Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.164.2019.1.MU
z 12 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 24 kwietnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej i sierocej otrzymywanych z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty wdowiej i sierocej otrzymywanych z Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 września 2018 r. zginął w wypadku komunikacyjnym w drodze z pracy mąż Wnioskodawczyni i ojciec 8 - letniej córki wracając z Niemiec. Mąż Wnioskodawczyni był ubezpieczony na terenie Niemiec.

W związku z powyższym przyznano Wnioskodawczyni i jej córce rentę wdowią i sierocą. Postanowienie o decyzji rentowej wydano 16 kwietnia 2019 r., w której określono jej wysokość i wyrównanie z dniem śmierci męża. W grudniu 2018 r. wypłacono zaliczkę na poczet renty wdowiej. Renta została przyznana z ustawowego ubezpieczenia wypadkowego na podstawie paragrafu 63 i 67 VII Kodeksu socjalnego (SGB VII). Wnioskodawczyni wskazuje, że otrzymuje rentę z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia socjalnego. Przedmiotowa renta wdowia i sieroca jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń Niemiec (z jednego z pięciu działów ubezpieczenia społecznego, a mianowicie z ustawowego ubezpieczenia od następstw wypadków). Rentę wdowią i sierocą Wnioskodawczyni otrzymuje za pośrednictwem banku. Z chwilą otrzymania zaliczki na poczet renty wdowiej i później wyrównania bank pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renta wdowia i sieroca otrzymywana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych z Niemiec podlega opodatkowaniu w Polsce ?

Zdaniem Wnioskodawczyni renta wdowia i sieroca, którą otrzymuje z Niemiec nie podlega opodatkowaniu w Polsce ponieważ zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy międzynarodowej zawartej w dniu 14 maja 2003 r. między Polską a Niemcami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym umawiającym się państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, drugiego umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Wnioskodawczyni uważa, że od renty wdowiej i sierocej przyznanej na podstawie Kodeksu socjalnego (jego przepisów), bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż renta pochodzi z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 tejże umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych (społecznych) Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas, stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności, takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

1. ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
2. ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
3. ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
4. ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz
5. ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z wszystkich pięciu działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 13 września 2018 r. zginął w wypadku komunikacyjnym w drodze z pracy mąż Wnioskodawczyni i ojciec 8 - letniej córki wracając z Niemiec. Mąż Wnioskodawczyni był ubezpieczony na terenie Niemiec.

W związku z powyższym przyznano Wnioskodawczyni i jej córce rentę wdowią i sierocą. Postanowienie o decyzji rentowej wydano 16 kwietnia 2019 r., w której określono jej wysokość i wyrównanie z dniem śmierci męża. W grudniu 2018 r. wypłacono zaliczkę na poczet renty wdowiej. Renta została przyznana z ustawowego ubezpieczenia wypadkowego na podstawie paragrafu 63 i 67 VII Kodeksu socjalnego (SGB VII). Wnioskodawczyni wskazuje, że otrzymuje rentę z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia socjalnego. Przedmiotowa renta wdowia i sieroca jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń Niemiec (z jednego z pięciu działów ubezpieczenia społecznego, a mianowicie z ustawowego ubezpieczenia od następstw wypadków). Rentę wdowią i sierocą Wnioskodawczyni otrzymuje za pośrednictwem banku. Z chwilą otrzymania zaliczki na poczet renty wdowiej i później wyrównania bank pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Uwzględniając zatem przedstawiony stan faktyczny oraz powyżej powołane uregulowania prawne, odnosząc się do pytania zadanego we wniosku stwierdzić należy, że renta wdowia po zmarłym mężu oraz renta sieroca dla córki wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. To oznacza, że bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych świadczeń rentowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.