Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.836.2018.2.SR
z 18 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2018 r. (data wpływu 17 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. oraz prawa Wnioskodawcy do wystawiania faktur VAT i ich przyjmowania jako nabywca (odbiorca) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w ww. okresie, a także obowiązku Wnioskodawcy odprowadzania podatku należnego za ww. okres oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w ww. okresie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. oraz prawa Wnioskodawcy do wystawiania faktur VAT i ich przyjmowania jako nabywca (odbiorca) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w ww. okresie, a także obowiązku Wnioskodawcy odprowadzania podatku należnego za ww. okres oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w ww. okresie. Ww. wniosek uzupełniono w dniu 18 stycznia 2019 r. o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jan R. (Wnioskodawca) w okresie od 6 września 1996 r. do 23 listopada 2018 r. prowadził działalność gospodarczą pod firmą P. Jan R. z siedzibą w Ż., ul. M. Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej była sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw (PKD 47.30.Z).

W dniu 29 października 2018 r. Wnioskodawca złożył w formie aktu notarialnego oświadczenie o przekształceniu prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę pod nazwą P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Oświadczenie zostało złożone przed notariuszem Joanną S. prowadzącą Kancelarię Notarialną w L. Przekształcenie zostało dokonane w trybie art. 584 (1) – 584 (13) ksh., co wynika z planu przekształcenia sporządzonego dnia 22 marca 2018 r. przed notariuszem Jakubem B. prowadzącym Kancelarię Notarialną w Ł.

W dniu 29 października 2018 r. przed notariuszem Joanną S. prowadzącą Kancelarię Notarialną w L. został sporządzony akt założycielski spółki powstałej z przekształcenia, tj. spółki pod nazwą P. Sp. z o.o. Zgodnie z aktem założycielskim, jedynym wspólnikiem spółki jest Wnioskodawca, który objął wszystkie udziały w Spółce, udziały te zostały pokryte majątkiem przedsiębiorcy przekształcanego, tj. Wnioskodawcy.

Postanowieniem z dnia 19 listopada 2018 r., Sąd Rejonowy Wydział XII Gospodarczy KRS wpisał do Rejestru Przedsiębiorców KRS pod numerem KRS XXX spółkę P. Sp. z o.o. z siedzibą w Ż., ul. M. W dziale 1 rubryka 6 wpisano, że spółka powstała z przekształcenia działalności gospodarczej pod firmą P. Jan R. z siedzibą w Ż.

W dniu 19 listopada 2018 r. spółka nie posiadała jeszcze nadanego numeru NIP i nie mogła w związku z tym wystawiać faktur VAT. Informacja o nadaniu Spółce numeru NIP została wpisana w Krajowym Rejestrze Sądowym dnia 21 listopada 2018 r.

Wnioskodawca został wykreślony dnia 27 listopada 2018 r. z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jako datę zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej wpisano dzień 24 listopada 2018 r.

P. Sp. z o.o. złożyła w Urzędzie Skarbowym w Ł. oświadczenie, iż w okresie od dnia 19 listopada 2018 r. do dnia 23 listopada 2018 r. nie prowadziła działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności gospodarczej Spółka rozpoczęła dnia 24 listopada 2018 r., tj. w dniu, w którym doszło do zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w okresie 19 listopada 2018 – 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca może być traktowany jako podatnik podatku od towarów i usług z powodu prowadzenia w tym okresie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej?
2. Czy w okresie 19 listopada 2018 – 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca był uprawniony do wystawiania faktur VAT i ich przyjmowania jako nabywca (odbiorca) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, czy za ww. okres Wnioskodawca powinien odprowadzić należny podatek od towarów i usług oraz pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony w ww. okresie?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, w okresie 19 listopada 2018 – 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca może być traktowany jako podatnik podatku od towarów i usług z powodu prowadzenia w tym okresie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W wyżej wymienionym okresie Spółka powstała z przekształcenia nie prowadziła działalności gospodarczej, zaś Wnioskodawca zgłosił w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zaprzestanie prowadzenia działalności dopiero z datą 24 listopada 2018 r.

