Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.10.2019.2.AC
z 10 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 marca 2019 r. ( data nadania 14 marca 2019 r, data wpływu 15 marca 2019 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 7 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.10.2019.1.AC (data nadania 7 marca 2019 r., data odbioru 8 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego nabytego w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego nabytego w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (kancelarię adwokacką) od lipca 2018 roku. W dniu 31 grudnia 2018 roku nabyła w drodze umowy darowizny samochód marki X, rok produkcji 2006 roku, o wartości 18.000,00 zł (wartość przedmiotu darowizny wskazana w umowie darowizny).

Darczyńcami były współwłaścicielki samochodu, osoby zaliczane do I grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj.: - mama Wnioskodawczyni, przekazująca jej udział w przedmiocie darowizny w wysokości 3/4, o wartości 13.500,00 zł – oraz babcia Wnioskodawczyni, przekazująca jej udział w przedmiocie darowizny w wysokości 1/4, o wartości 4.500,00 zł.

W dniu 2 stycznia 2019 roku Wnioskodawczyni przekazała samochód do używania i wprowadziła go do majątku prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej, wyceniając go zgodnie z przepisami art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT na kwotę 18 tys. zł.

Wyceny Wnioskodawczyni dokonała między innymi na podstawie danych i informacji dostępnych na portalach i stronach internetowych służących obrotowi samochodami osobowymi, jak i w oparciu o wartość darowizny wskazaną w umowie.

Samochód ma przewidywany okres użytkowania przekraczający rok. Samochód będzie wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Do momentu złożenia niniejszego wniosku nie zgłosiła nabycia własności samochodu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W ciągu ostatnich pięciu lat Wnioskodawczyni nie otrzymała darowizn od swojej mamy ani od babci, podlegających zgłoszeniu do organu podatkowego.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.10.2019.1.AC Wnioskodawczyni uzupełniła braki formalne wniosku tj. przeformułowała pytania oraz przedstawiła do nich własne stanowisko.

Jednocześnie Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wskazała, że darowizna nie korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wyłączenie przewidziane w art. 23 ust. 1 lit. 45a ustawy o PIT obejmuje darowizny w wysokości nieprzekraczającej kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a tym samym darowizny niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?
2. Czy art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a tiret trzecie ustawy o PIT wyłącza możliwość ujmowania w kosztach uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu, stanowiącego przedmiot darowizny, który został wprowadzony do majątku firmowego, w sytuacji, w której podatnik nie skorzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn - tj. nie zgłosił i nie zgłosi w ciągu 6 miesięcy od nabycia darowizny tego faktu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, celem skorzystania ze zwolnienia?
3. Czy w przypadku opisanym powyżej, odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane od momentu wprowadzenia samochodu do majątku prowadzonej przeze mnie działalności gospodarczej czy dopiero od momentu, w którym minie okres 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego w zakresie obowiązku od spadków i darowizn?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni

Ad. 1

Wyłączenie przewidziane w art. 23 ust. 1 lit 45a ustawy o PIT, nie obejmuje darowizny w wysokości nieprzekraczającej kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a tym samym darowizny niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Według Wnioskodawczyni, darowizna w wysokości nieprzekraczającej kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie stanowi darowizny zwolnionej od podatku w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o PIT, albowiem zgodnie z tym przepisem, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych nie ujmuje się w kosztach uzyskania przychodu nabytych w drodze darowizny, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9 637 zł, jeśli osoba ta zaliczona jest do I grupy podatkowej. Tym samym, darowizna o wartości nieprzekraczającej 9 637 zł, nie stanowi darowizny zwolnionej od podatku od spadków i darowizn, a stanowi darowiznę niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższe nie wyklucza uznania za koszt uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego nabytego w drodze tej darowizny [1/4 udziału we własności samochodu], albowiem nie jest objęte wyłączeniem przewidzianym w art. 23 ust. 1 lit 45a ustawy o PIT, który dotyczy tylko nabycia środka w drodze darowizny zwolnionej od podatku (a nie nieobjętej opodatkowaniem). Zatem art. 23 ust. 1 pkt 45a lit a tiret trzecie nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym w odniesieniu do darowizny otrzymanej od Babci.

Ad. 2

Artykuł 23 ust. 1 pkt 45a lit. a tiret trzecie ustawy o PIT nie wyłącza możliwości ujmowania w kosztach uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu, stanowiącego przedmiot darowizny, który został wprowadzony do majątku firmowego, w sytuacji, w której podatnik nie skorzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn - tj. nie zgłosił i nie zgłosi w ciągu 6 miesięcy od nabycia darowizny tego faktu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, celem skorzystania ze zwolnienia. Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a tiret trzecie ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. Stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Zwolnienia w podatku od spadków i darowizn określone są w art. 4 oraz art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy czym w przedmiotowej sprawie zastosowanie znaleźć może jedynie zwolnienie z art. 4a ust. 1 pkt 1. Niemniej, wskazane zwolnienie podatkowe nie jest zwolnieniem automatycznym, obejmującym nabycie w drodze darowizny rzeczy lub praw od osób najbliższych, ale ma charakter warunkowy i wymaga od podatnika dokonania stosownego zgłoszenia w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, jeżeli wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty 9 637 zł. Brak odpowiedniego zgłoszenia powoduje, że podatnik traci prawo do zwolnienia i zobowiązany jest do uiszczenia podatku od spadków i darowizn w stawkach przewidzianych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a samo nieodpłatne nabycie nie korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn [zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w interpretacji indywidualnej z dnia18 października 2018 roku, 0114-KDIP3-1.4011.368.2018.9.AM]. Tym samym, zwolnienie z podatku od spadków i darowizn wskazane w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wymaga od podatnika spełnienia ustawowych przesłanek o charakterze dobrowolnym. W związku z tym, więc Wnioskodawczyni nie zdecydowała się na skorzystanie ze zwolnienia, tj. nie zgłosiła i nie zgłosi nabycia darowizny właściwemu organowi podatkowemu we wskazanym terminie, co obliguje ją do zapłacenia podatku od spadków i darowizn stosownie do art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to w związku z oddaniem samochodu do używania i wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych, jest uprawniona do ujmowania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu jako środka trwałego stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o PIT. Zatem art. 23 ust. 1 pkt 45a lit a tiret trzecie nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym w odniesieniu do darowizny otrzymanej od Mamy.

Ad. 3

Odpisy amortyzacyjne powinny być dokonywane zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, tj. licząc od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym samochód został wprowadzony do majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a zatem począwszy od lutego 2019 roku.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23. Stosownie do art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: - budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, - maszyny, urządzenia i środki transportu, - inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. W momencie wprowadzenia samochodu do majątku firmowego, tj. w dniu 2 stycznia 2019 roku, środek trwały nie był nabyty w drodze wyłączającym możliwość ujmowania odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej w kosztach uzyskania przychodu. Nabycie tego środka nie korzystało ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, który to, jak wyżej zaznaczono, nie jest zwolnieniem automatycznym Zdaniem Wnioskodawczyni gdyby skorzystała z tego zwolnienia, nie mogłaby dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Niemniej, wobec nieskorzystania z omawianego zwolnienia w zakresie darowizny otrzymanej od Mamy, a także nieobjęcia opodatkowaniem podatkiem od spadków i darowizn darowizny otrzymanej od Babci, nabycie samochodu nie stanowi nabycia zwolnionego od podatku od spadków i darowizn. Tym samym, jak opisano powyżej, Wnioskodawczyni jest uprawniona do ujmowania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu jako środka trwałego.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji. Tym samym, zdaniem Wnioskodawczyni, powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu począwszy od lutego 2019 roku, gdyż samochód w momencie jego wprowadzenia do majątku firmowego (02 stycznia 2019 roku) nie był nabyty w sposób opisany w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o PIT. Nie planuję także skorzystać ze zwolnienia od podatku i darowizn w zakresie otrzymanej od Mamy darowizny w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie zaś do treści art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
   

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z przepisu art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 22h ust. 2 ww. ustawy stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Odpisów amortyzacyjnych stosownie do treści art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz art. 22b, z wyjątkiem podatników, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej.

Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się na podstawie art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany ze względu na sposób ich nabycia. Stosownie do art. 22g ust. 1 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  
  

Od 1 stycznia 2018 r., nastąpiły istotne zmiany w brzmieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany wprowadzone zostały ustawą z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U z 2018 r., poz. 1291).

Ustawa wprowadziła zmiany dotyczące zaliczenia w koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych od nabytych w drodze darowizny oraz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w przypadku gdy ich nabycie korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn ( art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a i ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:
   
   • nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub,
     
   • dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
     
   • nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
     
   • nabycie stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
     
   
   

Natomiast w myśl art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Dodany ust. 9 w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zaliczenie do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, w przypadku gdy środki te wykorzystywane przez darczyńcę były przez niego amortyzowane. Oznacza to, że obdarowany przyjmuje je w wartości określonej przez darczyńcę (kontynuacja). Kontynuując amortyzację tych składników, uwzględnia też wysokość dokonanych już przez darczyńcę odpisów oraz przyjętą metodę amortyzacji.

Jednocześnie stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ( Dz. U z 2018 r., poz. 644) zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy od spadków i darowizn w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Stosownie do ust. 4 tegoż artykułu obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1, tj. dla I grupy podatkowej – 9 637 zł.

W obowiązującym stanie prawnym została wyłączona możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych nieodpłatnie, jeżeli ich nabycie korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

Zatem odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku lub darowizny mogą stanowić koszt uzyskania przychodu tylko w przypadku, kiedy wartość spadku lub darowizny nie korzystała ze zwolnienia od podatku spadków i darowizn.

Kosztem uzyskania przychodu będą więc również odpisy amortyzacyjne w przypadku, kiedy składnik majątku otrzymany w drodze spadku albo darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, ale z uwagi na jego wartość mieści się w tzw. kwocie wolnej w podatku od spadków i darowizn.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz przytoczone przepisy prawne należy stwierdzić, że:

• Wyłączenie przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obejmuje darowizn w wysokości kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn tj. darowizn niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
  

• Artykuł 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy, wyłącza możliwość ujęcia w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji w której podatnik nie skorzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. Skoro Wnioskodawczyni nie skorzystała ze zwolnienia opodatkowania darowizny w postaci samochodu podatkiem od spadków i darowizn otrzymanej od mamy, będzie mogła odpisy amortyzacyjne od tego samochodu zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
  

• Odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu w którym samochód został wprowadzony do firmy Wnioskodawczyni.
  
  
  

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.