Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.12.2019.1.KK
z 11 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2019 r. (data wpływu 11 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zajmuje się głównie tworzeniem i rozwojem aplikacji służących do zarządzania dużą ilością danych elektronicznych, które są niezbędne do analizy w czasie postępowania sądowego lub dochodzenia. Umożliwiają one użytkownikom m.in. wyszukiwanie, sortowanie, wstrzymywanie i eksportowanie treści istotnych dla prowadzonych spraw. Prezentowane przez Wnioskodawcę aplikacje charakteryzują się wysoką wydajnością, gdyż ułatwiają prowadzenie skomplikowanych spraw z wykorzystaniem dużej ilości informacji. Pozwala to na redukcję kosztów związanych z identyfikacją, gromadzeniem oraz analizą danych elektronicznych. Aplikacje tworzone przez Wnioskodawcę użytkowane są przez ponad 10.000 różnych organizacji.

Zasadniczym elementem długofalowej strategii Wnioskodawcy ma być innowacyjność. Cecha ta ma przejawiać się zarówno w odniesieniu do procesów bezpośrednio związanych z profilem usług świadczonych przez Wnioskodawcę, jak i pozostałych procesów zachodzących wewnątrz firmy. Polityka ta znajdzie swój wyraz m.in. w ciągłym wdrażaniu nowych oraz udoskonalaniu obowiązujących rozwiązań w zakresie usprawnienia procesów istniejących i rozwijanych u Klientów Wnioskodawcy. Działania prowadzone w ramach wyżej opisanej polityki realizowane będą w praktyce przez dwie kategorie pracowników, zatrudnionych na następujących stanowiskach w Spółce:

1. „Software Engineer” - pracownik zatrudniony na tym stanowisku wykonuje zadania polegające na projektowaniu i tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, tak aby spełniało wymagania funkcjonalne. W trakcie swojej pracy m.in. dokumentuje i demonstruje konkretne rozwiązania poprzez rozwijanie dokumentacji i schematów. Ponadto pracownik ten odpowiedzialny jest za tworzenie planów, diagramów, wykresów, komentarzy do kodu źródłowego oprogramowania. Do jego zadań należy również przygotowanie i instalowanie stworzonych rozwiązań poprzez definiowanie i projektowanie specyfikacji i standardów oraz programowania. Pracownik w trakcie pracy usprawnia również procesy poprzez analizę systemów oraz proponuje zmiany w istniejących wytycznych i procedurach.
   
   Pracownicy zatrudnieni w Spółce kooperują ze sobą i wspólnie projektują rozwiązania. Ich praca po części składa się również z prezentowania swoich pomysłów innym członkom zespołu oraz dzielenia się z członkami zespołu swoim doświadczeniem zawodowym. Zatrudniony na tym stanowisku pracownik robi to poprzez prowadzenie szkoleń oraz recenzje pracy innych pracowników z zespołu. Pracownik ma za zadanie wspierać innowacyjne praktyki wśród współpracowników oraz współpracować ze specjalistami Quality Assurance, którzy są odpowiedzialni za testowanie oprogramowania. Dzięki temu wspierany jest proces unikania defektów oprogramowania, a nie tylko ich wykrywania.
   


2. „Quality Assurance” - to pracownik odpowiedzialny za testowanie oprogramowania stworzonego przez specjalistów zatrudnionych na stanowisku Software Engineer. Ma za zadanie identyfikować i usuwać ryzyka związane z jakością w produktach, niespójności, niejednoznaczności, a także defekty w oprogramowaniu w trakcie jego projektowania i implementowania. Automatyzuje on istniejące testy manualne oraz integruje testy automatyczne z procesem CI (Continuous Integration). Pracownik projektuje, buduje i dokumentuje testy automatyczne zgodnie ze zdefiniowanym szablonem w celu zapewnienia jakości danej funkcjonalności. Tworzy silną bazę wiedzy dla procesów tworzenia i testowania oprogramowania w dziale rozwoju produktu oraz usprawnia działania w zgodzie ze standardowymi procedurami i metrykami w celu zapewnienia spójności i ciągłego doskonalenia sposobów, w jakich testowane jest oprogramowanie.
   
   
   Pracownik dostarcza również wiedzy na temat funkcjonalności oraz sposobów zapewniania jakości poprzez instruowanie zespołu jak powinien testować oprogramowanie. Przeprowadza analizy dążąc do wykrycia przyczyn powstawania defektów i ich odpowiedniego naprawienia. Bierze również udział w planowaniu zadań i szacunków dotyczących planowanej pracy. Do zadań pracownika należy również zrozumienie procesu automatyzacji testów i przewodzenie zespołowi w tej automatyzacji, a także dostarczenie zespołowi niezbędnych narzędzi do jej wykonania.
   
   

Do zakresu zadań pracownika na stanowisku Quality Assurance należą również czynności szkoleniowe. Ustanawia on praktyki, które mają pomagać w dzieleniu się wiedzą i w wymianie informacji w firmie. Ma także zachęcać członków zespołu do aktywnego rozwiązywania problemów, a także aktywnie uczestniczyć w rozwiązywaniu złożonych zadań i tworzeniu oprogramowania. Osoba na tym stanowisku edukuje również pracowników w obszarze standardów dotyczących automatyzacji testów i najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Dostosowuje także strategię automatyzacji testów do architektury i implementacji kluczowych produktów Spółki. Pracownik na tym stanowisku zajmuje się również identyfikacją i rekomendacją kadrze kierowniczej wartościowych metryk dla pomiaru jakości produktu oraz nadzoruje proces zbierania metryk dotyczących jakości.

Pracownik bierze udział również w planowaniu pracy poszczególnych członków zespołu zgodnie z wymaganiami biznesowymi. Uczestniczy w rekrutacji poszczególnych członków zespołu. Inicjuje również działania zmierzające do zatrudnienia dodatkowych pracowników, poprzez rekomendacje kadrze kierowniczej potrzeb dotyczących zasobów ludzkich oraz pomaga we wdrażaniu nowych pracowników.

Pracownicy Spółki zatrudnieni na stanowiskach Software Engineer i Ouality Assurance są twórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.), a uzyskany przez nich przychód wynika z korzystania przez nich z praw autorskich i zależnych lub rozporządzania tymi prawami. Spółka wyjaśnia też, że konkretnie przychód pracowników wynika z przeniesienia praw autorskich do stworzonych przez nich utworów na Spółkę.

Materialnym rezultatem twórczej i niepowtarzalnej pracy opisanych dwóch kategorii pracowników są: programy, kody oraz ich części (wynikające odpowiednio z tworzenia i zmian tego kodu), raporty, opinie dotyczące sposobu rozwiązania poszczególnych zgłoszeń od Klientów, prezentacje, skrypty, utrwalone w formie pisemnej lub elektronicznej struktury nowych serwerów (dalej razem jako „Utwory”). Utwory, które powstają w procesie twórczym i na potrzeby tworzenia programu komputerowego będą więc stanowiły wszystkie formy jego wyrażenia, zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym raporty, opinie, prezentacje i skrypty. Utwory stworzone przez pracowników Spółki są przejawem działalności twórczej w zakresie programów komputerowych wymienionej w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.) i mają indywidualny charakter. Jednocześnie dwie kategorie pracowników opisane powyżej wykonują pracę niezwiązane z powstawaniem Utworów, tzw. prace administracyjne.

W ocenie Wnioskodawcy, Utwory te podlegają z mocy prawa ochronie jako utwory w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r., Nr 24, poz. 83, z późn. zm.) (dalej „ustawy o PAP”) lub są chronione na mocy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r., Nr 49, poz. 508 z późn. zm ).

Z uwagi na fakt, iż rezultaty prac mogą stanowić przedmiot ochrony z uwagi na ich walory twórcze, intencją Spółki jest dostosowanie struktury zatrudnienia oraz jej formalnych aspektów do opisanego powyżej stanu faktycznego.

W przyszłości, Wnioskodawca planuje zawrzeć z pracownikami aneksy do umów o pracę zawierające zapisy dotyczące przeniesienia na rzecz Spółki autorskich praw majątkowych do utworów, stworzonych przez pracowników w ramach stosunku pracy. Zgodnie z planowanymi zapisami umowy o pracę, co do zasady własność do poszczególnych Utworów (programów komputerowych) stworzonych (współtworzonych) przez pracowników w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy będzie przysługiwała pracownikowi, tj. do momentu przeniesienia na Spółkę/Pracodawcę. Innymi słowy automatyczne/pierwotne nabycie przez pracodawcę majątkowych praw autorskich do programów (ich części) będzie wyłączone.

Projektowane umowy o pracę będą określać kwotę wynagrodzenia zasadniczego oraz jego składowe określone również kwotowo - część z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracowników Utworów oraz część z tytułu wykonywania pozostałych obowiązków pracowniczych, tzw. prac administracyjnych. Wnioskodawca podkreśla, że podział wynagrodzenia określony w umowie o pracę nie będzie oparty na czasie pracy przeznaczonym na pracę twórczą lub na współczynniku. Jedyną podstawą do naliczenia oraz wypłaty miesięcznego wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracowników Utworów w ramach stosunku pracy będzie faktyczne uzyskanie przez Spółkę autorskich praw majątkowych do stworzonego i ujawnionego w danym miesiącu Utworu. Każdy z takich Utworów będzie podlegał ocenie i akceptacji Spółki.

Jeżeli w danym miesiącu pracownik w ramach stosunku pracy nie stworzy żadnego Utworu, Spółka wypłaci miesięczne wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie o pracę, bez wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca w celu prowadzenia szczegółowego archiwum stworzonych Utworów będzie prowadzić bieżącą, imienną ewidencję Utworów stworzonych przez poszczególnych pracowników. Ewidencja będzie pozwalać m.in. na zweryfikowanie kto jest autorem Utworu, kiedy powstał i kiedy dokonano przeniesienia autorskich praw majątkowych na Spółkę.

W ramach organizacji Spółki powstanie system mający na celu ocenę efektów prac pracowników pod kątem kwalifikacji ich do kategorii Utworów. W przypadku uznania, że praca spełnia kryteria Utworu, Spółka dokona jej wyceny zgodnie z wewnętrznym regulaminem określonym przez Wnioskodawcę. Zastosowanie kryteriów ekonomicznych oraz technicznych określających faktyczną wartość efektu pracy twórczej pozwoli w ocenie Spółki na poprawne określenie kwotowej wartości wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych będącej składową wynagrodzenia zasadniczego określonego w umowie o pracę.

Spółka będzie ewidencjonowała wszystkie utwory wraz z informacją o ich zaakceptowaniu i wycenie. Dzięki temu do każdego Utworu będzie przyporządkowana informacja o dacie jego przyjęcia przez Spółkę oraz o wysokości wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich dla każdego konkretnego Utworu. Spółka będzie również ewidencjonowała powstające Utwory, a więc takie, co do których dopiero zleciła ich wykonanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, będzie mieć prawo do potrącania koszów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT z uwzględnieniem warunków, o którym mowa w art. 22 ust. 9a i 9b ustawy o PIT, w odniesieniu do przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracowników Utworów w ramach stosunku pracy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku będzie miał prawo jako płatnik do potrącania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 22 ust. 9a i 9b ustawy o PIT, w odniesieniu do przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracowników Utworów w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Art. 22 ust. 9a ustawy o PIT wprowadza limit roczny odliczenia kosztów wskazując, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 22 ust. 9b ustawy o PIT dookreśla do przychodów z jakich tytułów stosuje się ust. 9 pkt 3 tej samej regulacji:

1. działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2. działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3. produkcji audialnej i audiowizualnej;
4. działalności publicystycznej;
5. działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6. działalności konserwatorskiej;
7. prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8. działalności badawczo-rozwojowej, naukowo-dydaktycznej, naukowej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Ustawa o PIT nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 oraz ust. 9b tego samego artykułu, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych np. „utwór”. W tym zakresie należy posiłkować się odrębnymi przepisami regulującymi te kwestie, m.in. ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o PAP, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o PAP, w szczególności przedmiotem tego prawa są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i 4 ustawy o PAP). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PAP, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ustawy o PAP wynika domniemanie, iż twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PAP, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowi inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Z kolei art. 74 ust. 1 ustawy o PAP stanowi, że programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Z kolei ust. 3 tego samego artykułu ustawy o PAP odnoszący się do programów komputerowych stanowi, że autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

W świetle zaprezentowanych powyżej norm prawnych, przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

1. po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu (jego części) lub artystycznego wykonania;
2. po drugie, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W świetle opisanego we wniosku przyszłego stanu faktycznego, pracowników Wnioskodawcy należy uznać za twórców wykonujących działalność twórczą, w wyniku której powstają utwory w rozumieniu prawa autorskiego (programy komputerowe) oraz że zgodnie z planowanymi działaniami Wnioskodawcy osiągany w przyszłości przez pracowników przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów będzie bezpośrednio związany z faktycznym korzystaniem lub rozporządzaniem prawem autorskim.

Skoro w umowach o pracę Wnioskodawca określi, że prawa majątkowe do stworzonych przez pracowników utworów przechodzą na Wnioskodawcę z chwilą ich przyjęcia, należy uznać, że z tą chwilą dochodzi do rozporządzenia przysługującym pracownikom prawem. Wynagrodzenie za stworzenie utworu i przeniesienie do niego praw autorskich będzie stanowić przychód określony kwotowo oraz stanowiący część miesięcznego wynagrodzenia pracownika z tytułu umowy o pracę. W związku z regulacją art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tylko jednoznaczne wyliczenie faktycznej wartości honorarium z tytułu przeniesienia praw do efektów wykonanej pracy twórczej pozwala na zastosowanie do tej wartości kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanych przychodów. W ocenie Spółki, przepis ten nie znajdzie zastosowania do wynagrodzenia wyliczonego w sposób hipotetyczny, nawet jeśli będzie ono zbliżone do wartości rzeczywistej.

Mając na uwadze powyższe, w związku z tym że:

• efekt pracy wykonywanej przez osoby zatrudniane przez Wnioskodawcę będzie stanowić utwór w rozumieniu ustawy o PAP;
• w konsekwencji czego specjaliści tworzący programy komputerowe są twórcami w rozumieniu ww. ustawy;
• wynagrodzenie należne specjalistom tworzącym programy komputerowe składać się będzie z części związanej z przeniesieniem autorskich praw majątkowych oraz z części związanej z wykonywaniem pozostałych obowiązków pracowniczych, tzw. pracy administracyjnej;
• część wynagrodzenia dotycząca przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego określona zostanie kwotowo i będzie odpowiadać faktycznej wartości efektu pracy twórczej - poprzez proces weryfikacji Utworów określony przez Wnioskodawcę;
• majątkowe prawa autorskie do Utworów tworzonych/współtworzonych przez pracowników będą należały do pracownika, tj. do momentu odrębnego przeniesienia ich na Spółkę;
• Wnioskodawca prowadzić będzie ewidencję utworów, do których zostały przeniesione autorskie prawa majątkowe;

to zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów do przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów przez pracowników Spółki będzie możliwe, ponieważ Spółka będzie spełniać wszystkie wymogi określane w ustawie o PIT i umożliwiające ich zastosowanie.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo, jako płatnik, do potrącania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 22 ust. 9a i 9b ustawy o PIT, w odniesieniu do przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracowników Utworów w ramach stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.