2019.07.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB1-3.4010.188.2019.3.MBD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.188.2019.3.MBD
z 3 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) uzupełnionym 6 i 25 czerwca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

opisana we wniosku działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 updop i tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d updop (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

opisana powyżej działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ustawy o CIT,
koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 27 maja 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.188.2019.1.MBD oraz pismem z 13 czerwca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.188.2019.2.MBD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 6 czerwca 2019 r. oraz 25 czerwca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest komplementariuszem w Y Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: „Spółka”). Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Firma powstała w... r. i jest ... przedsiębiorstwem specjalizującym się w produkcji ... . (...)

Całość procesu powstawania łodzi - od etapu prac konstrukcyjno-modelarskich, poprzez prace laminatowe, szkutnicze, instalację silników, aż po instalację wyposażenia i końcowe próby morskie, odbywa się w fabrykach Spółki. Uniezależnienie od podwykonawców powoduje, że Spółka może pozwolić sobie na dużą elastyczność coraz autonomiczność w zakresie podejmowania decyzji i opracowywania nowych rozwiązań. (...)

Łodzie produkowane przez Spółkę wielokrotnie zdobywały prestiżowe nagrody, w tym nagrody za największą innowacyjność, między innymi tytuł (…), (…), (…), (…), czy (…).

Celem Spółki jest ciągłe udoskonalanie łodzi poprzez tworzenie nowych innowacyjnych modeli, wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań, usprawnianie procesów produkcyjnych oraz dbałość o najmniejsze nawet detale, które kształtują ostateczny obraz marki X. Powyższe wymusza na Spółce samodzielne prowadzenie prac, które pozwolą zdobyć przewagę konkurencyjną poprzez nowe lub ulepszone produkty. W konsekwencji, Spółka prowadzi szereg działań ukierunkowanych na umocnienie pozycji Spółki na rynku, poprzez poszukiwanie nowych rozwiązań, rozszerzanie oferty produktowej Spółki oraz zwiększanie innowacyjności oferowanych produktów i sposobu ich wytwarzania (dalej także: „Działalność B+R”).

W ramach prowadzonej działalności Spółka:

zajmuje się produkcją i sprzedażą łodzi na indywidualne zamówienia klientów - dotyczy to jachtów znajdujących się w portfolio Spółki - (zwykła działalność Spółki, niezwiązana z pracami B+R),
realizuje własne projekty (prototypy łodzi/znaczące ulepszenia) - które w przypadku osiągnięcia odpowiedniego statusu zaawansowania prac i zakładanego poziomu innowacyjności oraz funkcjonalności mogą zostać zaoferowane zarówno jako nowe produkty dla kontrahentów zewnętrznych, jak i posłużyć do znaczącego ulepszenia i poprawy funkcjonalności oferowanych już łodzi (Działalność B+R).

Projekty prowadzone w ramach Działalności B+R mają na celu zdobywanie zupełnie nowej wiedzy, jak również nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Realizacja przedmiotowych projektów ma na celu opracowywanie nowych lub istotnie ulepszonych produktów Spółki.

Typowy projekt prowadzony przez Spółkę składa się z następujących elementów:

1. Analiza rynku i najnowszych trendów - podjęcie decyzji o realizacji prototypu łodzi/znaczących ulepszeniach

Przed podjęciem decyzji o uruchomieniu nowego projektu i budowie łodzi prototypowej (lub znaczącym ulepszeniu istniejącego modelu), Spółka zapoznaje się z obecnymi trendami oraz próbuje przewidzieć nadchodzące trendy (a nawet je wyznaczać). W ramach podejmowanych działań Spółka sonduje potrzeby konsumentów oraz dokonuje przeglądu dostępnej technologii - umożliwiającej produkcję nowych innowacyjnych łodzi lub dokonywanie znaczących ulepszeń łodzi będących w portfolio Spółki.

Każdy nowy projekt to duże wyzwanie dla Spółki. Wiąże się bowiem z nakładem finansowym, zaangażowaniem zespołów projektowych oraz wykonawczych. Istnieje ryzyko uruchomienia projektu i niezakończenia go lub stworzenie modelu jachtu, który nie będzie wpasowywał się w ramy oczekiwań klienta, co przełoży się na znikome zyski ze sprzedaży.

Wobec powyższego, przed podjęciem decyzji o uruchomieniu projektu wymagana jest analiza rynku. Wykonuje się ją poprzez obserwację istniejących modeli, oszacowaniu ich popularności i sprzedaży. Dużym wyznacznikiem są przyznane nagrody w różnych kategoriach, jak projekt zewnętrzy (bryła, linia), projekt wnętrza (zagospodarowanie przestrzeni, rozkład pomieszczeń), rozwiązania innowacyjne. Zbiór informacji obserwacyjnych może być wstępnym wyznacznikiem jakiego rodzaju model jachtu można wprowadzić na rynek.

W dalszej kolejności należy rozpatrzeć wielkość prototypowego jachtu. W tym zakresie uwzględnia się doświadczenie Spółki w danym przedziale wielkościowym, możliwości wykonawcze oraz co (najważniejsze trend rynkowy, również uzależniony od ekonomii i przewidywań. Przydatnym źródłem informacji są cykliczne spotkania z dealerami marki X - jest to bowiem sztab osób doświadczonych, na stałe współpracujący z klientami. Ich doświadczenie, spostrzeżenia i pomysły klientów są omawiane z biurem konstrukcyjnym. Przeanalizowane pomysły są przyjmowane lub odrzucane.

Niezbędnym etapem jest wewnętrzna analiza finansowa. Inwestycja w model prototypowy, to koszt kilkukrotnie wyższy od pojedynczo sprzedanego egzemplarza. Każda inwestycja musi być rozłożona na etapy: koncepcyjny (dokumentacja i szkice wstępne), projektowy (techniczna dokumentacja wykonawcza) , budowlana (tzw. „kopyta” i formy), produkcyjna (wykonanie wyrobu). Nakład finansowy na nowy projekt prototypowy nie może jednocześnie zaburzyć bieżącego przepływu finansowego.

W ostatniej fazie, posiadając pewną bazę informacyjną, Spółka poszukuje indywidualnych pomysłów, rozwiązań koncepcyjnych, technicznych oraz technologicznych. Wdrażane najnowsze technologie oraz niestandardowe rozwiązania bardzo dobrze przyjmują się na rynku. Dzięki nim może powstać unikatowy model, cieszący się powodzeniem przez kilka lat. Po zakończonej analizie rynkowej Spółka realizuje kolejny etap - projektowanie.

2. Wstępne prace nad prototypami - prace projektowe

Na skutek przeprowadzonej analizy trendów na rynku łodzi, potrzeb konsumentów, dostępnych rozwiązań technicznych i technologicznych Spółka dysponuje danymi niezbędnymi do rozpoczęcia prac projektowych.

Ważnym elementem, kluczowym do osiągnięcia celu, jest właściwy wybór nowych technologii, zastosowanie nowych materiałów oraz zaadoptowanie metod projektowych i inżynierskich popartych wiedzą i doświadczeniem. W fazie wstępnego projektowania Spółka określa m.in.:

typ jednostki (Fly, Skydeck, HT, itp.),
wielkość (długość, szerokość, wysokość),
układ wnętrza (ilość pokładów, rozplanowanie pomieszczeń),
oczekiwane funkcje, także innowacyjne, nie występujące dotąd na łodziach tego typu,
stosowane technologie, w tym innowacyjne rozwiązania.

W oparciu o te informacje Spółka zleca wykonanie projektu zewnętrznej firmie. W pierwszym etapie powstają szkice mające na celu określenie proporcji, stylu i charakteru projektowanej jednostki. Następnie na tej podstawie tworzy się zgrubny model 3D na którym można ocenić ergonomię, rozplanowanie wnętrza, a także zaprojektować wstępnie układ napędowy. Dużą rolę na tym etapie odgrywają wyspecjalizowani pracownicy działu konstrukcyjnego Spółki.

Na tym etapie Spółka wdraża szereg innowacyjnych rozwiązań: przykładem może być opracowanie koncepcji przeszklonej nadbudówki - która wymaga niekonwencjonalnego podejścia do konstrukcji oraz samej produkcji. Do produkcji prototypu łodzi z przeszkloną nadbudówką niezbędne było zastosowanie innych, znacznie mocniejszych materiałów niż dotąd stosowane, czego efektem było wykorzystanie tkanin węglowych. Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych metod projektowych oraz analiz inżynierskich i zaadoptowaniu „smart” design, konstrukcja nadbudówki wykonana została w technologii hybrydowej. Hybryda to optymalne połączenie wytrzymałych i sztywnych włókien węglowych z odpornym i znanym zbrojeniem szklanym dające wymierną poprawę osiągów przy optymalnym rachunku ekonomicznym.

Proces projektowy potwierdził wybór Hybrydy jako optymalnej dla projektowanej struktury, biorąc pod uwagę wymogi użytkowe i klasyfikacyjne oraz ekonomiczne. Włókna węglowe, użyte w miejscach najbardziej obciążonych podnoszą wytrzymałość całej konstrukcji i pozwalają uzyskać dużo większą sztywność przy znacznych zyskach masowych w porównaniu z konstrukcją opartą o nawet zoptymalizowane laminaty szklane. Zastosowanie sztywnych i wytrzymałych włókien węglowych jako lokalne wzmocnienia i usztywnienia oraz jako bazowy materiał laminatów głównych elementów konstrukcyjnych, pozwoliło znacznie zoptymalizować osiągi struktury i umożliwiło zaadoptowanie dużych otwartych przestrzeni czy długich i smukłych elementów dachu o dużych nawisach.

Dodatkowo, dzięki wykorzystaniu technologii infuzji wykonanie całej struktury jest bardzo ekonomiczne i umożliwia spełnienie wymogów środowiskowych jak i kontroli jakości. Do procesu wykonania laminatów zastosowano nową żywicę o bardzo dobrych parametrach technologicznych i mechanicznych. Żywica pozwala osiągnąć znakomite efekty zarówno ze zbrojeniem węglowym jak szklanym co było wymogiem do budowy optymalnej struktury hybrydowej. Dodatkowo dzięki zastosowaniu nowej technologii uzyskano niski skurcz oraz dużo lepszą jakość powierzchni zewnętrznej.

Kolejnym etapem jest uszczegółowianie modelu 3D i „uzbrajanie” go w wyposażenie. Jednocześnie, pracownicy działu konstrukcyjnego Spółki opracowują wszystkie systemy znajdujące się na łodzi: napędowe, elektryczne, hydrauliczne, wodne, klimatyzacji itp.

W tym samym czasie w Spółce trwają prace konstrukcyjne, wymagające skomplikowanych obliczeń, mające na celu uzyskanie lekkich i wytrzymałych jednostek, o wysokich osiągach, wzbogaconych o innowacyjne funkcjonalności i rozwiązania technologiczne.

3. Produkcja prototypu

Na etapie wykonawczym, tj. w procesie produkcji prototypu łodzi/znaczącego ulepszenia można wyróżnić następujące etapy:

Wykonanie modelu łodzi lub części łodzi w skali 1:1 na maszynie CNC, a następnie wykonanie z laminatu i stali formy łodzi. Forma jest jednym z najważniejszych elementów w produkcji łodzi - od jej stanu i stopnia skomplikowania uzależniony jest czas produkcji prototypu.
Wykonanie poszczególnych elementów łodzi (pokłady, kadłub, garaże, klapy, maskownice, etc.) oraz ich laminowanie.
Wycinanie poszczególnych elementów i ich obróbka - odcinanie nadmiaru materiałów powstałych podczas procesu produkcyjnego.
Zaprawki elementów - etap w produkcji polegający na naprawie elementów jeśli powstały uszkodzenia warstwy wierzchniej podczas procesu odformowania lub montażu elementów.
Montaż wyposażenia w kadłubie i pokładzie - etap w produkcji polegający na montażu wyposażenia w kadłubie i pokładzie, jeszcze przed złożeniem ich w całość. Do wyposażenia takiego należą, grodzie, podstawy pod zbiornik, itd.
Montaż osprzętu elektrycznego i mechanicznego przez grupę wyspecjalizowanych elektryków mechaników.
Połączenie pokładu z kadłubem - połączenie dwóch największych elementów, z których składa się jednostka kadłubowa.
Montaż dodatkowych części z laminatu, oraz doposażanie łodzi w dodatkowe instalacje takie jak klimatyzacje, ogrzewanie, itp.
Montaż elementów mających wpływ na walory estetyczne łodzi - meble, wyposażenie w kuchni, okna boczne, szyby czołowe, itd.
Montaż osprzętu elektrycznego i mechanicznego.
Przygotowanie łodzi do testów basenowych - przygotowując cały osprzęt do prób basenowych należy zabezpieczyć meble oraz urządzenia przed zalaniem lub zniszczeniem.
Testy basenowe, kontrola silników, kontrola osprzętu elektrycznego, kontrola jakości ostateczne testy na łodzi, sprawdza się odpowiednie działanie silników, sterowania oraz klimatyzacji i nawigacji.
Prace wykończeniowe: usuwanie uwag basenowych, uzbrajanie łodzi w tapicerkę, mycie sprzątanie łodzi, foliowanie i przygotowanie łodzi do transportu - prace końcowe polegające na usunięciu wszystkich niezgodności jakie znaleziono podczas prób basenowych, po każdej operacji ponownie sprawdza się poprawność działania odpowiednich systemów. Na koniec łódź jest foliowana w celu zabezpieczenia na czas transportu.

Celem oraz wynikiem prowadzonej przez Spółkę Działalności B+R, scharakteryzowanej szczegółowo w pkt 1-3 powyżej, jest stworzenie nowych produktów (łodzi) lub ulepszenie i poprawa funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów (łodzi).

W ramach realizacji projektów powstają wersje prototypowe łodzi, które po osiągnięciu założonych funkcjonalności i pozytywnych wynikach analizy trendów rynkowych/pozytywnym odbiorze przez konsumentów są komercjalizowane, a następnie dołączane do oferty Spółki. Dodatkowo, w trakcie prac nad prototypami łodzi tworzone są również nowe rozwiązania i narzędzia, które są następnie wykorzystywane do udoskonalania oferowanych już przez Spółkę łodzi lub wykorzystywane przy kolejnych projektach.

Wszystkie podejmowane przez Spółkę działania stanowią spójną całość logiczną oraz ekonomiczną. Nowe lub ulepszone łodzie nie mogą bowiem powstać bez opracowania ich koncepcji, stworzenia prototypów czy przeprowadzanie ich testów. Pomiędzy wszystkimi etapami procesu tworzenia łodzi istnieje więc ścisła zależność.

Projekty prowadzone przez Spółkę są prowadzone w sposób systematyczny oraz nie są związane z rutynowymi oraz okresowymi zmianami. Spółka wykorzystując wiedzę oraz umiejętności swoich pracowników tworzy nowe unikatowe produkty oraz doskonali już istniejące. W związku prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej zwiększają się zasoby wiedzy osób realizujących przedmiotowe projekty, dzięki czemu tworzone są coraz nowsze i ulepszone rozwiązania stosowane w procesie tworzenia łodzi.

Dodatkowo, każdorazowo przy rozpoczynaniu prac nad nowym projektem ustalany jest harmonogram prac, zespół odpowiedzialny za jego realizację, zasady prowadzenia oraz cele projektu. Na bieżąco lub w ramach ustalonego harmonogramu omawiane są poszczególne etapy oraz efekty przeprowadzonych prac. Dokonywana jest wówczas ocena prowadzonych projektów/działań rozwojowych pod kątem ich przydatności/możliwości ulepszania/rozwoju produktów Spółki oraz ich komercjalizacji (poprzez wprowadzenie prototypu/znaczącego ulepszenia jako nowego produktu do oferty Wnioskodawcy) oraz podejmowane są decyzje co do dalszego prowadzenia projektów/prac rozwojowych.

Prace w ramach Działalności B+R są realizowane przez wykwalifikowanych pracowników, posiadających odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie (projektantów, konstruktorów, mechaników, stolarzy, itd.) których praca podlega ścisłej ewidencji czasu pracy, przez co Spółka jest w stanie określić jaka część pracy poszczególnych pracowników (specjalistów) jest poświęcona na realizację działalności rozwojowej, a jaka na realizację innych zadań, niezwiązanych z Działalnością B+R. Do prac badawczo-rozwojowych zaangażowani są pracownicy zarówno wydzielonych w Spółce działów R&D (dział Rozwoju Produktów, Dział Konstruktorów, Projektantów Laboratorium), jak i pracownicy innych działów (np. Dział Produkcji) realizujący poszczególne zadania z obszaru B+R.

Spółka w związku z opisaną powyżej Działalnością B+R ponosi szereg różnego rodzaju kosztów.

Przede wszystkim wśród kosztów ponoszonych przez Spółkę wymienić można koszty zatrudnienia pracowników w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych oraz koszty składek z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. i o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 963 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych”) - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Podkreślić należy, że w ramach obowiązków pracowniczych pracownicy mogą wykonywać również) inne czynności, niezwiązane bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową. Spółka prowadzi więc ewidencję czasu pracy pracowników, z której wynika, jaka część czasu pracy poświęcona była na wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem w konkretnych projektach związanych z działalnością badawczo-rozwojową. Na tej podstawie Spółka dokonuje wyodrębnienia wynagrodzenia pracownika przypadającego na wykonywanie czynności związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

W ramach prac badawczo-rozwojowych Spółka ponosi także koszty amortyzacji związane z wykorzystywaniem przy tych pracach środków trwałych (np. formy, prasa próżniowa, spajarka, inne maszyny) oraz wartości niematerialnych i prawnych (licencje na specjalistyczne programy komputerowe). Spółka dokonuje również odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nabytych przed dniem 1 stycznia 2016 r., które obecnie są również wykorzystywane w Działalności B+R. Spółka w każdym miesiącu, dla każdego środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, określa w jakim stopniu dany środek trwały oraz wartość niematerialna i prawna są wykorzystywane do Działalności B+R i na tej podstawie ustala koszty kwalifikowane.

Spółka ponosi także wydatki związane z zakupem materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej (np. kleje, farby, maty izolacyjne, rury, blachy, czujniki dymu, wyposażenie prototypowych modeli, osprzęt elektroniczny, etc.) Surowce te i materiały są niezbędne do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych.

Spółka ponosi również wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego (np. urządzenia pomiarowe) wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Sprzęt ten jest wykorzystywany wyłączenie przez pracowników oddelegowanych do prac badawczo-rozwojowych, m.in. pracowników działu konstrukcyjnego, projektowego, laboratorium.

Ze względu na zakres prowadzonej Działalności B+R przez Spółkę, Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, tj. dokonać odliczenia kosztów Działalności B+R zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”), w oparciu o definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, a w szczególności zaznaczają, że:

prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 26 lit. a ustawy o CIT,
dopełniony zostanie obowiązek wskazany w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT,
Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT,
Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1162) oraz na jej rzecz nie została wydana decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162),
Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT,
Wnioskodawca nie zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych, budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością,
ani Wnioskodawca ani Spółka nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego,
wszystkie opisane wyżej wydatki stanowią i zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu,
Wnioskodawca przychody z udziału w Spółce, a także koszty podatkowe oraz ulgi podatkowe, rozlicza na zasadach wskazanych art. 5 ustawy o CIT.

Spółka zamierza prowadzić działalność badawczo-rozwojową w ramach prac opisanych w stanie faktycznym również w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy opisana powyżej działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Czy koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana powyżej działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków i kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie natomiast z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z definicją obowiązującą od 1 października 2018 r. w myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany prowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby dana działalność stanowiła działalność badawczo-rozwojową muszą ostać spełnione następujące przesłanki:

musi to być działalność twórcza,
działalność taka obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe,
działalność taka podejmowana jest w sposób systematyczny,
działalność podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Spółkę spełnia wszystkie powyższe przesłanki.

a) Działalność twórcza

Zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter twórczy.

Zgodnie z definicją słownikową „twórczy” oznacza tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Głównym celem realizowanych przez Spółkę czynności badawczo-rozwojowych jest opracowywanie nowych oraz ulepszonych produktów (łodzi) oraz rozwiązań w zakresie oferowanych produktów (łodzi), poprzez wykorzystywanie i rozwijanie dostępnych technologii i specjalistycznej wiedzy swoich pracowników. Prace realizowane przez Spółkę prowadzą do powstania unikatowych oraz oryginalnych jachtów.

Jak było wspomniane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka w ramach realizacji prac badawczo-rozwojowych zajmuje się szeroko pojętymi innowacjami, obejmującymi zarówno opracowywanie rozwiązań w celu optymalizacji już funkcjonujących procesów, jak i tworzenie zupełnie nowych modeli.

Biorąc pod uwagę powyższe, czynności realizowane przez pracowników Spółki w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy, bowiem Spółka tworzy nowe oraz unikatowe produkty (łodzie) lub ich znaczne ulepszenia. Prace prowadzone przez Spółkę nie mają charakteru odtwórczego.

b) Działalność obejmująca prace rozwojowe lub badania naukowe

Zgodnie z powyżej przytoczoną definicją prac rozwojowych, prace rozwojowe wiążą się zarówno z nabywaniem, jak i przetwarzaniem wiedzy w celu m.in. projektowania i wytworzenia nowych bądź ulepszonych produktów czy procesów.

Natomiast, badania naukowe w postaci badań aplikacyjnych rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalności Spółki obejmuje zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe. Głównym bowiem celem działalności realizowanej przez Spółkę jest opracowywanie nowych produktów. Spółka tworząc jacht wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników. Spółka również systematycznie pozyskuje nową wiedzę o coraz to nowszych technologiach produkcji łodzi i stosuje innowacyjne rozwiązania na etapie tworzenia prototypowych modeli łodzi.

Osoby zaangażowane przez Spółkę do realizacji projektów, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu stworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkowania łodzi.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS stwierdzono, że: „(...) w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności nadawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług”.

Wnioskodawca wskazuje również, że czynności badawczo-rozwojowe podejmowane przez Spółkę we wskazanych projektach nie dotyczą prac rutynowych lub okresowych zmian, wprowadzanych do już istniejących produktów - takie czynności nie są uznawane przez Wnioskodawcę za działania badawczo-rozwojowe.

Działania Wnioskodawcy w procesie produkcji prototypów łodzi mają zatem charakter prac rozwojowych oraz badań aplikacyjnych ze względu na wspólny cel tj. powstanie nowego produktu raz użycie do tego wiedzy i umiejętności z różnych dziedzin. W rezultacie tych prac powstaje prototyp jachtu.

Biorąc pod uwagę powyższe, prace podejmowane przez Spółkę spełniają definicję prac rozwojowych oraz badań aplikacyjnych zawartą w ustawie o CIT oraz ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

c) Działalność podejmowana w sposób systematyczny

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych spełnia również przesłankę systematyczności.

Systematyczny zgodnie z definicją słownikową oznacza uporządkowany według pewnego systemu „regularny”, a także „odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czego; dokładny” (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Organy podatkowe podkreślają natomiast, że: „(...) działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika (...)”. (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.538.2018.2.APO).

Prace prowadzone przez Spółkę realizowane są w sposób planowany, uporządkowany i ciągły oraz stanowią przeważający przedmiot działalności Spółki. Jednocześnie prace te, jak było wspomniane wcześniej nie mają na celu wprowadzenia jedynie rutynowych czy okresowych zmian. W związku z tym, że produkcja jachtów stanowi główny przedmiot działalności gospodarczej Spółki istnieje pewność, że Spółka również w przyszłości będzie podejmowała oraz realizowała prace tego rodzaju. Ulgą nie zostaną zatem objęte incydentalne działania Spółki, ale bieżące działania podejmowane w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, bez wątpienia działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych podejmowana jest w sposób systematyczny.

d) Działalność podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność podejmowana przez Spółkę w ramach prac badawczo rozwojowych podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadzone przez Spółkę prace skutkują m.in. zwiększeniem kapitału intelektualnego Wnioskodawcy oraz wykorzystaniu wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów (jachtów). Zwiększone zasoby wiedzy są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań oraz lepszych jakościowo produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacyjnych ulepszeń do stosowanych przez Spółkę rozwiązań w procesie wytwarzania jachtów.

Podsumowując, działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Działalność prowadzona przez Spółkę jest bowiem działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe lub badania aplikacyjne, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Biorąc pod uwagę powyższy przepis, koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności finansowane przez płatnika, stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt l ustawy o CIT. Jednocześnie, Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy pracowników zaangażowanych w prace B+R, na podstawie której określa jaka cześć ich wynagrodzenia wraz ze składkami opłacanymi przez płatnika może stanowić koszt kwalifikowany. Wynagrodzenie (w tym składki) za pracę niezwiązaną z działalnością badawczo-rozwojową nie stanowi kosztu kwalifikowanego.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 czerwca 2019 r. wskazano, że koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, dalej: „updop”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 updop, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1668), od 1 października 2018 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące definicji badań naukowych i prac rozwojowych (art. 4 pkt 27 i 28 updop).

W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

W myśl art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop;
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,
w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 1

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle powyższego, zdaniem tut. Organu, opisana przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa Spółki, polegająca na stworzeniu nowych produktów (łodzi) lub ulepszeniu i poprawie funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów (łodzi), spełnia wystarczające przesłanki by uznać ją za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 updop, w związku z czym podatnik jest uprawniony do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d updop, gdyż są to działania mające na celu tworzenie i projektowanie nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów, technologii lub usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, czy działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 updop i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d updop, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ponosi m.in. koszty zatrudnienia pracowników w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych oraz koszty składek z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. i o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzenia pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Spółka jest i będzie uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, kosztów wynagrodzeń pracowników wykonujących działalność badawczo-rozwojową oraz składek od tych należności finansowanych przez płatnika, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, czy koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku od nr 3 do nr 5 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin