Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.37.2019.2.EZ
z 24 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2019 r. (data wpływu 23 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2019 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi montażu drzwiczek do wanny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi montażu drzwiczek do wanny. Wniosek uzupełniono w dniu 27 lutego 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmuje się produkcją poliestrowych i akrylowych urządzeń sanitarnych. Wyroby te kierowane są głównie dla osób starszych oraz niepełnosprawnych. Idąc naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom klientów, firma ma zamiar poszerzyć zasób produkowanych wyrobów i wprowadzić do swojej oferty produkcję drzwiczek do wanien wraz z usługą ich montażu. Usługa ta przebiegałaby przez następujące etapy. Pierwszy miałby polegać na dokonaniu niezbędnych pomiarów w domu u klienta w celu wyprodukowania odpowiednich drzwiczek. Kolejnym byłby etap produkcji danych drzwiczek, po czym produkt zostałby dostarczony i zamontowany przez wyspecjalizowanego montażystę. W celu zamontowania wycięty zostałby otwór w wannie, w którym przy pomocy odpowiednich wzmocnień drzwiczki zostałyby osadzone, a za pomocą specjalnego kleju trwale zamontowane do wanny. Końcem procesu byłoby silikonowanie oraz kontrola szczelności zamontowanych drzwiczek. Trwale zamontowane drzwiczki nie podlegają demontażowi, gdyż wanna uległaby całkowitej destrukcji bez możliwości dalszego jej użytku.

W piśmie z dnia 21 lutego 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał co następuje:

1. usługa montażu drzwiczek do wanny mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 21 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), tj. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Proces montażu drzwiczek odbywałby się w urządzeniach sanitarnych, które to są trwale umocowane w budynkach mieszkalnych. Montaż ten spełniałby warunki modernizacji w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2. obiekty, w których Wnioskodawca będzie wykonywał usługi montażu, to przede wszystkim budynki mieszkalne jednorodzinne i lokale mieszkalne. Stanowią, więc one obiekty zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a ustawy o VAT;
3. usługa będzie skierowana głównie do lokali mieszkalnych nieprzekraczających powierzchni użytkowych:
   • w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych 300 m²,
   • w przypadku lokali mieszkalnych 150 m².
   W przypadku usług dla lokali mieszkaniowych o powierzchni przekraczającej ww. limity zostanie zastosowany art. 41 ust. 12c ustawy z dnia 21 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), tj. w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej;
4. wanny, w których montowane będą drzwiczki, są to wanny w zabudowie, wanny stalowe żeliwne akrylowe, które mogą być obudowane płytkami bądź innymi materiałami. Wanny akrylowe również z panelem maskującym akrylowym, natomiast w wannach wolnostojących nie ma możliwości montażu tego produktu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do sprzedaży drzwiczek wraz z usługą ich montażu do wanien Spółka może zastosować obniżoną 8% stawkę podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), obniżoną stawkę podatku stosuje się w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Opisany w zdarzeniu przyszłym proces montażu drzwiczek odbywałby się w urządzeniach sanitarnych, które to są trwale umocowane w budynkach mieszkalnych. Montaż ten spełniałby warunki modernizacji w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca twierdzi, że zasadnym byłoby zastosowanie 8% stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży wyprodukowanych drzwiczek waniennych wraz z usługą ich trwałego montażu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy – stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy – przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 – mieszkalnych jednorodzinnych, 112 – o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 – zbiorowego zamieszkania.

Należy zauważyć, że rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, w tym pojęcie remontu i budowy, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

„Przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja i przebudowa powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, aby mogły korzystać z preferencyjnej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych przekraczających powierzchnię użytkową 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m², preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się produkcją poliestrowych i akrylowych urządzeń sanitarnych. Wyroby te kierowane są głównie dla osób starszych oraz niepełnosprawnych. Idąc naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom klientów firma ma zamiar poszerzyć zasób produkowanych wyrobów i wprowadzić do swojej oferty produkcję drzwiczek do wanien wraz z usługą ich montażu. Usługa ta przebiegałaby przez następujące etapy. Pierwszy miałby polegać na dokonaniu niezbędnych pomiarów w domu u klienta w celu wyprodukowania odpowiednich drzwiczek. Kolejnym byłby etap produkcji danych drzwiczek, po czym produkt zostałby dostarczony i zamontowany przez wyspecjalizowanego montażystę. W celu zamontowania wycięty zostałby otwór w wannie, w którym przy pomocy odpowiednich wzmocnień drzwiczki zostałyby osadzone, a za pomocą specjalnego kleju trwale zamontowane do wanny. Końcem procesu byłoby silikonowanie oraz kontrola szczelności zamontowanych drzwiczek. Trwale zamontowane drzwiczki nie podlegają demontażowi, gdyż wanna uległaby całkowitej destrukcji bez możliwości dalszego jej użytku. Usługa montażu drzwiczek do wanny mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Proces montażu drzwiczek odbywałby się w urządzeniach sanitarnych, które to są trwale umocowane w budynkach mieszkalnych. Montaż ten spełniałby warunki modernizacji w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Obiekty, w których Wnioskodawca będzie wykonywał usługi montażu, to przede wszystkim budynki mieszkalne jednorodzinne i lokale mieszkalne. Stanowią, więc one obiekty zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 2 pkt 12 oraz art. 41 ust. 12a ustawy. Usługa będzie skierowana głównie do lokali mieszkalnych nieprzekraczających powierzchni użytkowych: w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych 300 m², w przypadku lokali mieszkalnych 150 m². W przypadku usług dla lokali mieszkaniowych o powierzchni przekraczającej ww. limity zostanie zastosowany art. 41 ust. 12c ustawy, tj. w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Wanny, w których montowane będą drzwiczki, są to wanny w zabudowie, wanny stalowe żeliwne akrylowe, które mogą być obudowane płytkami bądź innymi materiałami. Wanny akrylowe również z panelem maskującym akrylowym, natomiast w wannach wolnostojących nie ma możliwości montażu tego produktu.

Na tle przedstawionego opisu sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku VAT dla usługi dostawy drzwiczek do wanny wraz z ich montażem.

Należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę, oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter świadczonej czynności, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma określenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dostarcza towar, czy świadczy usługę, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, oraz czy budynek mieszkalny zaliczony jest do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzą jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinny być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę, a nie elementy (koszty).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przedstawiona przez Wnioskodawcę czynność polegająca na dostawie drzwiczek do wanny wraz z usługą ich montażu należy uznać za kompleksową usługę, przedmiotem której jest montaż drzwiczek do wanny.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego – wanny, w których montowane będą drzwiczki, to wanny w zabudowie, wanny stalowe żeliwne akrylowe, które mogą być obudowane płytkami, bądź innymi materiałami. Wanny akrylowe również z panelem maskującym akrylowym. W wannach wolnostojących nie ma możliwości montażu tego produktu. Proces montażu drzwiczek odbywałby się w urządzeniach sanitarnych, które to są trwale umocowane w budynkach mieszkalnych. Montaż ten spełniałby warunki modernizacji w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Trwale zamontowane drzwiczki nie podlegają demontażowi, gdyż wanna uległaby całkowitej destrukcji, bez możliwości dalszego jej użytku.

Podkreślić w tym miejscu należy, że usługa montażu drzwiczek do wanny – jak wynika z opisu sprawy – będzie wykonywana przede wszystkim w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych i lokalach mieszkalnych, które stanowią obiekty zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługa ta skierowana jest głównie do lokali mieszkalnych nieprzekraczających powierzchni użytkowych: w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych 300 m², a w przypadku lokali mieszkalnych 150 m².

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe informacje, w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z zabudową wykorzystującą w sposób istotny elementy konstrukcyjne budynku lub lokalu. Demontaż drzwiczek w wannach zabudowanych spowoduje uszkodzenie lub istotną zmianę całości, bądź też uszkodzenie lub zmianę elementu odłączonego (bezużyteczność). Ponadto przedmiotowe drzwiczki w wyniku połączenia ich z wanną, która jest trwale przymocowana do lokalu lub budynku mieszkalnego, utracą byt prawny oraz gospodarczy – z uwagi na fakt, że nie mogą one stanowić odrębnego od wanny przedmiotu własności, oderwanie ich od wanny spowodowałoby utratę ich wartości ekonomicznej zarówno dla Spółki jako sprzedawcy, jak i nabywcy.

W takiej sytuacji możliwe jest więc zastosowanie do usługi montażu drzwiczek do wanny stawki preferencyjnej, bowiem ich montaż nastąpi w ramach usługi modernizacji z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu/budynku), w wyniku którego powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

W konsekwencji należy stwierdzić, że usługa montażu drzwiczek do wanny w lokalach mieszkalnych nieprzekraczających powierzchni 150 m² oraz w budynkach mieszkalnych o powierzchni poniżej 300 m², stanowiących obiekty budowlane lub ich części zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w sytuacji, gdy będą one wykonywane w ramach ich modernizacji, będzie opodatkowana – na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy – obniżoną 8% stawką podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy usługa montażu drzwiczek do wanny będzie wykonywana w budynkach mieszkalnych przekraczających limity określone w ust. 12b, preferencyjna stawka w wysokości 8% znajdzie zastosowanie jedynie do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej ten obiekt do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, natomiast w części odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego w ogólnej powierzchni budynku, przekraczającej 150 m² oraz 300 m², usługa będzie opodatkowana podstawową 23% stawką podatku VAT.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.