys. 330.000 zł, natomiast resztę tejże ceny nabycia w wysokości 94.500 zł zobowiązała się uiścić w terminie do dnia 30 czerwca 2017 r. Dlatego, Wnioskodawczyni po otrzymaniu faktycznym środków ze sprzedaży nieruchomości lokalowej, z umowy zawartej później (19 czerwca 2017 r.) aniżeli zawarta umowa zakupu budynku mieszkalnego (9 czerwca 2017 r.) kwotę 94.500 zł przeznaczyła na zapłatę ceny zakupu, co nastąpiło w dniu 22 czerwca 2017 r.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lokalowej na nabycie udziału połowy budynku jednorodzinnego nastąpiło w kwocie 94.500 zł i dokonane zostało w dniu 22 czerwca 2017 r. (przelew z tej daty), tj. w terminie zakreślonym w § 7 ust. 2 umowy nabycia udziału w nieruchomości budynkowej. Kwota powyższa (94.500 zł) otrzymana została ze sprzedaży lokalu mieszkalnego (przelew od nabywców tego lokalu) dwa dni wcześniej, bo 20 czerwca 2017 r.

Część ceny za sprzedaną nieruchomość lokalową w kwocie 49.200 zł Wnioskodawczyni otrzymała przed podpisaniem umowy sprzedaży lokalu, w dniu 19 czerwca 2017 r.

Resztę ceny za sprzedaż lokalu w kwocie 142.800 zł Wnioskodawczyni otrzymała (przelew) w dniu 20 czerwca 2017 r. (z tej kwoty nastąpiło uzupełnienie ceny zakupu udziału w budynku).

Wnioskodawczyni nabyła udział w połowie w nowo zakupionym budynku, drugi udział w połowie został nabyty tą samą umową przez osobę pozostającą we wspólnym pożyciu z Wnioskodawczynią.

W nowo zakupionym budynku Wnioskodawczyni realizuje (z datą objęcia w posiadanie od dnia 22 czerwca 2017 r.) własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od daty objęcia w posiadanie nieruchomości Wnioskodawczyni zamieszkuje w niej na stałe, do nieruchomości tej przeniosła całość swojego dobytku i w niej, od daty zamieszkania, znajduje się jedyne centrum życiowe.

Poza wspólnie nabytą nieruchomością budynku jednorodzinnego, Wnioskodawczyni posiada jedynie niewykorzystywaną, położoną w innej lokalizacji nieruchomość garażową.

Wnioskodawczyni nie realizowała oraz nie będzie realizować własnych celów mieszkaniowych w jakiejkolwiek innej nieruchomości, poza przedmiotową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie środków na nabycie nieruchomości spełniającej wymóg „celu mieszkalnego” pochodzących z umowy zakupu zawartej w dacie wcześniejszej, aniżeli umowa sprzedaży, z jakiej pochodziły środki uprawnia do zaliczenia tych środków jako korzystających ze zwolnienia w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; a zatem czy o zwolnieniu takim decyduje chronologia czasowa samych umów sprzedaży oraz umowy następnego nabycia, czy też wykazanie faktu przeznaczenia środków ze sprzedaży nieruchomości na nabycie innej nieruchomości o charakterze mieszkalnym, choćby umowa zakupu takiej nieruchomości zawarta została w terminie wcześniejszym, aniżeli umowa sprzedaży nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zwolnieniu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy decyduje fakt przeznaczenia środków w terminie ustawowym, pochodzących ze sprzedaży nieruchomości, na nabycie innej nieruchomości spełniającej cel mieszkalny nawet jeśli data zawartej umowy nabycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym następuje przed datą zawartej umowy sprzedaży nieruchomości tego podatnika. Wnioskodawca odwołuje się w tym względzie do stanowiska przedstawionego m.in. w wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 29 listopada 2018 r., I SA/Po 765/18 o publikowanej tezie: „okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele w nim wskazane i w terminach w nim zakreślonych. Nie musi zachodzić następstwo czasowe tego rodzaju, że nabycie nieruchomości mieszkaniowej przez skarżącą powinno było nastąpić nie wcześniej niż zbycie lokalu mieszkalnego. W rozpatrywanej sprawie ciąg zdarzeń prawnych, których końcowym rezultatem jest wyzbycie się mieszkania zapoczątkowany został zawartą w dniu (...) grudnia 2015 r. umową przedwstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego i otrzymaniem przez skarżącą zadatku w kwocie (...) zł. Kolejnym ogniwem było podpisanie w dniu (...) grudnia 2015 r. umowy przedwstępnej z deweloperem na zakup domu, gdyż jak zaznaczyła skarżąca musiała mieć pewność, że będzie miała pieniądze za mieszkanie, którymi to zapłaci za dom. W momencie sprzedaży mieszkania wnioskodawczyni otrzymała zapłatę za nie. Niezwłocznie po otrzymaniu tych pieniędzy dokonała wpłaty gotówkowej na konto i całość wydatkowała dokonując przelewu na konto dewelopera tytułem zapłaty za dom.” Wnioskodawca przedstawiając powyżej sprecyzowane stanowisko, powołuje się także na podobny pogląd judykatury zawarty w prawomocnych wyrokach: WSA w Gdańsku z 19 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 1629/15, WSA w Poznaniu w wyroku z 23 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Po 1194/15, WSA w Poznaniu w wyroku z 28 października 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1032/15 dostępne na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl. Zdaniem sądów podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele w nim wskazane i w terminach w nim zakreślonych. Nie musi zachodzić następstwo czasowe tego rodzaju, że nabycie nieruchomości mieszkaniowej przez podatnika powinno było nastąpić nie wcześniej niż zbycie lokalu mieszkalnego. Przepis ten służy bowiem osiągnięciu celu społecznego (socjalnego), poprzez zachęcanie i wyróżnianie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów NSA z 23 czerwca 2003 r., sygn. akt FPS 1/03 (publ.: ONSA 2003/4/117) wyjaśnił, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) u.p.d.o.f. jest zwolnieniem z mocy prawa i przysługuje podatnikowi bez decyzyjnej ingerencji organów podatkowych, jeżeli spełni on określone przepisami warunki. Warunkami tymi są: wydatkowanie przychodu na cele mieszkaniowe i dokonanie tej czynności przed upływem terminu dwuletniego. Spełnienie tych warunków łącznie powoduje nabycie i zrealizowanie zwolnienia podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

– przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W świetle powoływanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia, o prawie do skorzystania ze zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy decyduje wydatkowanie, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, przychodu ze sprzedaży nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych.

Nie musi zachodzić następstwo czasowe tego rodzaju, że nabycie udziału nieruchomości obejmującej budynek jednorodzinny przez Wnioskodawczynię powinno było nastąpić nie wcześniej niż zbycie nieruchomości lokalowej. Przepis ten służy bowiem osiągnięciu celu społecznego (socjalnego), poprzez zachęcanie i wyróżnianie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Zatem zakup udziału w budynku jednorodzinnym, w którym Wnioskodawczyni realizuje własne cele mieszkaniowe uprawnia do zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. W konsekwencji wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lokalowej w wysokości 94.500 zł wypełnia dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 i uprawnia do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Zwolnieniem objęty jest dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na ww. cel mieszkaniowy w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.