2019.04.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-1.4012.109.2019.1.KBR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.109.2019.1.KBR
z 29 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 26 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zamiany Nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zamiany Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Województwo) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Aktualnie Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanej nieruchomości o łącznej powierzchni 1,9915 ha, składającej się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi: 21199/2 o pow. 0,0470 ha, 21200 o pow. 0,0180 ha, 21201/1 o pow. 0,0556 ha, 21201/2 o pow. 0,0148 ha, 21202/5 o pow. 0,2417 ha, 21202/2 o pow. 0,2908 ha, 21202/3 o pow. 0,0578 ha, 21202/4 o pow. 0,0836 ha, 21202/6 o pow. 0,2261 ha, 21203/2 o pow. 0,0485 ha, 21204/3 o pow. 0,4509 ha, 21204/2 o pow. 0,1660 ha, 21204/4 o pow. 0,2375 ha, 21206/1 o pow. 0,0300 ha, 21206/2 o pow. 0,0129 ha i 21221 o pow. 0,0103 ha, dla której w Sądzie Rejonowym.

Wojewoda decyzją z dnia 27 stycznia 2000 r. stwierdził, że z dniem 1 stycznia 1999 r. mienie Skarbu Państwa będące we władaniu Szpitala, w którego skład weszła m.in. ww. nieruchomość, stało się z mocy prawa mieniem Wnioskodawcy, w trybie art. 60 w związku z art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.) oraz postanowieniami rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył (Dz. U. z 1998 r. Nr 145, poz. 941 z późn. zm ).

Aktem notarialnym z dnia 10 grudnia 2013 r. Województwo oddało przedmiotową nieruchomość w nieodpłatne użytkowanie na rzecz Szpitala.

Wcześniej Kierownik Urzędu Rejonowego decyzją z dnia 10 listopada 1998 r. stwierdził wygaśnięcie z mocy prawa z dniem 1 września 1997 r. decyzji Urzędu Miejskiego z dnia 9 maja 1986 r. ustanawiających prawo zarządu do zabudowanych nieruchomości Skarbu Państwa na rzecz Szpitala. Z uzasadnienia ww. decyzji wynika, że zarządzeniem nr 31/97 Wojewody z dnia 2 kwietnia 1997 r. częściowo zmienionym zarządzeniem nr 91/97 z dnia 27 czerwca 1997 r. przekształcono Szpital w Samodzielny Publiczny Szpital, jako jednostkę samodzielną wyposażoną we własną podmiotowość prawną. Zarządzeniem nr 29/98 z dnia 16 marca 1998 r. Wojewoda ustalił fundusz założycielski Samodzielnego Publicznego Szpitala w skład którego weszła m.in. ww. nieruchomość. Prawo zarządu zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) przysługiwać może tylko państwowym jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej. W związku z tym, że Wojewódzki Szpital Zespolony stał się jednostką samodzielną, wyposażoną w osobowość prawną, nie mógł dysponować prawem zarządu.

Nieruchomość zabudowana jest obiektami byłej kotłowni szpitala. I tak, działka nr 21202/6 zabudowana jest budynkiem kotłowni przyszpitalnej wyłączonej z eksploatacji z kominem oraz połączonej łącznikiem stacji uzdatniania wody. Na jej terenie znajdują się 2 podziemne stalowe zbiorniki na olej opałowy, część terenu wyłożona jest chodnikowymi płytami, chodnikiem betonowym, teren przed budynkiem jest wybetonowany oraz przebiega droga betonowa, a w pozostałej części działki znajduje się trawnik. Na działce nr 21204/4 znajduje się część budynku kotłowni, droga betonowa, pozostała część stanowi teren zielony porośnięty samosiejkami drzew i krzewów. Na działkach nr 21202/5, 21204/3 i 21206/2 znajduje się nieczynny skład opału, teren jest wybetonowany i ogrodzony przęsłami z prefabrykowanych płyt żelbetonowych. Działka nr 21202/4 była zabudowana budynkiem spalarni, który został rozebrany i aktualnie na mapie uwidoczniony jest jego fundament oznaczony jako beton, w części znajduje się chodnik z płyt betonowych, a w pozostałej części znajduje się trawnik. Działka nr 21202/3 stanowi wewnętrzną drogę betonową wraz z chodnikiem płytowym. Działki nr 21201/1 i 21201/2 również stanowią wewnętrzną drogę betonową. Na działkach nr 21202/2 i 21199/2 znajduje się wjazd z polbruku, a w pozostałej części działki porośnięte są trawą i kilkuletnimi samosiejkami drzew i krzewów. Na działce nr 21203/2 znajduje się trawnik oraz chodnik nie związany trwale z gruntem, który nie stanowi własności Województwa. Chodnik ten ciągnie się również przez działkę nr 21199/2.

Na działkach o numerach: 21200 i 21221 znajdują się 4 metalowe garaże nie związane trwale z gruntem, które stanowią własność osób fizycznych, natomiast grunt pod tymi garażami o pow. 60 m2 został wydzierżawiony przez Szpital z przeznaczeniem na ustawienie 4 metalowych garaży. Umowy zostały zawarte w dniu 4 października 2016 r. z okresem obowiązywania do 31 października 2019 r.

Pozostałe działki o numerach: 21204/2 i 21206/1 porośnięte są trawą i drzewami.

Wyżej opisany teren jest w całości ogrodzony, oświetlony lampami na słupach żelbetowych. Słupy żelbetowe znajdują się na działkach o numerach: 21204/4 - 1 szt., 21204/3 - 3 szt., 21206/1 – 1 szt., 21204/2 - 2 szt., 21202/2 - 2 szt., 21202/5 - 1 szt., 21202/3 - 1 szt., 21202/4 - 1 szt.

Przez działkę nr 21202/2 przebiega kabel energetyczny i kanalizacja deszczowa - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21204/2 przebiega kabel energetyczny - stanowi własność Województwa. Przez działkę nr 21206/1 przebiega kabel energetyczny - stanowi własność Województwa. Przez działkę nr 21206/2 przebiega kabel energetyczny - stanowi własność Województwa. Przez działkę nr 21204/3 przebiega kabel energetyczny i kanalizacja deszczowa - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21204/4 - przebiegają kable energetyczne, kanalizacja deszczowa - stanowią własność Województwa; natomiast znajdująca się sieć ciepłownicza nie stanowi własności Wnioskodawcy - została ustanowiona służebność przesyłu na rzecz C. Sp. z o.o. umową sporządzoną w formie aktu z dnia 27 marca 2009 r.

Przez działkę nr 21202/6 przebiega kanalizacja sanitarna, deszczowa, kable energetyczne, kabel telekomunikacyjny, wodociąg - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21202/4 przebiega wodociąg, kanalizacja deszczowa, kabel telekomunikacyjny, kabel energetyczny, kanał ciepłowniczy - nieczynny - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21202/5 przebiega kanalizacja deszczowa i kabel energetyczny - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21202/3 przebiegają kable energetyczne, kanalizacja deszczowa, kanał ciepłowniczy - nieczynny - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21201/2 przebiega kabel energetyczny, kanalizacja deszczowa, kanał ciepłowniczy - nieczynny - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21201/1 przebiega wodociąg, kabel energetyczny - stanowią własność Województwa. Przez działkę nr 21221 przebiega wodociąg - stanowi własność Województwa. Przez działki nr 21199/2 i 21203/2 przebiega sieć elektroenergetyczna Sn i nN, która stanowi własność D. S.A., infrastruktura teletechniczna która stanowi własność O. S.A. Przez działkę nr 21203/2 przebiega kanał sanitarny, który stanowi własność P. Sp. z o.o.

Kotłownia wraz ze stacją uzdatniania wody są budynkami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm.), natomiast komin, zbiorniki na olej opałowy, słupy żelbetowe 11 sztuk są budowlami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Zaś ogrodzenie, skład opału, droga betonowa, chodnik betonowy, chodnikowe płytki i infrastruktura techniczna stanowią urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Przedmiotowa nieruchomość w skład której wchodzą ww. działki o łącznej powierzchni 1,9915 ha, została zabudowana w ramach jednolitego zadania inwestycyjnego.

Przedmiotowe budynki nie posiadają nadanych klasyfikacji wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego.

Kotłownia była eksploatowana od końca lat 80 - tych (działki przekazane do użytkowania na rzecz szpitala 31 stycznia 1986 r.), do 1 stycznia 2003 r. kiedy to Szpital został podłączony do miejskiej sieci cieplnej i od tego czasu nie jest użytkowana. Z dokumentów będących w posiadaniu Szpitala wynika, żeby w okresie ostatnich 5 lat kiedy to kotłownia była użytkowana wytwarzane ciepło nie było sprzedawane innym podmiotom. Przedmiotową nieruchomość Województwo nabyło z mocy prawa w momencie powstania województw i Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Województwo nie ponosiło żadnych wydatków na ulepszenie wyżej opisanych obiektów. Ponadto, z tytułu nabycia nieruchomości, Województwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wszystkie obiekty znajdujące się na wyżej opisanym gruncie były wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT w zakresie usług świadczonych z zakresu zdrowia oraz były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Nieruchomość znajduje się na obszarze objętym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu Rady Miejskiej z dnia 27 kwietnia 2016 r. oraz ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 12 kwietnia 1999 r.

Działki nr 21202/2, 21202/5, 21204/2, 21202/4, 21200, 21221, 21201/1, 21201/2 przeznaczone są pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną.

Działka nr 21204/3 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, a w części znajduje się w liniach rozgraniczających ul. M. wyznaczające pas drogi publicznej klasy „G” - główna docelowo klasy „Z” -zbiorcza, o szerokości w liniach rozgraniczających w obrębie granic opracowania 40,0-45,0 m.

Działka nr 21206/1 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, a w części znajduje się w liniach rozgraniczających ul. M., wyznaczające pas drogi publicznej klasy „G” - główna docelowo klasy „Z” -zbiorcza, o szerokości w liniach rozgraniczających w obrębie granic opracowania 40,0-45,0 m.

Działka nr 21206/2 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, a w części znajduje się w liniach rozgraniczających ul. M. wyznaczające pas drogi publicznej klasy „G” - główna docelowo klasy „Z” -zbiorcza, o szerokości w liniach rozgraniczających w obrębie granic opracowania 40,0-45,0 m.

Działka nr 21204/4 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, a w części znajduje się w liniach rozgraniczających ul. M. oraz częściowo leży w liniach rozgraniczających wyznaczających pas drogi niepublicznej wewnętrznej o szerokości w liniach rozgraniczających 10,0-56,0 m.

Działka nr 21202/3 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną oraz częściowo leży w liniach rozgraniczających wyznaczających pas drogi niepublicznej wewnętrznej o szerokości w liniach rozgraniczających 10,0-56,0 m.

Działka nr 21199/2 przeznaczona jest w części pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, w pozostałej części znajduje się w liniach rozgraniczających wyznaczających pas drogi publicznej.

Działka nr 21202/6 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, a w części leży w liniach rozgraniczających wyznaczających pas drogi niepublicznej wewnętrznej o szerokości w liniach rozgraniczających 10,0-56,0 m.

Część działki nr 21203/2 znajduje się w liniach rozgraniczających wyznaczających pas drogi publicznej, a w części w liniach rozgraniczających wyznaczających plac publiczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zbycie w drodze zamiany nieruchomości, stanowiącej własność Województwa, składającej się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi: 21199/2, 21200, 21201/1, 21201/2, 21202/5, 21202/2, 21202/3, 21202/4, 21202/6, 21203/2, 21204/3, 21204/2, 21204/4, 21206/1, 21206/2 i 21221 łącznej pow. 1,9915 ha, w całości lub części korzystać będzie ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynku kotłowni przyszpitalnej z kominem oraz połączonej łącznikiem stacji uzdatniania wody położonych na działce o numerze geodezyjnym 21202/6 korzysta ze zwolnienia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), gdyż zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu na którym się znajdują.

Natomiast czynność zbycia w drodze zamiany terenu w którego skład wchodzą działki o numerach geodezyjnych: 21199/2 o pow. 0,0470 ha, 21200 o pow. 0,0180 ha, 21201/1 o pow. 0,0556 ha, 21201/2 o pow. 0,0148 ha, 21202/5 o pow. 0,2417 ha, 21202/2 o pow. 0,2908 ha, 21202/3 o pow. 0,0578 ha, 21202/4 o pow. 0,0836 ha, 21203/2 o pow. 0,0485 ha, 21204/3 o pow. 0,4509 ha, 21204/2 o pow. 0,1660 ha, 21204/4 o pow. 0,2375 ha, 21206/1 o pow. 0,0300 ha, 21206/2 o pow. 0,0129 ha i 21221 o pow. 0,0103 ha, podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, co do zasady, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że – co do zasady – opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast w myśl art. 47 § 1, § 2 i § 3 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z art. 48 cyt. Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Natomiast w myśl art. 603 Kodeksu cywilnego, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego zawiera dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisy o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Przy czym zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

W świetle art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną. Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

W konsekwencji powyższego przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 9 ww. ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 918/11, NSA wskazał: „przy interpretacji pojęć użytych w ustawie o podatku od towarów i usług decydujące znaczenie ma walor i skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej (…). (…) sprzedaży działki gruntu, ogrodzonej siatką na słupkach betonowych z oczywistych względów nie można traktować jako dostawy budowli w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Sensem ekonomicznym tej czynności jest przecież sprzedaż gruntu, a nie ogrodzenia. Siatka ogrodzeniowa, jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji, nie pełni samodzielnych funkcji budowlanych. Jej celem jest wydzielenie granic działki i jej zabezpieczenie”.

Podobne stanowisko znajduje odzwierciedlenie w wyroku NSA z dnia 20 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1384/12 „(…) Prawo budowlane nie przewiduje możliwości kwalifikowania ogrodzenia w zależności od okoliczności, raz jako urządzenie budowlane, innym razem jako budowla. Ogrodzenie zostało umiejscowione w kategorii urządzeń budowlanych i tak ustanowiona definicja jest wiążąca. (…) Ogrodzenie co do zasady związane jest z obiektem, w tym również gruntem które ogradza, nie pełni więc ono samodzielnych funkcji budowlanych. Przyjęcie stanowiska, że inaczej należałoby traktować ogrodzenie w zależności od tego, czy grunt zabudowany jest budynkiem, czy też nie, nie ma żadnego uzasadnienia (…)”.

W świetle przywołanych przepisów prawa oraz wniosków płynących z przywołanych wyroków NSA, należy wskazać, iż zarówno przepisy prawa, jak i orzecznictwo w tym zakresie jednoznacznie wskazują, że ogrodzenie stanowi urządzenie budowlane a nie samodzielną budowlę.

Należy bowiem zauważyć, że w ustawie Prawo budowlane ogrodzenie zostało umieszczone w katalogu urządzeń budowlanych określonych odrębnie od budowli, zatem zgodnie z Prawem budowlanym ogrodzenie nie mieści się w definicji budowli. Budowlami są wszystkie obiekty budowlane, które zostały przykładowo wymienione w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego oraz obiekty budowlane, które są podobne do nich. Przedstawione w ww. przepisie wyliczenie jest katalogiem otwartym, jednak budowla w rozumieniu Prawa budowlanego w szczególności powinna stanowić całość techniczno użytkową. Obiektów, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 ww. ustawy, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Zatem – w świetle Prawa budowlanego – ogrodzenie znajdujące się na gruncie stanowi urządzenie budowlane, a nie samodzielną budowlę, którą uznaje się za towar na gruncie podatku VAT.

Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W związku z tym, że urządzenia budowlane należy traktować jako element przynależny do budynków/budowli, podlegających opodatkowaniu łącznie z budynkami/budowlami, z którymi są powiązane, to dostawa ww. urządzeń budowlanych będzie zwolniona z opodatkowania VAT, jeżeli zwolniona będzie dostawa budynku, z którym są związane.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że w celu ustalenia czy w analizowanej sprawie do transakcji zamiany działek zabudowanych znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należy w pierwszej kolejności zbadać czy w stosunku do tych nieruchomości nie zajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dopiero po niespełnieniu przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 10 możliwe jest badanie zasadności zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w stosunku do gruntów zabudowanych. A zatem w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy i kiedy w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę budowli, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem, w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Nadto w wyroku z 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że: „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Zatem, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktualnie Województwo jest właścicielem zabudowanej nieruchomości o łącznej powierzchni 1,9915 ha, składającej się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi: 21199/2 o pow. 0,0470 ha, 21200 o pow. 0,0180 ha, 21201/1 o pow. 0,0556 ha, 21201/2 o pow. 0,0148 ha, 21202/5 o pow. 0,2417 ha, 21202/2 o pow. 0,2908 ha, 21202/3 o pow. 0,0578 ha, 21202/4 o pow. 0,0836 ha, 21202/6 o pow. 0,2261 ha, 21203/2 o pow. 0,0485 ha, 21204/3 o pow. 0,4509 ha, 21204/2 o pow. 0,1660 ha, 21204/4 o pow. 0,2375 ha, 21206/1 o pow. 0,0300 ha, 21206/2 o pow. 0,0129 ha i 21221 o pow. 0,0103 ha. Z dniem 10 grudnia 2013 r. Województwo oddało przedmiotową nieruchomość w nieodpłatne użytkowanie na rzecz Szpitala Wojewódzkiego.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy, przedmiotową nieruchomość Województwo nabyło z mocy prawa w momencie powstania województw i Województwu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie wyżej opisanych obiektów. Ponadto, z tytułu nabycia nieruchomości, Województwu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wszystkie obiekty znajdujące się na wyżej opisanym gruncie były wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT w zakresie usług świadczonych z zakresu zdrowia oraz były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Nieruchomość zabudowana jest obiektami byłej kotłowni szpitala. Przedmiotem zamiany będzie:

działka nr 21202/6 zabudowana jest budynkiem kotłowni przyszpitalnej wyłączonej z eksploatacji z kominem oraz połączonej łącznikiem stacji uzdatniania wody. Na jej terenie znajdują się 2 podziemne stalowe zbiorniki na olej opałowy, część terenu wyłożona jest chodnikowymi płytami, chodnikiem betonowym, teren przed budynkiem jest wybetonowany oraz przebiega droga betonowa, a w pozostałej części działki znajduje się trawnik;

działka nr 21204/4, na której znajduje się część budynku kotłowni, droga betonowa, pozostała część stanowi teren zielony porośnięty samosiejkami drzew i krzewów;

działki nr 21202/5, 21204/3 i 21206/2, na których znajduje się nieczynny skład opału, teren jest wybetonowany i ogrodzony przęsłami z prefabrykowanych płyt żelbetonowych;

działka nr 21202/4 zabudowana jest budynkiem spalarni, który został rozebrany i aktualnie na mapie uwidoczniony jest jego fundament oznaczony jako beton, w części znajduje się chodnik z płyt betonowych, a w pozostałej części znajduje się trawnik;

działka nr 21202/3 stanowi wewnętrzną drogę betonową wraz z chodnikiem płytowym,

działki nr 21201/1 i 21201/2 również stanowią wewnętrzną drogę betonową,

działkach nr 21202/2 i 21199/2, na których znajduje się wjazd z polbruku, a w pozostałej części działki porośnięte są trawą i kilkuletnimi samosiejkami drzew i krzewów, przez działkę nr 21202/2 przebiega kabel energetyczny i kanalizacja deszczowa - stanowią własność Wnioskodawcy.

działka nr 21203/2, na której znajduje się trawnik oraz chodnik nie związany trwale z gruntem, który nie stanowi własności Województwa, chodnik ten ciągnie się również przez działkę nr 21199/2

działki nr 21200 i 21221, na których znajdują się 4 metalowe garaże nie związane trwale z gruntem, które stanowią własność osób fizycznych, natomiast grunt pod tymi garażami o pow. 60 m2 został wydzierżawiony przez Szpital z przeznaczeniem na ustawienie 4 metalowych garaży. Umowy zostały zawarte w dniu 4 października 2016 r. z okresem obowiązywania do 31 października 2019 r.;

pozostałe działki o numerach: 21204/2 i 21206/1 porośnięte są trawą i drzewami.

Przez działki nr 21204/2, 21206/1, nr 21206/2 przebiega kabel energetyczny - stanowi własność Województwa. Przez działkę nr 21204/3 przebiega kabel energetyczny i kanalizacja deszczowa - stanowią własność Wnioskodawcy. Przez działkę nr 21204/4 - przebiegają kable energetyczne, kanalizacja deszczowa - stanowią własność Wnioskodawcy; natomiast znajdująca się sieć ciepłownicza nie stanowi własności Wnioskodawcy - została ustanowiona służebność przesyłu na rzecz Spółki C. Sp. z o.o. umową sporządzoną w formie aktu notarialnego z dnia 27 marca 2009 r.

Kotłownia wraz ze stacją uzdatniania wody są budynkami w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, natomiast komin, zbiorniki na olej opałowy, słupy żelbetowe 11 sztuk są budowlami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Zaś ogrodzenie, skład opału, droga betonowa, chodnik betonowy, chodnikowe płytki i infrastruktura techniczna stanowią urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Dokonując analizy tak przedstawionych okoliczności sprawy należy zauważyć, że przedmiotem zamiany będą zabudowane działki nr 21199/2, 21201/1, 21201/2, 21202/5, 21202/2, 21202/3, 21202/4, 21202/6, 21204/2, 21204/3, 21204/4, 21206/1, 21206/2, 21221 wraz ze znajdującymi się na ich terenie budynkami w postaci kotłowni ze stacją uzdatniania wody oraz budowlami, tj. składem opału, utwardzonymi wjazdami, chodnikami trwale związanymi z gruntem, siecią energetyczną, kanalizacyjną, wodociągową, deszczową, kanałem ciepłowniczym. Ponadto jak wynika z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. działek oraz nie ponosił w okresie ich posiadania żadnych nakładów na ulepszenie. Nieruchomość była przedmiotem nieodpłatnego użytkowania od dnia 10 grudnia 2013 r.

Tym samym, od pierwszego zasiedlenia ww. budynków i budowli do planowanej transakcji zamiany dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata, gdyż jak wynika z opisu sprawy, poszczególne budynki i budowle były użytkowane już od lat 80-tych, a od 2013 roku, Szpital korzysta z Nieruchomości na podstawie umowy nieodpłatnego użytkowania. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca od momentu wejścia w posiadanie gruntów nie ponosił nakładów na ich ulepszenie.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie dla transakcji zamiany zabudowanych działek nr 21199/2, 21201/1, 21201/2, 21202/5, 21202/2, 21202/3, 21202/4, 21202/6, 21204/2, 21204/3, 21204/4, 21206/1, 21206/2, 21221 są spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem, planowane zbycie budynków i budowli posadowionych na ww. działkach korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wyżej wskazano, urządzenia budowlane należy traktować jako element przynależny do budynków/budowli, podlegające opodatkowaniu łącznie z budynkami/budowlami, z którymi są powiązane, to z uwagi na okoliczność, że dostawa ww. budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, również dostawa urządzeń budowlanych (ogrodzenia znajdującego się na działkach 21202/5, 21204/3 oraz 21206/2 oraz słupów żelbetowych znajdujących się na działkach nr 21204/4, 21204/3, 21206/1, 21204/2, 21202/2, 21202/5, 21202/3, 21202/4) korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że dostawa gruntu, na którym posadowione są ww. budowle, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że dostawa ww. budynków i budowli korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, tut. Organ nie znajduje podstaw do dokonywania analizy przesłanek zwolnienia dla ww. dostawy wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, zauważyć należy, iż jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma szerszy zakres, niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie więc obejmowała tylko sprzedaży towarów (w sensie cywilnoprawnym). Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe planowanej przez Wnioskodawcę transakcji należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności, przedmiotem planowanej transakcji zamiany są także działki nr 21203/2 oraz 21200.

Przez działkę nr 21203/2 przebiega sieć elektroenergetyczna Sn i nN, która stanowi własność D. S.A., infrastruktura teletechniczna która stanowi własność O. S.A. oraz kanał sanitarny, stanowiący własność P. Sp. z o.o. Na przedmiotowej działce znajduje się także chodnik niebędący własnością Wnioskodawcy oraz trawnik.

Natomiast na działce nr 21200 znajdują się metalowe garaże niezwiązane trwale z gruntem, które stanowią własność osób fizycznych, natomiast grunt pod tymi garażami o pow. 60 m2 został wydzierżawiony przez Szpital z przeznaczeniem na ustawienie tych garaży. Umowy zostały zawarte w dniu 4 października 2016 r. z okresem obowiązywania do 31 października 2019 r.

W odniesieniu do działki nr 21203/2 należy wskazać, że Wnioskodawca nie posiada ekonomicznego władztwa nad budowlami w postaci sieci elektroenergetycznej Sn i nN, infrastruktury teletechnicznej oraz kanału sanitarnego, gdyż są one własnością odrębnych od Wnioskodawcy Spółek. Z tego też względu wskazane budowle nie mogą być przedmiotem transakcji zamiany, jakiej dokona Województwo.

Zatem nawet jeśli z punktu widzenia prawa cywilnego, na Nabywcę formalnie przejdzie prawo własności budowli trwale z gruntem związanych z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, to biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o VAT, nie wystąpi dostawa towaru, jakimi są te budowle, gdyż ich właścicielem są wymienione we wniosku Spółki, a nie Wnioskodawca.

Ponadto jak wynika z wniosku, na działce 21200 znajdują się blaszane garaże niezwiązane z gruntem, będące własnością dzierżawców tego gruntu.

W świetle powyżej przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy będzie grunt stanowiący działkę nr 21203/2 oraz 21200 gdyż na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług budowle posadowione na działce nr 21203/2 nie będą przedmiotem dostawy.

W konsekwencji dostawa przedmiotowych działek nr 21203/2 oraz 21200 nie będzie mogła przyjmować ewentualnego zwolnienia z opodatkowania w oparciu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w związku z art. art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Należy zatem ustalić czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, ze działka nr 21203/2 oraz 21200 (teren, na którym położona jest ta nieruchomość mająca być przedmiotem zamiany) jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nr 21200 przeznaczona są pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną. Natomiast działka nr 21202/3 przeznaczona jest pod tereny usług publicznych wraz z infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną oraz częściowo leży w liniach rozgraniczających wyznaczających pas drogi niepublicznej wewnętrznej o szerokości w liniach rozgraniczających 10,0-56,0 m.

Zatem, ww. działki nr 21203/2 oraz 21200 stanowią teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W konsekwencji, dostawa tego gruntu nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z uwagi na brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisów należy poddać analizie przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika ze złożonego wniosku, Wnioskodawca wszedł w posiadanie opisanej Nieruchomości z mocy prawa, zatem transakcja tanie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto wszystkie obiekty znajdujące się na gruncie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Wyjątkiem jest działka nr 21200 obejmująca grunt dzierżawiony na rzecz osób fizycznych w celu ustawienia na nim blaszanych garaży.

Tym samym w stosunku do dostawy działek nr 21203 i nr 21200 należy stwierdzić, że nie został spełniony jeden z warunków do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – przy nabyciu działek nie wystąpił podatek naliczony, który podlegałby odliczeniu. Tym samym do transakcji zamiany działek gruntu nr 21200 oraz nr 21203 zastosowanie znajdzie przepis art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa pkt 1 i transakcja w tej części podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 23%.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin