Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.147.2019.3.AD
z 3 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) oraz z dnia 17 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego wygranego w loterii i ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu jego zbycia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego wygranego w loterii oraz ustalenia kosztów uzyskania przychodu. Wniosek uzupełniony został pismami z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) oraz z dnia 17 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

W czerwcu 2016 r. w loterii „X.” – żona Wnioskodawcy wygrała kawalerkę położoną w Y. o powierzchni 30,04 m². Mieszkanie było w trakcie budowy.

Wartość mieszkania to 138 184 zł. Od tej kwoty z własnych środków Wnioskodawca wraz z żoną zapłacił podatek od wygranej (10%), tj. 13 184 zł na rzecz spółki z o.o., która była organizatorem loterii.

Wnioskodawca wraz z żoną nie posiadają rozdzielności majątkowej, więc w dniu 26 maja 2017 r. został sporządzony akt notarialny na ich rzecz, którego przedmiotem było przekazanie do majątku wspólnego prawa odrębnej własności lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej – czyli prawa do wygranej kawalerki.

Sytuacja finansowa zmusiła Wnioskodawcę i jego żonę do sprzedania wygranego mieszkania (było ono w stanie deweloperskim, wymagało dużo nakładów aby przystosować je do zamieszkania, doszły też opłaty eksploatacyjne).

Wnioskodawca wraz z żoną pożyczyli pieniądze na zapłatę podatku od wygranej, które oddali. Spłacili również kredyt.

Mieszkanie zostało sprzedane w dniu 27 lipca 2017 r. za kwotę 137 000 zł, tj. za kwotę niższą niż Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał.

Wnioskodawca podaje, że wraz z żoną zgłosił się do urzędu skarbowego aby uzyskać informację w jaki sposób rozliczyć sprzedane mieszkanie. Uzyskali ustną informację, że trzeba zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19%, ewentualnie w ciągu dwóch lat kalendarzowych (2018 r. i 2019 r.) wydać pieniądze na własne cele mieszkaniowe, a do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć 10% podatek oraz koszty notarialne.

Wnioskodawca wraz z żoną uważają, że za 2017 r. sprzedaż powinni wykazać w PIT-36 lub PIT-37, gdzie w rubryce „inne źródła” powinien być wykazany przychód w wysokości 137 000 zł minus koszty nabycia mieszkania, czyli 138 184 zł. Wtedy dochód wychodzi na minusie. Pomimo odmiennego zdania w dniu 5 marca 2018 r. złożyli PITY-39 z zamiarem wydatkowania pieniędzy na cele mieszkaniowe w latach 2018-2019.

W dniu 31 lipca 2017 r. ze środków ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawca wraz z żoną spłacił kredyt mieszkaniowy w kwocie 77 526 zł 48 gr, który zaciągnął z żoną w dniu 16 września 2011 r. na kwotę 107 000 zł, na sfinansowanie kosztów inwestycji polegającej na uzyskaniu wyłącznej własności lokalu mieszkalnego położonego w Y. poprzez spłatę pozostałych spadkobierców (jest to zapis w umowie bankowej dotyczącej kredytu mieszkaniowego).

Powyższe mieszkanie (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu) Wnioskodawca nabył na wyłączną własność w wyniku działu spadku po zmarłym bracie. Zgodnie z postanowieniem sądu Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty spadkobierców. Spłata odpowiadała kwocie 192 982 zł. Część kwoty Wnioskodawca uiścił wraz z żoną ze środków własnych, a na resztę spłaty zaciągnął z żoną kredyt mieszkaniowy. Mieszkanie stanowi odrębną własność Wnioskodawcy, który nie zamierza do końca 2019 r. włączyć jej do majątku wspólnego w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej.

Obecnie Wnioskodawca wraz z żoną i rodziną mieszka w Z. we własnym jednorodzinnym domu. Często też (np. w wakacje czy w weekendy) mieszka w Y. W latach 2010-2011 oraz 2013-2014 (są to lata akademickie) mieszkała w ww. lokalu trójka dzieci Wnioskodawcy, które uczyły się na studiach stacjonarnych i były na utrzymaniu Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawca wraz z żoną nie musiał wynajmować dla nich mieszkania, więc pomniejszało to koszty ich utrzymania.

Obecnie w zamian za utrzymanie mieszkania, mieszka w nim córka Wnioskodawcy (samotna osoba niepełnosprawna), a Wnioskodawca i jego żona przebywa w nim gdy tylko jest taka potrzeba (gdy potrzebna jest pomoc, albo po prostu by pomieszkać w mieście).

Jest to mieszkanie rodzinne. Mieszkali w nim rodzice Wnioskodawcy, jego brat i on sam gdy chodził do szkoły. Wnioskodawca nie zamierza się go wyzbywać, ani też wynajmować aby czerpać korzyści finansowe. Wnioskodawca wraz z żoną chce zabezpieczyć własne potrzeby mieszkaniowe na przyszłość po zakończeniu aktywności zawodowej. Chce zabezpieczyć swój byt na „stare lata”, gdy będzie wraz z żoną mniej aktywny, mniej sprawny, aby korzystać z wygód wypływających z zamieszkiwania w mieście.

Wnioskodawca podaje, że wraz z żoną są osobami fizycznymi, nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Podaje również, że stan faktyczny objęty wnioskiem o wydanie interpretacji nie jest przedmiotem postepowania podatkowego, nie był też objęty kontrolą celno-skarbową organu podatkowego, ani czynnościami sprawdzającymi przez organ podatkowy.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca sformułował następujące pytania.

1. Czy zbycie lokalu mieszkalnego opisanego we wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (uzupełnienie wniosku z dnia 17 maja 2019 r.)
2. Czy koszty w postaci zapłaconego podatku od wygranej oraz kosztu aktu notarialnego można uznać za koszty uzyskania przychodu ze zbycia opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego? (uzupełnienie wniosku z dnia 29 kwietnia 2019 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy:

• w zakresie pytania pierwszego - zbycie lokalu mieszkalnego opisanego we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (uzupełnienie z dnia 17 maja 2019 r.).
• w zakresie pytania drugiego - koszt zapłaconego podatku od wygranej oraz koszty aktu notarialnego są kosztami uzyskania przychodu w przypadku zbycia nieruchomości (uzupełnienie z dnia 29 kwietnia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej na wstępie ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Na podstawie treści wniosku przyjęto, że zbycie lokalu mieszkalnego jakie miało miejsce nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że w czerwcu 2016 r. żona Wnioskodawcy wygrała w loterii „X” - lokal mieszkalny. W dniu 26 maja 2017 r. sporządzono akt notarialny nabycia tego mieszkania, które następnie w dniu 27 lipca 2017 r. zostało sprzedane.

Tym samym sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego - z uwagi na fakt, że nie minął pięcioletni okres, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 - stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Na podstawie art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (m.in. sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
• prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
• koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
• koszty i opłaty sądowe.

Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Przychodem ze sprzedaży jak wskazano powyżej jest cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawodawca różnicuje sytuacje, gdy nieruchomości, ich części lub udział w nieruchomości „weszły” do majątku podatnika w drodze odpłatnego nabycia lub wytworzenia i nieodpłatnego nabycia. Różnicuje jednocześnie koszty uzyskania przychodów jakie można rozpoznać z odpłatnego zbycia tych składników.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e tej ustawy).

Przy czym, jak wynika z cytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób zaliczane są wyłącznie:

• udokumentowane nakłady na ten lokal mieszkalny zwiększające jego wartość,
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na to mieszkanie.

Przepis art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zatem w sposób jednoznaczny co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w jakikolwiek nieodpłatny sposób.

Jednocześnie na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku:

• sprzedaż lokalu mieszkalnego wygranego w loterii - z uwagi na fakt, że zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie - stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy.
• brak jest podstaw prawnych aby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu zapłaconego przez Wnioskodawcę 10% podatku dochodowego od wygranego w loterii lokalu mieszkalnego. Należności tej nie można rozpatrywać w kategorii kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia nieruchomości, gdyż nie została ona poniesiona w celu uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Jej zapłata wynika z obowiązku nałożonego przez ustawodawcę w przypadku uzyskania przez podatnika dochodu z tytułu wygranych w konkursach, grach, zakładach wzajemnych lub nagród, o czym stanowi art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• w pojęciu kosztów uzyskania przychodów nie mieszczą się też poniesione przez Wnioskodawcę koszty aktu notarialnego. Stanowią one jak wskazano powyżej koszty odpłatnego zbycia, które zmniejszają przychód ze sprzedaży zgodnie z dyspozycją art. 19 ww. ustawy. Przy czym należy zaznaczyć, że w przypadku Wnioskodawcy kosztem odpłatnego zbycia nieruchomości może być wyłącznie opłata notarialna poniesiona przez niego w związku z zawartą umową sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Końcowo wskazać należy, że podany przez Wnioskodawcę - w części E. w poz. 69 wniosku ORD-IN z dnia 25 marca 2019 r. - art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania w sytuacji przez niego przedstawionej. Odnosi się on bowiem do zbycia „innych rzeczy” określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Należy również podnieść, że z treści uregulowań Ordynacji podatkowej wynika, że zakres żądania wnioskodawcy dotyczącego wydania interpretacji indywidualnej wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu podlegały wyłącznie zagadnienia przedstawione w pytaniach interpretacyjnych, tj. czy zbycie lokalu mieszkalnego opisanego we wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy koszty w postaci zapłaconego podatku od wygranej i koszty aktu notarialnego można uznać za koszty uzyskania przychodu ze zbycia opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego?

Natomiast ocena - czy wskazana przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego - wartość sprzedanego lokalu i wysokość przyjętych przez niego kosztów uzyskania przychodów z tytułu jego zbycia jest zgodna z dyspozycją art. 19 ust. 1, art. 19 ust. 3-4 oraz art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie może być dokonana – jak już podniesiono w wezwaniu z dnia 16 kwietnia 2019 r. – w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Również kwestia wykazania określonych danych w zeznaniu nie stanowi elementu istotnego w kontekście przesłanek powstania ciążącego ewentualnie na Wnioskodawczyni zobowiązania. Zagadnienia te nie są bowiem elementem zastosowania przepisu. Weryfikacja przyjętych wartości i dokonanych obliczeń może być dokonana dopiero na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, która nie jest możliwa w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo – mając na uwadze, że lokal mieszkalny jest wspólną własnością Wnioskodawcy i jego małżonki – zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Oznacza to, że niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych w stosunku do jego małżonki. Małżonka Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.