INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami ) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty przez Spółdzielnię Mieszkaniową wkładu mieszkaniowego w przypadku wygaśnięcia lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty przez Spółdzielnię Mieszkaniową wkładu mieszkaniowego w przypadku wygaśnięcia lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego zostało ustanowione w 1980 r. Wpłacony wkład mieszkaniowy w 1980 r. wyniósł 30.500 zł, (tj. po denominacji 3,05 zł), natomiast w związku z art. 11 ustawy o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1994 Nr 90, poz. 419) w ewidencji księgowej wkład wynosi 13.323,75 zł.

W dniu 19 stycznia 2011 r. członek Spółdzielni złożył prośbę o skreślenie z listy członków, w wyniku czego członkowstwo ustało i wygasło spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Natomiast córka tej osoby również 19 stycznia 2011 r. wystąpiła z roszczeniem o przyjęcie do Spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Osobę tę przyjęto w poczet członków w dniu 28 marca 2011 r. i zawarto umowę o ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zgodnie ze statutem Spółdzielni Mieszkaniowej w Inowrocławiu byłemu członkowi Spółdzielni w dniu 21 marca 2011 r. wypłacono wkład mieszkaniowy zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu w kwocie 68.882 zł natomiast osoba, która wstąpiła w poczet członków (córka) wniosła w tym samym dniu wkład mieszkaniowy w wysokości wkładu należnego osobie uprawnionej z tytułu wygasłego prawa, tzn. w tej samej wysokości.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy wypłata wkładu mieszkaniowego byłemu członkowi, który następnie jest wnoszony przez osobę bliską w tej samej wysokości stanowi zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł i czy Spółdzielnia ma obowiązek wystawić PIT 8C stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Spółdzielni wypłata wkładu mieszkaniowego zgodnie z sytuacją opisaną we wniosku nie stanowi przychodu z innych źródeł, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W momencie ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w 1980 r. członek był zobowiązany wnieść wkład mieszkaniowy. Wysokość wkładu mieszkaniowego miała związek z poniesionymi kosztami. W 2011 r. wypłacono wkład mieszkaniowy, zwaloryzowany wg wartości rynkowej. Spółdzielnia podkreśla, iż należy wziąć pod uwagę znaczny upływ czasu pomiędzy datą wpłaty i wypłaty wkładu. W opinii Spółdzielni ustawodawca ustalając przepisy w zakresie sposobu rozliczania wkładów, z pewnością brał również pod uwagę fakt, iż upływ czasu, inflacja powodowało, że nominalna wartość wkładu nie odpowiadała realnej sile pieniądza, a przeliczenie wkładu miało zapewnić jego realność. Ze względu na fakt, że urealnienia - waloryzacji wkładów nie dokonuje się na bieżąco, a jedynie w sytuacjach określonych ustawą lub statutem, zaewidencjonowany wkład przed ustaniem członkowstwa wynosił 13.323,75 zł, a po ustanowieniu przydziału na córkę 68.882 zł. Spółdzielnia podnosi, iż w opisanej sytuacji nie dochodzi do opróżnienia mieszkania, ponieważ nowym członkiem Spółdzielni uzyskującym prawo do lokalu mieszkalnego może być w tej sytuacji tylko osoba bliska. W tym wypadku jest to córka, która wnosi wkład w tej samej wysokości, co wkład wypłacony byłemu członkowi. Sposób ustalenia wkładu dla byłego członka jest związany z faktem, iż lokal nie został opróżniony, a z roszczeniem o przyjęcie w poczet członków i zawarciem umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu wystąpiła osoba bliska. Gdyby lokal został opróżniony, zgodnie ze statutem wysokość wypłacanego wkładu ustalona zostałaby w odmienny sposób. Natomiast zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych Spółdzielnia byłaby zobowiązana ogłosić przetarg na ustanowienie odrębnej własności lokalu, co za tym idzie nie zawarto by umowy na ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte dyspozycją tego przepisu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 1980 r. zostało ustanowione spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Na poczet wkładu mieszkaniowego członek Spółdzielni dokonał wpłaty w wysokości 30.500 zł (po denominacji 3 zł 05 gr.). Zgodnie z art. 11 ustawy o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1994 Nr 90, poz. 419) w ewidencji księgowej wkład wynosił 13.323,75 zł.

W dniu 19 stycznia 2011 r. członek Spółdzielni złożył prośbę o skreślenie z listy członków, w wyniku czego członkostwo ustało i wygasło spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Ponadto w tym samym dniu tj. 19 stycznia 2011 r. córka byłego członka wystąpiła z roszczeniem o przyjęcie do Spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Osobę tę przyjęto w poczet członków w dniu 28 marca 2011 r. i zawarto umowę o ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zgodnie ze statutem Kujawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Inowrocławiu byłemu członkowi Spółdzielni w dniu 21 marca 2011 r. wypłacono wkład mieszkaniowy zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu w kwocie 68.882 zł natomiast osoba, która wstąpiła w poczet członków (córka) wniosła w tym samym dniu wkład mieszkaniowy w wysokości wkładu należnego osobie uprawnionej z tytułu wygasłego prawa, tzn. w tej samej wysokości.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż kwota zwróconego - w związku z wygaśnięciem lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego - wkładu mieszkaniowego stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O tym, że ww. zwrot jest przychodem podlegającym regulacjom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesądza treść art. 21 ust. 1 pkt 50, który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Zakres przedmiotowego zwolnienia wyznacza niewątpliwie użyte w tym przepisie pojęcie „do wysokości wniesionych wkładów” ograniczając go tylko i wyłącznie do wkładów uprzednio wniesionych, a więc ich nominalnej wysokości. Jeżeli wartość wkładu ulega zwiększeniu na skutek waloryzacji lub innych czynników, wówczas zwolnienie obejmuje nie całą kwotę przychodu uzyskanego w związku ze zwrotem wkładu w spółdzielni, lecz wyłącznie tę część wypłaconej kwoty, która odpowiada kwocie wniesionego wkładu.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że różnica pomiędzy uzyskanym przychodem, (tj. kwotą wynikającą z waloryzacji wkładu) a nominalną wartością wniesionego wkładu, stanowi – wbrew stanowisku spółdzielni, jako Wnioskodawcy – przysporzenie majątkowe, tj. przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż po dokonaniu wypłaty wkładu byłemu członkowi, wkład w tej samej wysokości wymagany przez spółdzielnię wniesiony został przez osobę Jemu bliską tj. córkę.

Zatem Wnioskodawca wypłacając ww. świadczenie nie ma obowiązku poboru zaliczek, lecz jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ww. ustawy.

Zgodnie bowiem z treścią tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.