2019.06.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.101.2019.2.JS
z 7 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 11 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy usług zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usług komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami (Usługi Zdalnej Opieki) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy usług zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usług komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami (Usługi Zdalnej Opieki). Wniosek uzupełniono w dniu 11 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca” albo „Zainteresowany”) jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. 2018.2190 t.j. z dnia 23 listopada 2018 r., dalej: ustawa o działalności leczniczej) wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą prowadzonego przez Wojewodę, pod nr księgi rejestrowej (…), prowadzącym zakład leczniczy.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności, Spółka realizuje świadczenia zdrowotne bezpośrednio na rzecz zainteresowanych oraz za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

W związku z prowadzoną działalnością leczniczą Wnioskodawca uczestniczył w postępowaniach ofertowych lub w przetargach nieograniczonych publicznych organizowanych m.in. przez Regionalne Ośrodki Polityki Społecznej, Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej działające na terenie całego kraju (dalej: „Ośrodki Pomocy Społecznej”).

Przedmiotem zamówień we wspomnianych powyżej postępowaniach i przetargach było m.in. zapewnienie usług w zakresie teleopieki dla Uczestników projektu. Przedmiot innego zamówienia obejmował wykonanie świadczenia kompleksowej usługi całodobowego monitoringu tzw. teleopieki, dla seniorów, osób niepełnosprawnych i osób niesamodzielnych w miejscu zamieszkania, w ramach projektu. Przedmiot zamówienia w jednym z przetargów został również opisany jako realizacja usługi komunikacji alarmowej wraz z systemem monitorowania dla niesamodzielnych osób starszych w ramach realizacji projektu. Kompleksowy program usług opiekuńczych dla niesamodzielnych osób starszych i ich opiekunów (dalej: Projekty).

Szczegółowo, każdy z tych Projektów zakładał realizację następujących zadań:

dostarczenie skonfigurowanych opasek do teleopieki (dalej: Bransoletki),
świadczenie usług teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej (dalej: Usługi Zdalnej Opieki) osób niesamodzielnych, starszych czy z niepełnosprawnościami (dalej: Podopieczni),
wdrożenie Usług Zdalnej Opieki i przeszkolenia osób korzystających z tych usług,
raportowanie zgłaszanych zdarzeń Ośrodkom Pomocy Społecznej i podjętych interwencji.

Wskazane powyżej Projekty nakładały obowiązek instalacji, konfiguracji, uruchomienia i dostawy Bransoletek niezbędnych do świadczenia Usług Zdalnej Opieki, przeprowadzanie testów i usuwanie awarii w ramach systemu. Konieczne, aby każda Bransoletka była fabrycznie nowa, maksymalnie prosta w obsłudze ze względu na użytkowników – osoby starsze, schorowane, niepełnosprawne. Wszystkie Bransoletki były wodoszczelne oraz wyposażone w przycisk SOS, wywołujący połączenie z zaprogramowanym numerem telecentrum oraz przycisk wywołujący połączenie z zaprogramowanym numerem osoby do kontaktu. Ponadto, każda z Bransoletek była wyposażona w czujnik upadku, po uruchomieniu którego zostało wykonane połączenie głosowe do telecentrum. Bransoletka posiadała możliwość pomiaru tętna, również z aktywacją tego pomiaru z poziomu telecentrum. Dodatkowo, każda Bransoletka miała możliwość wywołania lokalizacji GPS położenia Bransoletki i odczytania jej z poziomu telecentrum. Oprócz powyżej wskazanych funkcjonalności Bransoletki, Projekty zakładały również, aby każda z Bransoletek spełniała szereg wymagań technicznych jak np. wyposażenie każdej Bransoletki w kartę SIM, pojemność baterii wystarczająca na 72 godziny, możliwość monitorowania jej naładowania z poziomu telecentrum czy też wydawanie komunikatów w języku polskim.

Wymagania dotyczące Usług Zdalnej Opieki polegały przede wszystkim na obowiązku świadczenia opieki telecentrum przez 24h na dobę, 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku. Osobami obsługującymi telecentrum musiały być osoby doświadczone posiadające wykształcenie ratownika medycznego lub wykwalifikowani teleopiekunowie. Projekty nakładały obowiązek elektronicznego, całodobowego 24/7, zdalnego monitoringu Podopiecznych w miejscu ich zamieszkania za pomocą Bransoletek i gotowości odebrania sygnału alarmowego w przypadku zgłoszenia zagrożenia życia lub zdrowia. Dodatkowo, występował również obowiązek inicjowania, raz na dwa tygodnie, kontaktu telefonicznego z każdym Podopiecznym odnośnie jego samopoczucia i kondycji psychofizycznej.

Aby integracja Bransoletki z system telecentrum oraz transmisja danych była możliwa, Projekty nakładały wymóg wprowadzenia danych dotyczących użytkowników Bransoletek oraz świadczonej usługi do systemu informatycznego telecentrum. Projekty przewidywały również obowiązek przeszkolenia osób wskazanych przez Ośrodki Pomocy Społecznej w zakresie montażu i aktywacji technicznej Bransoletek u Podopiecznych oraz ich obsługi. Na zakończenie każdego miesiąca konieczne było dostarczenie Ośrodkom Pomocy Społecznej raportów z wykonanych usług i podjętych w tym czasie interwencji.

W wyniku wybrania oferty Spółki, jako tej najkorzystniejszej, Wnioskodawca zawarł umowy na świadczenie Usług Zdalnej Opieki z poszczególnymi gminami, na terenie których działają zainteresowane Ośrodki Pomocy Społecznej. Umowy były zawierane na czas określony, zazwyczaj od 15 do 30 miesięcy. Wynagrodzenie za poszczególne zadania opisane umową było ustalane oddzielnie, tj. odrębne wynagrodzenie za dostawę Bransoletek, odrębne wynagrodzenie za miesięczną Usługę Zdalnej Opieki i odrębne wynagrodzenie za wdrożenie i przeszkolenie pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej. Osobami obsługującymi telecentrum Wnioskodawcy (dalej: Centrum) byli doświadczeni ratownicy medyczni (dalej: Ratownicy medyczni).

Podopiecznych, będących bezpośrednimi beneficjentami Usług Zdalnej Opieki, do programu kwalifikowali pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej. Jednym z koniecznych warunków udziału Podopiecznego w projekcie było wypełnienie przez niego karty informującej o jego stanie zdrowia (m.in. ogólny stan zdrowia, choroby przewlekłe, przebyte operacje, nietolerancja leków, stale przyjmowane leki oraz miejsce ich przechowywania, itp.).

Comiesięczna, świadczona przez Wnioskodawcę Usługa Zdalnej Opieki polegała na ochronie zdrowia i życia Podopiecznych. W praktyce, Podopieczny w sytuacji pogorszenia się jego samopoczucia, wystąpienia niepokojących go objawów mógł w każdej chwili skontaktować się z Ratownikiem medycznym za pomocą Bransoletki i zasięgnąć porady odnośnie swojego stanu zdrowia. Natomiast w sytuacji upadku, omdlenia Podopiecznego, Bransoletka wysyła sygnał do Centrum i był on odbierany przez Ratownika medycznego.

W przypadku wystąpienia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu Podopiecznego (aktywacja alarmu, nagła zmiana parametrów życiowych, upadek), Ratownik medyczny był zobowiązany do podjęcia trzech prób nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego i podjęcia stosownych działań. W sytuacji braku możliwości nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego – z numerem rezerwowym wskazanym przez Podopiecznego. W przypadku trzech nieudanych prób nawiązania połączenia z numerem rezerwowym, Ratownik medyczny realizował połączenie do Centrum Powiadamiania Ratunkowego (wezwanie karetki Pogotowia Ratunkowego i/lub Policji i/lub Straży Pożarnej). Do czasu przybycia ww. służb, jeśli to było tylko możliwe, Ratownicy medyczni telefonicznie udzielali wsparcia Podopiecznym.

Do chwili obecnej realizacja poszczególnych Usług Zdalnej Opieki na rzecz Podopiecznych była współfinansowana ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Wnioskodawca nie miał wpływu na opis przedmiotu zamówienia, jego formę i treść.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości zawierać umowy na świadczenie Usługi Zdalnej Opieki z Ośrodkami Pomocy Społecznej.

W piśmie z dnia 8 kwietnia 2019 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

