Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.283.2019.2.JO
z 2 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 30 lipca 2019 r. (data wpływu 1 sierpnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lipca 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 29 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek nr 514/9, 514/8, 514/16, 514/15 oraz udziału w działkach nr 514/7 i 849/1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w braku zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek nr 514/9, 514/8, 514/16, 514/15 oraz udziału w działkach nr 514/7 i 849/1. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 30 lipca 2019 r. (data wpływu 1 sierpnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lipca 2019 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.283.2019.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem (lub współwłaścicielem) nieruchomości, w skład których wchodzą:

• działka 514/16 o powierzchni 10,52 a,
  

• działka 514/15 o powierzchni 8, 80 a,
  

• działka 514/9 o powierzchni 20,12 a,
  

• działka 514/8 o powierzchni 10,72 a,
  

-dla których prowadzona jest KW przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych,

• działka 849/1 o powierzchni 1,33 a,
  

• działka 514/7 o powierzchni 2,38 a,
  

- dla których prowadzona jest KW przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Działki 514/16 i 514/15 powstały po podziale działki 514/5 o powierzchni 0,1932 ha, natomiast działki 514/9 i 514 /8 powstały po podziale działki 514/3 o powierzchni 0,3084 ha. Działki 514/16 i 514/15 oraz 514/9 i 514 /8 stanowią wyłączną własność Wnioskodawcy. Z kolei działki 849/1 i 514/7 stanowią drogi dojazdowe do ww. działek (Wnioskodawca ma udział we współwłasności - 50%). Nadmienić również należy, że działki, które mają być przedmiotem sprzedaży uzyskały dostęp do drogi, także poprzez ustanowienie służebności przejazdu przez mostek na rowie melioracyjnym należącym do Skarbu Państwa.

Działki 514/5 i 514/3 stanowiły część gospodarstwa rolnego, które w drodze dziedziczenia objęła siostra Wnioskodawcy. Następnie w drodze darowizny udokumentowanej aktem notarialnym z dnia 28 grudnia 2007 r. zostały one przekazane Wnioskodawcy, który chce je sprzedać.

Wnioskodawca zawarł z jednym potencjalnym nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży - Strony nie zawarły natomiast umowy ostatecznej, stad wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej przyszłego stanu faktycznego.

Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, że działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie były wykorzystywane przez niego w celu realizowania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności nie były one przedmiotem umów najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

W odniesieniu do przedmiotowych gruntów, w związku z ich planowaną sprzedażą nie podjęto aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości polegających np.: na reklamie działek poprzez umieszczanie ogłoszeń w radiu, prasie i internecie, a także nie korzystano z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości wskazanych na wstępie. Przyszły nabywca przedmiotowych działek wymienionych wyżej osobiście dotarł do Wnioskodawcy przedstawiając propozycje kupna.

Wnioskodawca nie podejmował również żadnych działań mających na celu zwiększenie ich atrakcyjności dla potencjalnych nabywców, przez co należy rozumieć grodzenie działek czy też uzbrojenie tego terenu. Nie występował również, ani nie zamierza występować o pozwolenie na budowę na przedmiotowych działkach, czy też o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub o jego zmianę.

Jedyne działania jakie zostały podjęte ze strony Wnioskodawcy to wzmiankowany już podział:

• działki 514/5 o powierzchni 0,1932 h na działki 514/16 i 514/15, które miały być darowane córkom Wnioskodawcy - na działkach było planowane postawienie domów - plany te uległy jednak zmianie i odstąpiono od tych zamiarów,
  

• działki 514/3 o powierzchni 0,3084 h na działki 514/9 i 514/8, z uwagi na ich pierwotnie planowaną sprzedaż, która doznawała ograniczenia (z uwagi na powierzchnię działki 514/3 klasyfikowanej jako grunty rolne) w związku z przepisem art. 1a pkt 1b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1405 z późn. zm.), na mocy decyzji z dnia 13 marca 2019 r. Prezydenta Miasta Rzeszowa, (przed podziałem Wnioskodawca obligatoryjnie musiał uzyskać warunki zabudowy na podstawie art. 94 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami),
  

• zakup na podstawie aktu notarialnego z dnia 28 września 2009 r. działek 849/1 i 514/7, które stanowią obecnie, jak już wspomniano, drogę dojazdową - w celu uregulowania prawnego dojazdu i dostępu do drogi publicznej, a także o czym wzmiankowano powyżej uzyskano ustanowienie za jednorazową odpłatnością służebności przejazdu przez mostek na rowie melioracyjnym należącym do Skarbu Państwa (dnia 29 maja 2017 r).
  
  
  

Na chwilę obecną wg rejestru gruntów :

• działki 514/8 i 514/9 są klasyfikowane jako pastwiska trwałe, grunty orne,
• działka 514/15 jest klasyfikowana jako grunty rolne zabudowane, sady (działka po podziale jest niezabudowana, na której znajduje się studzienka kanalizacyjna, powstała w latach 1999-2000, gdy kanalizowano wieś B. (obecnie R.),
• działka 514/16 jest klasyfikowana jako grunty rolne zabudowane (na działce jest posadowiony stary przedwojenny dom rodzinny zmodernizowany w latach 60-tych).
  
  

W stosunku do działek 514/8, 514/9 514/15 Wnioskodawca uzyskał decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca nie będzie przenosił cesją wydanej decyzji o warunkach zabudowy na rzecz kupującego.

• działka 514/7 jest sklasyfikowana jako grunty orne - droga dojazdowa,
• działka 849/1 jest sklasyfikowana jako pastwiska trwałe - droga dojazdowa.
  
  

W piśmie z dnia 30 lipca 2019 r. Wnioskodawca przedłożył informacje:

Ad.1.

Działki o numerach: 514/15, 514/16 powstały w wyniku podziału działki o numerze 514/5. Działka 514/5 była przed podziałem działką siedliskową, zabudowaną stodołą i stajnią oraz domem rodzinnym, w którym Wnioskodawca się urodził, wychował i mieszkał z rodzicami i rodzeństwem do czasu usamodzielnienia się. Działki o numerach 514/8 i 514/9 powstały po podziale działki nr 514/3 , która stanowiła część gospodarstwa rolnego i jako orne była uprawiana przez rodziców Wnioskodawcy. Od 1992 roku, tj. od śmierci ojca Wnioskodawcy do chwili obecnej nie były i nie są uprawiane, na działkach nie była i nie jest prowadzona żadna działalność rolnicza, nie były one przedmiotem umów najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie korzystał z dopłat z A. (działki stoją tzw. odłogiem do dziś). Na ww. działkach Wnioskodawca kosił tylko trawę, opryskiwał chwasty celem zachowania względnego porządku. Natomiast działki: 514/7 i 849/1 stanowią drogę dojazdową do domu i pozostałych działek, utwardzaną na bieżąco od około stu lat (droga żwirowana, wielokrotnie poprawiana).

Ad. 2

Wnioskodawca oświadcza, że ani w przeszłości ani obecnie nie był i nie jestem rolnikiem ryczałtowym.

Ad. 3

Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

Ad. 4

Działki o nr 514/9, 514/8, 514/16, 514/15 i działki o nr 514/7, 849/1 przeznaczone do sprzedaży nie były i nie są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 5

Wnioskodawca z wyżej wymienionych gruntów ani w przeszłości ani obecnie nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Ad. 6

Wnioskodawca wnioskiem z dnia 28 listopada 2017 r. wystąpił do Prezydenta Miasta Wydział Geodezji o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek nr 514/5 i 514/3. Po otrzymaniu decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca wystąpił o podział działki nr 514/5 i działki nr 514/3. Na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 13 marca 2019 r. działka nr 514/3 o powierzchni 0,3084 ha została podzielona na działki: nr 514/9 i 514/8, a działka nr 514/5 o powierzchni 0,1932 ha została podzielona na działki nr 514/15 i 514/16 do których to działek z urzędu przynależą warunki zabudowy. Podział działki nr 514/3 na działki o numerach 514/9 i 514/8 był podyktowany ograniczeniami w sprzedaży działki 514/3 z uwagi na powierzchnię działki (0,3084 ha ) klasyfikowanej jako grunty rolne w związku z przepisem art. 1a pkt 1b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1405 z późn. zm.). Aby dokonać podziału działki Wnioskodawca obligatoryjnie musiał uzyskać warunki zabudowy na podstawie art. 94 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast z działki siedliskowej nr 514/5 (0,1932 ha) Wnioskodawca chciał wydzielić jedną mniejszą, aby zrobić darowiznę na jedną z córek, która planowała tam budowę domu. Plany jednak zmieniła.

Reasumując powyższe;

1. Podział działki nr 514/3 (0,3084 ha) na dwie mniejsze (514/8 i 514/9), które będą przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę, został wymuszony obowiązującymi w tym okresie przepisami prawa w ograniczeniach sprzedaży działki o powierzchni powyżej 0,30 ha klasyfikowanej jako grunty rolne (art. 1a pkt 1b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego - t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1405 z późn. zm.).
2. Decyzja o warunkach zabudowy jest obligatoryjna przy podziale działki rolnej (art. 94 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).
   
   

Wnioskodawca zaznacza że, nie będzie przenosił w drodze cesji decyzji o warunkach zabudowy na rzecz kupującego, co zostało odnotowane (zapisane) w notarialnej umowie przedwstępnej sprzedaży i zostanie zapisane w akcie notarialnym przenoszącym własność nieruchomości (przedmiotowych działek) na rzecz kupującego.

Kupujący będzie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy według własnej koncepcji która jest Wnioskodawcy nieznana.

Ad. 7

Wnioskodawca oświadcza, że nie dokonywał żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości działek, bądź ich uatrakcyjnienia. Nie wydzielał i nie budował drogi dojazdowej.

Ad. 8

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnych nieruchomości.

Ad. 9

Wnioskodawca posiada 1 działkę - działka o pow. około 27 arów, którą dostał tak jak i poprzednie ww. również w formie darowizny. Była ona częścią gospodarstwa rolnego uprawianego przez ojca Wnioskodawcy. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie ma sprecyzowanych planów co do ww. działki, może kiedyś będzie przedmiotem sprzedaży, a może zostawi w spadku swoim dzieciom lub wnukom.

Ad. 10

Wnioskodawca zawarł z jednym potencjalnym nabywcą dwie umowy przedwstępne sprzedaży przedmiotowych działek (jedna zawarta dnia 10 maja 2019 r. dotyczy działek 514/09 i 514/15, a druga dnia 24 maja 2019 r. dotyczy działek 514/8, 514/16, 514/7 i 848/1). Dlatego dwie umowy, żeby nie przekroczyć powierzchni 30 arów w jednej umowie. Takie wtedy obowiązywało prawo. Są to typowe umowy notarialne kupna-sprzedaży działek, z zadatkiem, z zaznaczeniem daty spisania umowy końcowej. W umowach tych wszystkie działki zostały szczegółowo opisane. W umowach tych jest także adnotacja, że zostało wysłane zapytanie do KIS o interpretację indywidualną, czy sprzedaż ww. działek w umowie końcowej ma być z podatkiem VAT i w jakiej wysokości, czy bez podatku VAT. Wszystkie wyżej wymienione informacje będą umieszczone w umowie końcowej.

Będzie jedna umowa końcowa sprzedaży wszystkich działek, bo od dnia 25 czerwca 2019 r. można sprzedawać pole (działki) o powierzchni do 1 ha.

Ad. 11

W ramach zawartej umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie udzielił i nie będzie udzielał pełnomocnictw osobom trzecim do występowania w jego imieniu w jakimkolwiek zakresie.

Ad. 12

Wnioskodawca nie posiada żadnego pełnomocnika, który miałby go reprezentować przy sprzedaży tych działek, składać jakiekolwiek wnioski, decyzje, pozwolenia lub inne pisma.

Ad. 13

Potencjalny nabywca wyżej wymienionych działek, przed zawarciem umowy ostatecznej nie będzie dokonywał żadnych działań (ulepszeń) na przedmiotowych działkach.

Ad. 14

Dla terenu, na którym położone są działki nr 514/15, 514/16, 514/8, 514/9, oraz działki nr 514/7 i 849/1 nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca oświadcza, że z informacji uzyskanych w Urzędzie Miasta, Urząd nie planuje w najbliższym czasie opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu, na którym są położone przedmiotowe działki, dlatego też na dzień sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Ad. 15

Dla działek 514/15, 514/16, 514/8, 514/9, są wydane decyzje o warunkach zabudowy (powód wystąpienia o warunki zabudowy - szczegółowo opisano w punkcie Ad. 6 niniejszego pisma). Wnioskodawca zaznacza, że nie będzie przenosił w drodze cesji decyzji o warunkach zabudowy na rzecz kupującego, co zostało zapisane w notarialnej umowie przedwstępnej sprzedaży i zostanie zapisane w akcie notarialnym przenoszącym własność nieruchomości (przedmiotowych działek) na rzecz kupującego.

Kupujący będzie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy według własnej koncepcji, która jest Wnioskodawcy nieznana.

Natomiast działki 514/7 i 849/1 stanowią utwardzoną wewnętrzną drogę dojazdową istniejącą od kilkudziesięciu lat. która nie jest klasyfikowana do dróg typu DR.

Działki będące przedmiotem sprzedaży, nie były i nie są objęte żadną decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Ad. 16

Wnioskodawca oświadcza, że przedmiotowe działki będące przedmiotem, sprzedaży nie są i nigdy nie były wykorzystywane na cele jakiejkolwiek działalności (zwolnionej czy opodatkowanej).

Ad. 17

Wnioskodawca informuje, że przy nabyciu działek 514/7 i 849/1 stanowiących drogę dojazdową do działki siedliskowej i tych dalszych, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 18

Studzienka kanalizacyjna posadowiona po podziale na działce 514/15 jest elementem składowym budowli pod nazwą sieć kanalizacyjna sanitarna i jest własnością MPWiK miasta R.

Ad.19

Wnioskodawca z tego co wyczytał w tekście przytoczonej ustawy w zapytaniu o prawie budowlanym uważa, że studzienka kanalizacyjna znajdująca się na działce 514/15 jest budowlą (sieci uzbrojenia działek). Natomiast, jeżeli chodzi o drogę dojazdową do działek to nie ma pewności, czy jest budowlą. Drogi wraz ze zjazdami są wymienione w obiektach liniowych a nie budowlach.

Pomimo wątpliwości Wnioskodawca odpowiada:

Studzienka kanalizacyjna na działce (pierwotny numer 514/5) a po podziale nr 514/15 była zrealizowana w latach 1999-2000 przez Gminę T. w ramach budowy sieci kanalizacyjnej sanitarnej i przekazana w administrację przedsiębiorstwu E. w Gminie T., a z chwilą włączenia wsi B. do miasta R. stanowi ona element składowy budowli pod nazwą sieci kanalizacyjnej sanitarnej miasta R.

Zadanie inwestycyjne (kanalizacja wsi B.) było realizowane przez gminę T. Studzienka kanalizacyjna posadowiona na działce nr 514/15 jest elementem składowym budowli - sieci kanalizacyjnej sanitarnej miasta R., tak więc Wnioskodawca nie nabył studzienki w ramach umowy kupna - sprzedaży i nie ponosił nakładów inwestycyjnych na budowę studzienki kanalizacyjnej (nie realizował inwestycji), nie dokonywał żadnej modernizacji, nie dzierżawił, nie wynajmował, nie odliczał VAT, nie wykorzystywał w żadnej działalności gospodarczej. (ponieważ takowej nigdy nie prowadził) - studzienka kanalizacyjna - stanowi element składowy całej sieci kanalizacyjnej sanitarnej będącej własnością miasta R.

Działki o numerach: 514/7 i 849/1 stanowią drogę wewnętrzną dojazdową od około stu lat, odkąd ojciec Wnioskodawcy wybudował dom. Utwardzaną systemem gospodarczym gruzem budowlanym, kamieniem i żwirem przez byłych użytkowników i właścicieli działek. Na chwilę obecną wg rejestru gruntów działka 514/7 jest klasyfikowana - jako grunty orne - RIIIa, natomiast działka 849/1 jest klasyfikowana - jako pastwiska trwałe - PsIII. Na powyższe działki ani w przeszłości ani obecnie nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca jest właścicielem w 50% udziału działek 514/7 i 849/1, które stanowią drogę dojazdową do zbywanych przez Wnioskodawcę działek.

Udziały w działkach nr 514/7 i 849/1 stanowiących drogę dojazdową zostały nabyte przez Wnioskodawcę od osoby fizycznej w 2009 roku aktem notarialnym z dnia 28 września 2009 r., celem prawnego uregulowania dojazdu do działek. W prowadzonych księgach wieczystych dla tych działek brak było wpisu w zakresie prawa służebności do korzystania z przedmiotowej drogi dojazdowej. Wnioskodawca nie ponosił nakładów inwestycyjnych na budowę drogi dojazdowej, nie dokonywał żadnej modernizacji, nie dzierżawił, nie wynajmował, nie odliczał VAT, nie wykorzystywał w żadnej działalności gospodarczej (ponieważ takowej nigdy nie prowadził).

Ad. 20

1. Budynek mieszkalny znajdujący się na działce nr 514/16 będący domem rodzinnym Wnioskodawcy, w którym się urodził i wychował ma już około sto lat. Został wybudowany przez jego ojca jeszcze przed wojną. W momencie nabycia go w formie darowizny był już niezamieszkały.
2. c), d, e) W stosunku do ww. budynku nie były ponoszone przez Wnioskodawcę żadne remonty ani ulepszenia, a więc nie można mówić o istotnej zmianie przeznaczenia, wykorzystywania tego budynki, czy o prawie do odliczenia VAT.
   
   

Wnioskodawca traktował go jako weekendowe miejsce pobytu na wsi w okresie letnim dla siebie i swojej rodziny. Nie był on wykorzystywany dla celów gospodarstwa rolnego, i na stałe cele mieszkalne. Nie był wykorzystany do celów najmu, dzierżawy i w działalności gospodarczej.

Na marginesie Wnioskodawca zauważa, że po zmianie przepisów od 25 czerwca 2019 r. z zakresu obrotu gruntami rolnymi wprowadzającymi możliwość dokonania sprzedaży bez większych ograniczeń gruntów do 1 ha - poczynione starania przez Wnioskodawcę przed sprzedażą (z zakresu podziału działki, uzyskania warunków zabudowy na dzieloną działkę) wg stanu prawnego na dzień dzisiejszy byłyby zbędne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy planowana sprzedaż (dostawa) przez Wnioskodawcę działek 514/9 i 514/8, 514/16 i 514/15 oraz działek 514/7 i 849/1 (droga dojazdowa) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej VAT)?
2. Czy jeśli ww. transakcja zostanie uznana za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zastosowanie powinna znaleźć stawka 23%?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Planowana sprzedaż (dostawa) działek 514/9 i 514/8 , 514/16 i 514/15 oraz działek 514/7 i 849/1 (droga dojazdowa) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT,
2. W przypadku uznania, że planowana sprzedaż (dostawa) działek 514/9, 514/8 , 514/15 oraz 514/7 i 849/1 (współwłasność w drodze dojazdowej) będzie co do zasady podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, będą one podlegać opodatkowaniu wg stawki VAT w wysokości 23%. W przypadku działki 514/16 będzie możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania.
   
   

Uzasadnienie

Na wstępie należy wskazać ogólne ramy prawne dotyczące stanu faktycznego przedstawionego powyżej.

Stosownie zatem do przepisu art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - dalej Dyrektywa VAT, opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. a i b Dyrektywy VAT państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji dostawy budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem, a także dostawę terenu budowlanego.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 Dyrektywy VAT „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Zauważyć również należy, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 Jarosław Słaby i C-181/10 Emilian Kuć, Halina Jeziorska - Kuć stwierdził m.in., że:

• Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
  

• Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.
  

• Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.
  
  
  

Analizując przepisy ustawy o VAT należy zauważyć, że stosownie do uregulowań art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przepisów zawartych w art. 15 ustawy o VAT wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zauważyć przy tym należy, że działalność gospodarcza obejmuje zaś, zgodnie z ust. 2 cyt. przepisu wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odnosząc się z kolei do zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT w przypadku konieczności opodatkowania planowanej dostawy działek wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Definicję terenów budowlanych zawarto w przepisie art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, w myśl którego, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy mieć również na uwadze, że stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  
  

W przypadku nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do zwolnienia z VAT na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca - po spełnieniu określonych warunków - umożliwił podatnikom skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a wzmiankowanego przepisu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  

• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca przedstawia poniżej uzasadnienie zajętego stanowiska w sprawie.

Ad. 1

Analizując przedstawione powyżej regulacje przez pryzmat stanu faktycznego dotyczącego zdarzenia przyszłego opisany powyżej, nie ma wątpliwości co do tego, że planowana dostawa działek może być zakwalifikowana, jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu cyt. powyżej art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie można bowiem zakwestionować faktu, że przedmiotem sprzedaży będą nieruchomości, które spełniają definicję towarów, zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą, co już wskazano, towary to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Co więcej, w wyniku planowanej transakcji prawo do rozporządzania tymi towarami (działkami) jak właściciel zostanie przeniesione w zamian za ustalone wynagrodzenie z Wnioskodawcy na nabywcę.

Nie mniej jednak w oparciu o powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w celu określenia czy czynność wskazana w zdarzeniu przyszłym będzie podlegała opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie czy Wnioskodawca w ramach transakcji zbycia nieruchomości będzie działać jako podatnik VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on działał w charakterze podatnika VAT, gdyż za takowego zgodnie z cyt. powyżej art. 15 ustawy o VAT uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje zaś, zgodnie z ust. 2 cyt. ww. regulacji wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z relacji powyższych przepisów można zatem wywnioskować, że definicje podatnika oraz działalności gospodarczej zawarte w art. 15 ustawy o VAT wyraźnie wskazują, że w celu uznania określonych działań danego podmiotu – w tym konkretnym przypadku Wnioskodawcy - za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Jednocześnie, wynika z nich (definicji), że o działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT możemy mówić w szczególności, w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji, wobec powyższego, uznać należy, że dana dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu VAT pod warunkiem, że dokonana jest przez podmiot posiadający status podatnika VAT, a ponadto, podmiot ten - w ramach tej konkretnej transakcji - działa w charakterze podatnika VAT.

Z kolei o działaniu w charakterze podatnika VAT, mając na uwadze tezy ze wzmiankowanego wyżej wyroku TSUE w sprawach w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w przypadku sprzedawcy gruntu można mówić, gdy w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, a zatem wówczas, gdy aktywnie i w sposób ciągły angażuje się w transakcję poprzez podejmowanie dodatkowych działań, np.: ponosi wydatki na reklamę celem zachęcenia potencjalnych nabywców do zakupu nieruchomości lub też wydatki mające na celu zwiększenie atrakcyjności przedmiotu sprzedaży (uzbrojenie terenu, ogrodzenie terenu).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie spełnia on kryteriów ustawowych wspomnianych powyżej, oraz wynikających z cytowanego wyroku TSUE do uznania go, w przypadku przyszłej sprzedaży działek za podmiot działający w charakterze podatnika VAT dokonujący sprzedaży w ramach działalności gospodarczej, gdyż analizując jego sytuację prawnopodatkowa, przez pryzmat okoliczności faktycznych nie można nie zauważyć, że nie podejmował on dodatkowych działań, które wskazywały by na jego angażowanie się w sposób aktywny i ciągły w proces sprzedaży działek.

Na wstępie w opisie stanu faktycznego zaznaczono bowiem w sposób nie pozostawiający wątpliwości, że w odniesieniu do przedmiotowych gruntów, w związku z ich planowaną sprzedażą nie podjęto aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości, ani polegających na podniesieniu ich atrakcyjności.

Nie można bowiem za takowe uznać działania, które Wnioskodawca podjął w celu uporządkowania stanu prawnego nieruchomości pod kątem zapewnienia im dojazdu do drogi publicznej, chociażby z uwagi na dużą różnicę czasową pomiędzy zakupem działek na drogę i ustaleniem służebności przejazdu a obecnie podjętym zamiarem sprzedaży.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż (dostawa) działek 514/9, 514/8 i 514/16, 514/15 oraz 849/1 i 514/7 (droga dojazdowa) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i należy ją uznać, za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ad. 2

W przypadku, gdyby jednak Organ wydający interpretację uznał, że zachodzi obowiązek opodatkowania dostawy ww. działek, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w stosunku do działki 514/16 (z uwagi na posadowiony na niej budynek) będzie możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego z cyt. powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata,
  

gdyż z okoliczności przedstawionych w ww. stanie faktycznym wynika, że powyższe zastrzeżenia nie będą mieć zastosowania.

Z kolei dostawa działek 514/8 i 514/9 oraz 514/15 z uwagi na uzyskane warunki zabudowy, będą opodatkowane jako tereny budowlane, oraz działek 514/7 i 849/1 ( droga dojazdowa) do których nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT wynikające z cyt. powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, wg stawki VAT w wysokości 23%.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowisk przedstawionych na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, że dostawa towarów, w tym działek gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynności podlegającej opodatkowaniu dokonuje podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Poza tym działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Zatem jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonywania takiej czynności.

Wskazać należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich sprzedaży. W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy podmiot w celu dokonania sprzedaży działek, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych , uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z powyższego orzeczenia wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prawnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wyniku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem (lub współwłaścicielem) nieruchomości, w skład których wchodzą działki: 514/9, 514/8, 514/16, 514/15, 514/7 oraz 849/1. Działki 514/16 i 514/15 powstały po podziale działki 514/5 o powierzchni 0,1932 ha, natomiast działki 514/9 i 514 /8 powstały po podziale działki 514/3 o powierzchni 0,3084 ha. Działki 514/16 i 514/15 oraz 514/9 i 514 /8 stanowią wyłączną własność Wnioskodawcy. Z kolei działki 849/1 i 514/7 stanowią drogi dojazdowe do ww. działek (Wnioskodawca ma udział we współwłasności - 50%). Nadmienić również należy, że działki, które mają być przedmiotem sprzedaży uzyskały dostęp do drogi, także poprzez ustanowienie służebności przejazdu przez mostek na rowie melioracyjnym należącym do Skarbu Państwa.

Działki 514/5 i 514/3 stanowiły część gospodarstwa rolnego, które w drodze dziedziczenia objęła siostra Wnioskodawcy. Następnie w drodze darowizny udokumentowanej aktem notarialnym z dnia 28 grudnia 2007 r. zostały one przekazane Wnioskodawcy, który chce je sprzedać. Działki o numerach: 514/15, 514/16 powstały w wyniku podziału działki o numerze 514/5. Działka 514/5 była przed podziałem działka siedliskową, zabudowaną stodołą i stajnią oraz domem rodzinnym, w którym Wnioskodawca się urodził, wychował i mieszkał z rodzicami i rodzeństwem do czasu usamodzielnienia się. Działki o numerach 514/8 i 514/9 powstały po podziale działki nr 514/3 , która stanowiła część gospodarstwa rolnego i jako orne była uprawiana przez rodziców Wnioskodawcy. Od 1992 roku, tj. od śmierci ojca Wnioskodawcy do chwili obecnej nie były i nie są uprawiane, na działkach nie była i nie jest prowadzona żadna działalność rolnicza, nie były one przedmiotem umów najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie korzystał z dopłat z A. (działki stoją tzw. odłogiem do dziś). Na ww. działkach Wnioskodawca kosił tylko trawę, opryskiwał chwasty celem zachowania względnego porządku. Natomiast działki: 514/7 i 849/1 stanowią drogę dojazdową do domu i pozostałych działek, utwardzaną na bieżąco od około stu lat (droga żwirowana, wielokrotnie poprawiana).

Działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie były wykorzystywane przez niego w celu realizowania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności nie były one przedmiotem umów najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Działki nie były i nie są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca z ww. gruntów nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

W związku z planowaną sprzedażą działek nie podjęto aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości polegających np.: na reklamie działek poprzez umieszczanie ogłoszeń w radiu, prasie i internecie, a także nie korzystano z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości wskazanych na wstępie. Przyszły nabywca przedmiotowych działek wymienionych wyżej osobiście dotarł do Wnioskodawcy przedstawiając propozycje kupna. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych działań mających na celu zwiększenie ich atrakcyjności dla potencjalnych nabywców, przez co należy rozumieć grodzenie działek czy też uzbrojenie tego terenu. Nie występował również, ani nie zamierza występować o pozwolenie na budowę na przedmiotowych działkach, czy też o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub o jego zmianę. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości działek, bądź ich uatrakcyjnienia, nie wydzielał i nie budował drogi dojazdowej.

Wnioskodawca zawarł dwie umowy przedwstępne sprzedaży działek z jednym potencjalnym nabywcą. W ramach umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie udzielił i nie będzie udzielał pełnomocnictw osobom trzecim do występowania w jego imieniu w jakimkolwiek zakresie. Wnioskodawca nie posiada żadnego pełnomocnictwa, które mogłoby Go reprezentować przy sprzedaży tych działek, składać jakiekolwiek wnioski, decyzje, pozwolenia lub inne pisma.

Wnioskodawca wnioskiem z dnia 28 listopada 2017 r. wystąpił do Prezydenta Miasta Wydział Geodezji o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek nr 514/5 i 514/3. Po otrzymaniu decyzji o warunkach zabudowy Wnioskodawca wystąpił o podział działki nr 514/5 i działki nr 514/3. Na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 13 marca 2019 r. działka nr 514/3 o powierzchni 0,3084 ha została podzielona na działki: nr 514/9 i 514/8, a działka nr 514/5 o powierzchni 0,1932 ha została podzielona na działki nr 514/15 i 514/16 do których to działek z urzędu przynależą warunki zabudowy. Podział działki nr 514/3 na działki o numerach 514/9 i 514/8 był podyktowany ograniczeniami w sprzedaży działki 514/3 z uwagi na powierzchnię działki (0,3084 ha ) klasyfikowanej jako grunty rolne w związku z przepisem art. 1a pkt 1b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1405 z późn. zm.). Aby dokonać podziału działki Wnioskodawca obligatoryjnie musiał uzyskać warunki zabudowy na podstawie art. 94 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast z działki siedliskowej nr 514/5 (0,1932 ha) Wnioskodawca chciał wydzielić jedną mniejszą, aby zrobić darowiznę na jedną z córek, która planowała tam budowę domu. Plany jednak zmieniła. Podział działki nr 514/3 (0,3084 ha) na dwie mniejsze (514/8 i 514/9), które będą przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę, został wymuszony obowiązującymi w tym okresie przepisami prawa w ograniczeniach sprzedaży działki o powierzchni powyżej 0,30 ha klasyfikowanej jako grunty rolne - art. 1a pkt 1b ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Decyzja o warunkach zabudowy jest obligatoryjna przy podziale działki rolnej (art. 94 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Wnioskodawca dokonał zakupu na podstawie aktu notarialnego z dnia 28 września 2009 r. działek 849/1 i 514/7, które stanowią utwardzoną wewnętrzną drogę dojazdową istniejącą od kilkudziesięciu lat - w celu uregulowania prawnego dojazdu i dostępu do drogi publicznej, uzyskano ustanowienie za jednorazową odpłatnością służebności przejazdu przez mostek na rowie melioracyjnym należącym do Skarbu Państwa (dnia 29 maja 2017 r).

Dla działek 514/15, 514/16, 514/8, 514/9 są wydane decyzje o warunkach zabudowy. Wnioskodawca nie będzie przenosił w drodze cesji decyzji o warunkach zabudowy na rzecz kupującego, co zostało zapisane w notarialnej umowie przedwstępnej sprzedaży i zostanie zapisane w akcie notarialnym przenoszącym własność nieruchomości (przedmiotowych działek) na rzecz kupującego. Kupujący będzie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy według własnej koncepcji która jest Wnioskodawcy nieznana.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnych nieruchomości. Wnioskodawca posiada 1 działkę, która dostał w formie darowizny. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie ma sprecyzowanych planów co do tej działki, może kiedyś będzie przedmiotem sprzedaży, a może zostawi w spadku swoim dzieciom i wnukom.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy planowana sprzedaż działek 514/9, 514/8, 514/16, 514/15, 514/7 i 849/1 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż ww. działek, których Wnioskodawca jest właścicielem/współwłaścicielem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpią przesłanki do uznania Wnioskodawcy w związku z tą transakcją za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Okoliczności sprawy nie wskazują na taką aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podejmował w stosunku do działek, będących przedmiotem sprzedaży, aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca, usługodawców (takich jak: np.: nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działki). Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nabył działki nr 514/6, 514/15, 514/8 i 514/9 w drodze darowizny, zaś udział w działkach nr 849/1 i 514/7 nabył w 2009 r. w celu uregulowania prawnego dojazdu i dostępu do drogi publicznej. Jedyne działania jakie Wnioskodawca podjął to podział na działki nr 514/16 i 514/15 - które planował podarować córkom – podział na działki nr 514/9 i 514/8 (wymuszony obowiązującymi przepisami ustawy o kształtowaniu stroju rolnego) oraz uzyskanie warunków zabudowy dla ww. działek. Przy czym dla działek nr 514/9 i 514/8 decyzja o warunkach jest obligatoryjna jako podział działki rolnej, narzucona obowiązującymi przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Działki nie były wykorzystywane w celu realizowania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w szczególności nie były one przedmiotem umów najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. W związku z planowaną sprzedażą działek nie podjęto aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości polegających np.: na reklamie działek poprzez umieszczanie ogłoszeń w radiu, prasie i internecie, a także nie korzystano z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości wskazanych na wstępie. Przyszły nabywca przedmiotowych działek osobiście dotarł do Wnioskodawcy przedstawiając propozycje kupna. Ponadto, co istotne Wnioskodawca nie udzielił i nie będzie udzielał pełnomocnictw osobom trzecim do występowania w jego imieniu w jakimkolwiek zakresie, nie posiada też pełnomocnika, który mógłby Go reprezentować przy sprzedaży tych działek, składać jakiekolwiek wnioski, decyzje, pozwolenia lub inne pisma. Zatem w niniejszej sprawie brak jest więc przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Mając na uwadze treści powołanych uregulowań na tle opisu sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek należących do Wnioskodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowią one majątek prywatny, a Wnioskodawca nie wykorzystywał ww. działek do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji Wnioskodawca nie wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika, tym samym planowana sprzedaż ww. działek jest sprzedażą majątku osobistego Wnioskodawcy, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania.

Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Wobec tego przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że planowana sprzedaż działek nr 514/9, 514/8, 514/16, 514/15 oraz udziału w działkach nr 514/7 i 849/1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na to, że w niniejszej interpretacji uznano stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe, odstąpiono od odpowiedzi na pytanie nr 2 w zakresie określenia stawki podatku VAT dla transakcji sprzedaży działek nr 514/9, 514/8, 514/16, 514/15, 514/7 i 849/1.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.