2019.06.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB2-1.4010.105.2019.2.BKD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.105.2019.2.BKD
z 24 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lutego 2019 r. (data wpływu 11 marca 2019 r.), uzupełnionym 20 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

ustalenia, czy usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT – jest prawidłowe,
obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania – jest prawidłowe,
ustalenia, czy usługi wsparcia należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT – jest nieprawidłowe,
obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi wsparcia – jest nieprawidłowe,
ustalenia stawki opodatkowania podatkiem u źródła należności za usługi wsparcia oraz konieczności sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w sytuacji uznania, że usługi wsparcia podlegają opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

ustalenia, czy usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT,
obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania,
ustalenia, czy usługi wsparcia należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT,
obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi wsparcia,
ustalenia stawki opodatkowania podatkiem u źródła należności za usługi wsparcia oraz konieczności sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w sytuacji uznania, że usługi wsparcia podlegają opodatkowaniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 6 maja 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.105.2019.1.BKD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 20 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) posiada siedzibę w Polsce i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Spółka działa w branży IT i specjalizuje się w tworzeniu zaawansowanych systemów zarządzania treścią. Spółka bazując na rozwiązaniach swoich partnerów tworzy portale i serwisy internetowe dla znanych i międzynarodowych marek.

Spółka nabywa opisane niżej usługi na potrzeby związane z prowadzoną w Polsce działalnością gospodarczą od spółki X (dalej: „Usługodawca”). Usługodawca posiada siedzibę oraz zarząd w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy CIT w innym kraju niż Rzeczypospolita Polska tj. w Indiach i w tym kraju faktycznie wykonywane są opisane usługi. Usługodawca nie posiada zakładu w rozumieniu Umowy w Polsce.

W związku z nabyciem usług Spółka otrzymuje od Usługodawcy faktury dokumentujące opisane niżej usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania oraz wsparcia operacyjnego. W związku z nabyciem opisanych usług Spółka wypłaca na rzecz Usługodawcy wynagrodzenie. Spółka i Usługodawca nie są podmiotami powiązanymi.

Poniżej znajduje się opis usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania.

Wnioskodawca w ramach działalności nabywa usługi testowania i zapewniania jakości oprogramowania. Testowanie oprogramowania polega na potwierdzeniu zgodności aplikacji lub wprowadzonej do niej zmiany z wymaganiami jak i najlepszymi praktykami takimi jak szybkości działania strony, dostępność czy też wsparcie dla wielu przeglądarek czy urządzeń mobilnych. Znalezione błędy są raportowane przez Usługodawcę w narzędziu dostarczonym przez Wnioskodawcę. W narzędziu tym raportowany jest również czas wykonania zadania.

Testowanie oprogramowania, dostarczone przez Usługodawcę można podzielić na ręczne, gdzie tester wyszukuje błędy sam (manualnie) jak i tworzenie oraz utrzymanie skryptów wykonujących testy automatycznie (testowanie automatyczne).

Wnioskodawca udostępnia oprogramowanie do testów Usługodawcy przesyłając mu działający link do aplikacji webowej, będącej podmiotem testów. W razie wątpliwości Usługodawca posiada dostęp do zespołu projektowego w celu wyjaśniania wątpliwości, pozyskania dodatkowych informacji.

W celach wykraczających poza testowanie tj. zapewnienia jakości, usługodawca ma za zadanie przeanalizować wymagania aplikacji, stwierdzić w nich braki, nieścisłości, rozszerzyć o dodatkowe wymagania jak i utworzyć idee testowe (określić jak dana funkcjonalność powinna zostać przetestowana). Wszystkie te akcje zapisane są w narzędziu do zarządzania wymaganiami, do których Usługodawca otrzymuje dostęp.

W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Usługodawcą nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich ani do udzielania licencji do oprogramowania będącego przedmiotem usługi testowania.

Poniżej znajduje się opis usługi wsparcia.

Wnioskodawca korzysta również ze wsparcia inżyniera zatrudnionego przez Usługodawcę w roli technika wsparcia operacyjnego (ang. Operations Support Engineer). Oczekiwania co do tej roli dotyczą wskazanych niżej obszarów i wyglądają następująco:

Projekt/Zespół.
1. Wspiera w rozwiązywaniu problemów i incydentów zgłoszonych przez klienta.
2. Programowanie i wsparcie skryptów (e-html, java script, CSS).
3. Administruje platformą na poziomie aplikacji i infrastruktury.
4. Doradza i uczestniczy w konsultacjach dla działów IT, Autorów i osób publikujących w systemie zgodnie z przyjętymi procesami i dostępnymi funkcjonalnościami.
5. Analizuje działanie platformy na poziomie technicznym i sugeruje ulepszanie.
6. Programuje zmiany konfiguracyjne na istniejących platformach.
7. Zapewnia działanie platformy, rozwiązuje incydenty oraz aktywnie uczestniczy w ich zapobieganiu.
8. Projektuje, tworzy i przeprowadza szkolenia.
9. Przeprowadza konsultację i ekspertyzę w sprawach związanych z zarządzaniem aplikacją.
10. Wspiera projekt w usłudze Hyper-Care.
11. Ocenia czy zadanie jest możliwe do wykonania w aspekcie technicznym.
12. Wspiera zespół projektowy w przygotowaniu nowej platformy.
13. Dzieli się wiedzą z zespołem i aktywnie zdobywa nową wiedzę
Techniczne.
1. Tworzy skrypty wspierające i obsługujące istniejącą platformę.
2. Tworzy raporty i narzędzia za pomocą języków programowania (głównie Groovy Script/ BASH).
3. Projektuje, przygotowuje i przeprowadza szkolenia realizowane zarówno dla klientów jak i wewnętrznie.
4. Posiada wiedzę techniczną na temat możliwość i funkcjonalność zastosowanych w produktach oferowanych klientom.
5. Utrzymanie, zarządzanie i wspieranie środowisk opartych na między innymi: Windows Server, Apache Web Server, AW5, Rackspace, Azure.
6. Utrzymanie, zarządzanie i wspieranie platform opartych na między innymi: AEM& Sitecore (włącznie z Analytics).
7. Przeprowadzanie zadań związanych z utrzymaniem bezpieczeństwa wliczając: DSR, analizy funkcjonalności i wydajności wspieranych platform).
8. Zarządzanie dostępami i użytkownikami wspieranych platform (włączając IP White- listing).
9. Zapewnienie, że dostarczane usługi są na kontraktowym poziomie funkcjonalności i dostępności.
10. Całościowa opieka nad rozwiązaniami incydentów i zagadnień zgłaszanych przez zespoły wewnętrzne jak i zewnętrzne w obrębie kontraktów.
11. Używa różnych metod i narzędzi do rozwiązywania problemów zgłoszonych przez klienta (np. Chef, Fiddler, Analytics, Sonar, Zabbix, Fastly, SCLA).
12. Proponuje nowe narzędzia wspierające lub dodające nowych funkcjonalności do wspieranych platform i procesów.
13. Zbiera dane na temat wszelkich zmian na wspieranych platformach i produktach i dba o ich dobre udokumentowanie.
14. Uczestniczy w tworzeniu nowych projektów i automatyzuje proces dostarczania ich do produkcyjnych platform.
15. Wspiera platformy od strony autorów czyli jak dane rzeczy edytować i zmienia na platformie od strony użytkownika jak i od strony administracyjnej i systemu operacyjnego, na którym dana platforma funkcjonuje.
16. Współpracuje z zespołami wewnętrznymi i zewnętrznymi w określeniu ostatecznego kształtu produktu. Zbiera, określa i ocenia wymagania dotyczące tworzonych projektów.
17. Analizuje dane w rejestrze wspierając rozwiązanie incydentów i problemów zgłaszanych przez klientów.
18. Monitoruje działanie infrastruktury i aplikacji na niej zainstalowanych.
Procesy.
1. Sugeruje miejsca do ulepszania w procesach stosowanych dla danego klienta.
2. Jest punktem kontaktu dla spraw wymagających wiedzy technicznej.
3. Aktywnie stosuje dobre praktyki w zdaniach codziennych.
4. Aktywnie uczestniczy w ulepszaniu procesów mających na celu niwelowanie skutków powtarzających się incydentów i rozwiązywaniu incydentów oraz problemów napotkanych po raz pierwszy.
5. Dba o zalogowanie wszystkich zgłoszeń i poprawny opis ich w systemie.
6. Aktywnie uczestniczy w przekazaniu projektu do Operations włączając to sprawdzenie powstałego produktu.
7. Dostarcza usługi zgodnie z przyjętymi SLAs/CSFs/KPIs.
Komunikacja.
1. Komunikuje się zgodnie z przyjętymi standardami w danym projekcie.
2. Posiada umiejętności dla wytłumaczenie skomplikowanych zagadnień technicznych do klienta jak i wewnętrznie w obrębie danego projektu.
3. Tworzy, ocenia i utrzymuje dokumentację dla projektu.
4. Aktywnie dzieli się posiadaną wiedzą.
5. Współpracuje z różnymi zespołami tak aby najlepiej jak to możliwe spełnić oczekiwania klienta.
6. Łączy wymagania biznesowe z wymaganiami technicznymi tak aby usługi dostarczane do klienta tworzyły dla niego wartość.
Inne.
1. Eskaluje wszelkie problemy techniczne wymagające zaangażowania innych zespołów.
2. Eskaluje sprawy związane z prowadzeniem projektu i procesami do Service Coordinator’ów.
3. Zna i rozumie metodologie ITIL oraz stosuje ją.

W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Usługodawcą nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich ani do udzielania licencji do oprogramowania będącego przedmiotem usługi wsparcia.

Całość wynagrodzenia wypłacanego Usługodawcy będzie dotyczyła świadczenia (i) usług polegających na wykonywaniu usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania oraz (ii) usług wsparcia. Usługi polegające testowaniu i zapewnieniu jakości (wskazane niżej w pytaniu nr 1) oraz usługi wsparcia (wskazane niżej w pytaniu nr 2) wymienione są jako odrębne pozycje na fakturze. Wynagrodzenie dotyczące ww. rodzajów usług ustalane jest na odrębnych zasadach.

W związku z tym, że kontrahent z Indii nie posiada na terytorium Polski siedziby ani zarządu, a w związku ze świadczeniem usług na rzecz Spółki uzyskuje w Polsce przychody, powstają wątpliwości odnośnie opodatkowania tych przychodów podatkiem dochodowym od osób prawnych. Usługodawca jest osobą uprawnioną do wynagrodzenia z tytułu opisanych wyżej usług.

Przedmiotowy wniosek dotyczy wynagrodzeń wypłaconych przed 1 stycznia 2019 r.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 maja 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że Usługi wsparcia inżyniera zatrudnionego przez Usługodawcę są świadczone dla Zespołu Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, w szczególności „świadczeń o podobnym charakterze” lub innych świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca powinien pobierać od wynagrodzeń wypłacanych Usługodawcy podatek dochodowy w wysokości 20 % przychodu, chyba że Usługodawca udokumentuje certyfikatem rezydencji miejsce siedziby (zarządu) przedsiębiorstwa dla celów podatkowych i wówczas Wnioskodawca może zastosować stawki wynikające z Umowy?
Czy w związku z zapłatą wynagrodzenia za opisane usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i złożenia informacji IFT- 2/2R?
Czy usługi wsparcia należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, w szczególności „świadczeń o podobnym charakterze” lub innych świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, a w konsekwencji czy Wnioskodawca powinien pobierać od wynagrodzeń wypłacanych Usługodawcy podatek dochodowy w wysokości 20 % przychodu, chyba że Usługodawca udokumentuje certyfikatem rezydencji miejsce siedziby (zarządu) przedsiębiorstwa dla celów podatkowych i wówczas Wnioskodawca może zastosować stawki wynikające z Umowy?
Czy w związku z zapłatą wynagrodzenia za opisane usługi wsparcia Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i złożenia informacji IFT-2/2R?
Czy opisana usługa wsparcia mieści się w katalogu należności licencyjnych, o których mowa w art. 13 Umowy, w szczególności czy stanowi opłaty za usługi techniczne określone w art. 13 ust. 4 Umowy?

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez Wnioskodawcę usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania (wskazane w pytaniu numer 1) nie należą do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, ani też udokumentowania dla celów podatkowych miejsca siedziby (zarządu) podatnika (Usługodawcy) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy CIT w związku z art. 26 ust. 1 ustawy CIT. W związku z zapłatą wynagrodzenia za opisane usługi Wnioskodawca nie będzie również zobowiązany do sporządzenia i złożenia informacji IFT-2/2R.

Ustawa CIT przewiduje szczególne zasady opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez podmioty zagraniczne, nieposiadające w Polsce siedziby ani zarządu, z tytułu wypłacanych im przez podmioty krajowe należności, w szczególności za korzystanie z praw autorskich lub praw pokrewnych (zwanych „należnościami licencyjnymi”) oraz z tytułu świadczenia niektórych usług niematerialnych. Przedmiotem opodatkowania należności licencyjnych i wynagrodzenia za usługi jest uzyskany przez podmiot zagraniczny przychód, zaś stawkę podatku od takich przychodów ustawodawca określił w wysokości 20% uzyskanego przez podmiot zagraniczny przychodu (art. 21 ust. 1 ustawy CIT). Mocą art. 26 ust. 1 ustawy CIT, obowiązek poboru tego podatku nałożony został na polskie podmioty dokonujące na rzecz podmiotów zagranicznych wypłat należności wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT. Z przepisu tego wynika, że polskie podmioty, które dokonują takich wypłat są obowiązane, w dniu dokonania wypłaty, pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy CIT: Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5) ustawy CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT nie wymienia expressis verbis usług opisanych przez Wnioskodawcę. Stanowi on tylko, iż obowiązkiem podatkowym objęte są przychody z wymienionych w nim usług, jak również z tytułu wykonywania „świadczeń o podobnym charakterze”.

W ocenie Wnioskodawcy usługa opisana przez Wnioskodawcę nie jest usługą podobną do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT. Jest ona związana z zupełnie innym zespołem czynności oraz innym celem i rezultatem. Jedyne podobieństwo usług testowania i zapewnienia jakości oprogramowania do np. usług doradczych czy przetwarzania danych polega na tym, iż wszystkie wymienione są usługami niematerialnymi. Nie byłoby jednakże słuszne twierdzenie, że art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT dotyczy generalnie usług niematerialnych. Gdyby tak miało być, ustawodawca użyłby terminu „świadczenia o charakterze niematerialnym” lub „usługi niematerialne”.

Poniżej Spółka przedstawia argumenty wskazujące, że opisane usługi nie należą do żadnej z grup świadczeń podlegających opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, w szczególności nie stanowią usług doradczych oraz przetwarzania danych.

Na gruncie prawa podatkowego brak jest definicji usług doradztwa. Według najczęściej spotykanych definicji usługi doradcze to „jakakolwiek forma zapewniania pomocy dotyczącej zawartości, procesu i struktury zadania bądź serii zadań, w przypadku których konsultant nie jest właściwie odpowiedzialny za wykonanie konkretnego zadania, lecz pomaga tym, którzy są obarczeni taką odpowiedzialnością.” (por.: F. Steele: Consulting for organizational change, Amherst, Massachusetts Press, 1975). Natomiast w opisanym stanie faktycznym usługi testowania i zapewnienia jakości polegać będą na bezpośredniej pracy oraz fizycznej ingerencji w zasoby informatyczne Spółki przez Usługodawcę.

Istotą przetwarzania danych są zmiany w systemie związane z przetwarzaniem istniejących danych. Zdaniem Spółki, usługa testowania i zapewnienia jakości oprogramowania świadczona przez Usługodawcę nie stanowi usługi przetwarzania danych. W tym miejscu należy przywołać interpretację indywidualną z 18 stycznia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.470.2017.1.BG, w której uznano stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy czynności mających charakter odtwórczy. Usługi te obejmują elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych. (...) Dodatkowo, nie sposób powiązać wspominanych w umowie z Kontrahentem usług „kontroli jakości” z usługami „zarządzania i kontroli” wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Wskazana kontrola jakości dotyczy bowiem weryfikacji poprawności wytworzonego oprogramowania komputerowego i analogicznie jak w przypadku usług przetwarzania danych stanowi jedynie działanie konieczne do realizacji całości usługi. Ponadto, Spółka nadmienia, że jest świadoma, że w Umowie zawartej z Kontrahentami wskazano, że zakres usług obejmuje przetwarzanie danych oraz kontroli jakości, niemniej jednak, zgodnie z powyższym komentarzem, charakter tych usług jest inny niż świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jak również nie stanowi on usługi głównej, a jedynie środek do jej wykonania, o czym mowa szerzej w kolejnym punkcie wniosku.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka pragnie przywołać interpretację indywidualną z 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-575/11/BG. Reasumując, usługi testowania oprogramowania (gdy nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich ani do udzielenia licencji) nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w pkt 2a updop, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie. Należności, które Spółka będzie wypłacać osobom prawnym świadczącym usługi testowania oprogramowania, jeżeli osoby te nie posiadają zakładu na terytorium Polski w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. Zatem, Spółka dokonując przedmiotowych wypłat nie jest zobowiązana jako płatnik na podstawie art. 26 ust. 1 updop w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1, 2 i 2a updop do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Nie ma również obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego świadczącego dla niej usługi testowania oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez Wnioskodawcę usługi wsparcia (wskazane w pytaniu numer 2) nie należą do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, ani też udokumentowania dla celów podatkowych miejsca siedziby (zarządu) podatnika (Usługodawcy) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy CIT w związku z art. 26 ust. 1 ustawy CIT. W związku z zapłatą wynagrodzenia za opisane usługi Wnioskodawca nie będzie również zobowiązany do sporządzenia i złożenia informacji IFT-2/2R. Natomiast w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe, jeśli Spółka posiadać będzie certyfikat rezydencji podatkowej Usługodawcy zastosowanie znajdzie art. 13 Umowy. Wówczas stawka podatku u źródła wyniesie 15% opłaty za usługi brutto.

Ad. 2 i 3

Poza usługą testowania i zapewnienia jakości oprogramowania Spółka nabywa od Usługodawcy kompleksową usługę wsparcia. Zakres obszarów i czynności składających się na tę usługę wskazano szczegółowo w opisie stanu faktycznego.

Jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania nr 1, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: (...) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów (...). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym ma charakter rzeczywiście wykonywanych przez Usługodawcę świadczeń.

Z treści przepisów art. 21 ust. 1 ustawy CIT wynika, że przychody z tytułu nabycia usług informatycznych nie zostały w nim wprost wymienione jako podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła, jak również, w ocenie Spółki, nie sposób uznać ich za przychody ze „świadczeń o podobnym charakterze”.

Zdaniem Spółki, nie można również zrównywać usług wsparcia nabywanych od Usługodawcy z usługami doradczymi. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”. W ramach świadczenia opisanej usługi Usługodawca wykorzystuje swoją wiedzę do świadczenia usługi wparcia polegającej m.in. zapewnieniu działania platformy, na programowaniu zmian konfiguracyjnych na istniejących platformach. Innymi słowy Usługodawca dzieli się swoją wiedzą w celu aktywnego uczestniczenia w świadczeniu usługi. Nie można zatem uznać, że kompleksowa usługa wsparcia ogranicza się jedynie do doradztwa lub usługi o podobnym charakterze. Głównym elementem tej usługi nie jest również doradztwo. Usługa nie ogranicza się jedynie do doradztwa, lecz polegać będzie w szczególności na czynnościach technicznych, bezpośredniej pracy oraz fizycznej ingerencji w zasoby informatyczne Spółki przez Usługodawcę. Całościowo rozumiana usługa wsparcia różni się więc w sposób istotny od usług doradczych. Spółka oczekuje wykonania czynności technicznych, a nie jedynie doradztwa w jaki sposób to zrobić.

Usługi informatyczne świadczone na rzecz Spółki nie są również podobne do usług przetwarzania danych. W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy czynności mających charakter odtwórczy. Usługi te obejmują elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych. Usługa wsparcia operacyjnego obejmować będzie szereg procesów, polegających np. analizowaniu działania platformy na poziomie technicznym lub na przeprowadzaniu szkoleń, które pozostają nierozłączną częścią całej usługi wsparcia niestanowiącej usług przetwarzania danych.

Należy podkreślić, że jeśli usługa wsparcia nie stanowi usług wymienionych w art. 21 ustawy CIT, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, nawet jeśli wypełnia definicję usługi technicznej w rozumieniu art. 13 Umowy.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie stawka wynikająca z Umowy tj. 15% kwoty wynagrodzenia brutto, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby Usługodawcy właściwym i ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej. Wówczas Wnioskodawca zobowiązany jest do poboru podatku u źródła, odprowadzenia go do organu podatkowego, sporządzenia i złożenia we właściwym terminie deklaracji CIT-10Z oraz informacji IFT-2/2R.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Umowy należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Art. 13 ust. 2 Umowy stanowi, że takie należności lub opłaty za usługi techniczne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy osoba uprawniona do należności lub opłat za usługi techniczne ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15% kwoty należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne brutto.

Definicję należności licencyjnych zawiera art. 13 ust. 3 Umowy: Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności otrzymywane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania wszelkich prawa autorskich, w tym praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, łącznie z filmami dla kin, oraz filmami i taśmami dla telewizji oraz radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z art. 13 ust. 4 Umowy określenie „opłaty za usługi techniczne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju opłaty inne niż te wymienione w artykułach 15 i 16 będące wynagrodzeniem za usługi menadżerskie, techniczne lub doradcze, włącznie z dostarczaniem usług personelu technicznego lub innego personelu.

Zdaniem Spółki wynagrodzenie wypłacane z tytułu świadczenia opisanej usługi wsparcia wypełnia definicję opłaty za usługę techniczną zawartą w powołanym wyżej art. 13 ust. 4 Umowy, jednak faktyczne opodatkowanie wystąpi tytko wówczas, gdy wewnętrzne prawo podatkowe państwa źródła przewiduje opodatkowanie tego rodzaju dochodów podatkiem u źródła. Zatem jak wskazano wyżej, jeśli usługa wsparcia nie stanowi usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, nawet jeśli wypełnia definicję usługi technicznej w rozumieniu art. 13 Umowy.

Podsumowując, zdaniem Spółki przychód wypłacany Usługodawcy, zarówno z tytułu usług testowania i zapewniania jakości oprogramowania oraz usług wsparcia, nie wymaga opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, Wnioskodawca nie będzie obowiązany:

odprowadzać zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat dokonywanych na rzecz Usługodawcy,
uzyskiwać certyfikat rezydencji od Usługodawcy,
sporządzić i złożyć do właściwego organu podatkowego oraz przekazać Usługodawcy informacji IFT2/2R.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 maja 2019 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że zgodnie z art. 13 Umowy (Należności licencyjne):

Należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże, takie należności lub opłaty za usługi techniczne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy osoba uprawniona do należności lub opłat za usługi techniczne ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15% kwoty należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne brutto.
Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności otrzymywane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania wszelkich prawa autorskich, w tym praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, łącznie z filmami dla kin, oraz filmami i taśmami dla telewizji oraz radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.
Określenie „opłaty za usługi techniczne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju opłaty inne niż te wymienione w artykułach 15 i 16 będące wynagrodzeniem za usługi menadżerskie, techniczne lub doradcze, włącznie z dostarczaniem usług personelu technicznego lub innego personelu.
Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, działalność zarobkową przez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą tam położonej stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne łub opłaty za usługi techniczne, rzeczywiście wiążą się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku postanowienia artykułu 7 lub artykułu 15, w zależności od konkretnego przypadku, będą miały zastosowanie.
Uważa się, że należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka administracyjna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych i opłat za usługi techniczne, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności, to uważa się, że należności licencyjne i opłaty za te usługi techniczne powstają w Państwie, w którym położony jest ten zakład lub ta stała placówka.
Jeżeli między płatnikiem a właścicielem należności licencyjnych i opłat za usługi techniczne lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone opłaty licencyjne i za usługi techniczne mające związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone, przekraczają kwotę, którą płatnik i właściciel należności licencyjnych i opłat za usługi techniczne uzgodniliby bez tych stosunków, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

W ocenie Wnioskodawcy usługi wsparcia stanowią opłaty za usługi techniczne, o których mowa w art. 13 ust. 4 Umowy. Należy jednak podkreślić, że Umowa daje umawiającym się państwom prawo do opodatkowania danego dochodu podatkiem u źródła, co nie oznacza, że dochód ten będzie automatycznie opodatkowany w państwie źródła. Art. 13 Umowy przyznaje państwu źródła prawo do opodatkowania należności licencyjnych zgodnie z wewnętrznym ustawodawstwem, ograniczając jednocześnie wysokość potrącanego u źródła podatku. Ustawa CIT nie posługuje się pojęciem „należności licencyjnych”. Zatem dopiero, gdy dochód z tytułu świadczenia opisanych usług wsparcia mieściłby się w katalogu określonym w art. 21 ustawy CIT można byłoby przejść na grunt właściwego przepisu Umowy, jakim w ocenie Wnioskodawcy jest art. 13 Umowy. Co z kolei oznaczałoby możliwość zastosowania niższej stawki podatku u źródła tj. 15% kwoty brutto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały w szczególności określone w art. 21 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 updop). Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i maja pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotowy wniosek dotyczy wynagrodzeń wypłaconych przed 1 stycznia 2019 r. W tym miejscu należy zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2019 r. na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193, dalej jako: „ustawa nowelizująca”), nastąpiła nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym m.in. art. 26 ust. 1 updop. Zatem w przedmiotowej sprawie należy odnieść się do art. 26 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r, zgodnie z którym osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka działa w branży IT i specjalizuje się w tworzeniu zaawansowanych systemów zarządzania treścią. Spółka bazując na rozwiązaniach swoich partnerów tworzy portale i serwisy internetowe dla znanych i międzynarodowych marek. Spółka nabywa opisane niżej usługi na potrzeby związane z prowadzoną w Polsce działalnością gospodarczą od spółki X (dalej: „Usługodawca”). Usługodawca posiada siedzibę oraz zarząd w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy CIT w innym kraju niż Rzeczypospolita Polska tj. w Indiach i w tym kraju faktycznie wykonywane są opisane usługi. Usługodawca nie posiada zakładu w rozumieniu Umowy w Polsce.

W związku z nabyciem usług Spółka otrzymuje od Usługodawcy faktury dokumentujące opisanej niżej usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania oraz wsparcia operacyjnego. W związku z nabyciem opisanych usług Spółka wypłaca na rzecz Usługodawcy wynagrodzenie. Spółka i Usługodawca nie są podmiotami powiązanymi.

W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Usługodawcą nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich ani do udzielania licencji do oprogramowania będącego przedmiotem usługi testowania.

Wnioskodawca korzysta również ze wsparcia inżyniera zatrudnionego przez Usługodawcę w roli technika wsparcia operacyjnego (ang. Operations Support Engineer). Usługi wsparcia inżyniera zatrudnionego przez Usługodawcę są świadczone dla Zespołu Wnioskodawcy i dotyczą wskazanych we wniosku obszarów i czynności.

W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Usługodawcą nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich ani do udzielania licencji do oprogramowania będącego przedmiotem usługi wsparcia.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia kwalifikacji ww. usług testowania i zapewnienia jakości oprogramowania oraz usług wsparcia do usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 updop a w konsekwencji zastosowania art. 26 ust. 1 updop oraz obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R.

W odniesieniu do treści art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. W ocenie tut. Organu usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania, o których mowa powyżej nie zaliczają się do usług wskazanych w art. 21 ust. 1 updop, niemniej należy przeanalizować czy nie spełniają one przesłanek kwalifikujących je do usług o charakterze podobnym do usług doradczych bądź usług przetwarzania danych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a) updop. W tym miejscu należy podkreślić, że updop nie definiuje pojęcia „doradztwo”. Wobec braku ustawowej definicji tego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”, natomiast pojęcie „doradzić” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w updop termin „świadczeń doradczych” należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Potwierdza to również jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych, według którego termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe i inne (zob. wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1202/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12, wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 168/13). Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza prawnych, ekonomicznych czy finansowych. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Odnosząc się natomiast do usług przetwarzania danych, należy zauważyć, że istotą usług przetwarzania danych jest pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Przetwarzanie danych stanowi przekształcanie treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników w postaci z góry określonej. Przez przetwarzanie danych zwyczajowo rozumie się bieżącą działalność informatyczną związaną z poddawaniem danych procesom przekształcenia w celu np. zasilania bazy danych, tworzenia raportów, tabel, formularzy np. umów itp. (por.: Greg Wilson ,,Przetwarzanie danych dla programistów”, Wydawnictwo Helion 2006 r.). Przetwarzania danych dotyczy zarówno operacji w systemach informatycznych, jak i papierowych kartotekach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że testowanie oprogramowania polega na potwierdzeniu zgodności aplikacji lub wprowadzonej do niej zmiany z wymaganiami jak i najlepszymi praktykami takimi jak szybkości działania strony, dostępność czy też wsparcie dla wielu przeglądarek czy urządzeń mobilnych. Znalezione błędy są raportowane przez Usługodawcę w narzędziu dostarczonym przez Wnioskodawcę. W narzędziu tym raportowany jest również czas wykonania zadania. W celach wykraczających poza testowanie tj. zapewnienia jakości, usługodawca ma za zadanie przeanalizować wymagania aplikacji, stwierdzić w nich braki, nieścisłości, rozszerzyć o dodatkowe wymagania jak i utworzyć idee testowe (określić jak dana funkcjonalność powinna zostać przetestowana). Wszystkie te akcje zapisane są w narzędziu do zarządzania wymaganiami, do których Usługodawca otrzymuje dostęp.

Zatem zakres usług składających się na usługi testowania i wsparcia jakości oprogramowania ma charakter techniczny i głównie odtwórczy. Usługi te nie są więc usługami doradczymi czy też przetwarzania danych w ww. znaczeniu, nie można też uznać ich za usługi podobne do określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) updop.

W związku z powyższym wobec tych usług nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 1 updop. Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, dotyczy bowiem wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop. W przedstawionym stanie faktycznym nie obejmuje on swoją dyspozycją wymienionych usług testowania i zapewnienia jakości oprogramowania, gdyż usługi te nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie ww. art. 21 updop. Zatem, dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotu zagranicznego za usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności na rzecz podmiotu zagranicznego na podstawie art. 26 ust. 1 updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Zgodzić się należy również z Wnioskodawcą, że w związku z tym, iż nabywane przez Wnioskodawcę usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania nie należą do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, co oznacza, że należności za te usługi nie podlegają „podatkowi u źródła” nie jest on zobowiązany do sporządzenia i złożenia informacji IFT-2/2R tj. informacji, o której mowa w art. 26 ust. 3 ustawy CIT.

W tym miejscu należy zauważyć, że formularz IFT-2/IFT-2R jest informacją o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Informację tę, co do zasady sporządza płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, który dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust 1 updop.

Zgodnie z art. 26 ust. 3 updop, płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b, 2d i 2e pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, albo - w przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. f - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,
art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku

-sporządzone według ustalonego wzoru. Art. 26 ust. 3d updop stanowi natomiast, że Informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika zatem, że gdy określony podmiot nie dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust 1 updop to nie ma obowiązku wypełniania formularza IFT-2/IFT-2R. Obowiązek taki natomiast istnieje gdy płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, a na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie jest obowiązany do poboru podatku. W takim przypadku pomimo niepobrania podatku jest on zobowiązany do wystawienia informacji IFT-2R, którą należy wysłać do odpowiedniego urzędu dla nierezydentów oraz do podatnika - w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłaty.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że skoro usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania nie stanowią usług wymienionych w art. 21 ust. 1 updop to tym samym Wnioskodawca nie dokonuje wypłat należności z tytułu usług objętych zakresem tego przepisu. W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji IFT-2/2R i złożenia jej do właściwego urzędu skarbowego, w związku z nabyciem usług testowania i zapewnienia jakości oprogramowania.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Nie można natomiast zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w odniesieniu do usług wsparcia, o których mowa we wniosku. Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wsparcia nie stanowi usług wymienionych w art. 21 ustawy CIT, i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym na usługi wsparcia składa się szereg usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy przez inżyniera zatrudnionego przez Usługodawcę w roli technika wsparcia operacyjnego. Usługi inżyniera zatrudnionego przez Usługodawcę są świadczone na rzecz Wnioskodawcy.

Oczekiwania co do tej roli dotyczą wskazanych w opisie stanu faktycznego obszarów i polegają m.in. na:

Wspieraniu w rozwiązywaniu problemów i incydentów zgłoszonych przez klienta.
Programowaniu i wsparciu skryptów (e-html, java script, CSS).
Doradzaniu i uczestnictwie w konsultacjach dla działów IT, Autorów i osób publikujących w systemie zgodnie z przyjętymi procesami i dostępnymi funkcjonalnościami.
Analizie działania platformy na poziomie technicznym i sugerowaniu ulepszeń.
Zapewnieniu działania platformy, rozwiązywaniu incydentów oraz aktywnym uczestnictwie w ich zapobieganiu.
Przeprowadzaniu konsultacji i ekspertyzie w sprawach związanych z zarządzaniem aplikacją.
Wspieraniu projektu w usłudze Hyper-Care.
Wspieraniu zespołu projektowego w przygotowaniu nowej platformy.
Tworzeniu skryptów wspierających i obsługujących istniejącą platformę.
Utrzymaniu, zarządzaniu i wspieraniu środowisk opartych na między innymi: Windows Server, Apache Web Server, AW5, Rackspace, Azure.
Utrzymaniu, zarządzaniu i wspieraniu platform opartych na między innymi: AEM& Sitecore (włącznie z Analytics).
Całościowej opiece nad rozwiązaniami incydentów i zagadnień zgłaszanych przez zespoły wewnętrzne jak i zewnętrzne w obrębie kontraktów.
Proponowaniu nowych narzędzi wspierających lub dodających nowych funkcjonalności do wspieranych platform i procesów.
Uczestnictwie w tworzeniu nowych projektów i automatyzowaniu procesu dostarczania ich do produkcyjnych platform.
Wspieraniu platformy od strony autorów (…).
Współpracy z zespołami wewnętrznymi i zewnętrznymi w określeniu ostatecznego kształtu produktu. Zbieraniu, określaniu i ocenie wymagania dotyczącego tworzonych projektów.
Analizie danych w rejestrze i wspieraniu w rozwiązaniu incydentów i problemów zgłaszanych przez klientów.
Sugerowaniu miejsca do ulepszania w procesach stosowanych dla danego klienta.
Aktywnym uczestnictwie w ulepszaniu procesów mających na celu niwelowanie skutków powtarzających się incydentów i rozwiązywaniu incydentów oraz problemów napotkanych po raz pierwszy.
Tworzeniu, ocenie i utrzymaniu dokumentacji dla projektu.
Współpracy z różnymi zespołami tak aby najlepiej jak to możliwe spełnić oczekiwania klienta.
Eskalacji wszelkich problemów technicznych wymagających zaangażowania innych zespołów.

W ocenie tut. Organu usługi wsparcia, o których mowa we wniosku stanowią w swej istocie usługi zbliżone do usług doradczych (w prezentowanym powyżej rozumieniu), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Jak już bowiem wskazano katalog usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop jest katalogiem otwartym, czyli obejmuje również swoim zakresem świadczenia podobne do świadczeń w nim wymienionych, czyli takich z których wynikają te same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Ponownie należy zaznaczyć, że decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej między kontrahentem zagranicznym a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. W ocenie tut. Organu usługi wsparcia, o których mowa we wniosku, a szczególnie te wymienione powyżej świadczą o tym, że wykazują one cechy usług doradczych.

Zarówno usługi wsparcia jak i doradcze opierają się na tych samych elementach charakterystycznych. Podstawą ich świadczenia jest zasób wiedzy opierający się np. na kompetencjach i doświadczeniu, a skutkiem ich świadczenia jest podzielenie się tą wiedzą z świadczeniobiorcą. Odmienne nazewnictwo w tym przypadku nie powinno różnicować istotnie tych dwóch rodzajów usług, w sposobie postrzegania na gruncie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Reasumując należy uznać, iż ww. usługi wsparcia są świadczeniami o podobnym charakterze do usług doradczych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop.

Nie sposób zatem zgodzić się z Wnioskodawcą iż nie są one usługami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop i tym samym nie jest on zobowiązany do poboru podatku u źródła od wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi zagranicznemu za te usługi.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do obowiązku sporządzania informacji IFT-2/2R, o której mowa w art. 26 ust. 3 updop w związku z wypłatą należności za usługi wsparcia, zauważyć należy, że jak już wskazano, płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych ma obowiązek wypełnienia i złożenia do właściwego urzędu skarbowego formularza IFT-2/IFT-2R w momencie kiedy dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 updop. W szczególności w sytuacji, gdy jest on obowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, tzw. podatku u źródła. Tym samym w odniesieniu do wynagrodzenia, które Wnioskodawca wypłaca kontrahentowi z Indii za usługi wsparcia, a które jak wykazano podlega opodatkowaniu podatkiem „u źródła” będzie on również zobowiązany do sporządzenia informacji IFT-/2R i złożenia jej do właściwego urzędu skarbowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest zatem nieprawidłowe.

Jak już wskazano, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W celu określenia wysokości podatku, który Wnioskodawca powinien jako płatnik pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego od należności za usługi wsparcia, należy wziąć pod uwagę postanowienia art. 21 ust. 2 updop a tym samym i postanowienia umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Warszawie dnia 21 czerwca 1989 r. (t.j. Dz.U. z 1990 r. Nr 8 poz. 46, dalej: „UPO”). Zgodnie z art. 13 ust. 1 UPO, należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie należności lub opłaty za usługi techniczne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy osoba uprawniona do należności lub opłat za usługi techniczne ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 % kwoty należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne brutto (art. 13 ust. 2 UPO). Przy czym, stosownie do art. 13 ust. 3 UPO, przez „należności licencyjne” należy rozumieć wszelkiego rodzaju należności otrzymywane w związku z użytkowaniem lub prawem do użytkowania wszelkich prawa autorskich, w tym praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, łącznie z filmami dla kin, oraz filmami i taśmami dla telewizji oraz radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego a także za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 4 UPO, określenie „opłaty za usługi techniczne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju opłaty inne niż te wymienione w artykułach 15 i 16 będące wynagrodzeniem za usługi menadżerskie, techniczne lub doradcze, włącznie z dostarczaniem usług personelu technicznego lub innego personelu. Art. 13 ust. 5 UPO stanowi natomiast, że postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych lub opłat za usługi techniczne, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, działalność zarobkową przez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą tam położonej stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne lub opłaty za usługi techniczne, rzeczywiście wiążą się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku postanowienia artykułu 7 lub artykułu 15, w zależności od konkretnego przypadku, będą miały zastosowanie.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy należy zauważyć, że Wnioskodawca w związku z wypłatą wynagrodzenia za świadczenie przez kontrahenta z Indii usługi wsparcia, stanowiącego odpłatność za usługi doradcze w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jak również „opłatę za usługi techniczne” w rozumieniu 13 ust. 4 UPO jest zobowiązany do poboru i odprowadzenia podatku u źródła przy uwzględnieniu powołanych postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Indiami, w wysokości 15% kwoty wypłaconej należności, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej podmiotu świadczącego te usługi. W takiej sytuacji jest on również obowiązany do sporządzenia i przekazania stosownej informacji IFT-2/2R.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest więc prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

ustalenia, czy usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT – jest prawidłowe,
obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi testowania i zapewnienia jakości oprogramowania – jest prawidłowe,
ustalenia, czy usługi wsparcia należą do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT – jest nieprawidłowe,
obowiązku sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w związku z zapłatą wynagrodzenia za usługi wsparcia – jest nieprawidłowe,
ustalenia stawki opodatkowania podatkiem u źródła należności za usługi wsparcia oraz konieczności sporządzania i złożenia informacji IFT-2/2R w sytuacji uznania, że usługi wsparcia podlegają opodatkowaniu – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2018 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin