2019.04.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.125.2019.2.MP

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.125.2019.2.MP
z 23 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2019 r. (data wpływu 18 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 12 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 3 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.125.2019.1.MP, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 4 kwietnia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 kwietnia 2019 r.). W dniu 12 kwietnia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, posiadająca obywatelstwo polskie i obywatelstwo niemieckie, wybudowała w miejscowości M., gmina …, na działce nr 1244/43, stanowiącej Jej własność, na którą założona jest księga wieczysta Kw. nr …i nr…, prowadzona przez Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych w…, dwa budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej, o dwóch kondygnacjach nadziemnych, obejmujące po dwa lokale mieszkalne w każdym z nich, o łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wynoszącej 250,44 m².

Wnioskodawczyni następnie:

w dniu 17 sierpnia 2018 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr A1, usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, za kwotę 320 000 zł (akt notarialny z dnia 17 sierpnia 2018 r., Rep. A nr …/2018);

w dniu 13 września 2018 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr A2, usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, za kwotę 298 000 zł (akt notarialny z dnia 13 września 2018 r., Rep. A nr …/2018);

w dniu 14 listopada 2018 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr B2 usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, za kwotę 298 000 zł (akt notarialny z dnia 14 listopada 2018 r., Rep. A nr …/2018);

w dniu 11 października 2018 r. dokonała ustanowienia odrębnej własności i zamiany lokalu nr B1 usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, o wartości 180 000 zł, na nieruchomość gruntową na działce nr 1244/41, o powierzchni 1625 m², o wartości 350 000 zł, dopłacając kwotę 170 000 zł w celu wyrównania różnicy wartości (akt notarialny z dnia 11 października 2018 r., Rep. A nr …/2018).

Nieruchomość, na której wybudowane zostały dwa budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej, o dwóch kondygnacjach nadziemnych, obejmujące po dwa lokale mieszkalne, w każdym z nich, o łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wynoszącej 250,44 m², nabyła na podstawie umowy zniesienia współwłasności z dnia 22 października 2010 r., Rep. A nr …/2010 (notariusz w …), której przedmiotem była nieruchomość nabyta na podstawie spadkobrania (umów majątkowych małżeńskich nie zawierała).

W uzupełnieniu wniosku dodano, że działkę nr 1244/43, Wnioskodawczyni nabyła w drodze nabycia spadku po zmarłej w dniu … marca 1993 r. matce…, w 1/9 części spadku wprost, a następnie odpłatnego zniesienia współwłasności w dniu 22 października 2010 r., potwierdzonego aktem notarialnym Rep. A nr …/2010.

Przedmiotem spadku zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w…, Wydział Cywilny sygn. akt …/97, z dnia 23 czerwca 1999 r., była nieruchomość, do której z mocy ustawy prawo nabyli synowie i córki zmarłej w 1/9 części spadku wprost tj.: C.F. - córka, D. A. - córka, A. O. - syn, S. O. - syn, E.S. (Wnioskodawczyni) - córka, B. J. - córka, J. O. - syn, D. N. - córka, M. K. - córka i gospodarstwo rolne, które z mocy ustawy nabyli synowie i córki zmarłej w 1/6 części spadku każdy z nich tj.: C. F. - córka, A. O. - syn, E. S. (Wnioskodawczyni) - córka, J. O. - syn, D. N. - córka, M. K. - córka.

Składniki majątkowe będące przedmiotem działu spadku to nieruchomości gruntowe wymienione w akcie notarialnym z dnia 22 października 2010 r., Rep. A nr …/2010. Spadkobiercy postanowili podzielić otrzymany w spadku majątek pomiędzy siebie bez jakichkolwiek spłat i dopłat i oświadczyli, że nie będą mieli wzajemnych roszczeń wobec siebie z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy zniesienia współwłasności. Wnioskodawczyni była jedynym właścicielem działki nr 1244/43. Wnioskodawczyni należące udziały w przedmiotowych nieruchomościach (działka nr 1244/43), nabyła do majątku osobistego i nie zawierała umowy rozszerzającej wspólność ustawową.

Starosta X. pismem z dnia 10 lipca 2018 r., nr…, zaświadczył na podstawie inwentaryzacji, sporządzonej przez mgr inż. arch. …(nr upr. …), że lokale mieszkalne oznaczone: A1, A2, B1, B2, mieszczące się w dwóch budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, w zabudowie bliźniaczej, stanowią samodzielne lokale mieszkalne usytuowane na działce nr 1244/43, w miejscowości M. przy ul. ...

Wnioskodawczyni odpowiadając, czy podejmowała działania zmierzające do przygotowania opisanych we wniosku lokali do sprzedaży, np. działania marketingowe ukierunkowane na reklamę w celu ich sprzedaży, np. ogłoszenia w internecie, mediach, inne działania w celu reklamy, stwierdziła, że działań, o których mowa w wezwaniu nie podejmowała.

Wnioskodawczyni w dniu x marca 2019 r., dokonała wpisu do CEIDG, w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie PKD 68.10Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, Regon…, NIP….

Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej czynności odpłatnego nabycia i zbycia nieruchomości. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem innych nieruchomości nabytych w drodze spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności, które w przyszłości mogą być przedmiotem odpłatnego zbycia. Wnioskodawczyni prowadzi obecnie budowę budynku mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe, jednakże na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie, brak jest decyzji co do ewentualnej sprzedaży.

Przychody uzyskane ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w 2018 r., opisanych we wniosku, Wnioskodawczyni planuje wydatkować na własne cele mieszkaniowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na między innymi powiązania rodzinne i osobiste (opieka nad chorym członkiem rodziny).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnych, która nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło wybudowanie budynków mieszkalnych?
Czy w przypadku wydatkowania całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości na cele określone w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania zgodnie z brzmieniem przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży własnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych i wykazania dochodu uzyskanego z tej sprzedaży w zeznaniu podatkowym PIT-39 za 2018 r. W przypadku wydatkowania całej kwoty przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży własnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na własne cele mieszkaniowe, będzie Ona podlegała zwolnieniu z opodatkowania zgodnie z brzmieniem przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy). Ponadto po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Istotnym jest również, że dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których ustawodawca zalicza m.in.: budowę własnego budynku mieszkalnego, nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem.

Pojęcie „nabycie”, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało w niej zdefiniowane. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego, które stanowią, że „nabycie” obejmuje każde uzyskanie własności. Z regulacji powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży tej nieruchomości. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że analiza treści normy prawnej sformułowanej w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności użyte w nim słowa „wydatki poniesione na nabycie” prowadzi do jednoznacznego wniosku, że tylko wydatkowanie przychodu na definitywne nabycie nieruchomości mieszkalnej, to znaczy skutkujące przeniesieniem własności w terminie trzech lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym doszło do odpłatnego zbycia, upoważnia do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

W przedmiotowej sprawie z opisu wynika, że środki uzyskane ze sprzedaży w 2018 r., dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej, o dwóch kondygnacjach nadziemnych, Wnioskodawczyni przeznaczy na własne cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że wydatkowanie całej kwoty przychodu na wybudowanie budynku mieszkalnego w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast, z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nienastępujące w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,

wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Należy zatem zwrócić uwagę również na fakt, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wymagają jednak aby składnik majątku był przez podatnika wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania, itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto, nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z dokonanym odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, posiadająca obywatelstwo polskie i obywatelstwo niemieckie, wybudowała na działce nr 1244/43, stanowiącej Jej własność, dwa budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej, o dwóch kondygnacjach nadziemnych, obejmujące po dwa lokale mieszkalne w każdym z nich, o łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wynoszącej 250,44 m². Działkę nr 1244/43, Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po matce zmarłej w dniu x marca 1993 r., w 1/9 części spadku wprost, a następnie odpłatnego zniesienia współwłasności w dniu 22 października 2010 r. (umowa zawarta w formie aktu notarialnego). W skład spadku zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego wchodziła nieruchomość, do której z mocy ustawy prawo nabyli synowie i córki (w tym Wnioskodawczyni) spadkodawczyni w 1/9 części spadku wprost oraz gospodarstwo rolne, które z mocy ustawy nabyli synowie i córki (w tym Wnioskodawczyni) spadkodawczyni w 1/6 części spadku każdy z nich. Spadkobiercy postanowili podzielić otrzymany w spadku majątek pomiędzy siebie bez jakichkolwiek spłat i dopłat i oświadczyli, że nie będą mieli wzajemnych roszczeń wobec siebie z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy zniesienia współwłasności. Wnioskodawczyni należące udziały w przedmiotowej nieruchomości (działce nr 1244/43), nabyła do majątku osobistego i nie zawierała umowy rozszerzającej wspólność ustawową. Wnioskodawczyni była jedynym właścicielem działki nr 1244/43. Wnioskodawczyni zakończyła budowę budynków mieszkalnych w zabudowie bliźniaczej, w dniu x maja 2018 r.

Wnioskodawczyni następnie:

w dniu 17 sierpnia 2018 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr A1, usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, za kwotę 320 000 zł;

w dniu 13 września 2018 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr A2, usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, za kwotę 298 000 zł;

w dniu 14 listopada 2018 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr B2 usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, za kwotę 298 000 zł;

w dniu 11 października 2018 r. dokonała ustanowienia odrębnej własności i zamiany lokalu nr B1 usytuowanego na parterze i poddaszu budynku, o powierzchni 62,61 m² wraz z udziałem wynoszącym 144/1000 części w nieruchomości wspólnej, o wartości 180 000 zł, na nieruchomość gruntową na działce nr 1244/41, o powierzchni 1625 m², o wartości 350 000 zł, dopłacając kwotę 170 000 zł w celu wyrównania różnicy wartości.

Odpłatne zbycie nieruchomości nie zostało dokonane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Odpłatne zbycie w drodze zamiany na inną nieruchomość nie zostało dokonane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej czynności odpłatnego nabycia i zbycia nieruchomości. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań, np. marketingowych, reklamowych zmierzających do przygotowania nieruchomości (lokali mieszkalnych) do sprzedaży. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem innych nieruchomości nabytych w drodze spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności, które w przyszłości mogą być przedmiotem odpłatnego zbycia. Wnioskodawczyni prowadzi obecnie budowę budynku mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe, jednakże na dzień sporządzenia odpowiedzi na wezwanie, brak jest decyzji co do ewentualnej sprzedaży.

Wnioskodawczyni w dniu x marca 2019 r., dokonała wpisu do CEIDG, w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie PKD 68.10.Z Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

Przychody uzyskane ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w 2018 r. opisanych we wniosku Wnioskodawczyni planuje wydatkować na własne cele mieszkaniowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na między innymi powiązania rodzinne i osobiste (opieka nad chorym członkiem rodziny).

W świetle powyższego, skoro nieruchomość, tj. działka nr 1244/43, na której Wnioskodawczyni wybudowała dwa ww. budynki mieszkalne, została przez Nią nabyta w drodze spadku i zniesienia współwłasności oraz stanowiła Jej majątek prywatny i czynności sprzedaży ww. nieruchomości dokonane w 2018 r., nie nastąpiły – jak podaje Wnioskodawczyni – w wykonywaniu działalności gospodarczej w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, której to działalności przed dniem x marca 2019 r. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie wykorzystywała sprzedanych nieruchomości w działalności gospodarczej oraz nie dokonywała wcześniej innych niż opisane we wniosku czynności odpłatnego nabycia i zbycia, stwierdzić należy, że kwoty uzyskane ze sprzedaży w 2018 r. ww. nieruchomości, nie będą stanowiły przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym, skutki podatkowe dokonanych w 2018 r. czynności sprzedaży ww. nieruchomości, należy ocenić w świetle regulacji art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, jak wskazano wcześniej w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Należy wskazać, że w sytuacji nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości, tj. działki nr 1244/43, na której wybudowała Ona dwa budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczy się od daty nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości, tj. działki nr 1244/43, a nie od daty oddania ww. budynków mieszkalnych do użytkowania, bowiem sprzedane w 2018 r. ww. budynki mieszkalne nie stanowią odrębnego od gruntu przedmiotu własności.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak i budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do treści art. 48 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Dodać również należy, że podział fizyczny nieruchomości polegający na ustanowieniu odrębnej własności lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częściach wspólnych budynku, nie stanowi ponownego nabycia nieruchomości dla właściciela nieruchomości, który wybudował budynki jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej. Podkreślić należy, że dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, sam fakt podziału nieruchomości przez właściciela jest nieistotny. Jeżeli zatem, właściciel dokonuje podziału nieruchomości poprzez, np. ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i częściach wspólnych budynku, wówczas nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem. Sam podział fizyczny nieruchomości nie stanowi przy tym daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w wyniku podziału Wnioskodawczyni nie nabyła żadnych nowych nieruchomości ponad to, czego była już właścicielem. W wyniku samego podziału nieruchomości nie zmienia się struktura własności każdej z mniejszych nieruchomości. Właściciel (Wnioskodawczyni) nadal będzie posiadał taką samą wielkość nieruchomości, jak przed podziałem. Stąd czynność ta, nie miała więc wpływu na określenie początku biegu pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz opisany przez Wnioskodawczynię stan faktyczny należy stwierdzić, że czynności odpłatnego zbycia w drodze sprzedaży w 2018 r. ww. nieruchomości, tj. lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, wybudowanych na działce nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po zmarłej (w 1993 r.) matce oraz w wyniku zniesienia współwłasności (w 2010 r.), z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie do daty odpłatnego zbycia, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, a uzyskany z opisanych transakcji przychód (dochód) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją uznania, że z tytułu dokonanych w 2018 r. sprzedaży ww. nieruchomości nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, brak jest możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2018 r.), wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że wskazany przez Wnioskodawczynię okres trzech lat na wydatkowanie kwoty przychodu, określony w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r., co wynika z art. 16 ustawy z dnia 23 października 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.

Skoro, Wnioskodawczyni nie uzyskała przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, to nie wystąpi dochód, który mógłby korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Reasumując, czynności odpłatnego zbycia tj. sprzedaży nieruchomości (lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej) dokonane w 2018 r., które jak Wnioskodawczyni wskazała we wniosku nie nastąpiły w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie stanowią źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie należy stwierdzić, że czynności odpłatnego zbycia w drodze sprzedaży ww. nieruchomości, nie stanowią źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a więc również nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, z tego tytułu nie wystąpił dochód (przychody), który mógłby podlegać zwolnieniu przedmiotowemu w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Organ podatkowy zaznacza, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do kwestii zapłaty podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości i nie odnosi się do odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości. Wskazać bowiem należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin