Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.677.2018.1.JG
z 18 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2018 r. (data wpływu 20 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania ograniczeń, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do opłat z tytułu nabycia od podmiotu powiązanego sublicencji IT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania ograniczeń, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do opłat z tytułu nabycia od podmiotu powiązanego sublicencji IT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, rezydentem podatkowym rozliczającym całość swoich dochodów w Polsce. Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji kosmetyków na rynku polskim poprzez sieć sklepów stacjonarnych oraz sklep internetowy (głównie do klientów indywidualnych).

Spółka jest częścią międzynarodowej grupy (…), zajmującej się głównie produkcją i dystrybucją towarów ekskluzywnych (różny asortyment), w tym perfum i kosmetyków. Podmiotem bezpośrednio dominującym wobec Spółki jest X., spółka kapitałowa z siedzibą we Francji (francuski rezydent podatkowy). X. jest więc podmiotem powiązanym Spółki w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy o PDOP.

Podział funkcji w ramach Grupy (…)

X. - w ramach Grupy (…) – pełni rolę podmiotu dominującego w strukturze segmencie (…), w tym pełni funkcje strategiczne, zarządza procesami dystrybucyjnymi i oferowanym asortymentem, a także jest właścicielem kluczowych własności intelektualnych. (…) działa na rynkach międzynarodowych m.in. zajmując się dystrybucją towarów handlowych na rynki docelowe i udostępnianiem lokalnym dystrybutorom zasobów (w tym własności intelektualnej) dla potrzeb efektywnej dystrybucji.

Spółka prowadzi działalność na polskim rynku i pełni funkcję lokalnego dystrybutora o ograniczonych ryzykach, uzyskując wsparcie w kluczowych obszarach od X.

Dystrybucja odbywa się – w zdecydowanej większości – na rzecz konsumentów (tj. Spółka nie pełni funkcji dystrybutora hurtowego, lecz dystrybutora detalicznego).

Dystrybucja na polskim rynku

Dystrybucja na polskim rynku odbywa się przez sieć sklepów stacjonarnych i sklep internetowy - prowadzonych (zarządzanych) przez Spółkę. Sklepy te oznaczone są marką (…).

W ramach sklepów prowadzonych (zarządzanych) przez Spółkę następuje sprzedaż towarów marek ekskluzywnych (Spółka może mieć wyłączność na dystrybucję niektórych marek na polskim rynku albo też może być wiodącym dystrybutorem marek w Polsce) oraz marki własnej (…) bądź też mogą być świadczone określone usługi kosmetyczne.

Adresatem oferty Spółki są konsumenci (klienci indywidualni) – kluczem do rozwoju sprzedaży jest atrakcyjna oferta handlowa, odpowiedni marketing oraz retencja klientów indywidualnych poprzez odpowiednie zarządzanie relacją z nimi (w tym utrzymywanie dynamicznej i intuicyjnej bazy klientów, która w odpowiednich momentach będzie inicjowała akcje marketingowe i sprzedażowe wobec określonych klientów).

Współpraca Spółki z X.

W związku z przyjętym modelem działalności i podziałem funkcji w Grupie (…), Spółka prowadzi intensywną współpracę z (…) m.in. w zakresie zakupu towarów handlowych (marki ekskluzywne i własne) do dystrybucji na polskim rynku, a także w zakresie wsparcia biznesowego oraz udostępniania kluczowych wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb identyfikacji wizualnej i zarządzania ofertą dla klienta indywidualnego. W szczególności Spółka nabywa od X. sublicencje IT.

Sublicencje IT

Spółka zawarła z X. umowę wyłącznej i niezbywalnej sublicencji IT. X. (jako licencjodawca) udostępnia Spółce (jako licencjobiorcy) sublicencje IT, które ta może wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (na zasadzie wyłączności), ale wyłącznie na terytorium Polski. Umowa Licencyjna Programów Komputerowych została zawarta 22 kwietnia 2002 r.

Opis sublicencji

Kluczowym aktywem angażowanym przez X. warunkującym zawarcie przedmiotowej współpracy jest wiedza i bogate doświadczenie zespołu pracowników odpowiedzialnych za zakup licencji na oprogramowanie informatyczne oraz udostępnienie jej na rzecz Spółki.

X. ma prawa do licencji na programy, które udostępnia (…) w ramach sublicencji.

X. działa jako podmiot odpowiedzialny za: (i) koordynowanie wszystkich relacji z dostawcą zewnętrznym, (ii) organizowanie płatności na rzecz dostawcy zewnętrznego oraz (iii) rozliczenia w zakresie licencji, a także opłat za jego serwis/konserwację (płatnych na rzecz dostawcy zewnętrznego).

Wnioskodawca angażuje pracowników zakupujących sublicencję od X. oraz rozliczających transakcję, a także Urządzenia/serwery informatyczne i telekomunikacyjne, Aktywa finansowe oraz Aktywa administracyjne.

Korzystanie z sublicencji udostępnionej przez X. pozwala na zachowanie ciągłości działalności operacyjnej Grupy oraz jednolitego charakteru placówek (…) na całym świecie, co z kolei zwiększa rozpoznawalność perfumerii i marki (…). Ponadto, X. może więc wynegocjować wyższe rabaty na zakup licencji, co z kolei przekłada się na możliwość zakupu sublicencji przez Wnioskodawcę po niższej cenie.

Opłata sublicencyjna obliczana jest przez X. na podstawie kosztów zewnętrznych, tzn. zakupu licencji na systemy i jego konserwację/serwis, ponoszonych przez X. (podstawa kosztowa) są to jedyne elementy, mające wpływ na kwotę finalną opłaty sublicencyjnej. Podstawa kosztowa przeliczana jest na opłaty sublicencyjne za poszczególne programy (na 1 użytkownika). Celem alokacji kosztów jest odzwierciedlenie korzyści/udziałów osiągniętych przez poszczególnych beneficjentów w ramach analizowanej transakcji.

Przyjęta metoda wynika z faktu, iż X. nie wnosi istotnej wartości dodanej do przedmiotu transakcji. Ewentualne zaangażowanie pracowników X. w niniejszą transakcję rozliczane jest w ramach wynagrodzenia za usługi wsparcia świadczone przez X. Opłata sublicencyjna uzależniona jest od rodzaju programu i ustalana jest zawsze kwotowo, jako ustalona wartość pojedynczej licencji, a nie procentowo, nie zależy od innej zmiennej. Przedmiotowa sublicencja nie jest wprowadzona przez Spółkę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w konsekwencji nie podlega amortyzacji dla celów podatkowych.

Z uwagi na fakt, iż zakup sublicencji IT od X., która jest podmiotem powiązanym Spółki w rozumieniu art. 11 ustawy o PDOP, stanowi pozycję kosztową dla Spółki, Spółka powzięła wątpliwość, czy te koszty są objęte ograniczeniem określonym w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP.

Dla potrzeb niniejszego wniosku Spółka przyjmuje, iż koszty sublicencji IT mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP i koszty te nie są klasyfikowane w katalogu kosztów niepodatkowych wskazanym w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, w świetle art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, koszty sublicencji IT nabywanej od X. (podmiot powiązany) nie podlegają ograniczeniom określonym w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP z uwagi na ich zakres, odmienny niż zdefiniowany w przepisie art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, koszty sublicencji IT nabywanej od X. (podmiot powiązany) nie podlegają ograniczeniom określonym w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP z uwagi na ich zakres, odmienny niż zdefiniowany w przepisie art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
   
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o PDOP (m.in. licencje),
   
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze,
   
   
   
   

- poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Z powyższego wynika więc, że koszty świadczeń o zakresie odpowiadającym świadczeniom wymienionym, poniesione na rzecz podmiotów powiązanych, są objęte restrykcjami. Efektywnie więc, koszty świadczeń innych niż wymienione w przepisie art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP, nie podlegają ograniczeniom.

Dlatego też, dla potrzeb niniejszego wniosku, należy dokonać oceny, czy świadczenia nabywane przez Spółkę od X. odpowiadają zakresowi świadczeń wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. W przypadku wsparcia IT, dla oceny czy są one objęte restrykcjami, należy rozważyć zakres następujących świadczeń: licencje i usługi o podobnym charakterze.

Licencje

Licencje są udzielane na podstawie umów licencyjnych. Postanowienia takich umów regulują kwestie rozpowszechniania, sublicencji, modyfikowania, pól eksploatacji, prawa do rozporządzania systemami lub aplikacjami/wprowadzania zmian/uprawnień administratora itp.

Usługi o podobnym charakterze

Praktyka organów podatkowych i sądów dotycząca definicji „usług o podobnym charakterze” wskazuje (m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. Akt II FSK 2369/15, czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 18 lutego 2015 r., sygn. IBPI/2/423-1396/14/BG), że za świadczenia o podobnym charakterze, można uznać jedynie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu usług niematerialnych, powinno ono spełnić jednakowe przesłanki albo powinno implikować takie same prawa i obowiązki dla stron, jak świadczenia główne (do których należy odnosić podobieństwo).

Usługi nabywane od X.

Świadczenia nabywane przez Spółkę od X. nie spełniają definicji usług przetwarzania danych albo udzielania licencji. Spółka nie przekazuje bowiem do X. danych z zamiarem ich przetwarzania przez X.

W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, że wsparcie otrzymywane od X. w obszarze IT nie jest tożsame z usługami, których koszty są objęte restrykcjami określonymi w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP.

Na marginesie Spółka podkreśla korzystną linię interpretacyjną dotyczącą zakresu świadczeń, których koszty są objęte restrykcjami zdefiniowanymi w art. 15e ust. 1 ustawy o PDOP. W szczególności, wydano szereg interpretacji indywidualnych, w których podkreślono że wsparcie informatyczne pozostaje poza zakresem restrykcji. Takie stanowisko potwierdzono m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 września 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.440.2018.1.IZ;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lipca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.151.2018.1.MS;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 lipca 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.110.2018.1.HK;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.208.2018.1.AK;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1 -2.4010.441.2017.1.AW.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W myśl art. 15e ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop wskazano:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  

• licencje,
  

• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  

• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
  
  
  

Powołany w art. 15e ust. 1 pkt 2 updop art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ww. ustawy służy do określenia rodzaju praw i wartości, od których opłaty podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów. Bez znaczenia pozostaje natomiast, czy i w jakiej wysokości ww. opłaty wpływają na ustalenie wartości początkowej składników majątku trwałego podatnika. W konsekwencji, koszty opłat i należności za prawa lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop, podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Celem wprowadzenia art. 15e do updop było „ograniczenie wysokości zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów kwot związanych z określonymi usługami i wartościami o charakterze niematerialnym i prawnym” (uzasadnienie do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, druk sejmowy nr 1878, Sejm VIII kadencji, str. 76).

W ww. przepisie ustawodawca wskazuje, że ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów dotyczy wszelkiego rodzaju opłat i należności za prawo lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop.

Koszty licencji mieszczą się więc w katalogu kosztów wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, Spółka zawarła z X. umowę wyłącznej i niezbywalnej sublicencji IT. X. (jako licencjodawca) udostępnia Spółce (jako licencjobiorcy) sublicencje IT, które ta może wykorzystywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (na zasadzie wyłączności), ale wyłącznie na terytorium Polski.

Korzystanie z sublicencji udostępnionej przez X. pozwala na zachowanie ciągłości działalności operacyjnej Grupy oraz jednolitego charakteru placówek na całym świecie, co z kolei zwiększa rozpoznawalność perfumerii i marki X. Ponadto, X. może więc wynegocjować wyższe rabaty na zakup licencji, co z kolei przekłada się na możliwość zakupu sublicencji przez Wnioskodawcę po niższej cenie.

Opłata sublicencyjna obliczana jest przez X. na podstawie kosztów zewnętrznych, tzn. zakupu licencji na systemy i jego konserwację/serwis, ponoszonych przez X. (podstawa kosztowa) są to jedyne elementy, mające wpływ na kwotę finalną opłaty sublicencyjnej. Podstawa kosztowa przeliczana jest na opłaty sublicencyjne za poszczególne programy (na 1 użytkownika).

Mając na uwadze powyższy opis należy zauważyć, że prawo do korzystania z określonej rzeczy lub prawa jest istotą umowy licencyjnej (sublicencyjnej), umowy najmu (art. 659-679 kc), dzierżawy (art. 693-709 kc) czy umowy leasingu (art. 7091- 70918 kc).

Umowa licencyjna (licencja) jest umową expressis verbis wskazaną w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w jej art. 41 ust. 2 oraz w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej w jej art. 66 ust. 2 oraz art. 76 – art. 81 (w zakresie wynalazku), art. 163 (w zakresie znaku towarowego). Umowa licencyjna może również dotyczyć pozostałych praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej.

Z uwagi na fakt, iż ograniczenie z art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy (wszelkiego rodzaju) opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw i wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop, należy wskazać, że omawiane we wniosku sublicencje również będą objęte przedmiotowym ograniczeniem.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe sublicencje spełniają definicję praw i wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop.

W związku z powyższym, ze względu na literalną wykładnię art. 15 ust. 1 pkt 2 updop należy stwierdzić, że nabywane prze Spółkę koszty sublicencji IT będą objęte ograniczeniem wynikającym z tego przepisu.

W związku z powyższym, stanowisko Spółki we wnioskowanym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.