Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.322.2019.1.MK
z 5 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych wykonanych w związku z remontem części mieszkalnej klasztoru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych wykonanych w związku z remontem części mieszkalnej klasztoru.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamawiający – Klasztor ... jest właścicielem budynku mieszkalnego dla zakonników, czyli klasztoru (dalej: budynek, klasztor lub obiekt). Obiekt zlokalizowany jest na działce nr 60/1 w obrębie geodezyjnym .... Własność zamawiającego ujawniono w księdze wieczystej nr .... Budynek został wpisany do rejestru zabytków województwa pod numerem ... (decyzja z dn. …). Klasztor składa się z dwóch kondygnacji nadziemnych oraz jednej podziemnej.

W klasztorze zlokalizowane są: cele (lokale mieszkalne) dla zakonników, składające się z od 1 do 3 pokoi oraz indywidualnych łazienek, -kuchnia i wspólne miejsce spożywania posiłków (refektarz), -ciągi komunikacyjne, -pomieszczenie wspólne (rekreacyjne) przeznaczone do lektury, rozmów, oglądania telewizji itp., -pomieszczenia gospodarcze i techniczne (głównie w części podziemnej), -kaplica zakonna (prywatna, niedostępna dla osób spoza klasztoru) oraz zakrystia przyległego kościoła, -rozmównice i toalety dla odwiedzających, -kancelaria parafii i klasztoru (pomieszczenie biurowe).

Powierzchnia żadnego z pomieszczeń lub zestawów mieszkalnych dla pojedynczego zakonnika nie przekracza 150 metrów kwadratowych.

Przeważającą część powierzchni zajmują cele zakonników. Powierzchnia zabudowy całego obiektu wynosi: 1610 m kw., powierzchnia użytkowa całego obiektu wyniesie zatem w przybliżeniu ok. 4 500 m kw.

Zamawiający zamierza przeprowadzić remont obiektu (którego wykonawcą potencjalnie może być firma Wnioskodawcy) polegający m.in. na wymianie/konserwacji okien i drzwi wraz z ościeżnicami, pracach konserwatorskich przy elewacjach (oczyszczenie, wzmocnienie, ponowne tynkowanie, malowanie itp.), wymianie i naprawie orynnowania, uzupełnieniu i naprawie pokryć dachowych, naprawie krat, ewentualnej izolacji przeciwwilgociowej. Prace będą prowadzone na podstawie pozwolenia właściwego konserwatora zabytków oraz właściwego organu budowlanego Rozliczenie prac nastąpi na podstawie faktur VAT. Obiekt należy do klasy 1130 PKOB.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej przypadku możliwe jest zastosowanie 8%-owej stawki VAT do wskazanych prac na części mieszkalnej budynku?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm. dalej: ustawa o VAT) określa, ze obniżoną stawkę 7% (w rzeczywistości w obecnym stanie prawnym: 8%) stosuje się do ,,dostawy, budowy remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym”.

Z kolei ust. 12a definiuje ,,budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym” jako ,,obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b” Pojęcie ,,obiektów budownictwa mieszkaniowego” zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT jako ,,budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11”. W dziale 11 PKOB znajdują się grupy dotyczące m.in. budynków mieszkalnych jednorodzinnych (111), budynków mieszkalnych o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych (112) oraz budynków zbiorowego zamieszkania (113) W grupie 113 znajduje się klasa 1130 która obejmuje ,,Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.”.

Wydaje się, że klasztor jako miejsce długoterminowego zamieszkania zakonników, skierowanych do mieszkania tam przez kompetentną władzę zakonną, jest budynkiem zbiorowego zamieszkania, jako dom mieszkalny dla innej grupy społecznej Wszystkie pomieszczenia (również techniczne czy biurowe) służą mieszkańcom klasztoru.

W mieszkaniach i domach jednorodzinnych nienależących do zakonników również znajdują się pomieszczenia typu komórka lokatorska, garaż, kotłownia, biblioteka, domowy gabinet do pracy lub nauki i inne. Występowanie ich w klasztorze (np. kaplica, pomieszczenia magazynowe czy kancelaria parafialna) nie wpływają na zaklasyfikowanie obiektu do innego działu niż 11 PKOB Klasa 1130 dla obiektu została ujawniona w kartotece budynków prowadzonej przez …. Ośrodek Geodezji – wypis z kartoteki Wnioskodawca może przedstawić na wezwanie.

Zgodnie z instrukcją klasyfikowania do PKOB wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r.. nr 112. poz. 1316 ze zm.) ,,W przypadku obiektów budowlanych użytkowanych lub przeznaczonych do wielu celów (np. budynek mieszkalny będący jednocześnie hotelem i biurem) klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem”. Jak wykazano wyżej – głównym użytkowaniem (wynikającym z dokumentów kościelnych oraz powierzchni przeznaczonej na ten cel) jest zamieszkanie zakonników. Bez wątpienia należy zatem uznać, że klasztor należy do działu 11 PKOB.

Z legalnej definicji ,,budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym” wyłączone są m.in. lokale użytkowe.

W ustawie o VAT brak jest ich definicji legalnej. W Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 1422) pojawia się definicja lokalu użytkowego. którą można traktować jako pomocniczą do rozwiązania przedmiotowego zagadnienia, ,,jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym” (§ 3 pkt 14).

Odnieść się należy do definicji mieszkania, pomieszczenia technicznego i pomieszczenia gospodarczego ujętych w przywołanym rozporządzeniu. Budynek klasztoru ma dwie części ogólnodostępne, w których zlokalizowane są: kancelaria oraz zakrystia kościoła Część mieszkalna, objęta klauzurą zakonną na mocy przepisów prawa kanonicznego, odgrodzona została od reszty budynku zamykanymi drzwiami, za które wstęp mają głównie zakonnicy oraz pracownicy Zamawiającego.

Wobec powyższego, zgodnie z przywołanymi wyżej definicjami, za mieszkania należy uznać: cele zakonników z refektarzem, prywatną kaplicą oraz pomieszczeniami do rekreacji, kuchnią i ciągami komunikacyjnymi, pomieszczenia gospodarcze oraz techniczne należy sklasyfikować zgodnie nazwą.

Lokalami użytkowymi będą zatem kancelaria oraz zakrystia wraz z częściami ogólnodostępnymi (korytarzami), nieobjętymi klauzurą, czyli dostępnymi dla ogółu.

W związku z powyższym wydaje się zasadne stosowanie obniżonej 8%-owej stawki podatku VAT dla prac prowadzonych na części mieszkalnej klasztoru (objętej klauzurą) zaś podstawowej 23%-owej stawki podatku VAT dla prac prowadzonych na części użytkowej (w obrębie kancelarii, zakrystii i ciągów komunikacyjnych przyległych do tych pomieszczeń.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Jak bowiem wynika z art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na informacjach wynikających z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, tj. na klasyfikacji PKOB podanej przez Wnioskodawcę. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Natomiast tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego.

Kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowlanego do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKOB obiektu budowalnego wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – stosownie do treści art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
  

• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z póżn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Grupa 113 obejmuje klasę 1130 – Budynki zbiorowego zamieszkania. Klasa ta obejmuje:

• budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.;
  

• budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych;
  

• budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
  
  

Klasa 1130 nie obejmuje:

• szpitali, klinik i budynków instytucji z opieką medyczną (lekarską lub pielęgniarską) (1264);
  

• zabudowań koszarowych (1274).
  
  

Zatem usługi budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy wykonywane w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1130 będą opodatkowane 8% stawką VAT.

Dla określenia właściwej stawki podatku VAT w przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy określona czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Przez roboty budowlane – stosownie do art. 3 pkt 7 prawa budowlanego - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei przebudowa to wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (pkt 7a ww. artykułu).

Remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8 ww. artykułu).

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

W myśl ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy Prawo budowlane wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12, w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych, wykonywanych wyłącznie w budynkach rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. W konsekwencji, do pozostałych usług mieszczących się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych poza bryłą budynku, zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy.

Podkreślić należy, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Z opisu spraw wynika, że Zamawiający – Klasztor ... jest właścicielem budynku mieszkalnego dla zakonników, czyli klasztoru. Zamawiający zamierza przeprowadzić remont obiektu, którego wykonawcą potencjalnie może być Wnioskodawca. Remont ww. obiektu polegać będzie m.in. na wymianie/konserwacji okien i drzwi wraz z ościeżnicami, pracach konserwatorskich przy elewacjach (oczyszczenie, wzmocnienie, ponowne tynkowanie, malowanie itp.), wymianie i naprawie orynnowania, uzupełnieniu i naprawie pokryć dachowych, naprawie krat, ewentualnej izolacji przeciwwilgociowej. Prace będą prowadzone na podstawie pozwolenia właściwego konserwatora zabytków oraz właściwego organu budowlanego. Powierzchnia żadnego z pomieszczeń lub zestawów mieszkalnych dla pojedynczego zakonnika nie przekracza 150 metrów kwadratowych. Rozliczenie prac nastąpi na podstawie faktur VAT. Obiekt należy do klasy 1130 PKOB.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą rozstrzygnięcia, czy opisane we wniosku roboty budowlane dotyczące części mieszkalnej klasztoru podlegają opodatkowaniu stawką 8%.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro jak wskazał Wnioskodawca, opisane roboty budowlane będą wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach remontu budynku sklasyfikowanego według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 1130 PKOB (budynki zbiorowego zamieszkania) - stanowiących obiekty zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - to do tych robót (usług) zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8%.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że wykonanie wskazanych we wniosku robót budowlanych w części mieszkalnej klasztoru, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności dotyczące stawki podatku dla prac wykonywanych poza częścią mieszkalną klasztoru, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego obiektów budowalnych do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowlanego do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKOB obiektu budowalnego wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.