Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.299.2019.2.LZ
z 5 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.299.2019.1.LZ z dnia 26 czerwca 2019 r. (data nadania 26 czerwca 2019 r., data doręczenia 28 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny.

Wnioskodawca - jest związkiem zawodowym pracowników zrzeszającym osoby, członków. Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych oraz na podstawie statutu. Zgodnie ze statutem, celem Wnioskodawcy jest:

1. obrona godności, praw i interesów członków,
   
2. aktywne uczestniczenie w kształtowaniu demokratycznego oblicza, wychowania w duchu tolerancji, poszanowania praw, wolności i godności osobistej,
   
3. dążenie do powszechnej dostępności do oświaty i szkolnictwa wyższego na wszystkich ich etapach i stopniach,
   
4. dążenie do zapewnienie warunków organizacyjnych i materialnych do podnoszenia kwalifikacji pracowników,
   
5. tworzenie materialnej i społecznej bazy dla realizowania zadań w zakresie pomocy i uczestniczenia w życiu intelektualnym i kulturalnym środowisk lokalnych i całego kraju,
   
6. obrona publicznego charakteru oświaty i szkolnictwa wyższego,
   
7. wpływanie na kształt polityki społecznej i gospodarczej prowadzonej przez organy władzy rządowej i jednostki samorządu terytorialnego,
   
8. wpływanie na kształt aktów prawnych dotyczących statusu prawnego pracowników oświaty i wychowania, szkolnictwa wyższego i nauki,
   
9. poprawa warunków życia i pracy członków,
   
10. udzielanie członkom i ich rodzinom pomocy materialnej.
    
11. udzielanie członkom pomocy prawnej,
    
12. przeciwdziałanie zjawisku bezrobocia wśród członków,
    
13. pogłębianie wiedzy członków,
    
14. rozwijanie działalności,
    
15. inspirowanie i prowadzenie badań nad zawodem oraz historią Wnioskodawcy,
    
16. udział i organizowanie konferencji, zjazdów, seminariów naukowych w kraju i za granicą,
    
17. prowadzenie szkół, placówek oświatowych i wychowawczych, domów, placówek wypoczynkowo-leczniczych, sanatoriów, domów pomocy społecznej, działalności hotelarsko-gastronomicznej, wydawnictw pedagogicznych i związkowych,
    
18. prowadzenie bibliotek i czytelni, gromadzenie zbiorów, urządzanie wystaw,
    
19. reprezentowanie interesów członków na forum międzynarodowym,
    
20. pozyskiwanie nowych członków.
    
    
    
    

Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, Wnioskodawca utworzył Społeczny Fundusz Strajkowy.

Środki Społecznego Funduszu Strajkowego gromadzone na wyodrębnionym rachunku przeznaczone są na przyznawanie pomocy materialnej pracownikom biorącym udział w strajku zorganizowanym przez Wnioskodawcę i jego oddziały oraz inne związki zawodowe. Pomoc materialna przyznawana jest w ramach działalności socjalnej. Przyznanie pomocy materialnej i jej wysokość uzależniona jest od trudnej sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej.

Pomoc materialna ma charakter uznaniowy i z zastrzeżeniem ust. 1 może zostać przyznana osobie uprawnionej, która:

• brała udział w Strajku przez okres co najmniej 9 dni,
  

• nie otrzymała od pracodawcy wynagrodzenia lub jego rekompensaty za okres udziału w Strajku,
  

• w dniu przystąpienia do Strajku nie była członkiem związku zawodowego.
  
  
  

Maksymalna wysokość pomocy materialnej wynosi 500 zł. przy czym wysokość pomocy materialnej przyznanej danej osobie uprawnionej nie może być wyższa niż kwota wynagrodzenia utraconego przez osobę uprawnioną ze względu na jej udział w Strajku. 

Pismem z dnia 26 czerwca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.299.2019.1.LZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez wskazanie:

1. czy Wnioskodawca jest Zainteresowanym w indywidualnej sprawie, tj. czy Wnioskodawca będzie płatnikiem świadczeń zgromadzonych na Społecznym Funduszu Strajkowym na rzecz osób uprawnionych?
2. jakie jest źródło finansowania środków Społecznego Funduszu Strajkowego?
3. czy środki zgromadzone na Społecznym Funduszu Strajkowym, stanowią środki funduszu związku zawodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Pismem z dnia 3 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. pkt a)

Wnioskodawca będzie wypełniał obowiązki płatnika, Wnioskodawca będzie wypłacał świadczenia socjalne z utworzonego funduszu strajkowego.

Ad. pkt b)

Źródłem finansowania są indywidualne, dobrowolne wpłaty osób fizycznych i firm.

Ad. pkt c)

Środki zgromadzone na Społecznym Funduszu Strajkowym, stanowią środki funduszu związku zawodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fundusz ten został utworzony przez Związek Zawodowy, a cele finansowane z tych środków wpisują się w cele statutowe związku zawodowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, pomoc materialna przyznana osobie uprawnionej zgodnie z regulaminem Społecznego Funduszu Strajkowego korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym czy Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych ma obowiązek wystawienia deklaracji PIT-11?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Wnioskodawca uważa, że wszystkie warunki do wskazanego wyżej zwolnienia są spełnione, przez co pomoc materialna udzielona osobom fizycznym na podstawie regulaminu Społecznego Funduszu Strajkowego będzie zwolniona w ramach obowiązującego limitu z podatku dochodowego od osób fizycznych i w tym zakresie Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych nie ma obowiązku wystawienia deklaracji PIT-11. Pomoc udzielona osobie fizycznej pochodzi bowiem z funduszu związku zawodowego i jest pomocą socjalną o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ww. ustawy przedstawiony został katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z poźn. zm.), pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Natomiast w myśl art. 3 - Kodeksu pracy, pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W myśl art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Biorąc powyższe po uwagę należy wskazać, że kwota wypłacona przez Wnioskodawcę ze źródła Społecznego Funduszu Strajkowego na rzecz osób niebędących członkami Wnioskodawcy stanowi, co do zasady, dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten może jednak korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków wskazanych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika ze wskazanego przepisu, skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie otrzymuje pracownik,
  

• świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,
  

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,
  

• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.
  
  
  

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1316 z późn. zm.): działalnością socjalną są: „usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową”.

Jak wynika z informacji przestawionych w stanie faktycznym, środki Społecznego Funduszu Strajkowego, który utworzony został przez Wnioskodawcę na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 174), są przeznaczone na przyznawane pomocy materialnej pracownikom biorącym udział w strajku zorganizowanym przez Wnioskodawcę i jego oddziały oraz inne związki zawodowe. Pomoc materialna przyznawana jest w ramach działalności socjalnej. Przyznanie pomocy materialnej i jej wysokość uzależniona jest od trudnej sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej. Środki zgromadzone na Społecznym Funduszu Strajkowym, stanowią środki funduszu związku zawodowego.

Analizując powyższe przepisy należy wskazać, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca przyznaje pomoc materialną pracownikom w formie świadczenia pieniężnego, mieszczącą się w ramach finansowania działalności socjalnej, sfinansowaną w całości z funduszy związku zawodowego, to zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przychód uzyskany przez osoby uprawnione (kwota obejmująca wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego), korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 1 000 zł w roku podatkowym, zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania do podatnika i właściwego organu podatkowego informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-11).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię
i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.