2019.02.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.845.2018.2.AK
z 15 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11 lutego 2019 r. znak 0114-KDIP4.4012.845.2018.1.AK (skutecznie doręczone dnia 11 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w związku z realizacją projektu pn. „Kompleksowe działania …” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w związku z realizacją projektu pn. „Kompleksowe działania ...”. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 lutego 2019 r., złożonym w dniu 12 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina N. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w wąskim zakresie, który obejmuje w szczególności: użytkowanie wieczyste gruntów, najem lokali użytkowych, sprzedaż i dzierżawę gruntów.

W grudniu 2018 r. Gmina N. planuje złożenie wniosku o dofinansowanie realizacji projektu pn. „Kompleksowe działania ….” w ramach poddziałania 3.1.1 Strategie niskoemisyjne w miastach subregionalnych dla Subregionu Południowego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020.

W przypadku uzyskania dofinansowania zadanie to będzie realizowane w latach 2018-2021.

Gmina zamierza zrealizować inwestycję obejmującą swym zakresem:

Koszty kwalifikowane:
1. Przebudowa budynku dworca obejmująca hol i toalety.
2. Budowa przyłącza wodociągowego i kanalizacji sanitarnej.
3. Instalacja interaktywnych tablic informacji pasażerskiej wraz z wyposażeniem.
4. Budowa ścieżki rowerowej przy ul. P. i M.
5. Budowa parkingu przy ul. Z.
6. Zakup dwóch autobusów o zasilaniu elektrycznym wraz z ładowarkami mobilnymi.
Koszty niekwalifikowane:
1. Przebudowa budynku dworca obejmująca kasy biletowe.

Przebudowany budynek dworca, tablice informacji pasażerskiej, ścieżka rowerowa, parking pozostaną własnością Gminy N. Korzystanie z dworca (toalety oraz hol), tablic informacji pasażerskiej, ścieżki rowerowej, parkingu będzie nieodpłatne i ogólnodostępne.

Wykonane sieci będą własnością Gminy N., zostaną przekazane w eksploatację spółce gminnej.

Dwa zakupione w ramach projektu autobusy zostaną przekazane w formie nieodpłatnego użytkowania operatorowi wybranemu w przetargu nieograniczonym, z którym zostanie zawarta umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Autobusy będą kursowały po wyznaczonych dwóch bezpłatnych liniach komunikacyjnych, które będą funkcjonowały w oparciu o przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym. Operator będzie otrzymywał od Gminy N. wynagrodzenie pokrywające koszty świadczenia usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na liniach objętych umową.

Gmina nie będzie osiągała dochodów związanych z przekazaniem w użytkowanie operatorowi autobusów. Zarówno Gmina N., jak i operator, nie będzie pobierał opłat tytułem przejazdu zakupionymi autobusami. Również nieodpłatne będzie korzystanie z parkingu, ścieżki rowerowej, budynku dworca (hol, toalety), tablic informacji pasażerskiej.

W zakresie objętym kosztami kwalifikowanymi projektu Gmina N. nie będzie wykorzystywała powstałego/nabytego majątku w sposób inny niż jego zasadnicze przeznaczenie, przykładowo na potrzeby umieszczania przez jakiekolwiek podmioty tablic reklamowych czy ogłoszeń.

Realizacja projektu będzie zgodna z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - będzie służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty jakim jest dobrze rozwinięta infrastruktura drogowa i komunikacyjna, zapewniająca dostęp do miejsc zamieszkania i pracy oraz bezpieczeństwo przejazdu.

Będzie wspomagać realizację zadań własnych Gminy, szczególnie w zakresie: lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy); ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust.1 pkt 1 ustawy); gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy); wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust.1 pkt 3 ustawy).

W zakresie kosztów kwalifikowanych zaplanowany do realizacji projekt ma charakter niekomercyjny i nie generuje przychodu - powstałe produkty będą ogólnodostępne i nieodpłatne dla użytkowników - mieszkańców Gminy N. W zakresie kosztów kwalifikowanych projektu Gmina N. nie będzie wykonywać czynności opodatkowanych, nie będzie uzyskiwać przychodów, nie wystąpi sprzedaż opodatkowana i nie powstanie możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub części. W związku z powyższym podatek VAT w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych został przez Wnioskodawcę uznany jako kwalifikowany i będzie on ubiegać się o sfinansowanie go w całości w ramach projektu dofinansowanego z RPO WO. Ponoszone w powyższym zakresie wydatki będą dokumentowane wystawianymi na Gminę N. fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych projektu „Kompleksowe działania w celu integracji i zwiększenia efektywności transportu publicznego w Gminie N.” Gmina N. ma możliwość odliczenia w całości lub w części podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W odniesieniu do kosztów kwalifikowanych projektu „Kompleksowe działania.”, Gmina N. nie ma możliwości odliczenia w całości lub w części podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypa

dków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1), gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 2), wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3) oraz lokalnego transportu zbiorowego (pkt 4).

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Rozpatrując zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Z uwagi na treść cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane.

Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w wąskim zakresie, który obejmuje w szczególności: użytkowanie wieczyste gruntów, najem lokali użytkowych, sprzedaż i dzierżawę gruntów.

W grudniu 2018 r. Gmina N. planuje złożenie wniosku o dofinansowanie realizacji projektu pn. „Kompleksowe działania …” w ramach poddziałania 3.1.1 Strategie niskoemisyjne w miastach subregionalnych dla Subregionu Południowego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W przypadku uzyskania dofinansowania zadanie to będzie realizowane w latach 2018-2021.

Gmina zamierza zrealizować inwestycję obejmującą swym zakresem:

Koszty kwalifikowane: przebudowa budynku dworca obejmująca hol i toalety; budowa przyłącza wodociągowego i kanalizacji sanitarnej; instalacja interaktywnych tablic informacji pasażerskiej wraz z wyposażeniem; budowa ścieżki rowerowej; budowa parkingu; zakup dwóch autobusów o zasilaniu elektrycznym wraz z ładowarkami mobilnymi.
Koszty niekwalifikowane: przebudowa budynku dworca obejmująca kasy biletowe.

Przebudowany budynek dworca, tablice informacji pasażerskiej, ścieżka rowerowa, parking pozostaną własnością Gminy N.. Korzystanie z dworca (toalety oraz hol), tablic informacji pasażerskiej, ścieżki rowerowej, parkingu będzie nieodpłatne i ogólnodostępne.

Wykonane sieci będą własnością Gminy N., zostaną przekazane w eksploatację spółce gminnej.

Dwa zakupione w ramach projektu autobusy zostaną przekazane w formie nieodpłatnego użytkowania operatorowi wybranemu w przetargu nieograniczonym, z którym zostanie zawarta umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Autobusy będą kursowały po wyznaczonych dwóch bezpłatnych liniach komunikacyjnych. Gmina nie będzie osiągała dochodów związanych z przekazaniem w użytkowanie operatorowi autobusów. Zarówno Gmina N., jak i operator, nie będzie pobierał opłat tytułem przejazdu zakupionymi autobusami. Również nieodpłatne będzie korzystanie z parkingu, ścieżki rowerowej, budynku dworca (hol, toalety), tablic informacji pasażerskiej.

Realizacja projektu będzie służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty jakim jest dobrze rozwinięta infrastruktura drogowa i komunikacyjna, zapewniająca dostęp do miejsc zamieszkania i pracy oraz bezpieczeństwo przejazdu.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją wskazanego projektu, określanych przez Wnioskodawcę jako kwalifikowalne.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż, jak wskazał Wnioskodawca, wydatki związane z opisanym projektem dotyczące: przebudowy budynku dworca obejmujące hol i toalety; budowę przyłącza wodociągowego i kanalizacji sanitarnej; instalację interaktywnych tablic informacji pasażerskiej wraz z wyposażeniem; budowę ścieżki rowerowej; budowę parkingu, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Powyższe inwestycje zrealizowane w ramach Projektu będą ogólnodostępne i będą służyć nieodpłatnie wszystkim mieszkańcom. Również zakup dwóch autobusów o zasilaniu elektrycznym wraz z ładowarkami mobilnymi nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, z uwagi na to, że autobusy zostaną nieodpłatnie przekazane w eksploatację Operatorowi oraz ani Gmina ani ww. Operator nie będą pobierać opłat tytułem przejazdu zakupionymi autobusami. Gmina nie będzie więc wykorzystywała powstałego / nabytego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych i nie będzie osiągała przy jego pomocy przychodów. Powstały / nabyty majątek będzie służył zaspokajaniu zborowych potrzeb mieszkańców Gminy N.

W konsekwencji, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług wynikających z faktur związanych z realizacją opisanego projektu w zakresie wydatków określanych przez Stronę jako koszty kwalifikowalne. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przesłanki warunkujące prawo do obniżenia podatku naliczonego, tj. wydatki określane jako kwalifikowalne związane z realizacją projektu „Kompleksowe działania …” nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestie te rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin