Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.284.2019.2.LS
z 17 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2019 r. (data wpływu 9 maja 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu 28 czerwca 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.284.2019.1.LS z dnia 19 czerwca 2019 r. (data nadania 19 czerwca 2019 r., data doręczenia 25 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. W dniu 18 marca 2005 r. Andrzej F., mąż Wnioskodawczyni od 2008 r., nabył lokal mieszkalny o pow. 43 m² w budynku wielorodzinnym w U., jeszcze jako formalnie osoba stanu wolnego.
   
2. W dniu 20 grudnia 2008 r. Wnioskodawczyni zawiera z mężem związek małżeński, w którym obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa.
   
3. W dniu 17 września 2013 r. pomiędzy małżonkami Marią M. i Andrzejem F. zostaje zawarta umowa notarialna rozszerzająca obowiązującą w małżeństwie wspólność majątkową na nieruchomość w U., powyższy lokal o pow. 43 m².
4. W dniu 24 stycznia 2014 r. małżonkowie Maria M. i Andrzej F. zawierają notarialną umowę ustanawiającą w ich małżeństwie rozdzielność majątkową.
   
5. W dniu 12 lutego 2016 r. małżonkowie zawarli notarialną umowę o dożywocie w wyniku której cały swój udział w nieruchomości wynoszący 50% tej nieruchomości Andrzej F. przekazał umową dożywocia na żonę Marię M.
6. W dniu 28 grudnia 2018 r. Andrzej F. zmarł.
   
7. W dniu 24 kwietnia 2019 r. Maria M. sprzedała lokal nr 22 w U.
   
   

Pismem z dnia 19 czerwca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.284.2019.1.LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

1. wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej (część G wniosku ORD-IN(8), poz. 74), w tym również:
   1. określenie czy lokal mieszkalny nabyty przez męża Wnioskodawczyni dnia 18 marca 2005 r., został nabyty jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość czy może spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego?
   2. czy w wyniku zawarcia umowy notarialnej ustanawiającej między małżonkami rozdzielność majątkową, doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków? Jeśli tak to w jaki sposób.
   3. czy umowa dożywocia którą Wnioskodawczyni zawarła ze swoim mężem spełnia definicję umowy dożywocia określoną w art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego?
   
   

Pismem z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu 28 czerwca 2019 r.) Wnioskodawca uzupełniła wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Lokal mieszkalny nabyty przez męża Wnioskodawczym w dniu 18 marca 2005 r. stanowi odrębną nieruchomość dla której księgę wieczystą prowadzi sąd.
2. W wyniku zawarcia w dniu 24 stycznia 2014 r. umowy notarialnej ustanawiającej rozdzielność majątkową pomiędzy małżonkami, przeprowadzono jedynie częściowy dział majątku małżonków i lokal mieszkalny położony w U. nie był przedmiotem działu majątku. Przedmiotem tego częściowego działu była wyłącznie inna nieruchomość, która nie jest przedmiotem niniejszego zapytania o interpretację podatkową. Małżonkowie ustanowili ustrój umownej rozdzielności majątkowej. Lokal mieszkalny w U. pozostał w ich majątku wspólnym, nie dokonali jego podziału.
3. Umowa dożywocia sporządzona w dniu 12 lutego 2016 r. pomiędzy Wnioskodawczynią a mężem spełnia przesłanki opisane w Art. 908 § l Kodeksu Cywilnego. Treść tej umowy notarialnej jest dosłownym zacytowaniem powyższego przepisu, a w treści aktu notarialnego użyte jest sformułowanie iż „zawarta jest w trybie Art. 908 § l”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy należy się podatek dochodowy od osoby fizycznej z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawczynię tego lokalu w U. w 2019 r. w zakresie 50% udziałów, który mąż Wnioskodawczyni Andrzej F. nabył w 2005 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, bezdyskusyjnym jest, że podatek od sprzedaży co do 50% udziału, który Maria M. nabyła w wyniku rozszerzenia małżeńskiej wspólności majątkowej w 2013 r. a mąż Wnioskodawczyni w 2005 r., się nie należy.

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż lokalu w U. w 2019 r. także w zakresie pozostałej 50% części nie rodzi zobowiązania podatkowego gdyż także ta część była objęta ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej a Andrzej F. nabył je w 2005 r. W obu powyższych przypadkach w chwili sprzedaży lokalu w 2019 r. upłynął już okres, który skutkował obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży.

Zostały wydane liczne interpretacje podatkowe na poparcie powyższej tezy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony wyżej przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw w nim wymienionych miało miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu i w efekcie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 6, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 18 marca 2005 r. Andrzej F., mąż Wnioskodawczyni od 2008 r., nabył lokal mieszkalny o pow. 43 m² w budynku wielorodzinnym w U., jeszcze jako formalnie osoba stanu wolnego. W dniu 17 września 2013 r. pomiędzy małżonkami Marią M. i Andrzejem F. zostaje zawarta umowa notarialna rozszerzająca obowiązującą w małżeństwie wspólność majątkową na nieruchomość w U., powyższy lokal o pow. 43 m². W dniu 24 stycznia 2014 r. małżonkowie Maria M. i Andrzej F. zawierają notarialną umowę ustanawiającą w ich małżeństwie rozdzielność majątkową. W dniu 12 lutego 2016 r. małżonkowie zawarli notarialną umowę o dożywocie w wyniku której cały swój udział w nieruchomości wynoszący 50% tej nieruchomości Andrzej F. przekazał umową dożywocia na żonę Marię M. W dniu 28 grudnia 2018 r. Andrzej F. zmarł. W dniu 24 kwietnia 2019 r. Maria M. sprzedała lokal nr 22 w U. W wyniku zawarcia w dniu 24 stycznia 2014 r. umowy notarialnej ustanawiającej rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami, przeprowadzono jedynie częściowy dział majątku małżonków i lokal mieszkalny położony w U. nie był przedmiotem działu majątku. Przedmiotem tego częściowego działu była wyłącznie inna nieruchomość, która nie jest przedmiotem niniejszego zapytania o interpretację podatkową. Małżonkowie ustanowili ustrój umownej rozdzielności majątkowej. Lokal mieszkalny w U. pozostał w ich majątku wspólnym, nie dokonali jego podziału.

W celu ustalenia momentu nabycia nieruchomości należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 ww. Kodeksu – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu – małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską ma na celu ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego.

Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych potwierdzająca, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi dla drugiego z małżonków jej nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taki pogląd wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14, podkreślając, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny. Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (mąż Wnioskodawczyni) wyzbył się prawa do tej rzeczy.

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia lokalu mieszkalnego, które stanowiło wcześniej majątek odrębny małżonka Wnioskodawczyni, należy przyjąć dzień, w którym małżonek nabył ten lokal mieszkalny do majątku odrębnego, tj. 18 marca 2005 r.

Ze stanu faktycznego wynika, że w dniu 12 lutego 2016 r. małżonkowie zawarli notarialną umowę o dożywocie, w wyniku której cały swój udział w przedmiotowym lokalu mieszkalnym małżonek przekazał Wnioskodawczyni.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 908 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd wskazał, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie np. w wyniku umowy dożywocia. Po ustaniu wspólności ustawowej, następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tę datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

W przedmiotowej sprawie datą nabycia lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest 2005 r. Wobec powyższego, 5-letni okres od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, już upłynął.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie 50% udziału w lokalu mieszkalnym nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z tym, z tytułu zbycia udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe w odniesieniu do postawionego pytania dotyczącego sprzedaży 50% udziału we współwłasności lokalu mieszkalnego, które mąż Wnioskodawczyni Andrzej F. nabył w 2005 r.

Jednocześnie tutejszy Organ zaznacza, że interpretacja indywidulana dotyczy wyłącznie skutków podatkowych sprzedaży 50% udziału w lokalu mieszkalnym, nie odnosi natomiast do zbycia całości lokalu mieszkalnego, gdyż kwestia ta nie jest przedmiotem pytania sformułowanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.