Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.196.2019.1.MU
z 23 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 23 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego uzyskiwanego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia wdowiego uzyskiwanego z USA.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni - Polka przez wiele lat przebywała na stałe w USA. W tym czasie uzyskała świadczenie wdowie (Social Security Benefit), które było jej wypłacane przez Social Security Administration. Świadczenie to przyznano po śmierci męża Wnioskodawczyni, obywatela USA.

Biorąc pod uwagę amerykańskie uregulowania, dotyczące świadczenia wdowiego, od wypłacanego do Polski świadczenia - amerykański federalny podatek dochodowy nie jest potrącany.

Wniosek dotyczy lat 2014- 2018. Wnioskodawczyni osiadła w kraju na stałe i przeniosła wszelkie swoje interesy i ognisko domowe. Ma tylko jedno zamieszkanie - w Polsce, rodzina przebywa w Polsce, źródłem jej dochodów jest: emerytura, wypłacana w Polsce oraz świadczenie wdowie - wypłacane z USA, do którego uprawnienia Wnioskodawczyni nabyła podczas pobytu w Ameryce.

Wnioskodawczyni nie posiada żadnych inwestycji ani ruchomości, mieszka w mieszkaniu córki. Posiada polisę ubezpieczeniową (4000 zł) oraz oszczędności na koncie bankowym (20 000 zł).

Świadczenie wdowie jest wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Wnioskodawczyni posiada zaświadczenia od Social Security Administration, dokumentujące wypłatę świadczenia wdowiego.

Wnioskodawczyni wskazuje, że jej pytanie nie dotyczy kwestii czy świadczenie wdowie wypłacane przez amerykański Zarząd Ubezpieczeń Społecznych może być uznane za świadczenie rodzinne na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Celem złożenia wniosku o interpretację jest uzyskanie jedynie rozstrzygnięcia czy świadczenie wdowie wypłacane jej z USA, ze względu na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno-rentowych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na terenie Polski.

Administracja skarbowa od dłuższego czasu uznaje że skoro otrzymywane z USA świadczenia stanowią odpowiedniki należności przyznawanych na bazie polskich przepisów o świadczeniach rodzinnych - to nie podlegają opodatkowaniu (por.0114-KDIP3-3.4011.578.2017.2.JK2 z 20 lutego 2018 r., IBPBII/4511-219/15/BJ z dnia 10 czerwca 2015 r., IBPB-2-1/4511-282/16/HK z dnia 21 lipca 2016 r., 0115-KDIT2-2.4011.92.2017.2.AG z dnia 23 czerwca 2017 r.). Zarówno w stanie faktycznym, jak i we własnej ocenie prawnej problemu podatkowego - Wnioskodawczyni nie utrzymuje jednak, by świadczenie wdowie, wypłacane z USA zostało przyznane w oparciu o polskie przepisy o świadczeniach rodzinnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie wdowie wypłacane do Polski przez amerykańskie Social Security Administration osobie zamieszkującej w Polsce - podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie wdowie wypłacane ze środków amerykańskiej agencji rządowej podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Polski, z uwagi na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno - rentowych.

Świadczenia wdowie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie przepisów amerykańskich.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jedną z kategorii świadczeń zwolnionych od podatku dochodowego od osób fizycznych są wszelkiego rodzaju świadczenia o charakterze zasiłkowym i pomocowym.

Można wskazać na dwa główne motywy zwolnienia tego rodzaju świadczeń od podatku. Po pierwsze, świadczenia te wypłacane są osobom znajdującym się w trudnej sytuacji majątkowo-osobistej, a zatem ich opodatkowanie byłoby nieuzasadnione w sensie społecznym. Po drugie, za ich zwolnieniem przemawia także to, że świadczenia, o których mowa, są wypłacane ze środków budżetowych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów

Wnioskodawczyni nadmienia, że nie ma wątpliwości, że świadczenie nabyte po zmarłym mężu ma charakter rodzinny - gdyby nie była żoną - czyli rodziną zmarłego, świadczenie by jej nie przysługiwało. Częścią wspólną regulacji polskich i amerykańskich jest zwolnienie od podatku świadczeń rodzinnych, które ze swojej natury mają wspomóc członków rodziny w obliczu kryzysu (w tym wypadku po śmierci członka rodziny, który w dużym stopniu ponosił ciężar finansowego utrzymania rodziny). Pomoc finansowa jest niezbędna do podtrzymania egzystencji rodziny. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje za wolne od podatku dochodowego świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Przepisy prawa amerykańskiego nie są częścią polskiego systemu prawnego, wobec czego interpretując ww. normę wg. wykładni systemowej, można uznać to źródło dochodu za niepodlegające przepisowi art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z wykładnią językową, oraz teleologiczną, świadczenie wdowie jest zwolnione od podatku w Polsce. Dlatego zdaniem Wnioskodawczyni świadczenie będzie zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ustawy o PIT) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymane świadczenie pieniężne pochodzi ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178), dalej: „Umowa”.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tej Umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy polsko-amerykańskiej, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia wdowiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia wdowiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. do 14 maja 2014 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 15 maja 2014 r. do 31 marca 2016 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2016 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie wdowie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, przyjmując za Wnioskodawczynią, że świadczenie wdowie jest wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA to jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego nie wynika bowiem, że ze zwolnienia korzystają jedynie świadczenia rodzinne przyznane na podstawie polskiego systemu prawnego. W konsekwencji, ww. świadczenie nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo nadmienić należy, że z uwagi na specyfikę postępowania interpretacyjnego organ upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Wynika z tego, że w ramach analizowanego postępowania, organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego, lecz odnosi się wyłącznie do stanu faktycznego opisanego we wniosku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych wskazać należy, że co do zasady interpretacje są wydawane w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.