Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.332.2019.2.AM
z 22 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 28 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 sierpnia 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.332.2019.1.AM (skutecznie doręczone 12 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wynajmu sklasyfikowanych w PKWiU 68.20.12.0 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wynajmu sklasyfikowanych w PKWiU 68.20.12.0.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), Gmina posiada osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosowanie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne, a także zawiera umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Na terenie Gminy funkcjonuje jednostka organizacyjna prowadząca działalność statutową z zakresu kultury fizycznej na obiektach sportowych. Jednostką tą jest Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. MOSiR został powołany Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 16 grudnia 1999 r., realizując zadania Gminy w zakresie rozwoju, upowszechniania i promowania kultury fizycznej i rekreacji.

Działalność MOSIR polega na:

1. realizowaniu współpracy z organizacjami działającymi w zakresie kultury fizycznej przy realizacji wszelkich zadań, w tym również na rzecz osób niepełnosprawnych;
2. tworzeniu i utrzymaniu bazy sportowej i rekreacyjnej;
3. udostępnianiu bazy sportowej i rekreacyjnej wg zapotrzebowania społecznego;
4. rozwijaniu usług w zakresie rekreacji i rehabilitacji ruchowej;
5. organizowaniu lub na współorganizowaniu aktywnego sposobu spędzonego czasu, zajęć zawodów i imprez sportowych, rekreacyjnych, turystycznych oraz innych promujących Gminę;
6. prowadzeniu wszelkich innych dozwolonych prawem form działalności w zakresie kultury fizycznej;
7. organizowaniu ratownictwa wodnego i ochrony ludności poprzez zabezpieczenie kąpielisk i miejsc przeznaczonych do kąpieli oraz wypoczynku nad i na wodzie.
   
   
   

W zakresie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji funkcjonują m.in.:

1. hala widowiskowo-sportowa z krytą pływalnią,
2. stadion piłkarski,
3. stadion lekkoatletyczny,
4. korty tenisowe,
5. pole biwakowe.
   
   

Obecnie MOSiR w ramach swojej działalności świadczy usługi w zakresie wynajmu swoich obiektów sportowych zgodnie z ich przeznaczeniem wraz z urządzeniami:

1. na cele związane z uprawianiem sportu (salę sportową na treningi, mecze i zawody sportowe), na rzecz:
   1. klubów i związków sportowych;
      
   2. organizacji pozarządowych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie kultury fizycznej;
      
   3. innych organizacji pozarządowych;
      
   4. jednostek organizacyjnych Gminy;
      
   5. osób fizycznych i prawych;
      
   6. osób indywidualnych.
   MOSiR nie zawiera umów z osobami fizycznymi, gdyż wejścia na obiekty sportowe odbywają się w większości jednorazowo i są dokumentowane na podstawie biletu wstępu (paragonu z kasy fiskalnej).
2. na działalność kulturalną (wynajem pomieszczeń na koncerty i kabarety);
3. na prowadzenie działalności gospodarczej: bar, bufet, gabinet masażu (w ramach działalności zawierane są umowy najmu na czas określony);
4. na pozostałe usługi niezwiązane ze sportem, tj. wynajem pomieszczeń (hol, gabinet medyczny);
   
5. na powierzchnię pod reklamę (reklamy są umieszczane na obiektach i nieruchomościach jednostki na podstawie umowy cywilnoprawnej, określającej prawa i obowiązki związane z ich umieszczeniem, zawieranej na czas określony);
   
6. zarządza polem namiotowym, gdzie organizuje ogniska integracyjne na rzecz społeczności.
   
   
   

MOSiR realizuje zadania poprzez:

• organizowanie imprez sportowych, rekreacyjnych, turystycznych, kulturalnych, kursów specjalistycznych;
  

• współpracę z instytucjami i organizacjami w zakresie kultury fizycznej;
  

• wynajem obiektów, lokali, urządzeń, sprzętu sportowego, rekreacyjnego i innego;
  

• działalność hotelarsko-noclegową w oparciu o posiadaną bazę;
  

• działalność marketingową i konsultingową w zakresie upowszechniania kultury fizycznej;
  

• organizację kąpielisk i miejsc przeznaczonych do kąpieli;
  

• administrowanie obiektami i urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi.
  
  
  

MOSiR w imieniu Gminy udostępnia w całości lub w części zarządzane obiekty sportowo rekreacyjne. Udostępnienie wskazanych obiektów sportowych ma charakter odpłatny i odbywa się na zasadzie zawierania umów na wskazany okres, gdzie z reguły wskazane są terminy udostępnienia obiektu sportowego wraz z całym zapleczem administracyjnotechnicznym (szatnie, sanitariaty, parkingi itd.) poprzez odniesienie do konkretnych dni tygodnia i godzin bądź też zawierane są umowy jednorazowe - na potrzeby konkretnego przedsięwzięcia/imprezy. Z obiektów MOSiR nieodpłatnie korzystają tylko dzieci i młodzież z szkół, tj. jednostek podległych tej gminie na podstawie Uchwały Rady Miejskiej.

Umowy najmu zawierane są m.in. z klubami sportowymi, organizacjami społecznymi zawodowymi, innymi podmiotami, nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Dokonanie tych czynności dokumentowane jest fakturami lub paragonami fiskalnymi. Obiekty sportowe wynajmowane są w szczególności na cele organizowania zajęć sportowych w ramach młodzieżowych grup sportowych, zawodów sportowych, imprez rekreacyjnych, prowadzenia szkółek (piłkarskich, pływackich, sztuk walki itp.) dla dzieci i dorosłych.

MOSiR do poszczególnych usług stosuje następujące stawki VAT:

1. bilety wstępu na basen, indywidualne i grupowe PKWiU 93.11.10.0 - stawka podatku VAT 8%;
   
2. bilet wstępu na siłownię indywidualny i grupowy PKWiU 96.04.10.0 - stawka podatku VAT 8%;
   
3. bilety wstępu na boiska, korty, indywidualne i grupowe, PKWiU 93.11.10.0 - stawka podatku VAT 8%;
   
4. mecze piłkarskie, zawody sportowe zgodnie z działalnością obiektów sportowych PKWiU 93.11.10.0 - stawka podatku VAT 8%;
   
5. usługi związane z zapewnieniem miejsca na polach kempingowych i polach namiotowych PKWiU 55.30.11.0 - stawka podatku VAT 8%;
   
6. wynajem basenu lub toru na basenie do przeprowadzania zajęć szkółkom pływackim, stowarzyszeniom, klubom pływackim, klubom sportowym itp. PKWiU 68.20.12.0 - stawka podatku VAT 23%;
   
7. wynajem sali fitness wraz ze sprzętem, klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć PKWiU 68.20.12.0 - stawka podatku VAT 23%;
   
8. wynajem sali sportów walki z wyposażeniem klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć PKWiU 68.20.12.0 - stawka podatku VAT 23%;
   
9. wynajem pomieszczenia na prowadzenie działalności gospodarczej niezwiązanej ze sportem (bufet, hol, gabinet masażu) PKWiU 68.20.12.0 - stawka podatku VAT 23%;
   
10. wynajem powierzchni pod reklamę - stawka podatku VAT 23 %;
    
11. wynajem hali na koncerty, kabarety PKWiU 68.20.12.0 - stawka podatku VAT 23%;
    
12. wynajem sali squash - stawka podatku VAT 23%;
    
13. bilet na ściankę wspinaczkową - stawka podatku VAT 23%;
    
14. usługi związane z udostępnianiem automatów na monety do gier zręcznościowych PKWiU 93.29.22.0.
    
    
    

W piśmie z dnia 19 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując następujące informacje będące odpowiedzią na wezwanie Organu:

• Na pytanie Organu o: „Uzupełnienie opisu przedstawionego stanu faktycznego poprzez:
  1. Wskazanie symbolu PKWiU dla usług korzystania z obiektów sportowych zgodnie z ich przeznaczeniem, o które pyta Wnioskodawca.
  2. Precyzyjne wskazanie jakie konkretnie usługi ma na myśli Wnioskodawca formułując pytanie: „Czy korzystanie ze wszystkich obiektów sportowych zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem należy opodatkować 8 % stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm., zwanej dalej u.p.t.u. lub ustawa o VAT), a nie tak jak to odbywa się w naszej jednostce (część 8% stawką, a drugą część 23% stawką)?”, proszę wymienić wszystkie usługi, o które pyta Wnioskodawca wraz z podaniem symbolu PKWiU, dla tych czynności.”
• Wnioskodawca odpowiedział: „Czy możemy zastosować stawkę 8% dla usług wymienionych w PKWiU 68.20.12.0, tj.:
  1. Wynajem basenu lub toru na basenie do przeprowadzania zajęć szkółkom pływackim stowarzyszeniom, klubom pływackim klubom sportowym.
  2. Wynajem Sali fitness wraz ze sprzętem, klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć.
  3. Wynajem Sali sportów walki z wyposażeniem klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć.
     
  4. Wynajem pomieszczenia na prowadzenie działalności gospodarczej niezwiązanej ze sportem (bufet, hol, gabinet masażu).
     
  5. Wynajem hali na koncerty, kabarety.
     
  6. Wynajem powierzchni pod reklamę.
     
  7. Wynajem Sali squash.
     
  8. Bilet za wynajem ścianki wspinaczkowej.”
     
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 sierpnia 2019 r.):

Czy Wnioskodawca może zastosować stawkę 8% dla usług wymienionych w PKWiU 68.20.12.0, tj.:

1. wynajem basenu lub toru na basenie do przeprowadzania zajęć szkółkom pływackim stowarzyszeniom, klubom pływackim klubom sportowym,
2. wynajem Sali fitness wraz ze sprzętem, klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć,
3. wynajem Sali sportów walki z wyposażeniem klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć,
4. wynajem pomieszczenia na prowadzenie działalności gospodarczej niezwiązanej ze sportem (bufet, hol, gabinet masażu),
5. wynajem hali na koncerty, kabarety,
6. wynajem powierzchni pod reklamę,
7. wynajem Sali squash,
8. Bilet za wynajem ścianki wspinaczkowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Korzystanie przez podmioty zewnętrzne z obiektów sportowych na cele sportowe stanowi usługę, do opodatkowania której ma zastosowanie obniżona 8% stawka podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do u.p.t.u.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle powyższego należy zauważyć, że umowy najmu są cywilnoprawnymi umowami nakładającymi na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcy - określone przepisami obowiązki. Wynajmujący jakim jest MOSiR zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do użytkowania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca (podmioty zewnętrzne) zobowiązują się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania obniżonej stawki podatku lub zwolnienia, od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%. W pozycji 179 załącznika nr 3 do ustawy VAT wskazano, że obniżona stawka podatku VAT może być wykorzystywana przy usługach związanych z działalnością obiektów sportowych przy prawidłowym określeniu czynności. Usługi związane z korzystaniem z obiektów sportowych na podstawie obowiązującego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, zwaną dalej: PKWiU) właściwym jest PKWiU 93.11.10.0. - usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

Warunkiem do stosowania obniżonej stawki 8% przy wystawianiu faktur przez MOSiR jest kwalifikowanie towarów i usługi do PKWiU 93.11.10.0 zgodnie z Polska Klasyfikacją Wyrobów i Usług, z prawidłowym zdefiniowaniem wykonanej czynności na cele sportowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania czynności, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usług do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku usług) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Jednakże, zgodnie z § 3 pkt 1 wskazanego rozporządzenia, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2019 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%,

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, pod pozycją 179 wymieniono „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” o symbolu PKWiU 93.11.10.0.

W objaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

• usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.;
  

• usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;
  

• usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.
  
  
  

Grupowanie to nie obejmuje:

• usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanych w 49.39.20.0,
  

• usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,- wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,
  

• usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0,
  

• usług związanych z promowaniem imprez sportowych, sklasyfikowanych w 93.19.11.0,
  

• usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.
  
  
  

Z kolei grupowanie 96.04.10.0 – usługi związane z poprawą kondycji fizycznej – obejmuje:

• usługi świadczone przez łaźnie tureckie, sauny i łaźnie parowe, solaria, salony odchudzające, salony masażu (z wyłączeniem masażu leczniczego) i podobne usługi mające na celu poprawę samopoczucia.
  
  
  

Przez obiekt sportowy należy rozumieć zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że dla opodatkowania świadczonych usług obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy może zastosować stawkę 8% dla usług wymienionych w PKWiU 68.20.12.0, tj.:

1. wynajem basenu lub toru na basenie do przeprowadzania zajęć szkółkom pływackim stowarzyszeniom, klubom pływackim klubom sportowym,
2. wynajem Sali fitness wraz ze sprzętem, klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć,
3. wynajem Sali sportów walki z wyposażeniem klubom, stowarzyszeniom i innym podmiotom na prowadzenie zajęć,
4. wynajem pomieszczenia na prowadzenie działalności gospodarczej niezwiązanej ze sportem (bufet, hol, gabinet masażu),
5. wynajem hali na koncerty, kabarety,
6. wynajem powierzchni pod reklamę,
7. wynajem Sali squash,
8. Bilet za wynajem ścianki wspinaczkowej.
   
   

Jak wynika z opisu sprawy udostępnienie wskazanych w pytaniu obiektów sportowych ma charakter odpłatny i odbywa się na zasadzie zawierania umów na wskazany okres, gdzie z reguły wskazane są terminy udostępnienia obiektu sportowego wraz z całym zapleczem administracyjno-technicznym (szatnie, sanitariaty, parkingi itd.) poprzez odniesienie do konkretnych dni tygodnia i godzin bądź też zawierane są umowy jednorazowe - na potrzeby konkretnego przedsięwzięcia/imprezy. Umowy najmu zawierane są m.in. z klubami sportowymi, organizacjami społecznymi zawodowymi, innymi podmiotami, nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy prawa, dla usług świadczonych na rzecz podmiotów zewnętrznych sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę w PKWiU 68.20.12.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują zastosowania obniżonej stawki podatku ani zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, usługi wynajmu sklasyfikowane przez Wnioskodawcę zgodnie z klasyfikacją PKWiU pod pozycją 68.20.12.0 powinny być opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1.

Zatem, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że usługi najmu objęte pytaniem na rzecz podmiotów zewnętrznych powinny być objęte stawką podatku VAT w wysokości 8% .

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie, z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.