Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.116.2019.3.KK
z 19 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych, przedstawione we wniosku z 27 marca 2019 r. (data wpływu 3 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym 10 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Zainteresowani mogą dokonać wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. i nie sporządzać za 2018 r. dokumentacji cen transferowych w związku z nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 updop – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Zainteresowani mogą dokonać wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. i nie sporządzać za 2018 r. dokumentacji cen transferowych w związku z nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 updop.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 23 maja 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.116.2019.2.KK 0115-KDIT3.4011.150.2019.3.MR wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 3 czerwca 2019 r. (data wpływu 10 czerwca 2019 r.).

We wniosku złożonym przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

• A

- Zainteresowanych niebędący stronami postępowania:

• B,
• Y sp. z o. o.

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pan A, polski rezydent podatkowy (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Podatnik”), jest komandytariuszem Spółki X spółka z o. o. spółka komandytowa (dalej jako: „Spółka”). Poza nim komandytariuszem jest Pani B, a komplementariuszem Spółka Y spółka z o. o. (także polscy rezydencji podatkowi) – dalej jako: „Wspólnicy”.

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu hurtowego i detalicznego oraz produkcji artykułów dekoracyjnych.

Spółka w roku 2017 osiągnęła przychody według sprawozdania finansowego, których łączna wartość przekroczyła 10 000 000 euro, lecz nie przekroczyła 20 000 000 euro. W roku 2016 przychody Spółki według sprawozdania finansowego nie przekroczyły 10 000 000 euro. Spółka dokonywała zarówno w 2017 roku, jak i w roku 2018, transakcji z podmiotem powiązanym – inną spółką kapitałową. Za rok 2017 wspólnicy Spółki, czyli Podatnik oraz Wspólnicy wskazani na wstępie wniosku, sporządzili wymaganą prawem dokumentację cen transferowych. Transakcje dokonywane w roku 2018 z podmiotem powiązanym polegały na sprzedaży produktów i towarów handlowych wraz z towarzyszącą im usługą. Przy czym transakcje sprzedaży rzeczowych aktywów (czyli produktów, towarów handlowych) z podmiotem powiązanym nie przekroczyły w roku 2018 kwoty 10 000 000 złotych, a wartość usługi nie przekroczyła kwoty 2 000 000 złotych.

Rok podatkowy Spółki odpowiada rokowi kalendarzowemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w okolicznościach stanu faktycznego Podatnik oraz Wspólnicy Spółki mogą na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, dokonać wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. i nie sporządzać za rok 2018 dokumentacji cen transferowych w związku z nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.? (część pytania dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych)

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Przytoczony przepis jest wyrazem pozostawienia podatnikom wyboru reżimu prawnego, według którego podatnik zrealizuje obowiązki sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla zdarzeń, które miały miejsce w 2018 roku. Brzmienie powołanego przepisu przejściowego nie daje podstaw do przyjęcia, iż podatnik korzystając z możliwości wyboru ma badać, która z obowiązujących regulacji prawnych jest dla niego bardziej lub mniej korzystna

i w konsekwencji zastosować te przepisy, które nakładają na niego większy zakres obowiązków. Ustawodawca w powołanym przepisie przejściowym przewidział, iż na wypadek wyboru przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. dla zdarzeń zaistniałych przed 1 stycznia 2019 r., podatnik jest zwolniony z dokumentowania transakcji na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2019 r. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustawodawca dał mu prawo wyboru zastosowania do transakcji dokonanych w 2018 roku nowych regulacji prawnych (obowiązujących od 1 stycznia 2019 r.) i skorzysta on z tego prawa, to jednocześnie wyłącza to obowiązek zastosowania przepisów obowiązujących w 2018 roku.

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej: „u.p.d.o.p.” (według stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. – dalej zwany: „nowym stanem prawnym”), podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Natomiast w myśl art. 11k ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. (nowy stan prawny) lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;
2. strony kosztowej i przychodowej.
   
   

Stosownie do treści art. 9a ust. 1d pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2018 r. – dalej zwanym: „starym stanem prawnym”) za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość 50 000 euro powiększoną o 5 000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro.

Analogiczne przepisy znajdują się w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w art. 25a ust. 1d (według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2018 r. – dalej zwanym: „starym stanem prawnym”) oraz w art. 23w ust. 2 u.p.d.o.f. według nowego stanu prawnego, obowiązującego od 1 stycznia 2019 r.

Przy czym podkreślić należy, że w przypadku wspólników spółki osobowej, jeżeli spółka niebędąca osobą prawną dokonuje transakcji lub innych zdarzeń, z podmiotami powiązanymi, spełnienie warunku prowadzenia ksiąg rachunkowych i limit przychodów lub kosztów, o których mowa w przepisach ustaw o podatkach dochodowych, ustala się dla tej spółki.

W okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca dokonał transakcji towarowej wraz z transakcją usługową w 2018 roku z podmiotem powiązanym (w rozumieniu starych i nowych regulacji prawnych), ale łączna wartość tej transakcji nie przekroczyła 10 000 000 złotych w przypadku transakcji towarowej i 2 000 000 złotych w przypadku transakcji usługowej. Tym samym wskazane wartości nie przekraczają limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 u.p.d.o.p. (nowy stan prawny) oraz art. 23w ust. 2 u.p.d.o.f. (nowy stan prawny), jednakże przekraczają próg istotności przewidziany w art. 9a ust. 1d pkt 1 u.p.d.o.p. (stary stan prawny) oraz w art. 25 ust. 1d u.p.d.o.f. Powyższe oznacza, że na gruncie stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2018 r. Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy Spółki zobowiązani są do sporządzenia dokumentacji cen transferowych za 2018 rok dla opisanych transakcji, natomiast według nowego reżimu prawnego obowiązek ten nie powstaje.

Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy stoją na stanowisku, iż korzystając z prawa wyboru, przewidzianego w przepisie przejściowym art. 44 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, stosując się do regulacji prawnych obowiązujących od 1 stycznia 2019 r., nie mają obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych dla transakcji dokonanych przez Spółkę z podmiotem powiązanym w 2018 roku. Tym samym Podatnik i pozostali wspólnicy stoją na stanowisku, że zwolnieni są od obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących do 1 stycznia 2019 r., dokonując wyboru prawa obowiązującego od 1 stycznia 2019 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidulanej jest udzielenie odpowiedzi na pytania, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: „updop”) obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatnicy:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
   
   1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
   2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
      
   –lub
   
2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
   
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
   
   1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
   2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro
      

–są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

W świetle art. 9a ust. 2g obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. dokumentacja podatkowa dotycząca kontynuowanych w kolejnym roku podatkowym transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlega okresowemu przeglądowi i aktualizacji, nie rzadziej niż raz na rok podatkowy, przed dniem upływu terminu określonego dla złożenia zeznania podatkowego za kolejne lata, w zakresie zawartych w niej informacji, z zastrzeżeniem ust. 2h.

Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a Oddziale 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 11k updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Z definicji legalnej zawartej w art. 11a ust. 4 updop, wynika, że podmioty powiązane to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
   
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
   
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Natomiast powiazania to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi (art. 11a ust. 1 pkt 5 updop).

W myśl art. 11k ust. 2 updop, lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.
   
   

Stosownie do postanowień art. 11k ust. 3 updop, progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:

1. każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych transakcji;
2. strony kosztowej i przychodowej.
   
   

Stosownie do postanowień art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Powyższy przepis wskazuje, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą stosować nowe przepisy dotyczące transakcji kontrolowanych do transakcji realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. Jednocześnie wybranie nowych przepisów, jako właściwych do stosowania w odniesieniu do transakcji realizowanych po dniu 31 grudnia 2017 r., pociąga za sobą skutek w postaci zwolnienia z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą ustalenia, czy mogą dokonać wyboru reżimu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. i nie sporządzać za 2018 r. dokumentacji cen transferowych, w związku nieprzekroczeniem limitu przewidzianego w art. 11k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że w myśl art. 44 ust. 2 przepisu przejściowego ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2019 r., Wnioskodawca może stosować zmienione przepisy dotyczące sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych również do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Z opisu sprawy wynika, że w 2018 r. nie dokonano transakcji przekraczających ustawowe progi wynikające z art. 11k ust. 2 updop, w związku z czym w przedmiotowej sprawie Zainteresowani wybierając stosowanie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. nie mają obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych.

Zgodnie z przepisem przejściowym art. 44 ust. 2 ustawy zmieniającej, podatnik ma możliwość zastosowania przepisów art. 11a i art. 11k-11r updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., do obowiązku sporządzenia dokumentacji transakcji kontrolowanych za 2018 r. Podatnik dokonując takiego wyboru jest zwolniony z obowiązku sporządzania dokumentacji na dotychczasowych zasadach.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.