Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.155.2019.1.MD
z 10 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2019 r. (data wpływu 27 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wynikających z zawarcia umów współpracy ze specjalistami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem świadczącym usługi związane z prowadzeniem projektów inwestycyjnych w wielu sektorach gospodarki, w tym m.in. w zakresie działalności spółek dojrzałych (sektor equity), nieruchomości, czy na rynku finansowym. Klientami Spółki są podmioty z grupy kapitałowej, w której podmiotem dominującym jest Spółka …... z siedzibą w …... Świadczenie przez Wnioskodawcę usług zarządzania projektem inwestycyjnym wymaga współpracy z wieloma specjalistami, odpowiedzialnymi za realizację zadań związanych zarówno z konkretnymi projektami inwestycyjnymi (tzw. front office), jak i za obsługę procesów od strony prawnej, finansowo-księgowej, czy w zakresie HR (tzw. back office). Wszyscy specjaliści, z którymi współpracuje Wnioskodawca, niezależnie od obszaru ich specjalizacji, są łącznie zwani „Specjalistami”.

W celu realizacji opisanego powyżej modelu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca planuje zawierać ze Specjalistami umowy cywilnoprawne, do których to umów mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego, dotyczące umów zlecenia. Umowy zostały zawarte ze Specjalistami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca oświadcza, że Specjaliści są polskimi rezydentami podatkowymi. W ramach dalszej części opisu stanu faktycznego Wnioskodawca i Specjaliści są razem zwani „Stronami”.

Poszczególne umowy zawarte ze Specjalistami dotyczą różnych obszarów działalności Spółki i tym samym dotyczą wykonywania odmiennych czynności, tj. zakresy Umów Współpracy poszczególnych Specjalistów nie pokrywają się. Niezależnie jednak od postanowień merytorycznych danej umowy, każda z nich posiada zadania podzielone na dwie główne części. Umowy zawarte przez Wnioskodawcę ze Specjalistami są w ramach dalszej części niniejszego wniosku zwane „Umowami Współpracy”.

Na wstępie omówienia Umów Współpracy przedstawiony został ich merytoryczny zakres opisany poniżej:

• nadzorowanie procesów związanych z danym działem Wnioskodawcy, np. nadzorowanie procesów rekrutacji,
  

• nadzór nad wdrożeniem założonych strategii, np. wdrożeniem długoletniej strategii w zakresie IT,
  

• nadzór nad sporządzaniem raportów oraz sprawozdań w ramach danych obszarów aktywności Wnioskodawcy lub Jego klientów.
  
  

Zadania Specjalistów związane z nadzorem nie wiążą się z zarządzaniem majątkiem, czy działalnością Wnioskodawcy, jako spółki prawa handlowego (zarządzaniem przedsiębiorstwem).

W zakres czynności o charakterze eksperckim, wykonywanych przez Specjalistów, są zaliczane następujące działania:

• przygotowanie propozycji strategii dotyczących np. wizerunku, komunikacji, czy marketingu, itp.,
  

• doradztwo w procesach Wnioskodawcy dotyczących np. poszukiwania inwestorów, zawierania transakcji, procesach związanych z zatrudnianiem pracowników, procesach sporządzania wyceny nieruchomości, koordynowania projektów strategicznych, itp.,
  

• sporządzanie i opracowywanie analiz, budowanie i uzupełnianie baz danych,
  

• ścisła i bezpośrednia współpraca z kadrą menadżerską Spółki,
  

• budowanie rozmaitych polityk Wnioskodawcy, np. marki i wizerunku, CRS, wynagradzania i benefitów, itp.
  

• współpraca i koordynacja pracy pracowników danego działu Wnioskodawcy w związku z realizowanymi ww. zadaniami.
  
  

W ramach każdej Umowy Współpracy, Strony dokonały określenia przedmiotu (zakresu) usługi świadczonej przez danego Specjalistę, jak również sprecyzowały pozostałe okoliczności związane z jej wykonywaniem, takie jak np. miejsce i czas jej wykonywania. Wnioskodawca oświadcza, że wszystkie Umowy Współpracy zawierają analogiczne zasady związane z konstrukcyjnymi elementami umowy, innymi niż ich zakres merytoryczny.

Do istotnych postanowień związanych z konstrukcją Umów Współpracy należy zaliczyć:

• miejsce wykonywania usługi - „Czynności zlecone na mocy niniejszej umowy, będą wykonywane, w zależności od potrzeb i uzgodnienia obu Stron w siedzibie Zleceniobiorcy, Zleceniodawcy lub innym miejscu, niezbędnym do wykonania usługi z najwyższą starannością, w terminach uzgodnionych przez Strony”;
  

• zagadnienie podporządkowania - „Zleceniobiorca nie jest podporządkowany Zleceniodawcy. Zleceniodawcy służy jednak prawo kontroli sposobu wykonania przedmiotu umowy. Jeżeli Zleceniobiorca wykonuje przedmiot umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową. Zleceniodawca może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin”;
  

• zagadnienie odpowiedzialności:
  • „Zleceniobiorca ponosi pełną odpowiedzialność za swoje działania i zaniechania, na zasadach przewidzianych w Kodeksie cywilnym”;
    
  • „Zleceniobiorca jest zobowiązany do wykonywania umowy z profesjonalną i najwyższą starannością wynikającą z zawodowego charakteru prowadzonej przez niego działalności. Zleceniobiorca oświadcza, że ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonaniem przedmiotowej umowy, w tym pełną odpowiedzialność prawną oraz finansową z nią związaną. Strony oświadczają, że ich zamiarem nie jest zawarcie umowy o pracę, a poprzez wykonywanie przedmiotu umowy Zleceniobiorca nie nabywa żadnych uprawnień pracowniczych.”
  
  

Specjaliści, z którymi zawarte są Umowy Współpracy, są równocześnie czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, którzy wystawiają Wnioskodawcy faktury dokumentujące usługi wykonane na podstawie Umów Współpracy. Wystawiane przez Specjalistów faktury dokumentują kwoty należnego im wynagrodzenia, które zostało określone w treści umów w kwotach brutto. Wnioskodawca wypłaca poszczególnym Specjalistom kwoty brutto, wskazane na otrzymanych fakturach, bez dokonywania jakichkolwiek potrąceń. Innymi słowy, Wnioskodawca traktuje wypłacane wynagrodzenie jako kwotę należną przedsiębiorcy (Specjaliście) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a w konsekwencji Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika w odniesieniu do kwot wypłacanych na rzecz danego Specjalisty.

Wnioskodawca nie wyklucza, że niektórym Specjalistom udzielona zostanie prokura do samodzielnego lub łącznego reprezentowania Wnioskodawcy. Niemniej, okoliczności związane z reprezentowaniem Spółki pozostaną poza zakresem czynności wykonywanych w ramach zawartych Umów Współpracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, polegające na uznaniu, że wynagrodzenie wypłacane Specjalistom - przedsiębiorcom na podstawie Umów Współpracy, zawartych przez Strony - stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy w związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Specjalistów?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest Jego stanowisko, polegające na uznaniu, że przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez Specjalistów na podstawie Umów Współpracy, zawartych przez Strony, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) i w związku z tym, Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Specjalistów.

Na wstępie uzasadnienia konieczne jest przywołanie treści właściwych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyliczeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przytoczony powyżej przepis wskazuje na zakres przychodów klasyfikowanych do źródła stanowiącego pozarolniczą działalność gospodarczą, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie, pojęcie działalności gospodarczej zostało określone w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a katalog czynności nieuznawanych za działalność gospodarczą określono w treści art. 5b tej ustawy.

Dokonując analizy wskazanych powyżej przepisów należy wskazać, że świadczenie przez Specjalistów usług na podstawie Umów o Współpracy z pewnością nie spełnia łącznie warunków, o których mowa w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie, okolicznością pewną jest fakt prowadzenia przez Specjalistów działalności gospodarczej, zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Świadczenie usług na podstawie Umów Współpracy stanowi z pewnością działalność zarobkową o charakterze usługowym (art. 5a pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a więc mieści się w podstawowym zakresie pojęcia działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach prowadzonego procesu wykładni należy rozważyć fakt, że za działalność gospodarczą uważana jest wyłącznie aktywność „z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9”.

Analizując przychody uzyskiwane przez Specjalistów na podstawie Umów Współpracy w kontekście źródeł przychodu wskazanych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że nie stanowią one przychodów:

• ze stosunku pracy,
  

• działów specjalnej produkcji rolnej,
  

• najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,
  

• kapitałów pieniężnych i praw majątkowych,
  

• odpłatnego zbycia rzeczy i praw, a także
  

• innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Mając na uwadze ograniczone ramy niniejszego wniosku nie jest zasadna dalsza analiza wskazanych powyżej źródeł przychodu w kontekście oczywistego braku ich zasadności w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Rozważenia szczegółowego wymaga jednak źródło przychodów, jakim jest działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Katalog przychodów klasyfikowanych do opisywanego źródła został doprecyzowany w treści art. 13 tejże ustawy, który wymienia szereg przychodów podlegających opodatkowaniu w reżimie właściwym dla działalności wykonywanej osobiście. Znaczna część przychodów wymienionych w treści art. 13 ww. ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie w sposób oczywisty, tak jak np. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę art. 13 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przychodami, które klasyfikuje się do źródła działalność osobista, a które wymagają pogłębionej analizy, są:

• przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło (art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
  

• przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
  
  

Odnosząc się do kategorii wynikającej z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że nie wlicza się do nich przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Fakt, że analizowane przychody są uzyskiwane na podstawie Umów Współpracy zawartych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Specjalistów determinuje, że nie mogą one zostać uznane za podlegające opodatkowaniu w reżimie wynikającym z art. 13 pkt 8 powołanej ustawy.

Dokonując oceny ostatniej z rozważanych kategorii przychodów (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) należy wskazać, że obejmuje ona przychody z tzw. kontraktów menedżerskich, których istotą jest świadczenie szeroko pojętych usług zarządzania przedsiębiorstwem/podmiotem gospodarczym. Elementem determinującym klasyfikację danego przychodu do opisywanej kategorii (źródła przychodów) jest treść stosunku prawnego stron danej umowy (ich prawa i obowiązki), a nie nazwa danej umowy, czy jej subiektywna klasyfikacja przez którąkolwiek ze stron. Dla oceny, czy usługi świadczone przez Specjalistów w ramach Umów Współpracy spełniają opisywane kryterium należy dokonać analizy zawartych w niej postanowień.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że świadczone przez Specjalistów usługi nie eliminują/zastępują faktu zarządzania Wnioskodawcą przez powołany do tego celu Zarząd. W szczególności, celem zawartych przez Strony Umów Współpracy nie są czynności związane z bieżącym prowadzeniem spraw Wnioskodawcy i Jego reprezentowaniem na zewnątrz w zakresie przewidzianym Kodeksem spółek handlowych. Przyczyną zawarcia Umów Współpracy jest wykorzystanie wiedzy i doświadczenia Specjalistów dla osiągnięcia założonego rezultatu, tj. udzielania wsparcia dla zarządu Wnioskodawcy w postaci czynności doradczych, jak również koordynowanie prawidłowego funkcjonowania określonych obszarów Wnioskodawcy, jako Spółki. Zakres Umów Współpracy jest odrębny od czynności kierowniczych i zarządczych wykonywanych przez osoby pełniące funkcje zarządzające w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W szczególności, w zakres Umów Współpracy nie wchodzą takie czynności jak podejmowanie decyzji inwestycyjnych, zatwierdzanie kontraktów handlowych, bowiem czynności takie każdorazowo wchodzą w zakres obowiązków członków zarządu Spółki.

W opinii Wnioskodawcy, charakter świadczonej usługi wskazuje w sposób jednoznaczny, że uzyskiwane przez Specjalistów przychody nie mogą zostać zaklasyfikowane do kategorii wskazanej w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotem głównym Umów Współpracy nie są bowiem czynności związane z zarządzaniem częścią lub całością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a raczej czynności o charakterze doradczo-consultingowym.

Specjaliści udostępniają swoją wiedzę i doświadczenie w postaci opinii, konsultacji, czy raportów na rzecz zarządu Wnioskodawcy. Specjaliści wykorzystują swoją wiedzę i doświadczenie do wykonania również pewnych czynności pomocniczych związanych z nadzorowaniem określonych obszarów działania Wnioskodawcy, tj. np. nadzór nad wdrożeniem określonych strategii. Wskazane powyżej czynności związane z nadzorem i koordynacją pracy pracowników/współpracowników Wnioskodawcy nie stanowią jednak głównego przedmiotu zawartej umowy zlecenia. Przedstawione powyżej stanowisko własne Wnioskodawcy, co do klasyfikacji przychodów z tytułu Umów Współpracy, znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

W ramach przykładu należy powołać następujące interpretacje:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2018 r., Nr 0112-KDIL3-1.4011.80.2018.1.KF – „W ewentualnej umowie o współpracę (zwanej dalej: „umową o współpracę”), jaką zawarłby Wnioskodawca ze spółką A Sp. z o.o. określonoby zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki A Sp. z o.o. w ten sposób, że do obowiązków Wnioskodawcy należałoby, w szczególności: sprawowanie nadzoru nad przygotowaniem rocznego budżetu i wieloletnich planów działalności spółki A Sp. z o.o. oraz kontrolowanie ich realizacji, proponowanie rozwiązań zmierzających do optymalizacji działań i transakcji podejmowanych przez spółkę A Sp. z o.o., w tym optymalizacji struktury jej kont księgowych. [...] Wnioskodawca występując w stosunku do spółki jako jej doradca i usługodawca nie ma bowiem decydującego zdania, a w szczególności nie będzie on uprawniony do decydowania o akceptowaniu własnych ocen, analiz, wniosków, propozycji oraz ustaleń faktycznych poczynionych w ramach sprawowanego nadzoru w zakresie działalności spółki A Sp. z o.o. określonym umową o współpracę, wdrażaniu przez spółkę A Sp. z o.o. wniosków lub propozycji rozwiązań formułowanych oraz przygotowywanych przez Wnioskodawcę w zakresie określonym umową o współpracę. Usługi te nie będą zatem w żaden sposób związane, czy też nie będą polegać na podejmowaniu decyzji co do gospodarowania majątkiem spółki”;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 lutego 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.474.2017.1.DJD – „W odniesieniu zaś do przepisów dotyczących przychodów z działalności wykonywanej osobiście, za które uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodów z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Wnioskodawca również uważa, że osiągane przez Niego przychody nie mogą być zaliczane do tego źródła. Na poparcie zajętego stanowiska, Wnioskodawca dodatkowo zwraca uwagę, że usługi świadczone na rzecz Spółki nie polegają na zarządzaniu przedsiębiorstwem i nie stanowią kontraktów menedżerskich, ani umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zakres zawartej umowy o świadczenie usług jest zupełnie inny (doradztwo i consulting), nie obejmuje i nie będzie obejmować czynności zarządczych. Warto w tym miejscu podkreślić, że istotą kontraktów menedżerskich, umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też innych umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem - zarządcą, jest bowiem zarządzanie przez ten ostatni podmiot cudzym przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko”;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 marca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.31.2018.1.MS - „Na podstawie Umowy Wnioskodawca będzie świadczyć następujące usługi: nadzór nad obsługą techniczną samochodów (przeglądy gwarancyjne, techniczne), nadzór nad terminową wymianą ogumienia, nadzór nad obsługą kart paliwowych, nadzór nad terminowym zawieraniem umów ubezpieczenia OC i AC, nadzór nad procedurą likwidacji szkód, (...) Przedmiotem umowy będą przede wszystkim usługi dotyczące szeroko pojętego, kompleksowego zarządzania flotą samochodową. (...) W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.”;
  

• interpretacja indywidualna Ministra Finansów wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2015 r., Nr IPPB1/4511-627/15-4/KS1 – „(…) ramach Umowy Doradczej Doradca nie będzie uprawniony do wykonywania jakichkolwiek czynności, których istotą będzie zarządzanie Spółką, w tym w szczególności reprezentacja Spółki, podejmowanie decyzji personalnych, podejmowanie decyzji inwestycyjnych, zatwierdzanie kontraktów handlowych (…). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.”
  
  

Przyjmując za prawidłowe wyrażone powyżej stanowisko Wnioskodawcy, co do klasyfikacji przychodów uzyskiwanych przez Specjalistów do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy uznać, że Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika, co do wypłacanych świadczeń. W tym kontekście należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują po stronie zleceniodawców obowiązków związanych z pobieraniem i rozliczaniem zaliczek lub podatku zryczałtowanego od przychodów uzyskiwanych przez polskich rezydentów w ramach ich działalności gospodarczej.

Podsumowując całość powyższych rozważań Wnioskodawca wskazuje, że w Jego opinii korzyści uzyskiwane przez Specjalistów w ramach zawartych Umów Współpracy stanowią dla nich przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika w odniesieniu do kwot wypłacanych na rzecz Specjalistów stanowiących wypłatę wynagrodzenia za świadczone przez nich usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy osób, z którymi Wnioskodawca zawarł umowy współpracy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.