Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.51.2019.1.KO
z 29 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej działki o nr 3242/51 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej działki o nr 3242/51.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca uzyskuje dochody ze stosunku pracy, działalności gospodarczej wykonywanej osobiście, oraz z najmu i dzierżawy własnych lokali. Wnioskodawca pozostaje w ustroju małżeńskim przy czym panuje w nim rozdzielność majątkowa.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej składającej się z trzech działek ewidencyjnych (dalej: Nieruchomość), która to nieruchomość pozostaje w jego działalności gospodarczej prowadzonej osobiście. Nieruchomość w całości została nabyta na podstawie umowy darowizny przekazanej jej przez współmałżonka w roku 2018 z jego majątku osobistego.

W chwili obecnej na Nieruchomość składają się następujące działki: 3241/51, 3242/51, 3243/51 o łącznej powierzchni Nieruchomości 0,3971 ha.

Wnioskodawca wprowadził ww. nieruchomość do ewidencji środków trwałych. Na działkach o numerach 3241/51 (o pow. 0,0901 ha) i 3243/51 (o pow. 0,0726 ha) posadowione są dwa ok. stu letnie budynki wielorodzinne, w złym stanie technicznym, działka numer 3242/51 o powierzchni 0,2344 ha jest niezabudowana.

W chwili otrzymania darowizny w dziale III księgi wieczystej prowadzonej dla ww. nieruchomości ujawnione było roszczenie o zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży części nieruchomości. W celu wykonania postanowień tejże umowy przyrzeczonej dokonano podziału pierwotnie jednej działki geodezyjnej na trzy działki o nr 3241/51, 3242/51 i 3243/51. W chwili obecnej Wnioskodawca planuje, zgodnie z zawartą wcześniej przyrzeczoną umową sprzedaży zawrzeć umowę zbycia części przedmiotowej Nieruchomości (działka nr 3242/51 o pow. 0,2344 ha) na rzecz podmiotu, który chce na planowanej nieruchomości dokonać inwestycji komercyjnej - budowy obiektu handlowo - usługowego. Kupiec zgłosił się do poprzedniego właściciela sam, nie prowadzono żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości - zawarto już umowę przedwstępną. Na dzień planowanej sprzedaży działki 3242/51 będzie działką niezabudowaną w rozumieniu ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r.

Działki 3241/51, 3242/51, 3243/51 zgodnie z obowiązującym na moment składania niniejszego wniosku miejscowym planem zagospodarowania (MPZP) a także na moment planowanej sprzedaży Nieruchomości (a właściwe teren, na której znajduje się działka wchodząca w skład Nieruchomości) jest oznaczona symbolem B, zorganizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy o symbolu Bp.

Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej jest pozyskanie pozwolenia na budowę budynku handlowo - usługowego na terenie Nieruchomości.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki nie były i nie są wykorzystywane w okresie ostatnich 6 lat w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Działka, która przeznaczona jest do sprzedaży nie była faktycznie wykorzystywana przez Wnioskodawcę - jedynie dbał o nią jako właściciel, nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej od podatku.

Przy nabyciu ww. działek 3241/51, 3242/51, 3243/51 nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tytuł nabycia był czynnością nie podgalającą ustawie o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy właściwą stawką podatku dla dostawy przedmiotowej Nieruchomości będzie stawka podstawowa VAT tj. 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że jego transakcja sprzedaży niezabudowanej nieruchomości - działka o numerze 3242/51 będzie podlegała opodatkowaniem podatkiem VAT w stawce podstawowej - 23%. Działka jest oznaczona jako teren mieszkaniowy o symbolu B, tj. zorganizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy o symbolu Bp, a Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nadto warunkiem zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży jest m.in. uzyskanie pozwolenia na budowę obiektu usługowego, a także uzgodnienie zjazdu na działkę z drogi publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane, zgodnie z regulacją art. 2 pkt 33 ustawy, rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanej (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1945) reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Stosowanie do art. 2 pkt 12 wskazanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działce budowlanej – należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej składającej się z trzech działek ewidencyjnych nr 3241/51, 3242/51, 3243/51, która to nieruchomość pozostaje w jego działalności gospodarczej prowadzonej osobiście. Wnioskodawca wprowadził ww. nieruchomość do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę zbycia części przedmiotowej Nieruchomości tj. działka nr 3242/51 na rzecz podmiotu, który chce na planowanej nieruchomości dokonać inwestycji komercyjnej - budowy obiektu handlowo - usługowego. Na dzień planowanej sprzedaży działki 3242/51 będzie działką niezabudowaną w rozumieniu ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. Działki 3241/51, 3242/51, 3243/51 zgodnie z obowiązującym na moment składania niniejszego wniosku miejscowym planem zagospodarowania (MPZP) a także na moment planowanej sprzedaży Nieruchomości (a właściwe teren, na której znajduje się działka wchodząca w skład Nieruchomości) jest oznaczona symbolem B, zorganizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy o symbolu Bp. Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej jest pozyskanie pozwolenia na budowę budynku handlowo - usługowego na terenie Nieruchomości. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działka, która przeznaczona jest do sprzedaży nie była faktycznie wykorzystywana przez Wnioskodawcę - jedynie dbał o nią jako właściciel, nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej od podatku. Przy nabyciu ww. działek nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a tytuł nabycia był czynnością nie podgalającą ustawie o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży części nieruchomości tj. niezabudowanej działki nr 3242/51.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca dla opisanej we wniosku czynności niewątpliwie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Dostawa niezabudowanej działki nr 3242/51 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca zgodnie z obowiązującym na moment składania niniejszego wniosku miejscowym planem zagospodarowania (MPZP) a także na moment planowanej sprzedaży działki, działka jest oznaczona symbolem B zorganizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy o symbolu Bp. Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej jest pozyskanie pozwolenia na budowę budynku handlowo - usługowego na terenie tej działki. Zatem, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy, opisana działka nr 3242/51 stanowi teren budowlany.

Jednocześnie należy zauważyć, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku określone art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ Wnioskodawca nie wykorzystywał niezabudowanej działki nr 3242/51 na cele działalności zwolnionej od podatku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dostawa niezabudowanej działki nr 3242/51 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podstawowej wynoszącej 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.