Co będzie przedmiotem zawieranych przez Spółkę z poszczególnymi gminami umów cywilnoprawnych (jakie dokładnie czynności będą przedmiotem tych umów – należy je wymienić)?
Przedmiotem zawieranych przez Spółkę z poszczególnymi gminami umów cywilnoprawnych jest dostawa skonfigurowanych Bransoletek, świadczenie usług teleopieki lub całodobowego monitoringu lub usługi komunikacji alarmowej (Usługi Zdalnej Opieki), wdrożenie i przeszkolenie pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej i/lub Podopiecznych w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki.
Czy Spółka zawiera odrębne umowy z Podopiecznymi na dostawę na ich rzecz Bransoletek?
Wnioskodawca nie zawiera odrębnych umów z Podopiecznymi na dostawę na ich rzecz Bransoletek.
Kto będzie świadczeniobiorcą wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, tzn. na czyją rzecz Spółka świadczy usługi zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami (zwanych dalej Podopiecznymi) przy pomocy Bransoletek (na rzecz poszczególnych gmin biorących udział w projekcie czy też bezpośrednio na rzecz Podopiecznych)? Czy wszystkie ww. czynności wykonywane są przez Wnioskodawcę na rzecz jednego podmiotu czy też pewne czynności wykonywane są przez Spółkę na rzecz poszczególnych gmin, a pewne bezpośrednio na rzecz Podopiecznych?
Dostawa skonfigurowanych Bransoletek jest realizowana przez Wnioskodawcę albo bezpośrednio na rzecz Podopiecznych wskazanych przez gminę, albo na rzecz gminy. Dostawa taka jest potwierdzona protokołem odbioru. Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana bezpośrednio na rzecz Podopiecznych. Natomiast usługa wdrożeniowa i szkoleniowa jest realizowana na rzecz osób wskazanych przez gminę (np. tylko pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej, którzy w dalszej kolejności opowiedzą Podopiecznym, w jaki sposób korzystać z Bransoletek). Inne umowy nakładają na Wnioskodawcę również obowiązek przeszkolenia w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki zarówno Podopiecznych, jak i pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej.
Czy z treści zawieranych umów między Wnioskodawcą a gminami wynika, że Spółka świadczy na rzecz poszczególnych gmin (lub Podopiecznych) jedną kompleksową usługę zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługę komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami przy pomocy Bransoletek? Czy też wynika, że Wnioskodawca wykonuje szereg odrębnych świadczeń? Jeśli Spółka wykonuje szereg odrębnych świadczeń to należy wskazać, jakie konkretnie usługi i dostawy towarów wymienione są w ww. umowach?
Z treści umów między Wnioskodawcą a gminami nie wynika, że Spółka świadczy na rzecz poszczególnych gmin jedną kompleksową Usługę Zdalnej Opieki na rzecz Podopiecznych. Wnioskodawca realizuje szereg odrębnych świadczeń, tj. dostawę skonfigurowanych Bransoletek, Usługę Zdalnej Opieki, usługę wdrożeniową i szkoleniową.
Usługa Zdalnej Opieki jest usługą medyczną mającą na celu profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia Podopiecznych, a pozostałe świadczenia (tj. dostawa Bransoletek, wdrożenie i szkolenie) mają charakter techniczny względem tej usługi medycznej i nie można ich kwalifikować jako świadczenia tworzącego jedną całość, ponieważ świadczenia te mają inną naturę i można je od siebie wydzielić.
Nazwy projektów oraz przedmioty zamówień dot. kompleksowości realizowanych w ramach projektu usług, zostały narzucone przez gminy i Wnioskodawca nie miał wpływu na zastosowane w ww. projektach nazewnictwo.
Czy czynności, o których mowa powyżej, są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić?
Wskazane powyżej dostawa towarów i świadczenie usług nie są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie mogłyby tworzyć z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość. Niemniej jednak, każde z tych świadczeń jest zależne względem siebie w ten sposób, że nabycie tylko jednej usługi bez zakupu innej nie ma racjonalnego uzasadnienia. Zakup przez gminy Usługi Zdalnej Opieki, bez zakupu Bransoletki jest bezzasadny, ponieważ Bransoletka jest niezbędna do odbierania od Podopiecznego sygnałów i przesyłania ich w ramach Usługi Zdalnej Opieki do Centrum.
Czy spośród świadczonych przez Spółkę usług Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić jedno świadczenie główne? Jeśli tak, to proszę wskazać czynności pomocnicze i wskazać na czym polega ich niezbędność, aby zrealizować świadczenie główne?
Wnioskodawca, spośród świadczonych przez siebie usług, wyodrębnia świadczenie dominujące w postaci Usługi Zdalnej Teleopieki, do realizacji której wymagane jest dostarczenie Bransoletek, wdrożenie i przeszkolenie zainteresowanych osób.
Bransoletki są wyposażone w czujnik upadku, przycisk SOS, pomiar tętna i to za ich pomocą wysyłany jest sygnał do Centrum w momencie wystąpienia stanu zagrożenia zdrowia i życia Podopiecznych. Sygnał jest odbierany przez specjalnie do tego przygotowaną platformę. Wdrożenie polega na przygotowaniu i skonfigurowaniu Bransoletek z platformą, tak aby odbiór sygnałów z Bransoletki był w ogóle możliwy.
Szkolenie zainteresowanych osób ma na celu prawidłową obsługę Bransoletek oraz dedykowanej platformy.
Czy usługi pomocnicze służą do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego i czy bez nich nie można wykonać czynności głównej?
Usługi pomocnicze służą do zrealizowania i lepszego wykorzystania świadczenia Usługi Zdalnej Opieki. Nie ma możliwości realizacji Usługi Zdalnej Opieki bez dostawy skonfigurowanych Bransoletek, gdyż nie będzie przedmiotu, za pomocą którego zostałby odebrany i wysłany sygnał od Podopiecznego do Centrum i interpretacji tej informacji przez Ratowników Medycznych. Usługi szkoleniowe nie są niezbędnym elementem do realizacji Usługi Zdalnej Opieki. Na pewno jednak podnoszą komfort jej realizacji.
Czy poszczególne usługi, będące przedmiotem zawieranych z gminami umów, będą stanowić cel sam w sobie i nie będą ściśle ze sobą związane?
Każdą poszczególną dostawę towarów i świadczenie usług, będące przedmiotem zawieranych z gminami umów, należy uznać za odrębną, ale zależną względem siebie. Zależność taka nie jest na tyle ścisła, żeby można było z ekonomicznego punktu widzenia uznać usługi jako jedną całość.
Od którego podmiotu (poszczególnych gmin, instytucji finansującej, tj. Europejskiego Funduszu Społecznego, czy też od Podopiecznych) i za jakie konkretne czynności Wnioskodawca otrzyma otrzymuje wynagrodzenie?
Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od poszczególnych gmin z tytułu realizacji dostawy skonfigurowanych Bransoletek, świadczenia Usługi Zdalnej Opieki oraz wdrożenia i świadczenia usługi szkoleniowej. Występuje też sytuacja, że Wnioskodawca wystawia fakturę na rzecz gminy ze wskazaniem, że płatnikiem z tytułu realizacji dostawy Bransoletek, świadczenia Usługi Zdalnej Opieki oraz usług wdrożeniowych i szkoleniowych jest określony Ośrodek Pomocy Społecznej.
Czy Podopieczni pokrywają koszty dostawy na ich rzecz Bransoletek i/lub partycypują w kosztach zadania?
Umowy na świadczenie ww. dostaw towarów i świadczenia usług są zawierane wyłącznie z gminami i to te podmioty lub Ośrodki Pomocy Społecznej dokonują płatności na rzecz Wnioskodawcy. Spółka nie posiada jednak informacji czy Podopieczni partycypują w kosztach zadania i dokonują odpłatności na rzecz gmin lub Ośrodków Pomocy Społecznej.
Jakie dokładnie warunki wynagrodzenia będą określały umowy zawierane z gminami i za co (za jakie czynności) wynagrodzenie to będzie wypłacane?
W umowach jest określone wynagrodzenie za każde poszczególne świadczenie odrębnie. Dostawa skonfigurowanych Bransoletek następuje w okresie np. 7 dni od podpisania umowy. Fakt dostawy Bransoletek oraz ich zgodność z wymogami umowy jest potwierdzony protokołem odbioru. W ustawowym terminie jest wystawiana faktura VAT na kwotę określoną w umowie dla tej dostawy Bransoletek.
Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana w miesięcznych okresach rozliczeniowych i za te okresy jest określone miesięczne wynagrodzenie. W ustawowym terminie jest wystawiana faktura VAT.
Wynagrodzenie za realizację usługi wdrożeniowej i szkoleniowej pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej i/lub Podopiecznych w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki jest określone odrębnie. Po realizacji usługi jest wystawiana faktura VAT. Termin płatności ww. faktur wynosił 14-30 dni licząc od daty otrzymania faktury.
Czy wynagrodzenie będzie ustalane ryczałtowo w konkretnym okresie rozliczeniowym – tzn. czy wysokość tego wynagrodzenia będzie stała i nie ulega zmianie w zależności od podejmowanych działań czy też będzie zmienne (jeśli tak to od czego będzie zależeć)?
Wynagrodzenie za realizację poszczególnych dostaw i świadczenia usług nie jest ustalone ryczałtowo. Dla każdego świadczenia, realizowanego przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie jest określone odrębnie w zależności od jego rodzaju, tj. odrębne wynagrodzenie za dostawę skonfigurowanych Bransoletek, odrębne za Usługę Zdalnej Opieki i odrębne za wykonanie wdrożenia i szkolenia.
Czy Wnioskodawca będzie rozliczany z ilości pojedynczych usług czy z realizacji całego zadania w sposób kompleksowy?
Wnioskodawca jest rozliczany z ilości pojedynczych usług, tj. odrębnie za dostawę skonfigurowanych Bransoletek, odrębnie za Usługę Zdalnej Opieki, odrębnie za wdrożenie i szkolenie.
Czy wykonywane na rzecz Podopiecznych ww. usługi służą i w jaki sposób profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie ich zdrowia?
Dostawa skonfigurowanych Bransoletek oraz wdrożenie i realizacja usługi szkoleniowej nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Natomiast świadczenie Usługi Zdalnej Opieki służy profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Comiesięczna, świadczona przez Wnioskodawcę Usługa Zdalnej Opieki, polega na ochronie zdrowia i życia Podopiecznych. W praktyce, Podopieczny w sytuacji pogorszenia się jego samopoczucia, wystąpienia niepokojących go objawów może w każdej chwili skontaktować się z Ratownikiem medycznym za pomocą Bransoletki i zasięgnąć porady odnośnie swojego stanu zdrowia. Natomiast w sytuacji upadku, omdlenia Podopiecznego, Bransoletka wysyła sygnał do Centrum e-Care i jest on odbierany przez Ratownika medycznego.
W przypadku wystąpienia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu Podopiecznego (aktywacja alarmu, nagła zmiana parametrów życiowych, upadek), Ratownik medyczny jest zobowiązany do podjęcia trzech prób nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego i podjęcia stosownych działań. W sytuacji braku możliwości nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego – z numerem rezerwowym wskazanym przez Podopiecznego. W przypadku trzech nieudanych prób nawiązania połączenia z numerem rezerwowym, Ratownik medyczny realizował połączenie do Centrum Powiadamiania Ratunkowego (wezwanie karetki Pogotowia Ratunkowego i/lub Policji i/lub Straży Pożarnej). Do czasu przybycia ww. służb, jeśli to było tylko możliwe, Ratownicy medyczni telefonicznie udzielają wsparcia Podopiecznym.
Na jakiej podstawie Podopieczni kierowani są w celu uzyskania świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę?
Wnioskodawca nie uczestniczy w procesie kwalifikacji Podopiecznych w celu uzyskania świadczeń. Za ten proces odpowiadają gminy i/lub pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej z udziałem lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.
Zgodnie jednak z wiedzą Spółki, kryteria, wg których Podopieczni są kwalifikowani w celu uzyskania świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę, mogą być: stan zdrowia Podopiecznego, stopień niepełnosprawności oraz wiek. Mając na uwadze te czynniki lekarze podstawowej opieki zdrowotnej lub pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej kierują Podopiecznych w celu uzyskania świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę.
Czy wszystkie ww. czynności wykonywane są przez Wnioskodawcę jako podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej Spółki?
Tylko Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana przez Spółkę jako podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej.
Pozostałe świadczenia, tj. dostawa skonfigurowanych Bransoletek oraz usługi wdrożenia i szkoleniowe nie są wykonywane przez Wnioskodawcę jako podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami, świadczone przy pomocy Bransoletek i mające na celu ochronę zdrowia i życia Podopiecznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2018. 2174 t.j. z dnia 21 listopada 2018 r., dalej: ustawa o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami, świadczone przy pomocy Bransoletek i mające na celu ochronę zdrowia i życia Podopiecznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Jednym z przepisów stanowiących odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania jest art. 43 ustawy o VAT. Usługami zwolnionymi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są m.in. usługi medyczne, których katalog jest zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Analiza ww. przepisu wskazuje, że zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Z tego względu, oprócz statusu podmiotu świadczącego daną usługę istotny jest również przedmiot transakcji. Ze zwolnienia korzystają usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Zwolnienie z VAT obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu (przedmiot) przez określone osoby (podmioty).

Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, ustawodawca odwołał się do art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej.

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o działalności leczniczej, podmiotami leczniczymi są:

przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,

‒ w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Działalność lecznicza polega – zasadniczo – na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, czyli działań służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz innych działań medycznych wynikających z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy, Wnioskodawca spełnia warunek podmiotowy, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Spółka jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy o działalności leczniczej.

Odnosząc się natomiast do zwolnienia przedmiotowego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, wskazuje on, że ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT korzystają usługi opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zatem kryterium przedmiotowym decydującym o zastosowaniu zwolnienia dla świadczonych usług opieki medycznej jest cel wykonywanych usług.

Należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

I tak, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że pojęcia opieki medycznej oraz świadczeń opieki medycznej (...) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d’Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że pojęcie „opieka medyczna” dotyczy wszelkich działań, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. „Opieka medyczna” dotyczy działalności mającej na celu ochronę zdrowia ludzkiego i obejmuje opiekę nad pacjentem. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia, jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy, aby podlegać zwolnieniu, świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, jej nazwa czy kwalifikacja, ale cel, dla którego jest wykonywana.

Podsumowując, opieka medyczna w rozumieniu zespołu czynności funkcjonalnie skierowanych na zapobieganie chorobom, utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia stanowi ciąg czynności – których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia – obejmujący na wstępie czynności polegające na wywiadzie, obserwacji i badaniu, a następnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu. Jednakże, aby wykonywane czynności miały status opieki medycznej muszą być podejmowane w stosunku do konkretnego pacjenta w procesie prowadzonej terapii.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, powołane przepisy i ukształtowane orzecznictwo, zdaniem Wnioskodawcy, usługi teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób niesamodzielnych, starszych, z niepełnosprawnościami, świadczone przy użyciu Bransoletki powinny być kwalifikowane jako usługi z zakresu opieki medycznej realizowane w celu ochrony zdrowia i życia Podopiecznych.

Należy bowiem zauważyć, że beneficjentami Usługi Zdalnej Opieki są osoby wymagające szczególnej troski (osoby w podeszłym wieku, z niepełnosprawnościami), niejednokrotnie samotne. Kluczem wyboru Podopiecznych do udziału w projektach realizowanych przez Ośrodki Pomocy Społecznej jest szczególny stan zdrowia, który może sugerować na konieczność objęcia opieką tych właśnie osób. Dlatego też pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej na wstępie przeprowadzają wywiad o stanie zdrowia Podopiecznych i wypełniają stosowną kartę informacyjną. Następnie, dokument ten stanowi podstawę do objęcia specjalną troską tych właśnie osób.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona Usługa Zdalnej Opieki ma na celu zachowanie i ratowanie zdrowia i życia Podopiecznych. Wskazuje na to przede wszystkim ciąg zdarzeń, jakie są podejmowane przez Spółkę w sytuacji zaistnienia niebezpiecznego zdarzenia. Jak zostało opisane w stanie faktycznym, Podopieczny w sytuacji pogorszenia się jego samopoczucia, wystąpienia niepokojących go objawów może w każdej chwili skontaktować się z Ratownikiem medycznym za pomocą Bransoletki i zasięgnąć porady odnośnie swojego stanu zdrowia. Natomiast w sytuacji upadku, omdlenia Podopiecznego, Bransoletka wysyła sygnał do Centrum e-Care i jest on odbierany przez Ratownika medycznego.

W przypadku wystąpienia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu Podopiecznego (aktywacja alarmu, nagła zmiana parametrów życiowych, upadek), Ratownik medyczny podejmuje trzy próby nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego i podjęcia stosownych działań. W sytuacji braku możliwości nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego – z numerem rezerwowym wskazanym przez Podopiecznego. W przypadku trzech nieudanych prób nawiązania połączenia z numerem rezerwowym, Ratownik medyczny realizuje połączenie do Centrum Powiadamiania Ratunkowego (wezwanie karetki Pogotowia Ratunkowego i/lub Policji i/lub Straży Pożarnej). Do czasu przybycia ww. służb, jeśli jest to tylko możliwe, Ratownik medyczny udziela telefonicznie wsparcia Podopiecznemu.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje fakt, że usługa jest nazwana teleopieką, całodobowym monitoringiem czy usługą komunikacji alarmowej osób w podeszłym wieku, z niepełnosprawnościami. Nie ma znaczenia również to, że Usługa Zdalnej Opieki zamawiana jest przez Ośrodki Pomocy Społecznej i finansowana ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Najistotniejszy jest cel świadczonej usługi, a ten bez wątpienia polega na ochronie zdrowia i życia Podopiecznych.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że przesłanka podmiotowo-przedmiotowa zwolnienia z opodatkowania VAT niezbędna do zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT została przez niego spełniona. Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym oraz opieka, którą otacza Podopiecznych, ma na celu ochronę zdrowia ludzkiego.

W konsekwencji, usługi zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami, świadczone przy pomocy Bransoletek i mające na celu ochronę zdrowia i życia Podopiecznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku VAT oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Zatem zwolnione od podatku VAT są wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą mianowicie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty, a także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie jak wynika z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zatem w pierwszej kolejności należy wskazać przesłanki dotyczące podmiotów, które muszą być spełnione, aby można było zastosować zwolnienie od podatku VAT dla świadczonych usług medycznych.

Tut. organ zauważa, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2190, z późn. zm.).

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. wyżej ustawy, za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza lub pielęgniarkę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, przez świadczenie zdrowotne należy rozumieć działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

W świetle art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Natomiast, w myśl ust. 2 przytoczonego wyżej artykułu, działalność lecznicza może również polegać na:

promocji zdrowia lub
realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

Stosownie do art. 4 ust. 1 przytoczonej wyżej ustawy, podmiotami leczniczymi są:

przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646, 1479, 1629 i 1633) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. poz. 2217 oraz z 2018 r. poz. 1000 i 1544),
instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 736 i 1669),
fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,

5a. posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,

osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
jednostki wojskowe

− w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Drugim warunkiem, który determinuje zastosowanie zwolnienia od podatku VAT dla usług medycznych jest zakres przedmiotowy tych czynności.

W związku z powyższym należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta, ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Margarete Unterpertinger vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyżej powołanego wyroku w sprawie C-212/01.

W art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady wskazano, że zwolnienie dotyczy jedynie czynności „ściśle” związanych z podstawowymi usługami objętymi zwolnieniem, którym – jak wynika z powyższej analizy – powinien przyświecać cel terapeutyczny. W zakresie pojęcia „czynności ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną” powinny zatem mieścić się wyłącznie świadczenia, których realizacja jest niezbędna dla osiągnięcia celu terapeutycznego, opieki szpitalnej i medycznej.

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie CopyGene A/S vs Skatteministeriet (C-262/08), „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”.

Z przytoczonych powyżej argumentów wynika, że zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują, nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym, każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta.

Ustawa zwalnia od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, ale służące wyłącznie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Przy czym termin „profilaktyka” oznacza wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Termin „zachowywanie” rozumiane jest z kolei, jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie. Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. „Ratować” to starać się ocalić, zachować coś, natomiast „ratownictwo” jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia. Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś znajdzie się w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. „Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawienie się, polepszenie. Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Należy wskazać, że profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia „przywracanie zdrowia”, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

Treść wniosku wskazuje, że Spółka jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej przez siebie działalności, Spółka realizuje świadczenia zdrowotne bezpośrednio na rzecz zainteresowanych oraz za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. W związku z prowadzoną działalnością leczniczą Wnioskodawca uczestniczył w postępowaniach ofertowych lub w przetargach nieograniczonych publicznych organizowanych m.in. przez Regionalne Ośrodki Polityki Społecznej, Miejskie Ośrodki Pomocy Społecznej działające na terenie całego kraju. Przedmiotem zamówień we wspomnianych powyżej postępowaniach i przetargach było m.in. zapewnienie usług w zakresie teleopieki dla Uczestników projektu rozwoju pomocy środowiskowej dla seniorów. Przedmiot innego zamówienia obejmował wykonanie świadczenia kompleksowej usługi całodobowego monitoringu tzw. teleopieki, dla seniorów, osób niepełnosprawnych i osób niesamodzielnych w miejscu zamieszkania, w ramach projektu. Przedmiot zamówienia w jednym z przetargów został również opisany jako realizacja usługi komunikacji alarmowej wraz z systemem monitorowania dla niesamodzielnych osób starszych w ramach realizacji projektu. Kompleksowy program usług opiekuńczych dla niesamodzielnych osób starszych i ich opiekunów (dalej: Projekty). Szczegółowo, każdy z tych Projektów zakładał realizację następujących zadań: dostarczenie skonfigurowanych opasek do teleopieki (Bransoletki), świadczenie usług teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej (dalej: Usługi Zdalnej Opieki) osób niesamodzielnych, starszych czy z niepełnosprawnościami (Podopieczni), wdrożenie Usług Zdalnej Opieki i przeszkolenia osób korzystających z tych usług, raportowanie zgłaszanych zdarzeń Ośrodkom Pomocy Społecznej i podjętych interwencji. Wskazane powyżej Projekty nakładały obowiązek instalacji, konfiguracji, uruchomienia i dostawy Bransoletek niezbędnych do świadczenia Usług Zdalnej Opieki, przeprowadzanie testów i usuwanie awarii w ramach systemu. Konieczne, aby każda Bransoletka była fabrycznie nowa, maksymalnie prosta w obsłudze ze względu na użytkowników – osoby starsze, schorowane, niepełnosprawne. Wszystkie Bransoletki były wodoszczelne oraz wyposażone w przycisk SOS, wywołujący połączenie z zaprogramowanym numerem telecentrum oraz przycisk wywołujący połączenie z zaprogramowanym numerem osoby do kontaktu. Ponadto, każda z Bransoletek była wyposażona w czujnik upadku, po uruchomieniu którego zostało wykonane połączenie głosowe do telecentrum. Bransoletka posiadała możliwość pomiaru tętna, również z aktywacją tego pomiaru z poziomu telecentrum. Dodatkowo, każda Bransoletka miała możliwość wywołania lokalizacji GPS położenia Bransoletki i odczytania jej z poziomu telecentrum. Oprócz powyżej wskazanych funkcjonalności Bransoletki, Projekty zakładały również, aby każda z Bransoletek spełniała szereg wymagań technicznych jak np. wyposażenie każdej Bransoletki w kartę SIM, pojemność baterii wystarczająca na 72 godziny, możliwość monitorowania jej naładowania z poziomu telecentrum czy też wydawanie komunikatów w języku polskim. Wymagania dotyczące Usług Zdalnej Opieki polegały przede wszystkim na obowiązku świadczenia opieki telecentrum przez 24 h na dobę,7 dni w tygodniu, 365 dni w roku. Osobami obsługującymi telecentrum musiały być osoby doświadczone posiadające wykształcenie ratownika medycznego lub wykwalifikowani teleopiekunowie. Projekty nakładały obowiązek elektronicznego, całodobowego 24/7, zdalnego monitoringu Podopiecznych w miejscu ich zamieszkania za pomocą Bransoletek i gotowości odebrania sygnału alarmowego w przypadku zgłoszenia zagrożenia życia lub zdrowia. Dodatkowo, występował również obowiązek inicjowania, raz na dwa tygodnie, kontaktu telefonicznego z każdym Podopiecznym odnośnie jego samopoczucia i kondycji psychofizycznej. Aby integracja Bransoletki z system telecentrum oraz transmisja danych była możliwa, Projekty nakładały wymóg wprowadzenia danych dotyczących użytkowników Bransoletek oraz świadczonej usługi do systemu informatycznego telecentrum. Projekty przewidywały również obowiązek przeszkolenia osób wskazanych przez Ośrodki Pomocy Społecznej w zakresie montażu i aktywacji technicznej Bransoletek u Podopiecznych oraz ich obsługi. Na zakończenie każdego miesiąca konieczne było dostarczenie Ośrodkom Pomocy Społecznej raportów z wykonanych usług i podjętych w tym czasie interwencji. W wyniku wybrania oferty Spółki, jako tej najkorzystniejszej, Wnioskodawca zawarł umowy na świadczenie Usług Zdalnej Opieki z poszczególnymi gminami, na terenie których działają zainteresowane Ośrodki Pomocy Społecznej. Osobami obsługującymi telecentrum Wnioskodawcy (Centrum e-Care) byli doświadczeni Ratownicy medyczni. Podopiecznych, będących bezpośrednimi beneficjentami Usług Zdalnej Opieki, do programu kwalifikowali pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej. Jednym z koniecznych warunków udziału Podopiecznego w projekcie było wypełnienie przez niego karty informującej o jego stanie zdrowia (m.in. ogólny stan zdrowia, choroby przewlekłe, przebyte operacje, nietolerancja leków, stale przyjmowane leki oraz miejsce ich przechowywania, itp.). Comiesięczna, świadczona przez Wnioskodawcę Usługa Zdalnej Opieki polegała na ochronie zdrowia i życia Podopiecznych. W praktyce, Podopieczny w sytuacji pogorszenia się jego samopoczucia, wystąpienia niepokojących go objawów mógł w każdej chwili skontaktować się z Ratownikiem medycznym za pomocą Bransoletki i zasięgnąć porady odnośnie swojego stanu zdrowia. Natomiast w sytuacji upadku, omdlenia Podopiecznego, Bransoletka wysyła sygnał do Centrum e-Care i był on odbierany przez Ratownika medycznego.

Przedmiotem zawieranych przez Spółkę z poszczególnymi gminami umów cywilnoprawnych jest dostawa skonfigurowanych Bransoletek, świadczenie usług teleopieki lub całodobowego monitoringu lub usługi komunikacji alarmowej (Usługi Zdalnej Opieki), wdrożenie i przeszkolenie pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej i/lub Podopiecznych w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki. Wnioskodawca nie zawiera odrębnych umów z Podopiecznymi na dostawę na ich rzecz Bransoletek. Dostawa skonfigurowanych Bransoletek jest realizowana przez Wnioskodawcę albo bezpośrednio na rzecz Podopiecznych wskazanych przez gminę, albo na rzecz gminy. Dostawa taka jest potwierdzona protokołem odbioru. Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana bezpośrednio na rzecz Podopiecznych. Natomiast usługa wdrożeniowa i szkoleniowa jest realizowana na rzecz osób wskazanych przez gminę (np. tylko pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej, którzy w dalszej kolejności opowiedzą Podopiecznym, w jaki sposób korzystać z Bransoletek). Inne umowy nakładają na Wnioskodawcę również obowiązek przeszkolenia w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki zarówno Podopiecznych, jak i pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej. Z treści umów między Wnioskodawcą a gminami nie wynika, że Spółka świadczy na rzecz poszczególnych gmin jedną kompleksową Usługę Zdalnej Opieki na rzecz Podopiecznych. Wnioskodawca realizuje szereg odrębnych świadczeń, tj. dostawę skonfigurowanych Bransoletek, Usługę Zdalnej Opieki, usługę wdrożeniową i szkoleniową. Usługa Zdalnej Opieki jest usługą medyczną mającą na celu profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia Podopiecznych, a pozostałe świadczenia (tj. dostawa Bransoletek, wdrożenie i szkolenie) mają charakter techniczny względem tej usługi medycznej i nie można ich kwalifikować jako świadczenia tworzącego jedną całość, ponieważ świadczenia te maja inną naturę i można je od siebie wydzielić. Wskazane powyżej dostawa towarów i świadczenie usług nie są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie mogłyby tworzyć z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość. Niemniej jednak, każde z tych świadczeń jest zależne względem siebie w ten sposób, że nabycie tylko jednej usługi bez zakupu innej nie ma racjonalnego uzasadnienia. Zakup przez gminy Usługi Zdalnej Opieki, bez zakupu Bransoletki jest bezzasadny, ponieważ Bransoletka jest niezbędna do odbierania od Podopiecznego sygnałów i przesyłania ich w ramach Usługi Zdalnej Opieki do Centrum e-Care. Wnioskodawca, spośród świadczonych przez siebie usług, wyodrębnia świadczenie dominujące w postaci Usługi Zdalnej Teleopieki, do realizacji której wymagane jest dostarczenie Bransoletek, wdrożenie i przeszkolenie zainteresowanych osób. Bransoletki są wyposażone w czujnik upadku, przycisk SOS, pomiar tętna i to za ich pomocą wysyłany jest sygnał do Centrum e-Care w momencie wystąpienia stanu zagrożenia zdrowia i życia Podopiecznych. Sygnał jest odbierany przez specjalnie do tego przygotowaną platformę. Wdrożenie polega na przygotowaniu i skonfigurowaniu Bransoletek z platformą, tak aby odbiór sygnałów z Bransoletki był w ogóle możliwy. Szkolenie zainteresowanych osób ma na celu prawidłową obsługę Bransoletek oraz dedykowanej platformy. Usługi pomocnicze służą do zrealizowania i lepszego wykorzystania świadczenia Usługi Zdalnej Opieki. Nie ma możliwości realizacji Usługi Zdalnej Opieki bez dostawy skonfigurowanych Bransoletek, gdyż nie będzie przedmiotu, za pomocą którego zostałby odebrany i wysłany sygnał od Podopiecznego do Centrum e-Care i interpretacji tej informacji przez Ratowników Medycznych. Usługi szkoleniowe nie są niezbędnym elementem do realizacji Usługi Zdalnej Opieki. Na pewno jednak podnoszą komfort jej realizacji. Każdą poszczególną dostawę towarów i świadczenie usług, będące przedmiotem zawieranych z gminami umów, należy uznać za odrębną, ale zależną względem siebie. Zależność taka nie jest na tyle ścisła, żeby można było z ekonomicznego punktu widzenia uznać usługi jako jedną całość. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od poszczególnych gmin z tytułu realizacji dostawy skonfigurowanych Bransoletek, świadczenia Usługi Zdalnej Opieki oraz wdrożenie i świadczenia usługi szkoleniowej. Występuje też sytuacja, że Wnioskodawca wystawia fakturę na rzecz gminy ze wskazaniem, że płatnikiem z tytułu realizacji dostawy Bransoletek, świadczenia Usługi Zdalnej Opieki oraz usług wdrożeniowych i szkoleniowych jest określony Ośrodek Pomocy Społecznej. Umowy na świadczenie ww. dostaw towarów i świadczenia usług są zawierane wyłącznie z gminami i to te podmioty lub Ośrodki Pomocy Społecznej dokonują płatności na rzecz Wnioskodawcy. Spółka nie posiada jednak informacji czy Podopieczni partycypują w kosztach zadania i dokonują odpłatności na rzecz gmin lub Ośrodków Pomocy Społecznej. W umowach jest określone wynagrodzenie za każde poszczególne świadczenie odrębnie. Dostawa skonfigurowanych Bransoletek następuje w okresie np. 7 dni od podpisania umowy. Fakt dostawy Bransoletek oraz ich zgodność z wymogami umowy jest potwierdzony protokołem odbioru. W ustawowym terminie jest wystawiana faktura VAT na kwotę określoną w umowie dla tej dostawy Bransoletek. Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana w miesięcznych okresach rozliczeniowych i za te okresy jest określone miesięczne wynagrodzenie. W ustawowym terminie jest wystawiana faktura VAT. Wynagrodzenie za realizację usługi wdrożeniowej i szkoleniowej pracowników Ośrodków Pomocy Społecznej i/lub Podopiecznych w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki jest określone odrębnie. Po realizacji usługi jest wystawiana faktura VAT. Termin płatności ww. faktur wynosił 14-30 dni licząc od daty otrzymania faktury. Wynagrodzenie za realizację poszczególnych dostaw i świadczenia usług nie jest ustalone ryczałtowo. Dla każdego świadczenia, realizowanego przez Wnioskodawcę, wynagrodzenie jest określone odrębnie w zależności od jego rodzaju, tj. odrębne wynagrodzenie za dostawę skonfigurowanych Bransoletek, odrębne za Usługę Zdalnej Opieki i odrębne za wykonanie wdrożenia i szkolenia. Wnioskodawca jest rozliczany z ilości pojedynczych usług, tj. odrębnie za dostawę skonfigurowanych Bransoletek, odrębnie za Usługę Zdalnej Opieki, odrębnie za wdrożenie i szkolenie. Dostawa skonfigurowanych Bransoletek oraz wdrożenie i realizacja usługi szkoleniowej nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Natomiast świadczenie Usługi Zdalnej Opieki służy profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Comiesięczna, świadczona przez Wnioskodawcę Usługa Zdalnej Opieki, polega na ochronie zdrowia i życia Podopiecznych. W praktyce, Podopieczny w sytuacji pogorszenia się jego samopoczucia, wystąpienia niepokojących go objawów może w każdej chwili skontaktować się z Ratownikiem medycznym za pomocą Bransoletki i zasięgnąć porady odnośnie swojego stanu zdrowia. Natomiast w sytuacji upadku, omdlenia Podopiecznego, Bransoletka wysyła sygnał do Centrum e-Care i jest on odbierany przez Ratownika medycznego. W przypadku wystąpienia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu Podopiecznego (aktywacja alarmu, nagła zmiana parametrów życiowych, upadek), Ratownik medyczny jest zobowiązany do podjęcia trzech prób nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego i podjęcia stosownych działań. W sytuacji braku możliwości nawiązania połączenia z numerem Podopiecznego – z numerem rezerwowym wskazanym przez Podopiecznego. W przypadku trzech nieudanych prób nawiązania połączenia z numerem rezerwowym, Ratownik medyczny realizował połączenie do Centrum Powiadamiania Ratunkowego (wezwanie karetki Pogotowia Ratunkowego i/lub Policji i/lub Straży Pożarnej). Do czasu przybycia ww. służb, jeśli to było tylko możliwe, Ratownicy medyczni telefonicznie udzielają wsparcia Podopiecznym. Wnioskodawca nie uczestniczy w procesie kwalifikacji Podopiecznych w celu uzyskania świadczeń. Za ten proces odpowiadają gminy i/lub pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej z udziałem lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Zgodnie jednak z wiedzą Spółki, kryteria, wg których Podopieczni są kwalifikowani w celu uzyskania świadczeń wykonywanych przez Wnioskodawcę, mogą być: stan zdrowia Podopiecznego, stopień niepełnosprawności oraz wiek. Mając na uwadze te czynniki lekarze podstawowej opieki zdrowotnej lub pracownicy Ośrodków Pomocy Społecznej kierują Podopiecznych w celu uzyskania świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę. Tylko Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana przez Spółkę jako podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej. Pozostałe świadczenia, tj. dostawa skonfigurowanych Bransoletek oraz usługi wdrożenia i szkoleniowe nie są wykonywane przez Wnioskodawcę jako podmiot leczniczy w ramach działalności leczniczej Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami, świadczone przy pomocy Bransoletek i mające na celu ochronę zdrowia i życia Podopiecznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Jak wskazano powyżej, przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy definiujący zwolnienie od podatku VAT ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

W związku z powyższym, należy przeanalizować czy Wnioskodawca będący usługodawcą przedmiotowych świadczeń wypełnia przesłankę o charakterze podmiotowym.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy jest on podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2190 ze zm.), wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą prowadzonego przez Wojewodę Małopolskiego. Dodatkowo należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podmiotami leczniczymi m. in. są przedsiębiorcy w rozumieniu Prawa przedsiębiorców we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą. Natomiast w myśl powołanego wyżej art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych (tj. obejmuje ona działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania), które mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Ponadto Wnioskodawca w opisie sprawy podał, że Usługa Zdalnej Opieki jest realizowana przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności leczniczej. Zatem w analizowanej sprawie spełniona została przesłanka o charakterze podmiotowym dla zaistnienia zwolnienia w przypadku Usługi Zdalnej Opieki.

Pozostaje więc do rozważenia, czy wykonywane przez Wnioskodawcę czynności stanowią usługę w zakresie opieki medycznej służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie można bowiem przyjąć, że każda usługa świadczona przez podmiot leczniczy, zatrudniający wykwalifikowany personel medyczny, stanowi opiekę medyczną w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Konieczne jest każdorazowe wnikliwe zbadanie i ustalenie na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, jaki jest charakter świadczonej przez danego podatnika usługi w kontekście możliwości uznania jej za usługę z zakresu opieki medycznej służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zwalnia bowiem od podatku świadczenie określonego rodzaj usług (tj. usług w zakresie opieki medycznej) wykonywanych w określonym celu (tj. w celu terapeutycznym/leczniczym) przez określony krąg podmiotów (tj. przez podmioty lecznicze).

Z orzecznictwa polskich sądów administracyjnych (vide: wyrok NSA z dnia 27 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1242/12) wynika, że usługa w zakresie opieki medycznej wymaga przynajmniej zapewnienia możliwości oceny stanu zdrowia pacjenta w celu postawienia prawidłowej diagnozy oraz zaproponowania odpowiedniego, dostosowanego do wymogów konkretnej osoby postępowania terapeutycznego. Natomiast Trybunał Sprawiedliwości UE w swoich wyrokach podkreśla, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia, a pojęcie "opieki medycznej” należy odnosić do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia (vide: wyrok TSUE z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie C-106/05, pkt 27). Ponadto trzeba mieć na względzie, że dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy znaczenie ma charakter i cel świadczonej usługi, a nie fakt jej świadczenia za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że comiesięczna świadczona przez Wnioskodawcę Usługa Zdalnej Opieki polegająca na ochronie zdrowia i życia podopiecznych w praktyce wiąże się z tym, że podopieczny w sytuacji pogorszenia się jego samopoczucia, wystąpienia niepokojących objawów, może w każdej chwili skontaktować się z ratownikiem medycznym za pomocą bransoletki i zasięgnąć porady odnośnie swojego stanu zdrowia. Ponadto w razie wystąpienia zdarzenia zagrażającego życiu lub zdrowiu podopiecznego (w postaci aktywacji alarmu, upadku podopiecznego, nagłej zmiany parametrów życiowych) ratownik medyczny jest zobowiązany do podjęcia trzech prób nawiązania połączenia z numerem podopiecznego i podjęcia stosownych działań, m.in. wezwania karetki pogotowia ratunkowego, a do czasu jej przybycia telefonicznie w miarę możliwości udziela wsparcia podopiecznemu. Jednocześnie należy zauważyć, że osoby obsługujące telecentrum Wnioskodawcy (tj. ratownicy medyczni) udzielając porad podopiecznym z Ośrodków Pomocy Społecznej w ww. zakresie mają możliwość oceny (weryfikacji) stanu zdrowia swoich podopiecznych. Podopieczni są bowiem monitorowani zdalnie (tj. za pośrednictwem bransoletek wyposażonych m. in. w czujnik pomiaru tętna i zintegrowanych z systemem telecentrum), a ponadto jednym z koniecznych warunków udziału danego podopiecznego w programie jest wypełnienie karty informującej o jego stanie zdrowia. W konsekwencji należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę Usługa Zdalnej Opieki wypełnia znamiona usługi w zakresie opieki medycznej, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Usługa ta ponadto ma cel terapeutyczny, tj. służy profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia podopiecznych (tj. osób w podeszłym wieku, z niepełnosprawnościami, niejednokrotnie samotnych), którzy ze względu na swój stan zdrowia (wiek) wymagają szczególnej opieki medycznej, co z kolei wiąże się z potrzebą całodobowego monitorowania ich stanu zdrowia za pośrednictwem bransoletki. Bransoletki te dają możliwość w razie potrzeby podjęcia szybkich działań mających na celu ochronę zdrowia i życia podopiecznych. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, Bransoletki te umożliwiają odebranie i wysłanie sygnałów od podopiecznych do telecentrum, które następnie są interpretowane przez ratowników medycznych (np. w razie upadku/omdlenia podopiecznego, Bransoletka automatycznie wysyła sygnał do telecentrum, który jest odbierany przez ratownika medycznego). Zatem usługi świadczone przez pracowników telecentrum prowadzą do udzielenia podopiecznym pomocy medycznej (nie stanowią one jedynie usług monitoringu aktywności podopiecznych świadczonych przy wykorzystaniu technologii informatycznych). Tym samym Usługi Zdalnej Opieki jako usługi mieszczące się w pojęciu opieki medycznej i służące celom określonym w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, świadczone przez Wnioskodawcę, będącego podmiotem leczniczym w ramach działalności leczniczej, korzystają ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usługi komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami, tj. Usługi Zdalnej Opieki, świadczone przy pomocy Bransoletek i mające na celu ochronę zdrowia i życia Podopiecznych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W interpretacji udzielono odpowiedzi tylko w zakresie zadanego pytania, które dotyczyło wyłącznie kwestii zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy usług zdalnej teleopieki, całodobowego monitoringu oraz usług komunikacji alarmowej osób starszych, niesamodzielnych czy z niepełnosprawnościami (tj. Usług Zdalnej Opieki) świadczonych przy pomocy Bransoletek. Natomiast kwestie dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy dla dostawy Bransoletek, świadczenia usługi wdrożeniowej i szkoleniowej realizowanych na rzecz osób wskazanych przez gminę oraz usług przeszkolenia w zakresie montażu, aktywacji i obsługi Bransoletki jako nieobjęte pytaniem, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin