2019.05.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.67.2019.2.AP
z 30 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania rozliczenia „kosztów organizacji wystawy”, poniesionych przy realizacji projektu pn.: „X” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 20 marca 2019 r. o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej na wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Miasto podpisało umowę partnerstwa z Powiatem w celu realizacji wspólnego projektu pod nazwą „X”. Celem partnerstwa jest wspólne przygotowanie i realizacja projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej 4 Naturalne otoczenie człowieka, działania 4,9 Rozwój zasobów endogenicznych.

Projekt dotyczy organizacji wystawy na terenie (…), która zostanie mu przekazana w zarządzanie i stanie się ekspozycją stałą. Zakres projektu obejmuje dziedziniec zamkowy, taras przy dziedzińcu, przestrzeń treningową, salę przyjęć, wieżę celną, wieżę skarbiec, wieżę taras widokowy oraz roboty budowlane i dokumentację techniczną. Celem projektu jest podniesienie atrakcyjności turystycznej regionu.

Partnerzy ustanowili Liderem Miasto i z mocy umowy zostały mu udzielone wszelkie pełnomocnictwa związane z reprezentowaniem Partnera w trakcie przygotowania Projektu i jego realizacji.

Do praw i obowiązków Lidera należy:

sporządzenie dokumentacji aplikacyjnej projektu, w tym kompletnego wniosku o dofinansowanie wraz z załącznikami,
przygotowanie Programu funkcjonalno-użytkowego wraz z szacowaniem kosztów przedsięwzięcia,
uzgodnienie projektu z instytucjami, w szczególności Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska, Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, innymi wymaganymi przepisami prawa,
złożenie dokumentacji aplikacyjnej do właściwego urzędu,
podpisanie w imieniu i na rzecz Partnera umowy o dofinansowanie Projektu oraz jej zmian,
realizacja Projektu w imieniu i na rzecz Partnera, zgodnie z prawami i obowiązkami określonymi w umowie, umowie o dofinasowanie oraz zasadami wynikającymi z RPOW,
egzekwowanie od Partnera zobowiązań określonych w umowie, umowie o dofinansowanie i przepisach prawa,
promocja Projektu, w tym informowanie opinii publicznej o fakcie otrzymania dofinansowania Projektu w ramach RPOW,
sporządzanie sprawozdań z realizacji Projektu do Instytucji Zarządzającej,
ewidencjonowanie w księgach rachunkowych własnych przychodów, kosztów i wydatków związanych z realizacją Projektu,
zarządzanie Projektem, w tym występowanie z wnioskami o płatność do Instytucji Zarządzającej,
koordynacja i nadzór nad prawidłową rzeczową i finansową realizacją Projektu,
nadzór nad zachowaniem trwałości Projektu,
reprezentowanie partnerstwa w stosunkach zewnętrznych w zakresie niniejszej umowy,
rozliczenie otrzymanych środków finansowych wraz ze sprawozdaniem końcowym z realizacji Projektu,
współpraca z upoważnionymi instytucjami krajowymi i Unii Europejskiej w zakresie kontroli prawidłowej realizacji Projektu,
reprezentowanie Partnera przed Wykonawcą/Wykonawcami, instytucjami i innymi podmiotami we wszystkich sprawach związanych z realizacją przedmiotu umowy,
organizacja nadzoru inwestorskiego w trakcie prac budowlanych,
przekazywanie na konto Partnera otrzymanych refundacji i zaliczek proporcjonalnie do poniesionych i potwierdzonych wydatków kwalifikowalnych przypadających na Partnera,
realizacja Projektu z należytą starannością, w szczególności ponoszenie wydatków celowo, rzetelnie, racjonalnie i oszczędnie z zachowaniem zasad optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa unijnego oraz prawa krajowego, Regulaminem konkursu, wytycznymi horyzontalnymi, wytycznymi programowymi oraz w sposób, który zapewni prawidłową realizację Projektu oraz osiągnięcie jego celów oraz wskaźników zakładanych we wniosku o dofinansowanie,
ponoszenie wyłącznej odpowiedzialności wobec Instytucji Zarządzającej RPOW za działania i zaniechania Partnera, w tym za zgodność tych działań i zaniechań z wymogami Instytucji Zarządzającej RPOW.

Do praw i obowiązków Partnera należy:

współdziałanie w trakcie prac przygotowawczych, jak również w trakcie realizacji inwestycji i jej rozliczenia,
rzetelne dokumentowanie wydatków za pomocą oryginałów rachunków, faktur i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonywania płatności,
partycypowanie w kosztach inwestycji,
zwrot Liderowi nakładów za finansowany zakres projektu dotyczący Partnera,
promocja Projektu, w tym informowanie opinii publicznej o fakcie otrzymania dofinansowania na realizację Projektu w ramach RPOW,
terminowe dostarczanie Liderowi informacji i dokumentów niezbędnych do przygotowania i złożenia wniosku o dofinansowanie, zawarcia umowy o dofinansowanie oraz dla potrzeb kontroli,
przechowywanie dokumentacji źródłowej dotyczącej zakresów własnych działań,
zachowanie w ciągu 6 lat od daty zakończenia realizacji Projektu ze środków zewnętrznych celów Projektu, którego dotyczy zadanie zgodnie ze złożonym wnioskiem aplikacyjnym o przyznanie dofinansowania,
odpowiedzialność za szkody wobec osób trzecich wyrządzone w związku z realizacją Projektu, powstałe z przyczyn leżących po stronie Partnera, Partner odpowiada przed Liderem,
współpraca z upoważnionymi instytucjami krajowymi i Unii Europejskiej w zakresie kontroli prawidłowej realizacji i zachowania trwałości Projektu,
aktywne uczestnictwo i współpraca w działaniach Partnerstwa mających na celu realizację Projektu,
prowadzenie wyodrębnionej ewidencji księgowej,
nabycie lub przekazanie na rzecz Lidera prawa dysponowania nieruchomościami osób trzecich, położonych na terenie Starostwa Powiatowego wskazanych we wniosku o dofinansowanie na rzecz realizacji Projektu wraz z prawem dysponowania nieruchomościami na cele budowlane oraz zgodą na budowę infrastruktury, do dnia podpisania umowy o dofinansowanie,
realizację Projektu z należytą starannością, w szczególności ponoszenie wydatków celowo, rzetelnie, racjonalnie i oszczędnie z zachowaniem zasad optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa unijnego oraz prawa krajowego, Regulaminem konkursu, wytycznymi horyzontalnymi, wytycznymi programowymi oraz w sposób, który zapewni prawidłową i terminową realizację Projektu oraz osiągnięcie jego celów oraz wskaźników zakładanych we wniosku o dofinansowanie.
uczestnictwo w pracach komisji odbiorowej poprzez wyznaczenie jednego przedstawiciela,
uczestnictwo w pracach komisji przetargowej poprzez wyznaczenie jednego przedstawiciela,
wglądu do dokumentacji związanej z realizacją Projektu.

Projekt finansowany jest ze środków unijnych oraz środków własnych Partnerów. Lider i Partner są zobowiązani do ponoszenia wydatków kwalifikowalnych i niekwalifikowalnych w ramach realizacji Projektu. Udział środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wynosi 70% całkowitych kosztów kwalifikowalnych Projektu, z czego na realizację zadań Lidera projektu przypada 84,90%, a na realizację zadań Partnera przypada 15,10%.

Końcowa kwota dofinansowania zostanie ustalona po ostatecznym rozliczeniu projektu przez Instytucję Zarządzającą.

Lider otrzyma dofinansowanie, jako refundację poniesionych kosztów na podstawie przedkładanych do Instytucji Zarządzającej wniosków o płatność.

Lider przekaże Partnerowi kwotę za realizację jego zadań niezwłocznie po otrzymaniu na wyodrębniony rachunek projektu środków, wynikających z zatwierdzenia przez Instytucję Zarządzającą końcowego wniosku o płatność. Lider dokonał płatności za wszystkie elementy projektu na podstawie protokołów odbioru. Zgodnie z ustalonymi warunkami dotyczącymi partycypowania w kosztach inwestycji Partnera, po opłaceniu faktury wystawionej przez wykonawcę, Lider obciążył Partnera nakładami dotyczącymi jego zakresu projektu (koszty dotyczące organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym), na podstawie faktury VAT, wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości 23%.

Faktura wystawiona była przez Wykonawcę na rzecz Lidera za usługę realizacji wystawy, zgodnie z zawartą między nimi umową, wg opracowanego i załączonego do umowy scenariusza wystawy. Scenariusz zakładał zaprojektowanie, wykonanie i zamontowanie dziedzińca zamkowego, tarasu przy dziedzińcu, przestrzeni treningowej, sali przyjęć, wieży celnej, wieży skarbiec, wieży taras widokowy.

Czynności, których nabywcą jest Powiat dotyczą organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym i polegają na zaprojektowaniu, wykonaniu i zamontowaniu:

podestu/sceny z chorągwiami,
pręgierza, dyb, pieńka katowskiego z toporem, klatki skazańca,
budynku gospodarczego,
kramu ceramicznego z wyposażeniem,
kramu robótek ręcznych z wyposażeniem,
namiotu rycerskiego dwumasztowego,
elementów dekoracyjnych: beczek, pakunków, skrzyń, worków z piaskiem,
strojów do inscenizacji (repliki): strój króla, królowej, komplety straży, komplety stroju damskiego, komplety stroju męskiego, dworski strój rycerski, komplety zbroi, strój kata, strój rzemieślnika,
replik wyposażenia do powyższych strojów,
pozostałych: szczudła, kręgle do podrzucania,
proporców małych przy scenie i dużych do zawieszania przy bramkach,
nagłośnienia sceny,
wyposażenia kramu ciesielskiego.

Koszty, którymi Miasto obciążyło Partnera zostały skalkulowane ryczałtowo, według opracowanego i załączonego do umowy między Miastem a Wykonawcą scenariusza wystawy, wykonanego przez firmę E. Opracowany scenariusz jest tożsamy z zapisami Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia. Partner płaci za wszystkie te czynności, które są wymienione powyżej, a które dotyczą organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym.

Miasto przekazało Partnerowi na podstawie protokołu przekazania/przejęcia środka trwałego PT, wytworzony w ramach projektu środek trwały w postaci części wystawy dotyczącej elementów dziedzińca zamkowego oraz wyposażenia-strojów, służących do realizacji inscenizacji. Partner jest w tej części właścicielem wystawy.

Wystawa będzie udostępniona zwiedzającym odpłatnie, zgodnie z obowiązującym w Muzeum cennikiem. Bilety będą sprzedawane w kasie Muzeum. Strony ustaliły, że dochody ze sprzedaży biletów będą przypadać każdej ze stron. Dochód Miasta stanowić będzie:

udział w indywidualnym bilecie normalnym na ekspozycje główne – 1,30 zł brutto,
udział w indywidualnym bilecie ulgowym na ekspozycje główne – 1,30 brutto,
udział w bilecie rodzinnym na ekspozycje główne – 1,30 zł brutto,
udział w bilecie grupowym na ekspozycje główne – 1,30 zł brutto,
udział w indywidualnym bilecie na wieżę – 0,70 zł brutto,
udział w rodzinnym bilecie na wieżę – 0,70 zł brutto,
udział w grupowym bilecie na wieżę – 0,70 zł brutto,
udział w bilecie na dziedziniec zamkowy – 0,80 zł brutto.

Udział Powiatu w dochodach ze sprzedaży biletów stanowi 24,5% dochodów przekazywanych Miastu według powyższego wykazu.

Również koszty naprawy drobnego sprzętu oraz środków trwałych stanowiących elementy wystawy obciążać będą Miasto i Powiat. Powiat zobowiązuje się do refundacji Miastu 24,5% kosztów, jakie ponosi Miasto w związku z utrzymaniem wystawy, co będzie stanowiło udział Powiatu w kosztach utrzymania wystawy.

Wystawę powstałą w wyniku realizacji projektu w zarządzanie Muzeum przekazały wspólnie Miasto i Powiat na podstawie protokołów przekazania wystawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy obciążenia Partnera kosztami dotyczącymi jego zakresu projektu należy dokonać na podstawie faktury VAT, czy noty księgowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, Lider refakturując część kosztów zakupu na Partnera, występuje w imieniu własnym, ale w pewnej części na rzecz Partnera. Lider w tej sytuacji jest uważany za usługodawcę, a refaktura wystawiona na Partnera, powinna być obciążona VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Wobec powyższego, w świetle powołanych przepisów, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług i zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy winna być udokumentowana fakturą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, podmiot, który odsprzedaje usługę, jest uznawany za dokonującego sprzedaży w takim samym zakresie jak podmiot, który ją pierwotnie wyświadczył, konsekwencją czego jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT tylko w sytuacji, gdy została dokonana przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnej czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów tej ustawy.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów publicznych i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku VAT ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy. Aby skorzystać z tego wyłączenia koniecznie jest spełnienie dwóch warunków:

czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez określone podmioty;
czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

Spełnienie dwóch warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatku VAT na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zauważyć należy, że z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usługi co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Obydwa warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Staatssecretaris van Financiën przeciwko Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA ETS, które zapadło na tle przepisów Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji, należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w odniesieniu do każdej płatności pieniężnej rozpatrywać należy, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś świadczenia wykonane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za usługę. W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji, zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usługi. W konsekwencji powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Miasto podpisało umowę partnerstwa z Powiatem w celu realizacji wspólnego projektu pod nazwą „X”.

Partnerzy ustanowili Liderem Miasto i z mocy umowy zostały mu udzielone wszelkie pełnomocnictwa związane z reprezentowaniem Partnera w trakcie przygotowania Projektu i jego realizacji.

Końcowa kwota dofinansowania zostanie ustalona po ostatecznym rozliczeniu projektu przez Instytucję Zarządzającą.

Lider otrzyma dofinansowanie, jako refundację poniesionych kosztów na podstawie przedkładanych do Instytucji Zarządzającej wniosków o płatność.

Czynności, których nabywcą jest Powiat dotyczą organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym.

Koszty, którymi Miasto obciążyło Partnera zostały skalkulowane ryczałtowo, według opracowanego i załączonego do umowy między Miastem a Wykonawcą scenariusza wystawy. Opracowany scenariusz jest tożsamy z zapisami Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia. Partner płaci za wszystkie te czynności, które są wymienione powyżej, a które dotyczą organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym.

Udział Powiatu w dochodach ze sprzedaży biletów stanowi 24,5% dochodów przekazywanych Miastu według powyższego wykazu.

Wystawę powstałą w wyniku realizacji projektu w zarządzanie Muzeum przekazały wspólnie Miasto i Powiat na podstawie protokołów przekazania wystawy.

W związku z zawartą przez Miasto umową partnerstwa z Powiatem, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy obciążenia Partnera kosztami dotyczącymi jego zakresu projektu należy dokonać na podstawie faktury, czy noty księgowej.

W ocenie tut. Organu w rozpatrywanej sprawie działania podejmowane przez jednostki samorządu terytorialnego – Miasto i Powiat – w ramach realizacji wspólnego projektu, którego celem jest podniesienie atrakcyjności turystycznej regionu – w których jeden z Partnerów zostaje wyznaczony na Lidera projektu oraz partycypowania w kosztach projektu przez Partnera poprzez przekazywanie Liderowi odpowiednich środków finansowych, spełniają kryteria kwalifikujące je do kategorii czynności opodatkowanych podatkiem VAT, mają bowiem charakter odsprzedaży, za którą Lider otrzymuje wynagrodzenie.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż skoro – jak wskazał Wnioskodawca – Partner na podstawie zawartej umowy zobowiązał się do zwrotu Liderowi nakładów dotyczący jego zakresu projektu (koszty dotyczące organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym), to Wnioskodawca nabywając towary i usługi we własnym imieniu i na własną rzecz, jednakże w części dotyczącej kosztów, jakimi będzie miał obciążyć Partnera, nabywa przedmiotowe towary i usługi na rzecz tego Partnera. W rozpatrywanej sprawie istotny jest też fakt, że Miasto przekazało Partnerowi na podstawie protokołu przekazania/przejęcia środka trwałego PT, wytworzony w ramach projektu środek trwały w postaci części wystawy dotyczącej elementów dziedzińca zamkowego oraz wyposażenia-strojów, służących do realizacji inscenizacji. Partner jest w tej części właścicielem wystawy.

A zatem w części dotyczącej kosztów, jakimi Wnioskodawca ma obciążyć Partnera, Zainteresowany na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy występuje w roli świadczącego usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji obciążenie Partnera kosztami za czynności, których nabywcą jest Partner (dotyczących organizacji wystawy na Dziedzińcu Zamkowym), powinno być udokumentowane fakturą.

Reasumując, stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Lidera w ramach zawartej umowy partnerskiej stanowią odpłatne świadczenie usług. Zatem uznać należy, że otrzymane od Partnera środki finansowe przypadające na jego część Projektu stanowią wynagrodzenie Lidera za dostawę towarów czy świadczenie usług. W związku z powyższym w ramach realizowanego projektu dochodzi do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego rozliczenia pomiędzy Liderem a Partnerem powinno być dokumentowane fakturą.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego pytania oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy, będącej przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin