INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2011r. (data wpływu 31.05.2011r.) oraz w piśmie z dnia 11.07.2011 r. (data wpływu 13.07.2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 01.07.2011 r. Nr IPPB5/423-508/11-2/PS (data nadania 01.07.2011 r., data doręczenia 05.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 12 ust. 1 pkt 7, art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 12 ust. 1 pkt 7, art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką kapitałową (będącą odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą dla celów podatkowych w Luksemburgu (tj. podlega w Luksemburgu opodatkowaniu od całości swych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania). W chwili obecnej jest jedynym udziałowcem w pięciu polskich spółkach z o.o. (dalej: Spółki zależne”), które prowadzą na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych w centrach handlowych. Działalność gospodarcza polskich Spółek zależnych jest prowadzona poprzez szereg wyspecjalizowanych podmiotów (spółek komandytowych), będących właścicielami poszczególnych centrów handlowych położonych w Polsce. Poszczególne Spółki zależne są wspólnikami (komplementariuszami lub komandytariuszami) w 27 spółkach komandytowych.

W najbliższej przyszłości planowana jest restrukturyzacja powyższej działalności prowadzonej w Polsce przez grupę kapitałową, do której należy Wnioskodawca. W ramach rozważanych działań restrukturyzacyjnych spółki komandytowe zostaną w pierwszym kroku przejęte przez Spółki zależne będące w nich komandytariuszami (w zamian za udziały wydane na rzecz komplementariuszy), a następnie spółki będące komplemnetariuszami zostaną połączone z Wnioskodawcą lub zlikwidowane.

W następstwie powyższego cały majątek (przedsiębiorstwa) poszczególnych spółek komandytowych prowadzących centra handlowe w Polsce przejdzie na własność Spółek zależnych będących obecnie komandytariuszami. Następnie, zakłada się dokonanie likwidacji tych Spółek zależnych (będących obecnie komandytariuszami).

W ramach procedury likwidacyjnej Spółek zależnych majątek pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, składający się na przedsiębiorstwa prowadzone przez Spółki zależne będące komandytariuszami (m.in. Centra Handlowe przejęte po połączeniu ze spółkami komandytowymi), nie zostanie upłynniony, lecz zostanie w całości przejęty przez Spółkę jako jedynego wspólnika Spółek zależnych — w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, o którym mowa w art. 286 Kodeksu spółek handlowych.

W konsekwencji, w ramach procesu likwidacji, dojdzie do przeniesienia na Spółkę własności składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstw, w tym wskazanych Centrów Handlowych i innych składników majątkowych. Należy zaznaczyć, że Centra Handlowe nie były wcześniej wniesione do Spółek zależnych aportem, jako przedsiębiorstwo albo jego zorganizowana część.

W przypadku otrzymania całości majątku Spółek zależnych będących komandytariuszami Wnioskodawca planuje kontynuować bezpośrednie prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce w zakresie wynajmu powierzchni komercyjnych w centrach handlowych bądź dokonać dalszego przeniesienia przedmiotowych centrów handlowych w postaci aportów zorganizowanych części przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT) do innych spółek kapitałowych „société a responsabilité limitée” mających siedzibę w Luksemburgu (LuxCo), będących odpowiednikiem polskich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i podlegających w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca obejmie w zamian za wkład niepieniężny w postaci zorganizowanych części przedsiębiorstwa udziały w luksemburskich spółkach kapitałowych (LuxCo). W skład poszczególnych zorganizowanych części przedsiębiorstwa będą wchodziły poszczególne centra handlowe, prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu, dostaw mediów oraz należnościami związanymi z funkcjonowaniem każdego z tych centrów handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wniesienie do luksemburskich spółek kapitałowych (LuxCo) przez Wnioskodawcę stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa komercyjnych centrów handlowych w zamian za udziały w tych spółkach luksemburskich nie będzie skutkowało powstaniem przychodu do opodatkowania po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT...

Stanowisko Spółki

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie do luksemburskich spółek kapitałowych (LuxCo) przez Spółkę stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa centrów handlowych w zamian za udziały w tych spółkach luksemburskich spółkach nie będzie skutkowało powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Stosownie do art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska na terytorium, której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów nie będących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Ponieważ siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Luksemburga, odpowiednie zastosowanie będzie miał art. 13 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. nr 110, poz. 527, dalej „Konwencja”). Zgodnie art. 13 ust. 1 Konwencji „zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.” W punkcie 5 Komentarza OECD do art. 13 wskazano, iż „wyrazy przeniesienie własności majątku są użyte w celu objęcia nimi szczególnie zysków z majątku pochodzących ze sprzedaży lub zamiany, a również z częściowej sprzedaży, wywłaszczenia, przekazania spółce w zamian za akcje, sprzedaży praw, darowizny, a nawet pośmiertnego majątku”. W rezultacie wniesienie aportem nieruchomości (centrum handlowego) położonej w Polsce do spółki kapitałowej i objęcie w zamian za to udziałów w tej spółce będzie w świetle umowy polsko - luksemburskiej stanowić przychód podlegający opodatkowaniu na terytorium Polski. Natomiast na mocy art. 13 ust. 4 Konwencji zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Biorąc pod uwagę powyższe aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w której skład wchodzą głównie nieruchomości komercyjne może zostać uznany na gruncie Konwencji:

• za przeniesienie własności majątku nieruchomego w oparciu o art. 13 ust. 1, w rezultacie mogłoby podlegać opodatkowaniu w Polsce, bądź

• za zyski z przeniesienia tytułu własności innego majątku ( art. 13 ust. 4 Konwencji) w konsekwencji byłoby wolne od opodatkowania w Polsce.
  
  

Jednak nawet w przypadku niekorzystnej dla Wnioskodawcy kwalifikacji takiego aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie Konwencji jako zysków z przeniesienia własności majątku nieruchomego, na gruncie polskich przepisów przychód taki nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT. Należy zaznaczyć, że artykuł 13 ust. 1 Konwencji w żadnym wypadku nie może być rozumiany jako przepis dający państwu prawo do opodatkowania zysków z majątku, jeżeli takie prawo nie jest zawarte w jego wewnętrznym ustawodawstwie co wynika z punktu 3 Komentarza OECD do art. 13.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1 - 3 stosuje się odpowiednio. Regulacja przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT jest adresowana zarówno do rezydentów polskich, jak również do nierezydentów objętych ograniczonym obowiązkiem podatkowym w świetle art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT co zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 15 grudnia 2008 r. o sygn. IPPB5/423-51/08-2/PS.

Z powyższego przepisu wynika, że objęcie udziałów (akcji) w luksemburskiej spółce kapitałowej skutkowałoby powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu tylko w przypadku, gdyby udziały (akcje) te były obejmowane w zamian za wkład niepieniężny, ale w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Należy przy tym zauważyć, iż możliwość zastosowania uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazującego, iż wniesienie aport wkładu niepieniężnego nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu jest uzależniona od dwóch okoliczności, tj:

1. aport jest wnoszony do spółki kapitałowej, a więc spółki posiadającej osobowość prawną oraz kapitał zakładowy podzielony na odpowiednią liczbę akcji (udziałów) posiadających określoną wartość nominalną; oraz
2. przedmiotem wkładu jest masa majątkowa posiadająca charakter przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe warunki zostaną spełnione, gdyż przedmiotem aportu będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT oraz wkłady niepieniężne zostaną wniesione do spółek kapitałowych z siedzibą w Luksemburgu (LuxCo). W związku ze spełnieniem powyższych warunków przedmiotowe aporty nie będą skutkowały powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.