Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.170.2019.2.AK
z 25 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10 maja 2019 r. znak 0114-KDIP4.4012.170.2019.1.AK (skutecznie doręczone dnia 14 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania kwoty otrzymanego dofinansowania za obrót, którego nie należy wliczać do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabytych usług, które służą realizacji projektu –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania kwoty otrzymanego dofinansowania za obrót, którego nie należy wliczać do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabytych usług, które służą realizacji projektu. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 20 maja 2019 r., złożonym w dniu 20 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka P., powstała w celu transformacji cyfrowej i unifikacji mediów lokalnych w Polsce. Jej misją jest wspieranie jakościowego dziennikarstwa lokalnego, pomoc w monetyzacji serwisów internetowych oraz wzmacnianie pozycji lokalnych wydawnictw na rynku reklamowym i wydawniczym.

W związku z tym Spółka złożyła projekt do G. i otrzymała pozytywną decyzję na realizację tego projektu (dofinansowanie). Po takiej decyzji rozpoczęła realizację projektu i wystąpiła o pierwszą transzę dofinansowania w kwocie … euro, na innowacje w sektorze mediów cyfrowych. Głównym celem projektu jest zbudowanie i wdrożenie innowacyjnej platformy medialnej pozwalającej na unifikację rozproszonych wydawnictw lokalnych w jeden silny organizm biznesowy przy zachowaniu odrębności i specyfiki poszczególnych tytułów. Projekt pozwoli na transformację całego sektora mediów lokalnych w Polsce i znaczące zwiększenie przychodów lokalnych wydawnictw dzięki unifikacji wszystkich poziomów aktywności wydawniczej m.in. na poziomie działalności reklamowej, ogłoszeniowej, tworzenia i sprzedaży treści.

Projekt składa się z 3 poszczególnych etapów nazywanych kamieniami milowymi. Pierwsza transza w kwocie … euro została przekazana Spółce przez G. w ciągu 10 tygodni od daty wejścia w życie umowy, by Spółka mogła osiągnąć kamień milowy 1. Wszystkie kolejne transze będą przekazywane przez G. w ciągu 30 dni od ustalonej daty osiągnięcia kamienia milowego po dostarczeniu szczegółowego raportu, który przedstawia na co zostały wydane Fundusze oraz raport przedstawiający postępy w osiąganiu kamienia milowego.

Spółka P. jest liderem projektu i ona otrzymuje dofinansowanie na swoje konto bankowe. Z tych środków finansowych są realizowane płatności dla poszczególnych podwykonawców projektu. Oprócz lidera, czyli spółki P., projekt w kooperacji realizują między innymi wydawnictwa – I., M., K., P. oraz W.

Firmy wykonawcze, które realizują projekt po każdym etapie (kamieniu milowym) wystawiają faktury z podatkiem VAT na spółkę P. na pokrycie kosztów prac realizowanego projektu.

Spółka odlicza podatek VAT jako naliczony i występuje o zwrot podatku z Urzędu Skarbowego na swoje konto jako nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na tym etapie realizacji projektu. Wymienieni wydawcy łącznie publikują ponad 50 lokalnych tytułów prasowych internetowych. Planuje się, że podczas realizacji projektu dołączą do niego kolejne wydawnictwa - projekt będzie otwarty dla wszystkich niezależnych wydawnictw w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej i docelowo ma objąć w ciągu 5 lat do 300 tytułów lokalnych.

Po zakończeniu wszystkich etapów (kamieni milowych) spółka dokona wyceny poniesionych kosztów i utworzy wartość niematerialną i prawną w postaci projektu.

Ta Wartość Niematerialna i Prawna będzie w przyszłości, po zakończeniu projektu, przedmiotem sprzedaży praw do korzystania z tej WNiP na zasadzie odpłatnej comiesięcznej licencji na użytkowanie tego programu przez te Wydawnictwa. Na tą okoliczność spółka P. będzie wystawiała faktury VAT z podatkiem należnym, świadczące o dokonanej dostawie.

Sprzedawana przez Spółkę P. WNiP będzie ustalana po cenie rynkowej, aby osiągnąć jak najwyższy dochód.

W odpowiedzi z dnia 20 maja 2019 r. na wezwanie tut. Organu Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy wskazując:

Gdyby Spółka nie otrzymała dofinansowania od G. na realizację tego projektu, P. starałaby się o inne dofinansowanie z programów pomocowych. Przypuszczalnie, żaden bank nie udzieliłby kredytu na realizację takiego Projektu.

Kwota dofinansowania została skalkulowana na podstawie przewidywanej ilości godzin potrzebnej na realizację projektu liczonych po cenach rynkowych.

Jako wnioskodawca, Spółka ponosi 30% kosztów realizacji Projektu.

P. nabywa głównie usługi informatyczne oraz zarządcze Projektem i doradcze, które nie występują w art. 88 ustawy o VAT.

Licencja będzie udzielana na rzecz innych podmiotów według jednolitej ceny obowiązującej również Wydawców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane dofinansowanie na pokrycie wydatków kwalifikowanych realizowanego projektu nie będzie stanowiło obrotu, czyli nie będzie zwiększało podstawy opodatkowania od towarów i usług?
   
2. Czy spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług służących do realizacji projektu, sfinansowanych otrzymanym dofinansowaniem?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
   
   

Otrzymane dofinansowanie stanowi refundację poniesionych przez Spółkę wydatków kwalifikowanych projektu, nie ma na celu sfinansowania ceny sprzedaży. Dotacja nie jest przyznana jako dopłata do ceny i nie stanowi rekompensaty z tytułu wykonywania świadczeń po obniżonych cenach. Spółka nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za świadczone usługi, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tym samym dofinansowanie od G., czyli zwrot poniesionych kosztów, nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

2. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wartość Niematerialna i Prawna będzie sprzedawana przez Spółkę P. po cenie rynkowej, aby osiągnąć jak najwyższy przychód. Zatem istnieje związek pomiędzy zakupami sfinansowanymi dotacją a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, więc Spółce będzie przysługiwało prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od tych zakupów.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten wskazuje, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Powyższy przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Zatem nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Wnioskodawca złożył projekt do G. i otrzymał dofinansowanie. Spółka rozpoczęła realizację projektu i wystąpiła o pierwszą transzę dofinansowania na innowacje w sektorze mediów cyfrowych. Projekt składa się z 3 poszczególnych etapów nazywanych kamieniami milowymi. Pierwsza transza została przekazana Spółce przez G. w ciągu 10 tygodni od daty wejścia w życie umowy. Wszystkie kolejne transze będą przekazywane przez G. w ciągu 30 dni od ustalonej daty osiągnięcia kamienia milowego po dostarczeniu szczegółowego raportu, który przedstawia na co zostały wydane Fundusze oraz raport przedstawiający postępy w osiąganiu kamienia milowego.

Kwota dofinansowania została skalkulowana na podstawie przewidywanej ilości godzin potrzebnej na realizację projektu liczonych po cenach rynkowych.

Jako wnioskodawca, Spółka ponosi 30% kosztów realizacji Projektu.

Gdyby Spółka nie otrzymała dofinansowania od G. na realizację tego projektu, P. starałaby się o inne dofinansowanie z programów pomocowych.

Spółka P. jest liderem projektu i ona otrzymuje dofinansowanie na swoje konto bankowe. Z tych środków finansowych są realizowane płatności dla poszczególnych podwykonawców projektu. Oprócz lidera, czyli spółki P., projekt w kooperacji realizują między innymi wydawnictwa – I., M., K., P. oraz W.

Po zakończeniu wszystkich etapów (kamieni milowych) spółka dokona wyceny poniesionych kosztów i utworzy wartość niematerialną i prawną w postaci projektu.

Wartość Niematerialna i Prawna będzie w przyszłości, po zakończeniu projektu, przedmiotem sprzedaży praw do korzystania z tej WNiP na zasadzie odpłatnej comiesięcznej licencji na użytkowanie tego programu przez te Wydawnictwa. Na tą okoliczność spółka P. będzie wystawiała faktury VAT z podatkiem należnym, świadczące o dokonanej dostawie.

Sprzedawana przez Spółkę P. WNiP będzie ustalana po cenie rynkowej, aby osiągnąć jak najwyższy dochód.

Licencja będzie udzielana na rzecz innych podmiotów według jednolitej ceny obowiązującej również Wydawców.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymane przez Wnioskodawcę od G. dofinansowanie, będzie stanowiło element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że w trakcie realizacji projektu, po zakończeniu wszystkich jego etapów, powstanie wartość niematerialna i prawna, która będzie przedmiotem sprzedaży po cenie rynkowej. Sprzedaż wytworzonej Wartości Niematerialnej i Prawnej odbywać się będzie poprzez odpłatne udzielanie licencji do korzystania z programu powstałego w związku z realizacją projektu. Otrzymane dofinansowanie na realizację projektu polegającego na zbudowaniu i wdrożeniu innowacyjnej platformy medialnej pozwalającej na unifikację rozproszonych wydawnictw lokalnych w jeden organizm biznesowy, przy zachowaniu odrębności i specyfiki poszczególnych tytułów, nie będzie miało więc wpływu na wysokość otrzymanego wynagrodzenia z tytułu sprzedaży wytworzonej wartości niematerialnej i prawnej (sprzedaż po cenie rynkowej). Przedmiotowa licencja będzie udzielana zarówno na rzecz Wydawców, jak i na rzecz innych podmiotów według jednolitej ceny.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy otrzymywana od G. dotacja nie jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej oznaczonej czynności opodatkowanej (tj. dopłatą do ceny sprzedaży praw lub udzielania licencji). W przedstawionych okolicznościach nie wystąpi bezpośredni związek pomiędzy otrzymanym wsparciem finansowym na realizację projektu, a ceną wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, tj. ceną sprzedaży licencji do programu, a więc otrzymana dotacja nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług. Dotacja ta będzie więc dofinansowaniem ogólnym i będzie stanowić zwrot części kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu. Otrzymane dofinansowanie to środki niestanowiące więc refundacji całości lub części ceny, tym samym nie powinny być one zaliczane do podstawy opodatkowania.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami poniesionymi w ramach projektu na nabycie usług służących realizacji tego projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. wykorzystywania nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a cyt. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
      
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
      
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
6. (uchylony);
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że firmy wykonawcze, które realizują projekt po każdym etapie (kamieniu milowym) wystawiają faktury z podatkiem VAT na spółkę P. na pokrycie kosztów prac realizowanego projektu.

Spółka odlicza podatek VAT jako naliczony i występuje o zwrot podatku z Urzędu Skarbowego na swoje konto jako nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na tym etapie realizacji projektu.

P. nabywa głównie usługi informatyczne oraz zarządcze Projektem i doradcze, które nie występują w art. 88 ustawy o VAT.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazane wyżej przepisy stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup usług służących realizacji projektu będą bezpośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, bowiem nabyte usługi będą służyły do wytworzenia Wartości Niematerialnych i Prawnych, które będą przedmiotem sprzedaży na zasadzie udzielenia licencji do wytworzonego, w związku z realizacją projektu, programu.

Z uwagi na powyższe okoliczności Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę usług związanych z realizacją projektu. Ponadto zaznaczyć należy że ww. prawo do odliczenia będzie mogło zostać zrealizowane pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w ww. art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.