2019.04.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-1.4012.144.2019.1.KOM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.144.2019.1.KOM
z 17 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na organizację konferencji w 2018 r. i w latach następnych, z wyłączeniem wydatków poniesionych tylko na zakup alkoholu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na organizację konferencji w 2018 r. i w latach następnych, z wyłączeniem wydatków poniesionych tylko na zakup alkoholu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o., (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem prawa polskiego specjalizującym się w sprzedaży okien dachowych, rolet oraz markiz. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie dokonuje czynności zwolnionych od VAT, w związku z czym przysługuje mu pełne prawo do odliczenia VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy sprzedaży towarów na rzecz finalnych nabywców Wnioskodawca korzysta pośrednio ze wsparcia monterów/dekarzy (dalej: „Wykonawcy”), którzy instalują towary Spółki u końcowych nabywców. W ramach swojej działalności, Wnioskodawca zasadniczo nie dokonuje sprzedaży towarów (okien, rolet, markiz) bezpośrednio na rzecz Wykonawców. Wnioskodawca nie zawiera żadnych formalnych umów cywilnoprawnych z Wykonawcami. Wykonawcy nie są również pracownikami Spółki, jak i podmiotami współpracującymi z nią na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło. Tym niemniej, wpływ na wyniki sprzedaży Spółki rekomendacji udzielanych przez Wykonawców na rzecz końcowych nabywców towarów Spółki Wnioskodawca ocenia jako wysoki. Wnioskodawca posiada bowiem wyniki ogólnopolskich badań opinii publicznej przeprowadzonych przez niezależne firmy, które potwierdzają, że Wykonawcy mają wpływ na wybór przez konsumentów towarów takich jak oferowane przez Wnioskodawcę (okien dachowych, rolet, markiz). Jako przykład można podać badania przeprowadzone w 2018 r., które wskazują, że ok. 50% klientów planujących montaż okien dachowych podparło swoją decyzję na poradzie dekarzy, a w 60% uczestnikami procesu decyzyjnego w tym zakresie byli wykonawcy budowlani. Z analizy przeprowadzonej przez inną firmę również wynika, że opinie oraz rekomendacje Wykonawców stanowią istotny czynnik decyzyjny przy wyborze okien dachowych. Powyższe badania wskazują ponadto, że wśród znacznej części klientów (około połowy) najważniejszym źródłem informacji o oknach dachowych jest wiedza pozyskana od Wykonawcy.

Dodatkowo należy wskazać, że na rynku okien dachowych coraz częściej funkcjonuje pakietowy model sprzedaży, polegający na sprzedaży tych produktów wraz z usługą montażu. Z uwagi na specyfikę produktów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy, nabywcy końcowi (inwestorzy) decydują się nabywać okna dachowe wraz z usługą montażu. Montaż produktów Spółki wymaga bowiem specjalistycznych kwalifikacji, które posiadają Wykonawcy. W takiej sytuacji Wykonawca również może zarekomendować produkty Wnioskodawcy.

Na podstawie ustalonego przez Wnioskodawcę sposobu weryfikacji i podliczania rekomendacji dokonanych przez Wykonawców ma on możliwość wybrania spośród nich tych, którzy najczęściej rekomendują Produkty Spółki. W szczególności Wnioskodawca otrzymuje od dystrybutorów okien informacje ze wskazaniem, którzy Wykonawcy składają najwięcej zamówień na produkty Spółki. Powyższe bezpośrednio pokazuje stopień zaangażowania Wykonawców i pozwala skalkulować wpływ dokonanych przez nich poleceń produktów Wnioskodawcy na wyniki sprzedaży Spółki.

Podczas konferencji zorganizowanej przez Wnioskodawcę w 2018 r., zaprezentowana została oferta produktowa Spółki oraz programy partnerskie dla Wykonawców. Podczas konferencji Wykonawcy uczestniczyli ponadto w dedykowanym specjalnie dla nich szkoleniu „Rozwój ….”, mającym na celu wzrost kompetencji z zakresu umiejętności miękkich. W harmonogramie konferencji znalazły się także podstawowe posiłki dla uczestników oraz gala z kolacją, gościem specjalnym, wyróżnieniem dla najlepszych firm oraz część integracyjna. Zakupiona od podmiotu trzeciego kompleksowa usługa organizacji konferencji obejmowała m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację prezentacji i prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, dostęp do basenów czy SPA (zawarty w ofercie hotelowej), jak również alkohol.

W związku z powyższym Wnioskodawca poniósł wydatki na: wynajem sal konferencyjnych, multimedia, nagłośnienie i oświetlenie, scenografię, występy prelegentów, oprawę wydarzenia (w tym logotypy Spółki, balon z logo, litery przestrzenne), materiały graficzne (zaproszenia dla uczestników, identyfikatory), noclegi w hotelu oraz obsługę okołohotelową dla Wykonawców oraz innych osób (w tym dla doradców technicznych, przedstawicieli Spółki z kierownictwa, działu marketingu, przedstawicieli handlowych, osób towarzyszących oraz zewnętrznej obsługi konferencji), posiłki i napoje (w tym alkoholowe), obsługę konferencji i gali oraz koszty administracyjne. Uczestnicy mogli ponadto korzystać z udogodnień znajdujących się w podstawowej ofercie hotelowej (basen, sauna, parking). Podczas konferencji w wielu różnych miejscach eksponowane było logo Spółki. Powyższe wydatki składają się na nabytą przez Wnioskodawcę kompleksową usługę organizacji konferencji. Wnioskodawca posiada fakturę dokumentująca nabycie ww. usługi organizacji konferencji.

Podobnego rodzaju konferencje Wnioskodawca planuje organizować także w kolejnych latach. Podczas konferencji organizowanych w przyszłości Wnioskodawca również zamierza prezentować swój asortyment oraz/lub programy partnerskie dla uczestników. Uczestnicy będą mieli także możliwość wzięcia udziału w organizowanych dla nich szkoleniach lub prelekcjach. W harmonogramie konferencji przewiduje się także posiłki, noclegi oraz część integracyjną. W związku z organizowaniem w przyszłości ww. konferencji, Wnioskodawca również nabędzie kompleksową usługę organizacji konferencji, która obejmować będzie m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację szkolenia, prezentacji lub prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, jak również alkohol. Wnioskodawca będzie dysponował fakturą dokumentującą nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem opisanej w stanie faktycznym kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących napojów alkoholowych, w przypadku konferencji zorganizowanej przez Wnioskodawcę w 2018 r.?
Czy Wnioskodawca będzie posiadał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanej w przyszłości kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących napojów alkoholowych, w związku z zamiarem organizacji podobnych konferencji opisanych w zdarzeniu przyszłym w kolejnych latach?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Posiada on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem opisanej w stanie faktycznym kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących napojów alkoholowych, w przypadku konferencji zorganizowanej przez niego w 2018 r.
Będzie on posiadał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanej w przyszłości kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących napojów alkoholowych, w związku z zamiarem organizacji podobnych konferencji opisanych w zdarzeniu przyszłym w kolejnych latach.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 10 w zw. z ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Jednocześnie art. 88 ustawy o VAT wskazuje katalog sytuacji, w których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle zatem art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, prawo takie nie przysługuje m.in. w przypadku nabywania przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi fundamentalne prawo podatnika oraz podstawowy element konstrukcyjny podatku VAT. W konsekwencji nie może być w nadmiernym stopniu ograniczane. Podatek VAT jest co do zasady neutralny i nie powinien stanowić ekonomicznego obciążenia dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność opodatkowaną tym podatkiem. Neutralność podatku VAT oraz prawo do jego odliczenia jako podstawowe prawo podatnika wielokrotnie potwierdzone zostało w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), jak i w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych oraz organów. Wskazać tutaj można chociażby wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, w którego uzasadnieniu Trybunał podniósł, że: „System odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”. Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku z dnia 29 maja 2018 r. (sygn. akt I FSK 1271/16) również zaznaczył, że: „określone w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. prawo do odliczenia podatku naliczonego jest fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej”.

Regulacje ustawy o VAT również w żadnym przypadku nie ograniczają prawa do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie do przypadków, kiedy pozostaje on jedynie w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi. Związek zakupów z działalnością gospodarczą (opodatkowaną) może mieć bowiem również charakter pośredni. O związku pośrednim wydatków z działalnością gospodarczą podatnika możemy mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz istnieje związek przyczynowo- skutkowy pomiędzy dokonywanymi zakupami towarów i usług, a osiąganymi przychodami z działalności opodatkowanej. Występowanie pośredniego związku jako wystarczającej przesłanki do skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego potwierdza NSA w wyroku z dnia 27 stycznia 2017 r. (sygn. akt I FSK 1161/15): „Podatnik VAT ma prawo, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. odliczyć VAT naliczony z tytułu nabycia towarów i usług służących bezpośrednio czynnościom opodatkowanym, jak również pozostających w związku pośrednim z takimi czynnościami”.

W związku z powyższym, Wnioskodawca w celu wynagrodzenia Wykonawców za ich zaangażowanie w proces rekomendacji oraz wkład w wyniki sprzedaży jego towarów zorganizował w 2018 r. konferencję. Oprócz gratyfikacji Wykonawców oraz zmotywowania do dalszego zwiększonego polecania towarów Spółki podstawowym celem zorganizowanej konferencji było również zaprezentowanie asortymentu Spółki. Wykonawcy, którzy wzięli udział w konferencji, mimo braku wiążących umów ze Spółką, stanowią w ocenie Spółki istotny czynnik wpływający na wysokość sprzedaży Spółki, przede wszystkim ze względu na możliwość dokonywania przez nich rekomendacji. Ponadto, mogą oni sami być zainteresowani nabyciem towarów Spółki lub też polecić je nie tylko swoim usługodawcom, dla których wykonują prace monterskie, ale również członkom swojej rodziny, czy też znajomym. Praktyka taka przyczynia się do zwiększenia sprzedaży towarów Wnioskodawcy i tym samym do wzrostu jego przychodów. Stanowi to zatem niewymierną korzyść dla Wnioskodawcy.

W konsekwencji wydatki poniesione na organizację konferencji, podczas której Wykonawcy m.in. zapoznali się z towarami Spółki pozostają w związku (pośrednim) z działalnością opodatkowaną (gospodarczą) Wnioskodawcy. W trakcie konferencji Wykonawcy mogli ponadto uczestniczyć w przeznaczonym dla nich szkoleniu: „Rozwój potencjału w biznesie”. Udział w tym warsztacie mógł wywrzeć wpływ na rozwój osobisty Wykonawców, a także potencjalnie pomóc w dalszym prowadzeniu własnego biznesu. Podczas konferencji przedstawione zostały również programy partnerskie dla Wykonawców. Wszystko to przełożyć się może na wzrost zadowolenia Wykonawców ze współpracy z Wnioskodawcą oraz wyrażenie chęci do jej kontynuowania. Wykonawcy, którzy są usatysfakcjonowani ze współpracy z Wnioskodawcą będą w ocenie Spółki bardziej utożsamiać się z jego firmą oraz lepiej i chętniej polecać nabywcom ich usług zakup towarów Spółki. Znaczna część klientów Wnioskodawcy może również utożsamiać Wykonawców z pracownikami Wnioskodawcy, czy też identyfikować ich jako podmioty z nim powiązane. W zależności zatem od zadowolenia z ich pracy, w przyszłości mogą zdecydować się na kupno kolejnych towarów Wnioskodawcy lub ich polecenie. Dobrze wykwalifikowany Wykonawca, sumiennie wykonujący swoją pracę wzmacnia pośrednio pozytywny wizerunek Spółki w oczach nabywców końcowych - klientów. To również przełożyć się może w przyszłości na zwiększoną sprzedaż towarów Wnioskodawcy i tym samym wzrost jego przychodów.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać na istnienie ogólnopolskich badań opinii publicznej wykonanych przez niezależne, rzetelne i renomowane firmy potwierdzające, że Wykonawcy (dekarze, monterzy) mają wpływ na wybór przez konsumentów towarów takich jak oferowane przez Wnioskodawcę (okien dachowych, rolet, markiz).

Jako przykład można podać badania przeprowadzone w 2018 r., które wskazują, że ok. 50% klientów planujących montaż okien dachowych podparło swoją decyzję na poradzie dekarzy, a w 60% uczestnikami procesu decyzyjnego w tym zakresie byli wykonawcy budowlani. Ze wskazanych badań wynika, że wykonawcy budowlani oraz dekarze odgrywają znaczną rolę na etapie zbierania ofert na okna dachowe jak i na etapie wyboru marki producenta okien i dalej ich zakupu. Na podstawie wykonanych badań stwierdzić należy, że wykonawcy budowlani i dekarze mają istotny wpływ na wybór okien dachowych, w tym ich marki. Z badań wynika ponadto, że opinia Wykonawców o montowanych produktach również ma znaczący wpływ na wybór towarów Wnioskodawcy. Z analizy przeprowadzonej przez firmę wynika, że opinie oraz rekomendacje Wykonawców stanowią istotny czynnik decyzyjny przy wyborze okien dachowych. Powyższe badania wskazują ponadto, że wśród znacznej części klientów (około połowy) najważniejszym źródłem informacji o oknach dachowych jest wiedza pozyskana od Wykonawcy. Wykonawcy mają zatem kluczowy udział w wyborze towarów Wnioskodawcy i przyczyniają się do ich reklamy i budowania oraz rozpowszechniania pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy. Bez wątpienia zatem ich praca wpływa na wzrost sprzedaży towarów Spółki i tym samym wydatki związane z nabyciem kompleksowej usługi organizacji konferencji w której uczestniczą Wykonawcy mają związek (pośredni) z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną.

Wskazać dodatkowo należy, że na rynku okien dachowych coraz częściej funkcjonuje pakietowy model sprzedaży, polegający na sprzedaży tych produktów wraz z usługą montażu. Z uwagi na specyfikę produktów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy, nabywcy końcowi (inwestorzy) decydują się nabywać okna dachowe wraz z usługą montażu. Montaż produktów Spółki wymaga bowiem specjalistycznych kwalifikacji, które posiadają Wykonawcy. Okno dachowe wraz z usługą jego zamontowania stanowi zatem świadczenie komplementarne, którego nieodzownym elementem jest specjalistyczna wiedza posiadana przez Wykonawcę. Nabywcy końcowi, którzy zdecydują się nabyć samodzielnie produkty Wnioskodawcy (bez usługi montażu), w przypadku braku tak fachowej wiedzy i tak zmuszeni będą skorzystać z pomocy Wykonawców. Wykonawca świadczący usługę montażu okien może wyrażać pozytywne opinie o montowanym produkcie Spółki, jak również rekomendować kolejny zakup tych produktów w przyszłości. W konsekwencji Wykonawca w coraz silniejszym stopniu ma wpływ na proces decyzyjny końcowych nabywców produktów Spółki.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w harmonogramie konferencji znalazły się m.in. również podstawowe posiłki dla uczestników, gala z uroczystą kolacją oraz noclegi i inne usługi okołohotelowe.

W związku z powyższym Wnioskodawca poniósł wydatki na posiłki i napoje (w tym alkoholowe) oraz noclegi.

Zgodnie z art. 88 ust. l pkt 4 lit.b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Wydatki związane z nabywaniem usług gastronomicznych i noclegowych co do zasady nie uprawniają do odliczenia związanego z nimi podatku naliczonego. Nabyte przez Wnioskodawcę usługi gastronomiczne (posiłki i napoje) oraz usługi noclegowe nie stanowiły jednak celu samego w sobie, lecz były elementem kompleksowej usługi organizacji konferencji.

Na temat świadczeń kompleksowych wielokrotnie wypowiadał się TSUE, który uznał, że jeżeli transakcja składa się z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym to nie powinna być sztucznie rozdzielana. Taka transakcja będzie miała bowiem jedynie cel gospodarczy tylko w sytuacji kiedy składać się będzie z kilku ściśle związanych ze sobą świadczeń, których rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Przykładowo wskazać tutaj można wyrok TSUE w sprawie BGŻ Leasing Sp. z o. o. z dnia 17 stycznia 2013 r. (C-224/11). Zdaniem TSUE: „Jak wynika z art. 1 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej do celów podatku od wartości dodanej każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne. Jednakże w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne. Jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Jest tak również w sytuacji, gdy można stwierdzić, że co najmniej jeden element stanowi świadczenie główne, natomiast inny element lub elementy stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W tym kontekście, świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, w szczególności, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego”.

Mając powyższe na uwadze, w odniesieniu do Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, bowiem nie nabył on usług gastronomicznych i noclegowych jako niezależnych, lecz jako jedną kompleksową usługę organizacji konferencji, w skład której weszły usługi gastronomiczne i noclegowe. Wnioskodawca ma zatem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z wydatkami na kompleksową usługę organizacji konferencji, w skład której weszły m.in. usługi noclegowe i gastronomiczne. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2019 r. (0112-KDIL2-1.4012.529.2018.2.AP): „(...) nabyte przez Spółkę usługi organizacji Spotkań (...) - stanowią świadczenia kompleksowe, w ramach których Wnioskodawca nabywa m.in. usługi noclegowe i gastronomiczne jako elementy składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia, a mają charakter pomocniczy i z pozostałymi usługami składowymi tworzą całość (...). W tym miejscu należałoby podzielić stanowisko Wnioskodawcy, że niezasadnym byłoby wydzielenie ze świadczenia kompleksowego jakim była organizacja Spotkania, poszczególnych świadczeń, w tym zakupu usług gastronomicznych i noclegowych, ponieważ stanowią one część świadczenia kompleksowego i jako takie nie podlegają analizie jako świadczenia odrębne.”

Oprócz usług gastronomicznych i noclegowych w skład nabywanego świadczenia wchodziło wiele różnych elementów jak np. wynajem sal, obsługa techniczna, organizacja prezentacji i prelekcji, usługi rozrywkowe (przykładowo: występy artystyczne, dostęp do znajdujących się w ofercie hotelu basenów i spa) czy też, parkingi, usługi okołohotelowe i administracyjne. Poszczególne świadczenia wchodzące w skład usługi kompleksowej organizacji imprezy integracyjnej tylko nabyte łącznie spełniały cel Wnioskodawcy. Część rozrywkowa nie stanowi dla Wnioskodawcy celu samego w sobie. Jest to jedynie element towarzyszący, który ma dodatkowo zachęcić do uczestnictwa w konferencji. Wszystkie te elementy stanowiły podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego za kompleksową usługę organizacji konferencji. Tworzyły one zatem jedno niepodzielne świadczenie, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny i niweczyłoby cel jaki chciał osiągnąć Wnioskodawca. Jedynie bowiem kompleksowe świadczenie organizacji konferencji miało ekonomiczne znaczenie dla Wnioskodawcy. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy przysługiwać mu będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem kompleksowej usługi organizacji konferencji (z wyłączeniem wydatków na alkohol, w zakresie których Wnioskodawca prezentuje swoje stanowisko w dalszej części niniejszego wniosku).

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie także w niepowoływanych wcześniej interpretacjach organów podatkowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2015 r. (IPPP1/443-1398/14-2/AP) stwierdził bowiem, że: „(...) jeżeli nabyta usługa organizacji konferencji czy szkoleń obiektywnie tworzy - w aspekcie gospodarczym - jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to należy ją uznać za usługę kompleksową. Nabycie przez Wnioskodawcę opisanej usługi można bez wątpienia zaliczyć do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. W konsekwencji na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze dokumentującej jej wykonanie, o ile nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy. (...) W konsekwencji, analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT dokumentującej nabycie kompleksowej usługi organizacji szkoleń i konferencji, niezależnie od rodzajów elementów kosztowych/składowych wchodzących w skład tej usługi”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2015 r. (IPPP2/4512-250/15-2/AO): „Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca nie jest zainteresowany nabyciem usług noclegowych czy gastronomicznych, a jedynie całej, kompleksowej usługi organizacji konferencji lub szkolenia, w ramach której nabywane ww. usługi jako elementy składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia, lecz jedynie mają one charakter pomocniczy i tworzą wraz z pozostałymi składowymi jedną (jednolitą) całość. W konsekwencji, analiza przedstawionych okoliczności w kontekście powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT dokumentującej nabycie kompleksowej usługi dotyczącej organizacji konferencji dla grupy osób uprawnionych do wystawiania recept, farmaceutów, a także innych przedstawicieli środowiska medycznego, a ważnych dla działalności Spółki i z punktu widzenia świadczonych przez nią usług (...)”.

Odrębnie jednak należy się odnieść do zakupu napojów alkoholowych w ramach kompleksowej usługi organizacji konferencji. Zdaniem Wnioskodawcy świadczenie polegające na zakupie napojów alkoholowych dla uczestników konferencji służyło jedynie celom osobistym uczestników. W związku z powyższym zakup alkoholu nie był związany z działalnością gospodarczą (opodatkowaną) Wnioskodawcy i tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami na alkohol.

Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w powołanej wyżej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 stycznia 2019 r. (0112-KDIL2- 1.4012.529.2018.2.AP): „Tut. Organ zauważa jednakże, że w odniesieniu do czynności polegających na zakupie napojów alkoholowych dla uczestników Spotkań nie można uznać, iż stanowią one element kompleksowej usługi organizacji tych Wydarzeń. Nie stanowią one świadczeń niezbędnych do należytego i właściwego świadczenia usług polegających na organizacji Spotkań. W ocenie organu nie występuje wystarczający związek pomiędzy nabyciem alkoholu, a celem realizowanego przedsięwzięcia w postaci organizacji Wydarzeń, np. poprzez zmotywowanie klientów do większego korzystania z usług Spółki, a pracowników do bardziej efektywnej pracy. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonał zakupu od Agencji kompleksowej usługi organizacji Spotkań, poza świadczeniem polegającym na zakupie alkoholu dla uczestników Wydarzeń.”

W zaistniałym stanie faktycznym spełnione zostały również warunki formalne prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca jest bowiem zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz posiada fakturę dokumentującą wydatki poniesione na nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem opisanej w stanie faktycznym kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących napojów alkoholowych, w przypadku konferencji zorganizowanej przez Wnioskodawcę w 2018 r.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2

Wnioskodawca planuje również w przyszłości organizację podobnych konferencji mających na celu nie tylko prezentację towarów Spółki, ale także gratyfikację Wykonawców za całoroczną współpracę oraz zmotywowanie do zwiększonego polecania towarów Spółki.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego podczas konferencji organizowanych w przyszłości Wnioskodawca zamierza prezentować swoją ofertę produktową lub programy partnerskie dla uczestników. Uczestnicy będą mieli także możliwość wzięcia udziału w organizowanych dla nich szkoleniach. W harmonogramie konferencji przewiduje się także posiłki dla uczestników, noclegi oraz część integracyjną. W związku z organizowaniem w przyszłości ww. konferencji, Wnioskodawca również nabędzie kompleksową usługę organizacji konferencji, która obejmować będzie m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację prezentacji lub prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, jak również alkohol. Wnioskodawca będzie dysponował fakturą dokumentującą nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji. W przypadku konferencji organizowanych w przyszłości (podobnie jak dla konferencji zorganizowanej w 2018 r.), wszelkie składające się na nią świadczenia stanowić będą nierozerwalną całość, a ich rozdzielnie niweczyłoby cel jaki chce osiągnąć Wnioskodawca. Bez wątpienia również w przyszłości będzie można mówić o jednej kompleksowej usłudze organizacji konferencji. Nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji w kolejnych latach, również, zdaniem Wnioskodawcy wykazywać będzie pośredni związek z jego działalnością gospodarczą (opodatkowaną). Wykonawcy biorący udział w organizowanych w przyszłości konferencjach w ocenie Wnioskodawcy nadal będą przyczyniać się bowiem do wyników sprzedaży towarów Spółki poprzez ich rekomendacje. Co więcej, zgodnie z powoływanymi wcześniej badaniami opinii publicznej, ponad 70% gospodarstw domowych planuje w niedalekiej przyszłości przeprowadzić remont. W tym kontekście dbałość o relacje Spółki z Wykonawcami jest w jej ocenie bardzo istotna.

Nawiązując zatem do argumentacji przedstawionej w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, wskazać należy, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanej w przyszłości kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących napojów alkoholowych w związku z zamiarem organizacji podobnych konferencji w kolejnych latach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i związanego z nim zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego),
faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli została na niej wskazana kwota podatku.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo to nie przysługuje – nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione – w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT w związku z prowadzoną opodatkowaną działalnością w zakresie sprzedaży okien dachowych, rolet oraz markiz i nie wykonuje czynności zwolnionych z podatku VAT.

Swoje produkty Wnioskodawca sprzedaje głównie przy wsparciu Wykonawców (tj. monterów/dekarzy), którzy instalują towary Spółki u końcowych nabywców. Wnioskodawca zasadniczo nie zawiera żadnych formalnych umów cywilnoprawnych z Wykonawcami, którzy nie są również jej pracownikami. Jednakże to właśnie Wykonawcy mają największy wpływ na wybór przez konsumentów towarów Spółki , gdyż to ich opinie i rekomendacje stanowią istotny czynnik decyzyjny przy wyborze np. okien dachowych.

Z uwagi na specyfikę produktów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy, nabywcy końcowi (inwestorzy) decydują się nabywać okna dachowe wraz z usługą montażu, który wymaga specjalistycznych kwalifikacji, które posiadają Wykonawcy. W takiej sytuacji Wykonawca również może zarekomendować produkty Wnioskodawcy. Wnioskodawca otrzymuje od dystrybutorów okien informacje ze wskazaniem, którzy Wykonawcy składają najwięcej zamówień na produkty Spółki, co bezpośrednio pokazuje stopień zaangażowania Wykonawców i pozwala skalkulować wpływ dokonanych przez nich poleceń produktów Wnioskodawcy na wyniki sprzedaży Spółki.

Ze względu na opisany wkład Wykonawców w wyniki sprzedaży towarów Spółki, Wnioskodawca zorganizował w 2018 r. konferencję mającą na celu nie tylko prezentację jego asortymentu, ale także gratyfikację Wykonawców za całoroczne zaangażowanie w rekomendacje towarów Spółki oraz zmotywowanie ich do dalszej współpracy. Spółka planuje organizację podobnych konferencji także w kolejnych latach, gdzie również prezentowany będzie asortyment oraz/lub programy partnerskie dla uczestników. Uczestnicy będą mieli także możliwość wzięcia udziału w organizowanych dla nich szkoleniach lub prelekcjach, a w harmonogramie konferencji przewiduje się także posiłki, noclegi oraz część integracyjną.

Podczas konferencji w 2018 r. zaprezentowana została oferta produktowa Spółki oraz programy partnerskie dla Wykonawców, którzy uczestniczyli ponadto w dedykowanym specjalnie dla nich szkoleniu „Rozwój potencjału w biznesie”, mającym na celu wzrost kompetencji z zakresu umiejętności miękkich. W harmonogramie konferencji znalazły się także podstawowe posiłki dla uczestników oraz gala z kolacją, gościem specjalnym, wyróżnieniem dla najlepszych firm oraz część integracyjna.

Zakupiona od podmiotu trzeciego kompleksowa usługa organizacji konferencji obejmowała m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację prezentacji i prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, dostęp do basenów czy SPA (zawarty w ofercie hotelowej), jak również alkohol.

Wnioskodawca poniósł wydatki na: wynajem sal konferencyjnych, multimedia, nagłośnienie i oświetlenie, scenografię, występy prelegentów, oprawę wydarzenia (w tym logotypy Spółki, balon z logo, litery przestrzenne), materiały graficzne (zaproszenia dla uczestników, identyfikatory), noclegi w hotelu oraz obsługę okołohotelową dla Wykonawców oraz innych osób (w tym dla doradców technicznych, przedstawicieli Spółki z kierownictwa, działu marketingu, przedstawicieli handlowych, osób towarzyszących oraz zewnętrznej obsługi konferencji), posiłki i napoje (w tym alkoholowe), obsługę konferencji i gali oraz koszty administracyjne. Uczestnicy mogli ponadto korzystać z udogodnień znajdujących się w podstawowej ofercie hotelowej (basen, sauna, parking). Podczas konferencji w wielu różnych miejscach eksponowane było logo Spółki. Powyższe wydatki składały się na nabytą przez Wnioskodawcę kompleksową usługę organizacji konferencji. Wnioskodawca posiada fakturę dokumentująca nabycie ww. usługi organizacji konferencji.

W związku z organizowaniem w przyszłości ww. konferencji, Wnioskodawca również nabędzie kompleksową usługę organizacji konferencji, która obejmować będzie m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację szkolenia, prezentacji lub prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, jak również alkohol. Wnioskodawca będzie dysponował fakturą dokumentującą nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej wydatki poniesione na organizację konferencji w 2018 r. oraz w latach następnych.

Aby ocenić prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w analizowanej sytuacji, Spółka dokonała i będzie dokonywać w przyszłości nabycia kompleksowych usług organizacji konferencji.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe znajduje wyraz w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w którym wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. W orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C-349/96), Trybunał rozstrzygnął, że przy świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Podobnie wypowiedział się Trybunał, wydając w dniu 27 września 2012 r. orzeczenie w trybie prejudycjalnym w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam TSUE w późniejszych orzeczeniach, jest sprawa z 27 października 2005 r. C-41/04 (Levob Verzekeringen). W wyroku tym TSUE zawarł kilka cennych uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. By określić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – wg TSUE – w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29) (pkt 20 orzeczenia Levob).

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku TSUE należy przyjąć, że nie ma charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zakupił usługę organizacji konferencji umożliwiającą przeprowadzenie spotkań biznesowych/szkoleniowych dla Wykonawców jako wyraz docenienia ich wkładu w promowanie i pośrednio zwiększenie sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę, która obejmowała m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację prezentacji i prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, dostęp do basenów czy SPA (zawarty w ofercie hotelowej), jak również alkohol.

Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, nabyte m.in. usługi noclegowe i gastronomiczne oraz usługi rozrywkowe nie stanowiły celu samego w sobie jako niezależne świadczenia, tylko były częścią wraz z pozostałymi nabytymi świadczeniami, jednej kompleksowej usługi przygotowania konferencji. Poszczególne świadczenia wchodzące w skład usługi kompleksowej organizacji imprezy integracyjnej tylko nabyte łącznie spełniały cel Wnioskodawcy. Niezasadnym byłoby więc wydzielanie ze świadczenia kompleksowego, jakim była organizacja konferencji, poszczególnych świadczeń, w tym zakupu usług cateringowych, noclegowych i rozrywkowych, ponieważ stanowią one część świadczenia kompleksowego i jako takie nie podlegają analizie jako świadczenia odrębne. Tylko w stosunku do kosztów poniesionych na zakup napojów alkoholowych w ramach kompleksowej usługi organizacji konferencji należy stwierdzić, że zakupiony dla uczestników konferencji alkohol służył wyłącznie celom osobistym uczestników i nie był związany z działalnością gospodarczą (opodatkowaną) Wnioskodawcy.

Zdaniem tut. Organu należy uznać, że nabyta w 2018 r. usługa organizacji konferencji stanowiła świadczenie kompleksowe złożone ze świadczeń nierozerwalnie ze sobą związanych niezbędnych do realizacji usługi głównej konferencyjnej, tj.:

wynajem sal konferencyjnych, organizacja prezentacji i prelekcji, obsługa techniczna (multimedia, nagłośnienie, oświetlenie, scenografia, występy prelegentów, oprawa wydarzenia, materiały graficzne, koszty administracyjne);
usługi noclegowe i gastronomiczne (noclegi, obsługa okołohotelowa, posiłki, napoje inne niż alkoholowe);
usługi dodatkowe typu parking przy hotelu.

Nie można bowiem w przedstawionych okolicznościach uznać, iż ww. usługi będą miały charakter samoistny, gdyż są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, nie tylko w odniesieniu do czynności polegających na zakupie napojów alkoholowych dla uczestników konferencji, ale także w stosunku do zakupu usług rozrywkowych takich jak np. występy artystyczne, dostęp do basenów czy hotelowego SPA, należy uznać, że nie stanowią one elementów kompleksowej usługi organizacji tej konferencji. Nie stanowią one bowiem świadczeń niezbędnych do należytego i właściwego świadczenia usług polegających na organizacji konferencji, tylko usługi dodatkowe.

Nie sposób uznać, że ww. świadczenie w zakresie możliwości skorzystania przez uczestników konferencji z basenów i SPA, czy też oglądania występów artystycznych wykazuje ścisłe powiązanie i jest konieczne do tego, by konferencja się odbyła. Świadczenie dodatkowe w postaci usług rozrywkowych, oferowane w ramach organizacji konferencji nie stanowi środka do lepszego wykonania tej usługi, tylko usługę odrębną, mającą na celu uatrakcyjnienie pobytu uczestnikom, mimo iż jego wartość jest objęta jedną ceną, ustalaną przez Wnioskodawcę z podmiotem organizującym konferencję. Podobnie należy ocenić również zakup napojów alkoholowych, gdyż w ocenie Organu, nie występuje wystarczający związek pomiędzy nabyciem alkoholu, a celem realizowanego przedsięwzięcia w postaci organizacji konferencji, np. poprzez zmotywowanie Wykonawców do większego promowania towarów Spółki, a przez to zwiększenia ilości sprzedawanych okien dachowych, markiz czy rolet.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonał w 2018 r. zakupu od podmiotu trzeciego kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem świadczenia polegającego na zakupie alkoholu dla uczestników wydarzenia oraz usług rozrywkowych w postaci występów artystycznych, dostępu do basenów i hotelowego SPA.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku nabyciem usługi organizacji konferencji, należy jeszcze raz wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślenia wymaga, że podstawową przesłanką warunkującą prawo do odliczenia podatku jest związek ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi, przy czym jak wskazano powyżej, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

W tym miejscu należy zauważyć jednak, że świadczenie polegające na zakupie alkoholu dla uczestników konferencji oraz usług rozrywkowych nie jest związane ani wprost, ani pośrednio z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, a jedynie służy celom osobistym, prywatnym uczestników. Zakup alkoholu i usług rozrywkowych nie ma związku z wykonanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, skoro nabyta w 2018 r. przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego usługa organizacji konferencji (w części nieobejmującej zakup alkoholu i usług rozrywkowych) obiektywnie tworzą – w aspekcie gospodarczym – jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze dokumentującej nabycie tej usługi.

Jak przedstawiono w analizowanej sprawie nie zachodzą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy, gdyż wydatki związane z organizacją przedmiotowej konferencji mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki (poza zakupem alkoholu i usług rozrywkowych). Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, wydatki poniesione na organizację konferencji, podczas której Wykonawcy m.in. zapoznali się z towarami Spółki pozostają w związku (pośrednim) z działalnością opodatkowaną (gospodarczą) Wnioskodawcy. Podczas konferencji przedstawione zostały programy partnerskie dla Wykonawców, co przełożyć się może na wzrost zadowolenia Wykonawców ze współpracy z Wnioskodawcą oraz wyrażenie chęci do jej kontynuowania. Wykonawcy usatysfakcjonowani ze współpracy z Wnioskodawcą będą w ocenie Spółki bardziej utożsamiać się z jego firmą oraz lepiej i chętniej polecać nabywcom ich usług zakup towarów Spółki. Dobrze wykwalifikowany Wykonawca, sumiennie wykonujący swoją pracę wzmacnia pośrednio pozytywny wizerunek Spółki w oczach nabywców końcowych - klientów. To również przełożyć się może w przyszłości na zwiększoną sprzedaż towarów Wnioskodawcy i tym samym wzrost jego przychodów.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu są kompleksowe usługi, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne, czy też noclegowe.

Podsumowując, w okolicznościach rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej wydatki na organizację przez podmiot trzeci konferencji w roku 2018 (nabycie usług kompleksowych) w tym zakresie, w jakim dotyczą one opodatkowanej działalności Wnioskodawcy. W tym miejscu należy wskazać, że prawo to nie będzie przysługiwało w części dotyczącej wydatków na zakup alkoholu dla uczestników wydarzenia oraz usług rozrywkowych z uwagi na brak związku (nawet pośredniego) pomiędzy ich poniesieniem a czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy.

Organ zauważa, że powyższe ustalenia będą miały zastosowanie także w przypadku konferencji, które Wnioskodawca zamierza dopiero zorganizować w latach następnych. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, podczas konferencji organizowanych w przyszłości Wnioskodawca również zamierza prezentować swój asortyment oraz/lub programy partnerskie dla uczestników. Uczestnicy będą mieli także możliwość wzięcia udziału w organizowanych dla nich szkoleniach lub prelekcjach. W harmonogramie konferencji przewiduje się także posiłki, noclegi oraz część integracyjną. W związku z organizowaniem w przyszłości ww. konferencji, Wnioskodawca również nabędzie kompleksową usługę organizacji konferencji, która obejmować będzie m.in. wynajem sal konferencyjnych, organizację szkolenia, prezentacji lub prelekcji, obsługę techniczną, usługi noclegowe i gastronomiczne, usługi rozrywkowe takie jak przykładowo występy artystyczne, jak również alkohol. Wnioskodawca będzie dysponował fakturą dokumentującą nabycie kompleksowej usługi organizacji konferencji.

Tym samym, jeśli przyszła kompleksowa usługa organizacji konferencji będzie obejmowała także zakup alkoholu i usług rozrywkowych, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej wydatki na organizację takiej konferencji (nabycie usług kompleksowych) tylko w tym zakresie, w jakim dotyczyć one będą opodatkowanej działalności Wnioskodawcy, a więc z wyłączeniem wydatków na alkohol i usługi rozrywkowe.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pyt. nr 1 i 2, iż posiada on i posiadać będzie w przyszłości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem kompleksowej usługi organizacji konferencji, z wyłączeniem kwot dotyczących tylko napojów alkoholowych, w przypadku konferencji zorganizowanej przez niego w 2018 r. i latach następnych należy uznać za nieprawidłowe, gdyż stwierdzono w uzasadnieniu powyżej, że wyłączeniu z odliczenia podatku VAT podlegają także wydatki na zakup usług rozrywkowych jako niemających nawet pośredniego związku z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin