Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.475.2018.4.MT
z 21 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 12 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzeń dla akcjonariuszy, uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2019 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzeń dla akcjonariuszy. Wniosek został następnie uzupełniony – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.).

Niniejsza interpretacja indywidualna jest wynikiem rozpatrzenia wniosku w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W. S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania.

Wnioskodawca planuje wprowadzić do swojego statutu postanowienie, zgodnie z którym w myśl art. 356 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.), wybrani akcjonariusze (posiadający akcje imienne), będący osobami fizycznymi (dalej: „Akcjonariusze”) zobowiązani będą do powtarzających się w każdym miesiącu kalendarzowym świadczeń niepieniężnych, polegających na wykonywaniu na rzecz Wnioskodawcy określonych w statucie usług. Przykładem takich usług będą m.in. badanie jakości wyrobu finalnego, promowanie firmy oraz wspieranie działań marketingowych, doradztwo w zakresie procesu produkcji, wdrażania i motywowania nowych pracowników.

Za wykonane przez Akcjonariuszy na rzecz Wnioskodawcy świadczenia niepieniężne, Wnioskodawca wypłaci Akcjonariuszom wynagrodzenie. Przedmiotowe wynagrodzenie będzie bezzwrotne, zostanie pokryte z zasobów majątkowych Spółki i udokumentowane w jej księgach rachunkowych.

W okresach, za które Spółka będzie wypłacać Akcjonariuszom wynagrodzenia za ich powtarzające się świadczenia niepieniężne, o których mowa w art. 356 § 1 Kodeksu spółek handlowych, Akcjonariusze ci będą osobami mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie za wykonanie określonych w statucie Spółki świadczeń niepieniężnych wypłacone Akcjonariuszowi przez Wnioskodawcę będzie stanowić dla Akcjonariusza przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? 
2. Jeżeli wynagrodzenie będzie stanowić dla Akcjonariusza przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty Akcjonariuszowi wynagrodzenia za wykonywanie określonych w statucie Spółki świadczeń niepieniężnych?

Spółka wyjaśniła przy tym, że:

• wystąpiła z wnioskiem w zakresie ww. pytań jako podmiot, na którym mogą ciążyć obowiązki płatnika lub obowiązki informacyjne wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• wystąpiła z wnioskiem w zakresie interpretacji następujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: art. 42a ust. 1 (w zakresie obowiązku stosowania tego przepisu), art. 42g od dnia 1 stycznia 2019 roku (w zakresie obowiązku stosowania tego przepisu), art. 31, art. 38, art. 39, art. 41 (w zakresie braku obowiązku ich stosowania, tj. pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wysyłania informacji do urzędu skarbowego oraz podatnika).

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za wykonanie określonych w statucie Spółki świadczeń niepieniężnych wypłacone Akcjonariuszom przez Wnioskodawcę będzie stanowić dla Akcjonariuszy przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty Akcjonariuszom wynagrodzenia za wykonywanie określonych w statucie Spółki świadczeń niepieniężnych.

Jak wskazała Spółka w uzasadnieniu tego stanowiska, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów ustawodawca w sposób enumeratywny wyszczególnił w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wśród nich w pkt 9 zostały wymienione inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 omawianej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Akcjonariusze będą zobowiązani w statucie Spółki do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki zgodnie z art. 356 Kodeksu spółek handlowych.

Zgodnie z art. 356 § 1 Kodeksu spółek handlowych, z akcją imienną może być związany obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych. Powołany przepis umożliwia tworzenie takich relacji między akcjonariuszem a spółką akcyjną, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki akcyjnej może to być pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla akcjonariusza możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od tego, czy spółka wykazuje zysk czy też nie.

W ocenie Spółki, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że wynagrodzenie, które będą otrzymywać Akcjonariusze z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na jej rzecz będzie stanowić dla nich przychód z „innych źródeł”, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 roku) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak podkreśla Wnioskodawca, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w znanych mu interpretacjach indywidualnych, przykładowo: w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2016 r., sygn. IPPB2/4511-540/16-2/MG wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie i w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-3.4011.244.2017.1.MSI wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacje te dotyczą wprawdzie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i art. 176 Kodeksu spółek handlowych, niemniej zastosowane w nich argumentacje powinny być analogiczne w przypadku spółki akcyjnej).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz stanowisko organów podatkowych Wnioskodawca uważa, że ciąży na nim jedynie obowiązek wystawienia informacji o dochodach PIT-8C. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu opisanych wynagrodzeń, czyli nie jest obowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku (zaliczki). Obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na Akcjonariuszach.

W uzupełnieniu własnego stanowiska w sprawie, Spółka ponownie wskazała, że wynagrodzenie za wykonanie określonych w jej statucie świadczeń niepieniężnych wypłacone przez nią Akcjonariuszom będzie stanowić dla Akcjonariuszy przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podniósł również, że zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 roku), osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Na podstawie art. 42g ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych (obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r.) płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a (informacja o wysokości przychodów), przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7 (pobieranie zaliczek przez organy rentowe), oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8 (pobieranie zaliczek przez organy rentowe), art. 35 ust. 10 (podmioty obowiązane do poboru zaliczek), art. 39 ust. 1 i 3 (przekazanie imiennych informacji urzędowi skarbowemu), art. 42 ust. 2 pkt 1 (termin przekazania składek przez prowadzących działalność gospodarczą i ich obowiązki informacyjne), art. 42a ust. 1 (informacja o wysokości przychodów) oraz art. 42e ust. 6 (wypłata świadczeń przez komornika):

1. urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;
2. podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na osiągnięcie przez Akcjonariuszy przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. l pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych za wykonywanie określonych w statucie Spółki świadczeń niepieniężnych. Na Spółce, jako płatniku będą jednak ciążyć obowiązki płatnika określone w art. 42a ust. 1 oraz art. 42g ustawy (tj. przesłanie informacji urzędowi skarbowemu oraz podatnikowi).

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, przepisy art. 31, art. 38, art. 39, art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdą zastosowania wobec Spółki w opisanym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku i w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.