Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.671.2018.1.BM
z 25 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy opisana działalność Spółki w zakresie badań i rozwoju (prowadzona zarówno na zlecenie klientów jak i na potrzeby Spółki) dotycząca tworzenia nowych produktów oraz udoskonalenia rozwiązań już istniejących spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy opisana działalność Spółki w zakresie badań i rozwoju (prowadzona zarówno na zlecenie klientów jak i na potrzeby Spółki) dotycząca tworzenia nowych produktów oraz udoskonalenia rozwiązań już istniejących spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również: „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą działającym w branży IT, którego głównym obszarem działalności jest tworzenie wysokiej jakości oprogramowania, rozwiązań informatycznych i technologicznych dostosowanych do wymagań klientów.

Branża IT jest branżą bardzo dynamiczną i wymagającą ciągłego doskonalenia oferowanych produktów, w innym przypadku podmiot nie ma możliwości skutecznego konkurowania. Powyższe wymusza na Wnioskodawcy samodzielne prowadzenie prac, które pozwolą zdobyć przewagę konkurencyjną poprzez nowe lub ulepszone produkty.

Spółka prowadzi prace związane z:

1. tworzeniem nowych produktów - są to prace nad rozwiązaniami, oprogramowaniem czy pakietem oprogramowań, które dotychczas nie były w portfolio Wnioskodawcy. Prace w tym zakresie często bazują na pracach naukowych publikowanych przez współpracowników Spółki (np. z dziedziny sztucznej inteligencji czy uczenia maszynowego).
   Są to m.in. prace nad:
   
   • rozwiązaniami służącymi optymalizacji i przewidywaniu popularności publikowanych treści,
   • systemami analizy treści multimedialnych,
   • wyszukiwarkami opartymi na oryginalnych technologiach (np. wyszukiwanie wizualnie podobnych elementów w oparciu o zdjęcia i tekst),
   • produktami pozwalającymi na zlokalizowanie użytkownika w oparciu o obraz otoczenia,
2. udoskonaleniem rozwiązań już istniejących - wprowadzenie nowych rozwiązań do istniejących już produktów w celu zwiększenia ich innowacyjności i funkcjonalności.
   
   
   

Wnioskodawca prowadzi opisane powyżej prace:

• zarówno na zlecenie klientów (klienci stają się właścicielami produktów),
• jak i na potrzeby samej Spółki, w celu późniejszego udostępnienia innym podmiotom np. w drodze licencji (Spółka jest właścicielem produktów).
  
  

Realizowane prace:

• rozpoczynają się od pracy koncepcyjnej (opracowanie koncepcji projektu), a finalizowane są wraz z zakończeniem prac związanych z przygotowaniem produktów i prototypów,
• nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w produktach, niepociągającymi za sobą postępu technologicznego,
• a ich celem jest powstanie nowych lub ulepszonych produktów.
  
  

Wnioskodawca w celu prowadzenia działalności:

• zatrudnia pracowników, oraz
• współpracuje ze specjalistami na podstawie umowy zlecenia lub prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą w ramach umowy o współpracy.

Wszystkie te osoby prowadzą ewidencję czasu pracy poświęconej na prowadzenie prac badawczych i rozwojowych.

W związku z prowadzonymi pracami Spółka rozpoznaje następujące koszty (dalej: „Koszty B+R”):

1. w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę, które realizują działalność badawczo-rozwojową (dalej: „koszty pracownicze”) w szczególności:
   
   • wynagrodzenie pracowników,
   • szkolenia pracowników, związane z prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych,
   • diety i inne należności za czas podróży służbowej,
   • świadczenia okołopłacowe, takie jak: pakiety medyczne, karnety sportowe, ubezpieczenie na życie,
   -wraz z ewentualnymi składkami ZUS
   
2. w odniesieniu do specjalistów współpracujących na podstawie umowy zlecenia oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, których zadania obejmują realizację działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „koszty specjalistów”) w szczególności:
   
   • wynagrodzenie dla specjalistów wraz ze składkami ZUS,
3. na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością badawczo- rozwojową, np.:
   
   • koszty materiałów biurowych,
4. związane z odpłatnym korzystaniem z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, m.in.:
   
   • odpłatne korzystanie ze sprzętu komputerowego niezbędnego do prowadzenia prac rozwojowych,
   • odpłatne korzystanie z infrastruktury obliczeniowej, będącej specjalistycznym sprzętem niezbędnym do dokonywania przeliczeń związanych z tworzeniem/udoskonalaniem produktów. Odpłatne korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”),
5. związane z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, m.in.:
   
   • amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w ramach prac badawczo-rozwojowych (np. niezbędne oprogramowanie),
   • amortyzacja sprzętu komputerowego i elektronicznego, sprzętu do obliczeń wykorzystywanego przez pracowników i współpracowników realizujących prace badawczo- rozwojowe,
6. związane z odpisami amortyzacyjnymi środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych lub wyposażenia, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, które wykorzystywane są do prac badawczo-rozwojowych - Wnioskodawca dokonuje jednorazowe odpisy amortyzacyjne (zaliczenie w koszty) w miesiącu ich oddania do używania, m.in.:
   
   • sprzęt komputerowy,
   • meble i wyposażenie biurowe,
7. związane z odpisami amortyzacyjnymi kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, które zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, stanowią wartości niematerialne i prawne.
   
   
   

Powyższe koszty nie są Spółce w jakiejkolwiek formie zwracane - Spółka nie otrzymuje dotacji na działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, ani na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162).

Spółka uzyskuje przychody z zysków kapitałowych, ale odliczenia z tytułu ulgi badawczo- rozwojowej, na podstawie art. 18d ustawy o CIT, dokonywane będą:

• w ramach dochodu uzyskanego z innych źródeł przychodów niż przychody z zysków kapitałowych, tak, że kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy opisana działalność Spółki w zakresie badań i rozwoju (prowadzona zarówno na zlecenie klientów jak i na potrzeby Spółki) dotycząca:

1. tworzenia nowych produktów,
2. udoskonalenia rozwiązań już istniejących,

spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana działalność Spółki w zakresie badań i rozwoju (prowadzona zarówno na zlecenie klientów jak i na potrzeby Spółki) dotycząca:

1. tworzenia nowych produktów,
2. udoskonalenia rozwiązań już istniejących,

spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Zgodnie z przepisami art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl przepisu art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe oznaczają:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.) - prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Definiując prace rozwojowe art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, odsyła do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ciągłe (systematyczne) podejmowanie działalności twórczej przez Wnioskodawcę jest podyktowane charakterem działalności Wnioskodawcy tj. podmiotu działającego w branży IT. W obliczu silnej konkurencji i rosnących wymagań klientów, jednym z głównych celów Wnioskodawcy jest poszerzanie i zdobywanie nowych zasobów wiedzy w zakresie innowacji produktowych, procesowych i technologicznych. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Wnioskodawca podkreśla, że:

• zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę tworzy nowe lub udoskonala rozwiązania już istniejące,
• prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają głównie charakter prac rozwojowych - nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w produktach, a tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności.
  
  

Powyższe prace są realizowane zarówno na zlecenie klienta jak i na potrzeby własne Spółki, niemniej jednak - w ocenie Spółki, nie wpływa to na rodzaj wykonywanych prac.

Końcowo, Spółka wskazuje, że uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT zostało potwierdzone przez organy podatkowe, przykładowo:

• przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 lutego 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.380.2017.1.JF,
• przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 6 września 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.165.2017.2.APO.
  
  

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka dokonuje działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o CIT i która to działalność uprawnia do zastosowania ulgi, o której mowa w przepisach art. 18d ustawy o CIT.

Podsumowując, opisana działalność Spółki w zakresie badań i rozwoju dotycząca:

1. tworzenia nowych produktów,
2. udoskonalenia rozwiązań już istniejących,

spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, która uprawnia do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „uCIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1668), od 1 października 2018 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące definicji badań naukowych i prac rozwojowych (art. 4 pkt 27 i 28 uCIT).

Zgodnie z art. 4a pkt 26 uCIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest przedsiębiorcą działającym w branży IT, którego głównym obszarem działalności jest tworzenie wysokiej jakości oprogramowania, rozwiązań informatycznych i technologicznych dostosowanych do wymagań klientów. Spółka prowadzi prace związane z:

1. tworzeniem nowych produktów - są to prace nad rozwiązaniami, oprogramowaniem czy pakietem oprogramowań, które dotychczas nie były w portfolio Wnioskodawcy. Prace w tym zakresie często bazują na pracach naukowych publikowanych przez współpracowników Spółki (np. z dziedziny sztucznej inteligencji czy uczenia maszynowego).
2. udoskonaleniem rozwiązań już istniejących - wprowadzenie nowych rozwiązań do istniejących już produktów w celu zwiększenia ich innowacyjności i funkcjonalności.
   
   

Wnioskodawca prowadzi opisane powyżej prace:

• zarówno na zlecenie klientów (klienci stają się właścicielami produktów),
• jak i na potrzeby samej Spółki, w celu późniejszego udostępnienia innym podmiotom np. w drodze licencje (Spółka jest właścicielem produktów).
  
  

Realizowane prace:

• rozpoczynają się od pracy koncepcyjnej (opracowanie koncepcji projektu), a finalizowane są wraz z zakończeniem prac związanych z przygotowaniem produktów i prototypów,
• nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w produktach, niepociągającymi za sobą postępu technologicznego,
• a ich celem jest powstanie nowych lub ulepszonych produktów.
  
  

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 uCIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju.

Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne (zdefiniowane w art. 4a pkt 27 uCIT) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 4 pkt 28 uCIT).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii, czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

W ocenie tut. Organu, prace dotyczące tworzenia nowych produktów jak i udoskonalenia rozwiązań już istniejących, realizowane przez Spółkę zarówno na zlecenie klientów jak i na potrzeby samej Spółki, są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, realizowane przez Spółkę działania spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 uCIT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2a-2g zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.