2019.04.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.58.2019.4.MJ
z 25 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu składników majątkowych Zakładu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegające opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu składników majątkowych Zakładu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa niepodlegające opodatkowaniu. Wniosek uzupełniono w dniu 23 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” S.A. (Wnioskodawca”, „Spółka”, „A”) prowadzi działalność w formie spółki akcyjnej, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Spółka w ramach swojej działalności specjalizuje się w produktach z branży systemów biernych zabezpieczeń przeciwpożarowych, tj.:

oddymiania grawitacyjnego i doświetleń dachowych,
odprowadzania ciepła,
wentylacji pożarowej,
zabezpieczenia ogniochronnego konstrukcji budowlanych.

W zakresie obszaru obejmującego zabezpieczenia ogniochronne konstrukcji budowlanych Spółka prowadzi produkcję płyt B w zakładzie zlokalizowanym w M. („Zakład”). Zakład funkcjonuje w ramach Spółki, jako jednostka biznesowa prowadząca działalność w wyodrębnionym obszarze (produkcja odrębnego produktu – płyt B).

Rozwój Zakładu wymaga istotnych nakładów kapitałowych. Wnioskodawca podjął rozmowy biznesowe z potencjalnymi inwestorami, którzy są zainteresowani partycypowaniem w przedsięwzięciu dotyczącym rozwoju Zakładu. Rozważane jest, aby potencjalni inwestorzy uzyskali udział w podmiocie będącym właścicielem Zakładu. W związku z powyższym, Spółka rozważa wniesienie („Aport”) Zakładu do odrębnego podmiotu, tj. „Ax” sp. z o.o. („Odrębny podmiot”) oraz wprowadzenie akcji Odrębnego podmiotu po jego przekształceniu w spółkę akcyjna do obrotu na rynku NewConnect. Nie jest wykluczone, że w związku z Aportem, firma Odrębnego podmiotu będzie mogła zawierać człon „A”. W ramach działalności Odrębnego podmiotu planowane jest również wykorzystywanie oznaczenia B oraz znaku towarowego A.

Planowany Aport Zakładu do Odrębnego podmiotu jest ściśle powiązany z rozwojem działalności Zakładu przy udziale i wsparciu nowych inwestorów. Tym samym, planowana transakcja zostanie przeprowadzona z uzasadnionych przyczyn biznesowych.

Zakład, na poziomie struktury organizacyjnej Wnioskodawcy, jest faktycznie wydzielony z pozostałej części A. W praktyce, określone umowy, zobowiązania, pracownicy, dokumenty, operacje raz inne zdarzenia gospodarcze dotyczące produkcji płyt B są przypisane do Zakładu.

W strukturze Wnioskodawcy występuje także organizacyjne wyodrębnienie Zakładu. W szczególności, Zakład posiada odrębne kierownictwo odpowiedzialne za jego funkcjonowanie. Wyodrębnienie na poziomie organizacyjnym znajduje odzwierciedlenie również w strukturze organizacyjnej Spółki (schemat organizacyjny). Zakład funkcjonujący w ramach Spółki, został formalnie wyodrębniony w strukturze A (nastąpiło formalne potwierdzenie istnienia powyższych dwóch podstawowych obszarów działalności w ramach Spółki, w tym działalności w zakresie produkcji płyt B) na podstawie wewnętrznego aktu organizacyjnego, tj. uchwały Zarządu Wnioskodawcy podjętej 27 września 2018 r., przy czym należy podkreślić, że formalne wyodrębnienie dwóch działalności w strukturze Wnioskodawcy, potwierdziło jedynie istniejący w Spółce rzeczywisty podział prowadzonych działalności.

W wspomnianej uchwale, Zarząd Spółki stwierdza, m.in., że:

„Wyodrębnienie w przedsiębiorstwie Spółki: (i) działalności związanej z oddymianiem grawitacyjnym, wentylacją pożarową i zabezpieczeniem konstrukcji oraz (ii) działalności związanej z produkcją płyt B, występuje pod względem: organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, co skutkuje samodzielnością tych części działalności Spółki w zakresie: organizacyjnym, funkcjonalnym oraz finansowym”;
„Wszystkie składniki przypisane do zorganizowanej części działalności w zakresie produkcji płyt B, przeznaczone są do realizacji produkcji płyt B oraz rozwijania tej zorganizowanej części działalności w sposób samodzielny”;
„Jednocześnie, w Spółce występują odrębne zespoły pracowników dla celów prowadzenia działalności w ramach (i) Jednostki Biznesowej – związanej z oddymianiem grawitacyjnym, wentylacją pożarową i zabezpieczeniem konstrukcji oraz (ii) Jednostki Biznesowej – związanej z produkcją płyt B”;
„Na koniec każdego miesiąca sporządzane będą dla celów zarządczych oddzielne rachunki zysków i strat oraz bilanse Jednostki Biznesowej – dotyczącej oddymiania grawitacyjnego, wentylacji pożarowej i zabezpieczenia konstrukcji oraz Jednostki Biznesowej – dotyczącej produkcji płyt B”;
„Jednostka Biznesowa – dotycząca: oddymiania grawitacyjnego, wentylacji pożarowej oraz zabezpieczenia konstrukcji oraz Jednostka Biznesowa – obejmująca produkcję płyt B, ponoszą koszty bezpośrednio związane ze swoją działalnością oraz ponoszą odpowiednią część kosztów działalności wspólnej”;
„Jednostka Biznesowa – prowadząca działalność w zakresie: oddymiania grawitacyjnego, wentylacji pożarowej oraz zabezpieczenia konstrukcji, jak również Jednostka Biznesowa – obejmująca produkcję płyt B, uczestniczą w przychodach Spółki odpowiednio do zakresu swojej działalności”.

Obecnie, do Zakładu przypisane są następujące składniki majątku, które są związane z działalności Zakładu m.in.:

środki trwałe będące własnością Spółki (m.in. kotły, prasy, agregaty, instalacje, urządzenia oraz przedmiotem umów leasingu (w tym linia produkcyjna do produkcji płyt, suszarnia komorowa do płyt gipsowo-cementowych, młyn bębnowy GB-15 ze sterowaniem, paleta stalowa 455 szt., wózek stalowy transportowy 35 szt.);
wartości niematerialne i prawne (m.in. prace rozwojowe dotyczące płyt B, zarówno zakończone jak i w toku);
zapasy, tj. materiały do produkcji, wyroby gotowe;
zobowiązania, w tym zobowiązania z tytułu leasingu czy dostaw i usług;
umowy handlowe związane z działalnością Zakładu, w tym:
- umowa z K. S.A. na dostawę włókna szklanego,
- umowa ramowa z dnia 2 stycznia 2018 r. ze spółką E. sp. z o.o.,
- umowa handlowo-premiowa z dnia 2 stycznia 2017 r. ze spółką S. Sp. z o.o.,
- umowa ramowa z dnia 2 marca 2018 r. ze spółką I. sp. z o.o. sp.k.;
umowy leasingu, w tym:
- umowa leasingu finansowego z dnia 22 marca 2016 r. zawarta z C S.A. (obecnie D S.A.);
- umowa leasingu operacyjnego z dnia 9 czerwca 2016 r. zawarta z C S.A. (obecnie D S.A.);
- umowa leasingu operacyjnego z dnia 30 września 2015 r. zawarta z C S.A. (obecnie D S.A.);
- umowa leasingu operacyjnego z dnia 30 września 2015 r. zawarta z C S.A. (obecnie D S.A.);
- umowa leasingu operacyjnego z dnia 7 grudnia 2015 r. zawarta z C S.A. (obecnie D S.A.);
- umowa leasingu operacyjnego z dnia 7 grudnia 2015 r. zawarta z C S.A. (obecnie D S.A.);
decyzja z dnia 3 sierpnia 2015 r. (zmienioną decyzją z dnia 13 marca 2018 roku) o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia polegającego na budowie Instalacji – Produkcji Płyt Ognioodpornych w Miejscowości M. na Działkach nr 19/4, 100 i 138;
18 pracowników Spółki zatrudnionych na podstawie umowy o pracę związanych funkcjonalnie z Zakładem Produkcyjnym (np. pracownicy odpowiedzialni za produkcję oraz logistykę);
uzyskane certyfikaty związane z produkcją/rozwojem technologii płyt.

Wyżej wymienione elementy dotyczą bezpośrednio działalności prowadzonej przez Zakład i pozwolą mu funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo w ramach Odrębnego podmiotu.

W zakresie ww. decyzji środowiskowej należy również wskazać, ze zgodnie z art. 189 § 1 w związki art. 193 § 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska, podmiot, który staje się prowadzącym instalację lub jej oznaczoną część, przejmuje prawa i obowiązki wynikające z pozwoleń dotyczących tej instalacji lub jej oznaczonej części. Zasada ta znajduje zastosowanie w sytuacji przeniesienia Instalacji – Produkcji Płyt Ognioodpornych na Odrębny podmiot w wyniku aportu.

Dodatkowo, Wnioskodawca jest beneficjentem umowy zawartej 23 lipca 2016 r. z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju („NCBiR”) o dofinansowanie w ramach programu operacyjnego inteligentny rozwój („Umowa o dofinansowanie”). Część ww. dofinansowania dot. aktywów przypisanych do Zakładu. Mając powyższe na uwadze, 16 kwietnia 2018 r. Spółka wystąpiła do NCBiR z wnioskiem o pozwolenie na przeniesienie na Odrębny podmiot części praw i obowiązków wynikających z Umowy o dofinansowanie a dotyczących aktywów, które w ramach Aportu zostaną wniesione do Odrębnego podmiotu. Na moment złożenia niniejszego wniosku, Spółka czeka na odpowiedź NCBiR.

Ponadto, po dokonaniu Aportu, Spółka zwróci się do swoich kontrahentów w celu uzyskania zgody na przeniesienie do Odrębnego podmiotu zobowiązań handlowych (związanych z produkcją płyt B) z tytułu umów zawartych przez Spółkę z jej kontrahentami.

W związku z Aportem, planowane jest także przeniesienie do Odrębnego podmiotu funkcji dystrybucyjnych związanych ze sprzedażą płyty. Tym samym, to Odrębny podmiot będzie stroną kontraktów z odbiorcami produkowanych płyt B. W początkowej fazie działalności Odrębnego podmiotu, dystrybucja płyty B będzie wykonywana przez Odrębny podmiot przy wsparciu A w zakresie administracyjnym i organizacyjnym. Docelowo jednak, nowy podmiot będzie wykonywał ww. wszystkie funkcje związane ze sprzedaż płyty B samodzielnie.

W systemie księgowym Spółki utworzono również odrębne centra kosztowe przypisane do Zakładu. Pozwala to na dokładne zidentyfikowanie wszelkich kosztów ponoszonych w związku z produkcją prowadzoną przez Zakład, w tym koszty materiałów, przypisanych pracowników jak i odpowiednią część mediów. Ponadto, w związku z Aportem, Spółka dokona przypisania do Zakładu wszelkich pozostałych kosztów związanych z produkcją płyty B (np. koszty administracyjne, koszt pracownicze etc.) na podstawie przyjętego klucza alokacji.

Wnioskodawca jest również w stanie zidentyfikować w systemie księgowym przychody ze sprzedaż płyt B produkowanych przez Zakład (na podstawie przejętego klucza alokacji) na podstawie transakcji przypisanych do indeksów towarowych wyodrębnionych w systemie gospodarki magazynowej Spółki.

Tym samym, Spółka ma możliwość stałego przypisywania przepływów finansowych związanych działalnością Zakładu jak również ewidencji związanych z nimi zdarzeń gospodarczych, tj. wyodrębnić przychody i koszty oraz należności i zobowiązania związane z produkcją realizowaną przez Zakład (na podstawie przyjętego klucza alokacji). Co więcej, w ramach Spółki możliwe jest stałe wyodrębnienie Zakładu z perspektywy zapasów oraz stosowanej amortyzacji i przypisanie tych elementów do Zakładu.

Ponadto, w ramach biznes planu planowanej inwestycji w działalność Zakładu zostały wyodrębnione przez Spółkę aktywa i pasywa zw. z Zakładem.

Powyższe pozwala Spółce na sporządzanie odrębnego bilansu i rachunku zysku i strat dla Zakładu.

Po dokonaniu Aportu, Odrębny podmiot uzyska finansowanie od pomiotu zewnętrznego lub powiązanego w celu finansowania swojej działalności w początkowej fazie. Tym samym, na moment dokonania Aportu zobowiązania finansowe Spółki zaciągnięte na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej, które będą alokowane do działalności Zakładu, nie zostaną przeniesione na Odrębny podmiot, bowiem Odrębny podmiot sam zaciągnie zobowiązania na prowadzenie bieżącej działalności. Jak zostało wskazane powyżej, nie dotyczy to zobowiązań z tytułu umów leasingu, dostaw towarów czy nabycia usług, które zostaną przeniesione na Odrębny podmiot w związku Aportem.

Dla materiałów do produkcji jak i wyrobów gotowych wykorzystywanych w działalności Zakładu są prowadzone odrębne ewidencje i indeksy magazynowe. Dodatkowo, do Zakładu są przypisane nakłady na zakończone prace rozwojowe oraz nakłady na prace rozwojowe w toku dot. płyt B.

Należy podkreślić, iż wymienione składniki nie stanowią przypadkowej masy majątkowej, lecz są ściśle związane z działalnością Zakładu. Składniki te są ściśle ze sobą zespolone, i wraz z przyporządkowanymi do nich zobowiązaniami i należnościami od dłuższego czasu służyły i nadal służą realizacji określonych celów gospodarczych, w ramach danej jednostki organizacyjnej przedsiębiorstwa – Zakładu.

Kwota środków pieniężnych, w które zostanie wyposażony Zakład zostanie ustalona przed dokonaniem Aportu. Środki, jakie będzie posiadał Zakład pozwolą Zakładowi na niezakłóconą kontynuację działalności gospodarczej. Ponadto, na początkowym etapie działalności Odrębnego podmiotu, Odrębny podmiot otrzyma finansowanie od podmiotu powiązanego lub od podmiotu zewnętrznego. Docelowo, Odrębny podmiot pozyska środki od potencjalnego inwestora.

Z uwagi na ograniczenia prawne, nieruchomość, tj. zarówno grunt jak i budynek, w którym mieści się zakład produkcyjny oraz część biurowa, wykorzystywana przez Zakład, pozostanie własnością Spółki i po Aporcie będzie przedmiotem najmu przez Spółkę na rzecz Odrębnego podmiotu na podstawie odrębnej umowy.

Po Aporcie jeden z obecnych pracowników Wnioskodawcy będzie sprawował zarząd nad Odrębnym podmiotem na podstawie uchwały o powołaniu na funkcję członka zarządu. Obecnie, Zakład, jako odrębna jednostka biznesowa, kierowana jest przez pracownika Wnioskodawcy, który został wyznaczony w ramach Spółki.

Pozostałe funkcje uzupełniające (m.in. w zakresie obsługi sprzedażowej, administracyjnej, księgowej, kadrowej, logistycznej, R&D, marketingu oraz IT), które aktualnie są wykonywane przez pracowników Spółki, w początkowym etapie funkcjonowania Odrębnego podmiotu, będą świadczone przez Spółkę na podstawie umowy o świadczenie usług. Takie rozwiązanie nie wpłynie jednak na możliwość samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności Zakładu przez Odrębny podmiot po Aporcie. Ostateczne decyzje dotyczące „funkcji uzupełniających zostaną podyktowane względami gospodarczymi, tj. szacowanymi potrzebami Wnioskodawcy oraz Odrębnego podmiotu w zakresie wsparcia usługowego. Niemniej, Spółka nie wyklucza, że wraz z rozwojem działalności Zakładu dojdzie do utworzenia w ramach struktury organizacyjnej Odrębnego podmiotu własnego wewnętrznego działu księgowego, IT, logistyki, a także działu odpowiedzialnego za obszar działalności badawczo-rozwojowej (R&D).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

Dotychczasowa działalność prowadzona przez Zakład będzie po Aporcie kontynuowana w niezmienionym zakresie w ramach Odrębnego podmiotu.

Tak, jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy, Spółka prowadzi osobne rozliczenia finansowe dla Zakładu (tj. wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z produkcją realizowaną przez Zakład, umożliwiające ewidencję wszystkich zdarzeń gospodarczych dla Zakładu). Należności przypisane do Zakładu zostaną w ramach Aportu przeniesione do Odrębnego podmiotu.

W ramach Aportu nastąpi przeniesienie funkcji dystrybucyjnych związanych ze sprzedażą płyt. Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku o wydanie interpretacji, wsparcie A w zakresie funkcji dystrybucji będzie miało miejsce wyłącznie w początkowej fazie działalności Odrębnego podmiotu oraz tylko w kwestiach pomocniczych, tj. administracyjnych i organizacyjnych. Docelowo jednak, Odrębny podmiot będzie wykonywał wszystkie funkcje związane ze sprzedażą płyt samodzielnie.

Zakład nie posiada odrębnego rachunku bankowego. Jednakże, tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku o wydanie interpretacji, Zakład zostanie wyposażony w środki pieniężne, które pozwolą na niezakłóconą kontynuację działalności gospodarczej. Dokładna kwota zostanie ustalona przed dokonaniem Aportu. Z założenia ma być to kwota, która pozwoli na niezakłóconą kontynuację działalności gospodarczej Zakładu.

Produkcja prowadzona przez Zakład nie będzie przerwana w związku z wniesieniem Aportu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników majątkowych będący przedmiotem Aportu spełnia wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) oraz w art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm.). W szczególności, majątek przenoszony w ramach Aportu jest wyodrębniony:

organizacyjnie, tj. stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;
finansowo; tj. posiada samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez zbywcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, co umożliwia określenie wyniku finansowego;
funkcjonalnie, tj. stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, wniesienie w ramach Aportu składników majątku Wnioskodawcy, składających się na Zakład, do Odrębnego podmiotu, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega przepisom tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie w ramach Aportu składników majątku Wnioskodawcy, składających się na Zakład, do Odrębnego podmiotu będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT nie podlega przepisom tej ustawy.

Uzasadnienie

W myśl art. 4a pkt 4 ustawy CIT przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z ugruntowaną praktyką dany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym obowiązania, może zostać uznany za ZCP, jeżeli:

jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,
mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące powyższe zadania.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części działalności przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. W odniesieniu do tej przesłanki przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół składników jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze danego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjnie wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

W opisywanym stanie faktycznym, Zakład został formalnie wyodrębniony, jako osobna jednostka biznesowa na mocy uchwały Zarządu Spółki, co świadczy o intencji prowadzenia działalności przy jego wykorzystaniu, jako całkowicie samodzielnym podmiocie. Co więcej, składniki majątku przypisane do Zakładu są wyodrębnione w systemie finansowym i magazynowym.

Dodatkowo należy podkreślić, iż wymienione w opisie stanu faktycznego składniki nie stanowią przypadkowej masy majątkowej, lecz są ściśle związane z Zakładem. Składniki te są ściśle ze sobą zespolone, i wraz z przyporządkowanymi do nich zobowiązaniami i należnościami od dłuższego czasu służyły i nadal służą realizacji określonych celów gospodarczych, w ramach danej jednostki organizacyjnej przedsiębiorstwa – Zakładu.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy warunek wyodrębnienia organizacyjnego wynikający z treści art. 4a pkt 4 ustawy CIT zostanie spełniony w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego w stosunku do Zakładu, który stanie się przedmiotem Aportu.

Wyodrębnienie finansowe

Warunkiem istnienia odrębności finansowej ZCP jest możliwość przypisania do niego określonych kosztów, przychodów, należności i zobowiązań. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku samodzielnego finansowo zakładu lub oddziału osoby prawnej. W orzecznictwu podkreśla się, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności

i zobowiązań do ZCP. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji prawa podatkowego z dnia 19 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.7.2018.2.JF oraz w interpretacji prawa podatkowego z dnia 22 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.60.2018.1.APA, w których organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w uzasadnieniu za prawidłowe.

Wystarczające jest, zatem wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów rachunkowości zarządczej, jeśli polega ono na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa. Ponadto zdaniem organów podatkowych o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć między innymi plan kont danej spółki, czy sprawozdawczość finansowa.

Biorąc pod uwagę powyższe, jako, że Spółka:

prowadzi osobne rozliczenia finansowe dla Zakładu (wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z produkcją realizowaną przez Zakład, które umożliwiają ewidencję wszystkich zdarzeń gospodarczych dla Zakładu);
wyodrębniła aktywa i pasywa dot. działalności prowadzonej w ramach Zakładu;
prowadzona ewidencja umożliwia zidentyfikowanie składników majątku przypisanych do Zakładu (np. odrębne ewidencje i indeksy magazynowe);

zdaniem Wnioskodawcy można mówić o wyodrębnieniu finansowym działalności Zakładu i tym samym spełnione zostanie kryterium wyodrębnienia finansowego.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Aby dany zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP musi być również wyodrębniony pod względem funkcjonalnym. Co więcej, uznaje się, że wyodrębnienie funkcjonalne należny rozumieć również, jako przeznaczenie danej jednostki do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania, jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą, zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji prawa podatkowego z dnia 19 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.7.2018.2.JF oraz w interpretacji prawa podatkowego z dnia 22 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.60.2018.1.APA, w których organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w uzasadnieniu za prawidłowe).

W opinii Wnioskodawcy składniki materialne i niematerialne związane z Zakładem pozwalają na w pełni samodzielną realizację zadań w ramach prowadzonej działalności. Zakład stanowi bowiem jednostkę biznesową prowadzącą działalność w wyodrębnionym obszarze w ramach Spółki - produkcja odrębnego produktu - płyt B.

Końcowo należy podkreślić, że aby można było mówić o istnieniu ZCP, wszystkie wymienione powyżej przesłanki muszą być spełnione łącznie. W przeciwnym wypadku nie można uznać zbywanego zespołu składników majątkowych za ZCP.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wyżej opisany zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z Zakładem, będzie stanowić ZCP. Działalność w ramach zakładu jest wyodrębniona organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma wątpliwości, że tak zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych mógłby i będzie w Zakładzie stanowić niezależne przedsiębiorstwa, samodzielnie realizujące te same zadania gospodarcze, co w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Kontynuowanie działalności nie będzie wymagało podejmowania jakichkolwiek dodatkowych czynności w zakresie alokowanych składników majątkowych i niemajątkowych Zakładu. Zbiór opisanych w stanie faktycznym składników majątkowych oraz niemajątkowych alokowanych oraz które zostaną alokowane w przyszłości po dokonaniu Aportu do Zakładu wystarczy, aby działalność Wnioskodawcy była kontynuowana.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Zakład będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, za przychód (z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3 i 4 ustawy o CIT) uznaje się wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze; jeśli jednak wartość ta jest niższa d wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b) ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się wartości, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, jeśli przedmiotem wkładu niepieniężnego spółki albo spółdzielni jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych tworzący Zakład, który będzie stanowił przedmiot planowanego Aportu należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o CIT. Tym samym, wniesienie Zakładu przez Spółkę tytułem aportu do Odrębnego podmiotu, nie będzie prowadzić do powstania przychodu po stronie Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei art. 6 pkt 1 ustawy VAT stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy VAT pojęcie „transakcji zbycia” obejmuje poza sprzedażą, każde rozporządzenie przedmiotem czynności prawnej skutkujące przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zdaniem Spółki, pod pojęciem „zbycia” należy rozumieć także zamianę, darowiznę, czy każdą inną czynność prawną skutkującą przeniesieniem własności przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w tym również przeniesienie majątku w ramach Aportu.

Niemniej wyłączenie stosowania ustawy VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, obejmuje jedynie te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa. Tym samym, kluczowe znaczenie w analizowanym stanie faktycznym ma to, czy w ramach planowanej transakcji Aportu dojdzie do „zbycia” przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Definicji ZCP na gruncie ustawy VAT jest tożsama z tą zawarta wskazaną w art. 4a pkt 4 ustawy CIT. Oznacza to, że argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu do Pytania 1 w zakresie uznania Zakładu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa znajduje zastosowanie także w zakresie podatku VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione powyżej argumenty oraz uwzględniając treść art. 6 pkt 1 ustawy VAT, transakcja polegająca na wniesieniu Zakładu (stanowiącego ZCP) na skutek Aportu do Odrębnego podmiotu nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT, a więc Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania podatku należnego w związku z dokonaniem Aportu.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 18 kwietnia 2019 r. wskazano, że w związku z uzupełnieniem zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy nie uległo zmianie.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wniesienie w ramach Aportu składników majątku Wnioskodawcy, składających się na Zakład, do Odrębnego podmiotu będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT nie podlega przepisom tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnymi i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub też jego zorganizowanej części decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania VAT zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Zakład mający być przedmiotem aportu funkcjonuje w ramach Spółki, jako jednostka biznesowa prowadząca działalność w wyodrębnionym obszarze (produkcja odrębnego produktu – płyt B).

Zakład posiada odrębne kierownictwo odpowiedzialne za jego funkcjonowanie. Wyodrębnienie na poziomie organizacyjnym znajduje odzwierciedlenie również w strukturze organizacyjnej Spółki (schemat organizacyjny). Zakład funkcjonujący w ramach Spółki, został formalnie wyodrębniony na postawie uchwały Zarządu.

Do Zakładu przypisany jest szereg składników, które związane są z działalnością Zakładu m.in.:

środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, zapasy, zobowiązania, umowy handlowe, umowy leasingu, pracownicy, certyfikaty.

Spółka prowadzi osobne rozliczenia finansowe dla Zakładu (tj. wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z produkcją realizowaną przez Zakład, umożliwiające ewidencję wszystkich zdarzeń gospodarczych dla Zakładu). Spółka wyodrębniła aktywa i pasywa dotyczące działalności prowadzonej w ramach Zakładu a prowadzona ewidencja umożliwia zidentyfikowanie składników majątku przypisanych do Zakładu (np. odrębne ewidencje i indeksy magazynowe). Spółka jest w stanie sporządzić odrębny bilans i rachunek zysków i strat dla Zakładu.

W ramach Aportu oprócz przeniesienia działalności produkcyjnej nastąpi przeniesienie funkcji dystrybucyjnych związanych ze sprzedażą produkowanych płyt.

Z uwagi na ograniczenia prawne, niektóre składniki Zakładu zostaną wyłączone z transakcji wniesienia aportu, w tym w szczególności grunt i budynek, w którym mieści się zakład produkcyjny i część biurowa. Niektóre funkcje uzupełniające m.in. w zakresie obsługi sprzedażowej, administracyjnej, księgowej, kadrowej, logistycznej, R&D, marketingu oraz IT, które aktualnie są wykonywane przez pracowników Spółki, w początkowym etapie funkcjonowania Odrębnego podmiotu, będą świadczone przez Spółkę na podstawie umowy o świadczenie usług. Wnioskodawca zastrzegł jednak że takie rozwiązanie nie wpłynie na możliwość samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności Zakładu przez Odrębny podmiot po Aporcie.

Po dokonaniu Aportu, Odrębny podmiot uzyska finansowanie od pomiotu zewnętrznego lub powiązanego w celu finansowania swojej działalności w początkowej fazie. Tym samym, na moment dokonania Aportu zobowiązania finansowe Spółki zaciągnięte na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej, które będą alokowane do działalności Zakładu, nie zostaną przeniesione na Odrębny podmiot, bowiem Odrębny podmiot sam zaciągnie zobowiązania na prowadzenie bieżącej działalności. Nie dotyczy to zobowiązań z tytułu umów leasingu, dostaw towarów czy nabycia usług, które zostaną przeniesione na Odrębny podmiot w związku Aportem.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że majątek przenoszony w ramach Aportu jest wyodrębniony:

organizacyjnie, tj. stanowi wyodrębniony zespól składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;
finansowo; tj. posiada samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez zbywcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, co umożliwia określenie wyniku finansowego;
funkcjonalnie, tj. stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Z treści wniosku wynika ponadto, że dotychczasowa działalność prowadzona przez Zakład będzie po Aporcie kontynuowana w niezmienionym zakresie w ramach Odrębnego podmiotu a produkcja prowadzona przez Zakład nie będzie przerwana w związku z wniesieniem Aportu.

Wnioskodawca wskazał także, że składniki majątku Zakładu nie stanowią przypadkowej masy majątkowej, lecz są ściśle związane z działalnością Zakładu. Składniki te są ściśle ze sobą zespolone, i wraz z przyporządkowanymi do nich zobowiązaniami i należnościami od dłuższego czasu służyły i nadal służą realizacji określonych celów gospodarczych, w ramach danej jednostki organizacyjnej przedsiębiorstwa – Zakładu.

Stwierdzić zatem należy, że w analizowanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych, mających być przedmiotem aportu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, że ww. składniki są wyodrębnione z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej, a ponadto kontynuowanie działalności nie będzie wymagało podejmowania jakichkolwiek dodatkowych czynności w zakresie alokowanych składników majątkowych i niemajątkowych Zakładu.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że bez wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie ma wyłączenie z aportu niektórych składników majątku oraz częściowe wsparcie Zakładu przez Spółkę na podstawie umowy o świadczenie usług w początkowym etapie funkcjonowania Odrębnego podmiotu. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca elementy będące przedmiotem aportu pozwolą funkcjonować Zakładowi jako niezależne przedsiębiorstwo w ramach Odrębnego podmiotu, a przyjęte rozwiązania nie wpłyną na możliwość samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności Zakładu przez Odrębny podmiot po Aporcie.

Tym samym wniesienie w ramach Aportu składników majątku Wnioskodawcy, składających się na Zakład, do Odrębnego podmiotu, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega przepisom tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Tut organ informuję, że w zakresie wniosku dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane w dniu 25 kwietnia 2019 r. odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin