Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.149.2019.2.MMa
z 28 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 24 maja 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 13 maja 2019 r. znak sprawy 0114 KDIP1 1.4012.149.2019.1.MMA (skutecznie doręczone w dniu 17 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną i działa na podstawie ustawy.
   
2. W roku 2019 Wnioskodawca chce dokonać sprzedaży nieruchomości zabudowanej położonej w J., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 167 o powierzchni 357 m²
3. Aktem Notarialnym z 1986 r. Skarb Państwa reprezentowany przez Wnioskodawcę nabył od: D. , C., E. ww. nieruchomość za kwotę 6.475.223,00 zł (budynek), 78.088,00 zł (grunt), razem 6.663.311,00 zł (przed denominacją) tj. 655,33 zł (po denominacji).
   
4. W sierpniu 1992 r. rozpoczęto rozbudowę budynku. Prace budowlane trwały do grudnia 1993 r. i polegały na zburzeniu garażu i drewnianego baraku oraz rozbudowie budynku. Obiekt przekazano do eksploatacji w I kwartale 1994 r.
   
5. Decyzją Wojewody na podstawie art. 114 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdzono nabycie przez Wnioskodawcę z dniem 1 stycznia 1999 r. nieodpłatnie:
   1. prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa położonej w J.;
      
   2. prawa własności budynku trwale związanego z gruntem.
6. Wykonywane prace remontowe i modernizacyjne podwyższające wartość księgową budynku, od dnia zakupu do chwili obecnej przedstawiają się następująco:
   1. w roku 1994 została zakończona rozbudowa budynku - koszt: 583.241,92 zł;
      
   2. w 1999 r. w budynku wykonano okablowanie strukturalne wraz z dedykowaną siecią energetyczną - koszt: 34.875,70 zł;
      
   3. w 2000 r. przeprowadzono w budynku prace modernizacyjne pomieszczeń Terenowego Ośrodka Przetwarzania - koszt: 44.590,92 zł;
      
   4. w 2001 r. zainstalowano i uruchomiono linię teletransmisyjną - koszt: 4.148,00 zł;
      
   5. w 2012 r. zakupiono infrastrukturę Telefonii IP - koszt: 444,60 zł;
      
   6. w 2013 r. została docieplona północna ściana budynku - koszt: 75.121,81 zł;
      
   7. w 2014 r. wykonano termomodernizację budynku - koszt: 309.133,58 zł.
7. Ponieważ nieruchomość przeznaczona była do realizacji zadań statutowych, podatek VAT jaki widniał na fakturach zakupu związanych z pracami remontowymi i modernizacyjnymi nie był odliczany w deklaracji VAT.
   
8. W budynku w J. którego powierzchnia całkowita (netto) wynosi 448,16 m² prowadzona jest wyłącznie działalność statutowa Wnioskodawcy polegająca na bieżącej obsłudze zainteresowanych.
   
9. Przedmiotowej nieruchomości nie udostępniano osobom trzecim na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych.
   
10. Przedmiotowa działka nr 167 o powierzchni 0,0357 ha nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie znajduje się w obszarze rewitalizacji, nie jest położona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, co wynika z posiadanego przez Wnioskodawcę zaświadczenia Burmistrza Miasta.
    
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przy sprzedaży ww. nieruchomości jako podatnik i płatnik podatku VAT ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. „o podatku od towarów i usług” (Dz.U.2018.2174) zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10?

Zdaniem Wnioskodawcy, miałby prawo do zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ nabył ww. nieruchomość w 1986 r. co oznacza, że sprzedaż/dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2- 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (również prawa wieczystego użytkowania gruntu), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy, w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną i działa na podstawie ustawy. W roku 2019 Wnioskodawca chce dokonać sprzedaży nieruchomości zabudowanej. W sierpniu 1992 r. rozpoczęto rozbudowę budynku. Prace budowlane trwały do grudnia 1993 r. i polegały na zburzeniu garażu i drewnianego baraku oraz rozbudowie budynku. Obiekt przekazano do eksploatacji w I kwartale 1994 r. Decyzją Wojewody na podstawie art. 114 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdzono nabycie przez Wnioskodawcę z dniem 1 stycznia 1999 r. nieodpłatnie prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa położonej w J. oraz prawa własności budynku trwale związanego z gruntem.

Wykonywane prace remontowe i modernizacyjne podwyższające wartość księgową budynku, od dnia zakupu do chwili obecnej przedstawiają się następująco:

1. w roku 1994 została zakończona rozbudowa budynku - koszt: 583.241,92 zł;
2. w 1999 r. w budynku wykonano okablowanie strukturalne wraz z dedykowaną siecią energetyczną - koszt: 34.875,70 zł;
3. w 2000 r. przeprowadzono w budynku prace modernizacyjne pomieszczeń Terenowego Ośrodka Przetwarzania - koszt: 44.590,92 zł;
4. w 2001 r. zainstalowano i uruchomiono linię teletransmisyjną - koszt: 4.148,00 zł;
5. w 2012 r. zakupiono infrastrukturę Telefonii IP - koszt: 444,60 zł;
6. w 2013 r. została docieplona północna ściana budynku - koszt: 75.121,81 zł;
7. w 2014 r. wykonano termomodernizację budynku - koszt: 309.133,58 zł.
   
   

Ponieważ nieruchomość przeznaczona była do realizacji zadań statutowych, podatek VAT jaki widniał na fakturach zakupu związanych z pracami remontowymi i modernizacyjnymi nie był odliczany w deklaracji VAT. W budynku prowadzona jest wyłącznie działalność statutowa Wnioskodawcy polegająca na bieżącej obsłudze zainteresowanych. Przedmiotowej nieruchomości nie udostępniano osobom trzecim na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych. Przedmiotowa działka nr 167 o powierzchni 0,0357 ha nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie znajduje się w obszarze rewitalizacji, nie jest położona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przy sprzedaży ww. nieruchomości jako podatnik i płatnik podatku VAT ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Tak więc, w ocenie NSA, w świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia” jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

W dniu 16 listopada 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości w wyroku C-308/16 odpowiedział na pytanie prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia. TSUE w wyroku tym przyznał rację spółce Kozuba uznając, że pierwsze zasiedlenie w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego, nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE.

Trybunał potwierdził, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Przy czym, TSUE jednakowo traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, jak i po jego ulepszeniu. W obu przypadkach Trybunał twierdzi, że do pierwszego zasiedlenia wystarczy rozpoczęcie jego użytkowania.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, z uwzględnieniem przepisów Dyrektywy i wskazanego wyżej orzecznictwa należy stwierdzić, że dostawa budynku znajdującego się na przedmiotowej działce korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa przedmiotowego budynku nastąpi po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość w 1986 roku. Nabyta nieruchomość przeznaczona była do realizacji zadań statutowych Wnioskodawcy. Dodatkowo wskazać należy, że nawet jeśli poniesione przez Wnioskodawcę wydatki w 2014 r. wyniosły powyżej 30% wartości początkowej budynku - to od momentu ponownego pierwszego zasiedlenia (po ulepszeniu) do dnia Transakcji upłyną już 2 lata.

A zatem biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że do dostawy budynku posadowionego na działce nr 167 zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minął już okres przekraczający ponad dwa lata.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie miało więc zastosowanie również dla dostawy gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem sprzedaż działki gruntowej o numerze 167, na której posadowiony jest budynek podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.