Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.273.2019.2.BO
z 9 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu w dniu 19 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 lipca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.273.2019.1.BO, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 8 lipca 2019 r. (data doręczenia 11 lipca 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem, które wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 19 lipca 2019 r., nadanym za pośrednictwem …. w dniu 15 lipca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna w zakresie:

46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

17.21.Z Produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury,

46.11.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą płodów rolnych, żywych zwierząt, surowców dla przemysłu tekstylnego i półproduktów,

46.41.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych,

46.42.Z Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia,

46.76.Z Sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów,

46.77.Z Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu,

49.41.Z Transport drogowy towarów,

55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania,

68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatek dochodowy rozliczany jest metodą liniową. Wnioskodawca zamierza ograniczyć działalność gospodarczą do obrotu nieruchomościami, czyli handel, wynajem, itp. W związku z tym zamierza sprzedać towary handlowe znajdujące się na magazynie. Towary obejmują worki raszlowe, sznurek rolniczy, kotwicę do mocowania agrowłókniny, siatkę do paletowania, worki polipropylenowe, plandekę PE. Towary będące przedmiotem tej transakcji objęte są stawką 23%. Towary Wnioskodawca nabywa od kontrahentów z Chin - towary są importowane, ich cena zawiera wszystkie koszty związane z importem. Towary zostaną sprzedane do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest podmiotem powiązanym osobowo z Wnioskodawcą. Wnioskodawca jest prezesem Spółki, która jest jedynym wspólnikiem w Spółce, do której ma zostać sprzedany towar handlowy. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie nabywcą towaru, to podmiot istniejący na rynku od trzech lat. Wnioskodawca jest prezesem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do której bezpośrednio sprzedawał towary handlowe. Główny przedmiot działalności ww. Spółki to:

10.39.Z Pozostałe przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw,

10.32.Z Produkcja soków z owoców i warzyw,

46.31.Z Sprzedaż hurtowa owoców i warzyw,

52.10.B Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów,

46.10.B Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi,

47.10.B Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi,

01.10.B Uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową,

17.10.B Produkcja papieru i wyrobów z papieru,

18.10.B Poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji,

10.85.Z Wytwarzanie gotowych posiłków i dań,

01.85.Z Uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, włączając działalność usługową,

02.85.Z Leśnictwo i pozyskiwanie drewna,

05.85.Z Wydobywanie węgla kamiennego i węgla brunatnego (lignitu),

06.85.Z Górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego,

07.85.Z Górnictwo rud metali,

08.85.Z Pozostałe górnictwo i wydobywanie,

09.85.Z Działalność usługowa wspomagająca górnictwo i wydobywanie,

10.85.Z Produkcja artykułów spożywczych,

11.85.Z Produkcja napojów.

Spółka opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 15%. Jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Transakcja była dokonana z określonym, odroczonym terminem płatności. Została sfinansowana w części z kredytu bankowego, a w części z należności, które Spółka uzyskała po sprzedaży towaru. Ceny towarów objętych transakcją zostały ustalone metodą rozsądnej marży (koszt plus), która polega na ustaleniu ceny sprzedaży rzeczy i praw oraz świadczenia usług w transakcji danego podmiotu z podmiotem powiązanym na poziomie sumy bazy kosztowej i narzutu zysku, porównywalnych do bazy kosztowej i narzutu zysku ustalonych pomiędzy podmiotami niezależnymi, które uwzględniają porównywalne funkcje, ponoszone ryzyko oraz angażowane aktywa. Transakcja została opodatkowana podatkiem VAT w odpowiednich stawkach, a podatek dochodowy został obliczony od dochodu uzyskanego w czasie transakcji, czyli od różnicy pomiędzy przychodem a kosztem własnym sprzedaży. Ze względu na fakt, że towar był importowany z Chin, to opłata celna, która była płacona za towary handlowe kontrahentowi z Chin zawierała cło, które należy opłacić przy dostawie towarów, koszty transportu - fracht morski oraz opłaty za transport drogowy. Zaplecze magazynowe było zabezpieczone umową dzierżawy pomiędzy podmiotami. Nie będzie konieczności ponoszenia kosztów transportu. Nie były angażowane żadne dodatkowe środki. Sprzedany przez Wnioskodawcę towar handlowy nie opuścił magazynu, w którym był składowany. Pomieszczenie magazynowe, w którym był przechowywany towar handlowy, zostało wydzierżawione przez Wnioskodawcę Spółce, która nabyła ww. towar handlowy. Ze względu na występowanie podmiotów powiązanych oraz wysokość transakcji, która wyniosła 15 100 000 zł brutto, została sporządzona dokumentacja cen transferowych według odrębnych przepisów.

W piśmie, które wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 19 lipca 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca, w kontekście stwierdzenia „podatnik” jest prezesem Spółki, który jest jedynym wspólnikiem w Spółce, do której ma być sprzedany towar handlowy oraz „Wnioskodawca” jest prezesem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do której bezpośrednio sprzedał towar handlowy wyjaśnił, że w Spółce (do której został sprzedany towar handlowy) - 100% udziałów posiada inna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wnioskodawca zajmuje stanowisko prezesa. Jest On jednocześnie prezesem w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, do której został sprzedany towar handlowy. Wnioskodawca zajmuje stanowisko prezesa w dwóch Spółkach, dlatego też wynika powiązanie osobowe pomiędzy podmiotami.

Ponadto Wnioskodawca podkreślił, że wskazana we wniosku transakcja sprzedaży towaru została już dokonana. W przypadku powyższej transakcji metoda „koszt plus” to metoda najbardziej odpowiednia w danych okolicznościach. Stosowanie tej metody warunkuje specyfika rynku sprzedaży wymienionych towarów handlowych. Metoda ta jest stosowana również przez Wnioskodawcę w stosunku do transakcji z innymi podmiotami nie powiązanymi. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym została ustalona w taki sposób, że od przychodów ze sprzedaży towarów handlowych zostały odjęte koszty uzyskania przychodów związane z transakcją.

Do kosztów uzyskania przychodów dotyczących transakcji opisanej we wniosku Wnioskodawca zaliczył:

1. koszty bezpośrednio związane z transakcją:
   • wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu (koszt własny sprzedaży),
   • koszt opłat celnych (cło),
   • koszt transportu towarów - zarówno morskiego (towar importowany z Chin), jak i lądowego (towar transportowany z portu morskiego do magazynu);

2. koszty pośrednie, które ponosi Wnioskodawca:
   • wynagrodzenia pracowników,
   • amortyzacja środków trwałych,
   • media, opłaty telefoniczne, zużycie energii, zużycie wody,
   • opłaty bankowe,
   • inne koszty, np. opłaty pocztowe, zużycie materiałów biurowych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo została ustalona podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czyli dochód, na podstawie art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy (z uwzględnieniem informacji zawartych w uzupełnieniu), podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych została ustalona prawidłowo. Dochód przedsiębiorcy obliczony był na podstawie różnicy miedzy przychodami a kosztami. Zarówno definicja przychodów, jak i kosztów, została określona w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 11 ust. 1 „przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”. W przypadku Wnioskodawcy za przychody były uznane należne wartości pieniężne wynikające z wystawionych faktur sprzedażowych na rzecz Spółki powiązanej.

Natomiast zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”. W przypadku transakcji Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów była wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu, cło, koszty transportu - zarówno morskiego, jak i drogowego. Różnica między tak ustalonym przychodem a kosztami stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, czyli dochód, na podstawie art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód był opodatkowany stawką 19% podatku liniowego, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie, które wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 19 lipca 2019 r., Wnioskodawca wskazał, że podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym transakcji sprzedaży towaru handlowego została prawidłowo ustalona na podstawie art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, że „podstawą obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25.

Natomiast zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przypadku transakcji Wnioskodawcy podstawę opodatkowania będzie stanowić przychód wynikający z wystawionych faktur sprzedażowych na rzecz Spółki powiązanej pomniejszony o koszty związane z transakcją, czyli koszt własny sprzedaży, koszy transportu, cło. Są to wydatki, których poniesienie ściśle wiąże się z osiągniętym przychodem i jego realizacja bez nich nie byłaby możliwa. Ze względu na fakt, że import towarów z krajów azjatyckich jest ekonomicznie uzasadniony, ze względu na ich niską cenę zakupu, która umożliwi osiągnięcie większego zysku ze sprzedaży, towar musi zostać odpowiednio przetransportowany, a także istnieje konieczność poniesienia wymaganych opłat celnych. Poniesienie kosztów pośrednich, takich jak np.: wynagrodzenia, mają swój ścisły związek z realizowaną transakcją. Podatnik bez udziału pracowników fizycznych nie byłby w stanie przeprowadzić transakcji sprzedaży ze względu na fakt, że firma prowadzi pozostałą działalność gospodarczą, której realizacja musi być zachowana. Wydatki te, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią koszty uzyskania przychodów, czyli koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 1a ww. ustawy, w odniesieniu do transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 6 przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem art. 23o.

Ustawodawca w art. 14 cyt. ustawy określił co należy rozumieć za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast, w myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Jak stanowi art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 cyt. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (…).

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot:

• składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:
  1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
  2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

-odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;

• składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 13a-13c;
  

• wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego;
  

• dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika;
  

• wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne;
  

• wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł;
  

• darowizn przekazanych na cele:
  1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
  2. kultu religijnego,
  3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy i litrów oddanej krwi lub jej składników,
  4. kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, o których mowa w art. 4 pkt 28a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, oraz publicznym placówkom i centrom, o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy,

-w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Stosownie do art. 30c ust. 1 cyt. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30c ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d), w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Z powyższego wynika, że u podatników korzystających z opodatkowania podatkiem liniowym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych w opisie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie produkcji, handlu i usług. Podatek dochodowy rozlicza metodą liniową. Wnioskodawca zamierza ograniczyć działalność gospodarczą do obrotu nieruchomościami, czyli handel, wynajem, itp. W związku z tym sprzedał towary handlowe znajdujące się na magazynie. Towary obejmowały worki raszlowe, sznurek rolniczy, kotwicę do mocowania agrowłókniny, siatkę do paletowania, worki polipropylenowe, plandekę PE. Ww. towary Wnioskodawca nabył od kontrahentów z Chin. Zostały one sprzedane do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest podmiotem powiązanym osobowo z Wnioskodawcą. Wnioskodawca jest prezesem Spółki, która jest jedynym wspólnikiem w Spółce, do której został sprzedany towar handlowy. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która nabyła towar, to podmiot istniejący na rynku od trzech lat. Wnioskodawca jest prezesem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, do której bezpośrednio sprzedał towary handlowe. Od dochodu uzyskanego w czasie transakcji, czyli różnicy pomiędzy przychodem a kosztem własnym sprzedaży, został obliczony podatek dochodowy. Ze względu na występowanie podmiotów powiązanych oraz wysokość transakcji, która wyniosła 15 100 000 zł brutto, została sporządzona dokumentacja cen transferowych według odrębnych przepisów. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym została ustalona w taki sposób, że od przychodów ze sprzedaży towarów handlowych zostały odjęte koszty uzyskania przychodów związane z transakcją. Do kosztów uzyskania przychodów dotyczących transakcji opisanej we wniosku Wnioskodawca zaliczył koszty bezpośrednio związane z transakcją, tj.: wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu (koszt własny sprzedaży), koszt opłat celnych (cło), koszt transportu towarów - zarówno morskiego (towar importowany z Chin), jak i lądowego (towar transportowany z portu morskiego do magazynu) oraz koszty pośrednie, które ponosi Wnioskodawca, tj.: wynagrodzenia pracowników, amortyzacja środków trwałych, media, opłaty telefoniczne, zużycie energii, zużycie wody, opłaty bankowe, inne koszty, np.: opłaty pocztowe, zużycie materiałów biurowych.

Jak wynika z powyższego opisu stanu faktycznego przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowiącej źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest kilka zakresów rodzajowych tej działalności (np. handel, usługi).

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza, podlegają wszystkie dochody uzyskane z tego źródła, a nie poszczególne transakcje.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca winien ustalić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 24 w zw. z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając cały dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, odnośnie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czyli dochodu, na podstawie art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać za nieprawidłowe.

Stanowiska Wnioskodawcy, nie można uznać za prawidłowe, pomimo poprawnego wskazania, że różnica pomiędzy przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, a kosztami uzyskania przychodu będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca bowiem wskazał, że do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym będzie miał zastosowanie art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast jak wskazano powyżej, w odniesieniu do Wnioskodawcy, zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajdzie przepis art. 24 w zw. z art. 30c ust. 2 ww. ustawy. W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo zastrzec należy, że z uwagi na zakres wniosku, a w szczególności postawione pytanie, kwestia prawidłowego wykazania przez Wnioskodawcę przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu, a także ocena transakcji pod kontem jej zawarcia pomiędzy podmiotami powiązanymi nie została poddana ocenie w ramach niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.