Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.578.2017.2.JK2
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2017 r. (data wpływu 27 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2018 r. (data nadania 6 lutego 2018 r., data wpływu 7 lutego 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 29 stycznia 2018 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.578.2017.1.JK2 (data nadania 29 stycznia 2018 r., data doręczenia 1 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty świadczenia wdowiego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty świadczenia wdowiego z USA.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 listopada 2017 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.578.2017.1.JK2 (data nadania 29 stycznia 2018 r., data doręczenia 1 lutego 2018 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 5 lutego 2018 r. (data nadania 6 lutego 2018 r., data wpływu 7 lutego 2018 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni - Polka przez ponad 20 lat przebywała na stałe w USA. W tym czasie uzyskała amerykańską kartę stałego pobytu, ważną od czerwca 1993 roku do września 2015 r. oraz świadczenie wdowie (Social Security Benefits, Widow Benefits), które było jej wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych (Social Security Administration - dalej SSA). Przyznanie świadczenia wiązało się ze śmiercią męża Wnioskodawczyni, obywatela USA, którego poślubiła już w trakcie pobytu w USA.

Na przełomie roku 2015/2016 w związku z wyraźnym pogorszeniem się stanu zdrowia Wnioskodawczyni postanowiła pozostać pod opieką rodziny w Polsce. Jej pobyt w Polsce trwa nieprzerwanie do dziś co skutkowało m.in. wstrzymaniem wypłaty świadczenia wdowiego z USA.

W czerwcu 2017 r. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, w czym pośredniczyła Ambasada USA w Polsce, SSA odwiesił Wnioskodawczyni wypłatę świadczenia wdowiego oraz jednorazowo przekazał zaległe należności za okres od lutego 2015 r. do kwietnia 2017 r.

Wraz z wypłatą świadczenia, Biuro Świadczeń Federalnych (ANW Federal Benefits Unit) Ambasady USA wydało zaświadczenie o aktualnej wysokości świadczenia oraz potwierdziło, że ze względu na zachowany przez Wnioskodawczynię status stałego rezydenta Stanów Zjednoczonych i biorąc pod uwagę amerykańskie uregulowania, dotyczące świadczenia wdowiego, od wypłacanego do Polski świadczenia - amerykański federalny podatek dochodowy nie jest potrącany.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że wniosek o interpretację dotyczy roku 2017 r., kiedy to w czerwcu 2017 r. odwieszono Wnioskodawczyni wypłatę świadczenia wdowiego i jednorazowo przekazano zaległe należności za okres od lutego 2015 r. do kwietnia 2017 r., po drugie - po tej dacie - na bieżąco wypłacono świadczenie wdowie do końca roku. W okresie, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawczyni posiadała następujące powiązania z Polską/ USA:

• ognisko domowe: jedyne w miejscu zamieszkania, tj. pod wskazanym wyżej adresem w Polsce (mieszkanie kwaterunkowe),
• rodzina: dwie zamężne córki, wnuczka, w Polsce. W USA jedynie odległa rodzina, ze strony zmarłego męża, z którą Wnioskodawczyni nie utrzymuje żadnych relacji.
• miejsce położenia źródeł dochodów: emerytura, wypłacana w Polsce - do której Wnioskodawczyni nabyła uprawnienia jeszcze przed opuszczeniem Polski na stałe, w celu osiedlenia się w USA; świadczenie wdowie - wypłacane z USA, do którego uprawnienia Wnioskodawczyni nabyła podczas pobytu w Ameryce.
• posiadane inwestycje: brak,
• konta bankowe,
• majątek nieruchomy: brak, ruchomości: wyposażenie najmowanego mieszkania w Polsce,
• polisy ubezpieczeniowe: brak.
  
  

Świadczenie wdowie jest/będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Wnioskodawczyni posiada zaświadczenie Ambasady Stanów Zjednoczonych, Biuro Świadczeń Federalnych z dnia 22 maja 2017 r., dokumentujące wypłatę świadczenia wdowiego.

Wnioskodawczyni wskazała, że jej pytanie nie dotyczy kwestii czy świadczenie wdowie wypłacane przez amerykański Zarząd Ubezpieczeń Społecznych może być uznane za świadczenie rodzinne na podstawie przepisach o świadczeniach rodzinnych. Celem złożenia wniosku o interpretację jest uzyskanie jedynie rozstrzygnięcia czy świadczenie wdowie wypłacane jej z USA, ze względu na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przed daną osobę uprawnień emerytalno-rentowych podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na terenie Polski.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywiodła szereg interpretacji, w których uznano, że skoro otrzymywane z USA świadczenia stanowią odpowiedniki należności przyznawanych na bazie polskich przepisów o świadczeniach rodzinnych - to nie podlegają opodatkowaniu (por. IBPBII/4511-219/15/BJ z dnia 10 czerwca 2015 r. IBPB-2-1/4511-282/16/HK z dnia 21 lipca 2016 r., 0115-KDIT2-2.4011.92.2017.2.AG z dnia 23 czerwca 2017 r.). Zarówno w stanie faktycznym, jak i we własnej ocenie prawnej problemu podatkowego - Wnioskodawczyni nie utrzymuje jednak, by świadczenie wdowie, wypłacane z USA zostało przyznane w oparciu o polskie przepisy o świadczeniach rodzinnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie wdowie wypłacane do Polski przez amerykańskie SSA osobie zamieszkującej w Polsce - podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie wdowie wypłacane ze środków amerykańskiej agencji rządowej podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Polski, z uwagi na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno - rentowych.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm. - dalej PIT) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
   
   
   
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ustawy PIT, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie: „Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń, wypłacanych z systemu ubezpieczeń socjalnych Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Art. 19 ww. umowy zawiera jedynie uregulowania dotyczące m.in. emerytur i rent lub podobnych dochodów, wypłacanych z funduszy publicznych z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi.

Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeni, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia wdowiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych, osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Sytuacja przedstawiona powyżej powinna ulec zmianie po wejściu w życie Konwencji między Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z dnia 13 lutego 2013 roku.

Zgodnie z nową Konwencją w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce i pobierającej świadczenie emerytalne z USA ustalenie, które z państw ma prawo opodatkowania emerytury zależne jest od rodzaju otrzymanej płatności.

I tak: świadczenie otrzymywane z ubezpieczenia społecznego, podlegać będzie opodatkowaniu jedynie w Państwie jego źródła. Tak więc, w przypadku osób zamieszkujących w Polsce i otrzymujących świadczenie z amerykańskiego Social Security, ich dochód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Jednakże mimo zwolnienia takiego dochodu z obowiązku podatkowego, trzeba go będzie wykazać w zeznaniu podatkowym, w przypadku uzyskiwania innych dochodów na terenie Polski, w celu ustalenia stopy procentowej, która będzie miała zastosowanie do obliczenia podatku od pozostałych dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych w Polsce.

W przypadku, gdy dana osoba nie osiągnie innego dochodu poza emeryturą uzyskiwaną z USA, nie musi wykazywać w zeznaniu podatkowym dochodu uzyskanego z USA.

Wyżej opisana konwencja, nie została jeszcze ratyfikowana przez Stany Zjednoczone Ameryki i trudno przewidzieć, kiedy wejdzie w życie.

Co więcej, wśród 78 umów o UPO zgłoszonych przez Polskę w trakcie podpisania w dniu 7 czerwca 2017 r. w Paryżu tzw. Konwencji Wielostronnej (MLI) nie było umowy polsko - amerykańskiej. Głównie z uwagi na fakt, że Stany Zjednoczone nie podpisały MLI.

Aczkolwiek państwa, które nie są sygnatariuszami Konwencji Wielostronnej mają prawo do późniejszego podpisania MLI, jak również istnieje możliwość zgłaszania kolejnych umów o UPO.

W konsekwencji, obecnie należy kierować generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która normuje ze opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jedną z kategorii świadczeń zwolnionych od podatku dochodowego od osób fizycznych są wszelkiego rodzaju świadczenia o charakterze zasiłkowym i pomocowym.

Można wskazać na dwa główne motywy zwolnienia tego rodzaju świadczeń od podatku. Po pierwsze, świadczenia te wypłacane są osobom znajdującym się w trudnej sytuacji majątkowo-osobistej, a zatem ich opodatkowanie byłoby nieuzasadnione w sensie społecznym. Po drugie, za ich zwolnieniem przemawia także to, że świadczenia, o których mowa, są wypłacane ze środków budżetowych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Czy świadczenie wdowie, wypłacane Podatniczce przez amerykański Zarząd Ubezpieczeń Społecznych może być uznane za świadczenie rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych? Rzecz jasna uregulowania obu krajów, czyli Polski i USA, nie są w tym względzie tożsame.
v

W Polsce definicję legalną świadczeń rodzinnych można próbować formułować na w oparciu o ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2016 r. poz.1518, z późn. z zm.). Brzmienie przepisów nasuwa jednak szereg wątpliwości.

Amerykański system ubezpieczeń socjalnych przewiduje zaś szereg świadczeń, których wypłata jest możliwa poza terytorium Stanów Zjednoczonych.

Są to m.in.

1. Emerytura - świadczenie przysługujące osobom w wieku emerytalnym, które mają przewidziany prawem staż pracy.
2. Renta inwalidzka - świadczenie przysługujące osobie ubezpieczonej z tytułu pełnej niezdolności do pracy.
3. Świadczenie małżeńskie - świadczenie przysługujące współmałżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.
4. Świadczenie dla byłej żony/męża - świadczenie przysługujące byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego.
5. Renta wdowia - świadczenie przysługujące wdowie lub wdowcowi po osobie uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.
6. Renta dla byłej żony/męża po śmierci osoby ubezpieczonej - świadczenie przysługujące byłemu współmałżonkowi osoby zmarłej uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.
   
   

W sprawie kilkakrotnie wypowiadały się organy podatkowe.

W piśmie z dnia 4 grudnia 2007 r. znak DD4/033/0830/KOI/07/1405 Ministerstwo Finansów uznało: ,,otrzymywana przez Panią X z USA renta wdowia, podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, w związku z art. 5 ust. 1 umowy. Bez znaczenia pozostaje fakt, że dochody te nie podlegają opodatkowaniu w kraju ich uzyskania."

Taką samą konkluzję zawiera pismo Izby Skarbowej w Bydgoszcz znak ITPB2/415-630/09/IB z dnia 16 października 2009 r.

Odmiennego zdania był zaś Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 25 maja 2016 r. znak IBPB-2-2/4511-283/16/JG odnosząc się do tego samego świadczenia, lecz przyznanego przez agendy rządowe Wielkiej Brytanii wywiódł:

,,Wdowi zasiłek przyznany na podstawie brytyjskich przepisów o świadczeniach rodzinnych jest zwolniony od podatku dochodowego."

Ten sam organ w nieco wcześniejszej interpretacji - bo z dnia 10 czerwca 2015 r. (znak: IBPBII/1/4511-219/15/BJ) - odnoszącej się do wątpliwości Podatniczki, której przyznano dodatek socjalny (małżeński) - wypłacany do Polski przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych (Social Security Administration) rozstrzygnął, że skoro otrzymywane przez z USA świadczenie jest rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r„ poz. 1456, z późn. zm.), to świadczenie to jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia tego Wnioskodawczyni nie musi zatem wykazywać w zeznaniu podatkowym za 2014 rok.

Powyższy pogląd o zwolnieniu z opodatkowania w Polsce świadczeń socjalnych, przekazywanych z USA do Polski zaprezentowano w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lipca 2016 r. znak IBPB-2-1/4511-282/16/HK.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach na podstawie informacji przekazanych przez Ambasadę Stanów Zjednoczonych Ameryki w Polsce, przyjął, że amerykański system ubezpieczeń socjalnych przewiduje szereg świadczeń, których wypłata jest możliwa poza terytorium Stanów Zjednoczonych. Poza należnością przysługującą Podatnikowi wnoszącego o wydanie cytowanej interpretacji, któremu świadczenie było należne jako byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego- wymieniono i rentę wdowią, o której opodatkowanie w Polsce pyta Wnioskodawczyni.

Porównaniem zawartości katalogów polskich i amerykańskich świadczeń rodzinnych zajęto się w interpretacji indywidualnej znak IBPB-2-1/4511-282/16/HK z dnia 21 lipca 2016 r., autorstwa Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, a dotyczącej opodatkowaniu w Polsce amerykańskich świadczeń dla rozwodników.

Organ interpretacyjny powołując się na informację, przekazaną przez Ambasadę Stanów Zjednoczonych Ameryki w Polsce stwierdził, że amerykański system ubezpieczeń socjalnych przewiduje wypłatę niektórych rodzajów świadczeń poza terytorium Stanów Zjednoczonych, zaliczając do nich np.

• świadczenie przysługujące byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego.
• rentę wdowią - świadczenie przysługujące wdowie lub wdowcowi po osobie uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16.
  
  

By po analizie zapisów polsko - amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowani oraz przepisów krajowych uznać:

,,Skoro otrzymywane z USA świadczenie jest rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1456, ze zm.), to świadczenie to jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia tego Wnioskodawca nie musi zatem wykazywać w rocznych zeznaniach podatkowych."

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 23 czerwca 2017 r. znak 0115-KDIT2-2.4011.92.2017.2.AG.

Rozpatrując wniosek Polki, która po śmierci pierwszego męża, wyjechała do USA, gdzie powtórnie wyszła za mąż i po osiągnięciu wieku emerytalnego nabyła uprawnienie do świadczenia małżeńskiego (spouse benefit) z Social Security Administration - organ przychylił się do stanowiska, że świadczenie zwolnione jest z PIT.

Zdaniem Dyrektora KIS:

„zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenia wskazane we wniosku otrzymywane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki przez osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednakże, w sytuacji gdy świadczenie małżeńskie otrzymywane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki stanowi świadczenie rodzinne przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych tam obowiązujących, wówczas w Polsce świadczenie to korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek wykazania ww. przychodu w zeznaniach rocznych."

Tożsamo przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 28 lutego 2017 r. znak: 0461-ITPB2.4511.1063.2016.2.RS, dotyczącej również świadczenia małżeńskiego z USA. Jednocześnie w decyzji rozstrzygnięto, że świadczenie małżeńskie w świetle przepisów prawnych obowiązujących w USA jest świadczeniem rodzinnym.

Stanowisko, że bez PIT jest wypłata świadczenia/zasiłku wdowiego potwierdzają również Organy podatkowe w rozstrzygnięciach wydanych dla należności z innych krajów tj.:

• Niemiec: interpretacja Dyrektora IS w Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2016 r. nr ITPB2/4511-287/16/MU,
• Szkocji: interpretacja Dyrektora IS w Katowicach z dnia 25 maja 2016 r. nr IBPB-2-2/4511-283/16/JG,
• Francji: interpretacja Dyrektora IS w Poznaniu z dnia 26 lutego 2016 r. nr ILPB2/4511-1-34/16-3/AK.
  
  

W tym miejscu należy zastrzec, że zmiana stanowiska organów interpretacyjnych z niekorzystnej na pozytywną, czyli potwierdzającą brak obowiązku opodatkowania tego rodzaju świadczeń może wynikać z historii legislacyjnej pkt 8 ust. 1 art. 21 ustawy PIT.

Zwolnienie z podatku należności zdefiniowanych jako „świadczenia rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych" weszło do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dniu 31 marca 2010 r. Poprzednio, tj. w okresie od września 1991 roku do lutego 2010, w przepisie była mowa jedynie o: „zasiłkach (dodatkach) rodzinnych i pielęgnacyjnych, zasiłkach wychowawczych oraz zasiłkach porodowych”.

W konsekwencji należało uznać, że świadczenie wdowie wypłacane ze środków amerykańskiej agencji rządowej podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na terenie Polski, z uwagi na swój socjalny charakter, nie związany i nie uzależniony od nabycia przez daną osobę uprawnień emerytalno – rentowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni przez ponad 20 lat przebywała na stałe w USA. W tym czasie uzyskała amerykańską kartę stałego pobytu, ważną od czerwca 1993 roku do września 2015 r. oraz świadczenie wdowie (Social Security Benefits, Widow Benefits), które było jej wypłacane przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych (Social Security Administration - dalej SSA). Przyznanie świadczenia wiązało się ze śmiercią męża Wnioskodawczyni, obywatela USA, którego poślubiła już w trakcie pobytu w USA. Na przełomie roku 2015/2016 w związku z wyraźnym pogorszeniem się stanu zdrowia Wnioskodawczyni postanowiła pozostać pod opieką rodziny w Polsce. Jej pobyt w Polsce trwa nieprzerwanie do dziś. Świadczenie wdowie jest/będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Wnioskodawczyni posiada zaświadczenie Ambasady Stanów Zjednoczonych, Biuro Świadczeń Federalnych z dnia 22 maja 2017 r., dokumentujące wypłatę świadczenia wdowiego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Wskazana Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania opisanych świadczeń. Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Jednocześnie, stosownie do art. 5 ust. 2 ww. umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu świadczenia wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie wdowie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, przyjmując za Wnioskodawczynią, że świadczenie wdowie jest/będzie wypłacane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA to jest/będzie ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczenia oraz uwzględnienia go w zeznaniu podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej wskazać należy, że co do zasady interpretacje są wydawane w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.