Do dnia 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca mógł więc dokonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z tym może być traktowany jako podatnik. Opodatkowaniu bowiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), zaś podatnikiem jest osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą (art. 15 ust. 1 ustawy). Jeśli w okresie 19 listopada 2018 – 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca faktycznie wykonywał działalność gospodarczą, do czego był uprawniony zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Dopiero zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu jest podstawą do wykreślenia podmiotu jako podatnika VAT (art. 96 ust. 6 ww. ustawy). Przy ocenie statusu podatnika istotne znaczenie ma więc faktyczne wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej.

Co nadto, zgodnie z art. 584 (5) pkt 5 ksh do przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobowa działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę kapitałową wymaga się nie tylko dokonania wpisu spółki przekształconej (powstałej z przekształcenia) w rejestrze, ale też wykreślenia przedsiębiorcy przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Skoro w okresie 19 listopada 2018 – 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca był wpisany w CEiDG jako podmiot aktywny, nie zostały spełnione wszystkie warunki przekształcenia. Warunki przekształcenia wskazane w art. 584 (5) ksh zostały spełnione z dniem 24 listopada 2018 r., tj. z dniem zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, na której to podstawie przedsiębiorca Jan R. został wykreślony z CEiDG. W związku z tym działalność gospodarcza mogła być prowadzona przez Wnioskodawcę do dnia 23 listopada 2018 r. – zwłaszcza, że Spółka powstała z przekształcenia działalność gospodarczą rozpoczęła dopiero dnia 24 listopada 2018 r.

Pytanie nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, w okresie 19 listopada 2018 – 23 listopada 2018 r. przedsiębiorca Jan R. był uprawniony do wystawiania faktur VAT i ich przyjmowania jako nabywca (odbiorca) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do CEiDG, za ww. okres powinien odprowadzić należny podatek od towarów i usług oraz pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony w ww. okresie.

Skoro bowiem, jak wykazano w stanowisku do pytania nr 1 przedsiębiorcy Janu R. mógł przysługiwać status podatnika VAT, przedsiębiorca Jan R. był uprawniony do wystawiania i odbierania faktur VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Potwierdza to art. 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę VAT dokumentującą m.in. sprzedaż, dostawę towarów dokonane na rzecz innego podatnika VAT.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 106 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm.), zwanej dalej K.s.h., przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646) – (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

W myśl art. 584¹ K.s.h., przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu do rejestru (dzień przekształcenia).

Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 584² § 1, § 2 i § 3 K.s.h.).

Stosownie do art. 584⁴ K.s.h., do przekształcenia przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

W myśl art. 584⁵ K.s.h., do przekształcenia przedsiębiorcy wymaga się:

1. sporządzenia planu przekształcenia przedsiębiorcy wraz z załącznikami oraz opinią biegłego rewidenta;
2. złożenia oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;
3. powołania członków organów spółki przekształconej;
4. zawarcia umowy spółki albo podpisania statutu spółki przekształconej;
5. dokonania w rejestrze wpisu spółki przekształconej i wykreślenia przedsiębiorcy przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
   
   

Jak wynika z art. 584¹³ K.s.h., osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że spółka przekształcona staje się następcą prawnym przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w drodze sukcesji uniwersalnej.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych),
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przepis art. 93a § 1 ww. ustawy – w świetle art. 93a § 2 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   
2. spółki kapitałowej;
2. (uchylony);
3. stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.
   
   

Zgodnie z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Jak stanowi art. 93d Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

W myśl art. 93e ww. ustawy, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

W świetle powołanego powyżej przepisu art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową, nie następuje pełna sukcesja podatkowa, albowiem nie obejmuje ona zobowiązań, a jedynie prawa. Kwestia wejścia w prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego w jednoosobową spółkę kapitałową jest więc ukształtowana specyficznie.

Ustawodawca nie zdecydował się na uznanie spółki za sukcesora na zasadach takich, jak w przypadku innych podmiotów prawa handlowego, a więc zarówno uznając sukcesję zupełną (prawa i obowiązki), jak i automatyczną, niewymagającą wydawania decyzji przez organ podatkowy. Aktualnie, o ile sukcesja praw następuje z mocy ustawy, o tyle zobowiązania pozostają po stronie osoby fizycznej, nie podlegając tym samym sukcesji podatkowej.

W konsekwencji jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przewidzianego przez przepisy prawa trybu przekształcenia przedsiębiorcy, będącego osobą fizyczną, staje się sukcesorem jego praw w zakresie prawa podatkowego (obowiązki podatkowe pozostają nadal przy osobie fizycznej i nie przechodzą na spółkę).

Należy jednak zauważyć, że stosownie do treści art. 112b Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 108 § 1 Ordynacji podatkowej, o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej organ podatkowy orzeka w drodze decyzji.

Zatem spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorcy, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 29 października 2018 r. złożył w formie aktu notarialnego oświadczenie o przekształceniu prowadzonej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością). Przekształcenie zostało dokonane w trybie art. 584 (1) – 584 (13) ksh., co wynika z planu przekształcenia. Zgodnie z aktem założycielskim, jedynym wspólnikiem spółki jest Wnioskodawca, który objął wszystkie udziały w Spółce, udziały te zostały pokryte majątkiem przedsiębiorcy przekształcanego, tj. Wnioskodawcy. Postanowieniem z dnia 19 listopada 2018 r., Sąd Rejonowy Wydział XII Gospodarczy KRS wpisał do Rejestru Przedsiębiorców KRS sp. z o.o. W dniu 19 listopada 2018 spółka nie posiadała jeszcze nadanego numeru NIP i nie mogła w związku z tym wystawiać faktur VAT. Informacja o nadaniu Spółce numeru NIP została wpisana w Krajowym Rejestrze Sądowym dnia 21 listopada 2018 r. Wnioskodawca został wykreślony dnia 27 listopada 2018 r. z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jako datę zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej wpisano dzień 24 listopada 2018 r. Sp. z o.o. złożyła w Urzędzie Skarbowym oświadczenie, iż w okresie od dnia 19 listopada 2018 r. do dnia 23 listopada 2018 r. nie prowadziła działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności gospodarczej Spółka rozpoczęła dnia 24 listopada 2018 r., tj. w dniu, w którym doszło do zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca może być traktowany jako podatnik podatku od towarów i usług z powodu prowadzenia w tym okresie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.) należy wskazać, że stosownie do zapisu art. 15 ust. 1, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Stosownie do zapisu art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 5 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2018 r. poz. 647 ze zm.) wpisowi do CEIDG podlegają następujące dane ewidencyjne: informacja o przekształceniu przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę kapitałową.

Na mocy art. 15 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przedsiębiorca jest obowiązany złożyć wniosek o jego wykreślenie z CEIDG – w przypadku zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej lub przekształcenia przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 5 ust. 2 pkt 12.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy wpisowi z urzędu do CEIDG podlegają dane i informacje, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w zakresie numeru PESEL i pkt 2a-4 oraz w ust. 2 pkt 2, 7-15, 17 i 20-24, oraz zmiany tych danych i informacji.

Jak stanowi natomiast art. 24 ww. ustawy informację, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 12, Centralna Informacja Krajowego Rejestru Sądowego zgłasza niezwłocznie do CEIDG za pośrednictwem formularza dostępnego na stronie internetowej CEIDG lub innego zintegrowanego z CEIDG systemu teleinformatycznego, nie później niż w terminie 7 dni roboczych od dnia dokonania wpisu do rejestru przedsiębiorców jednoosobowej spółki kapitałowej powstałej wskutek przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz brzmienie powołanych przepisów, w szczególności art. 551 § 5 i art. 584² K.s.h., należy stwierdzić, że w istocie mamy do czynienia z procesem, polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności, w wyniku czego Spółka staje się sukcesorem praw w zakresie prawa podatkowego Wnioskodawcy – przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną (przedsiębiorcy przekształcanego).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy również wskazać, że stosownie do art. 37 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.), jednostka organizacyjna uzyskuje osobowość prawną z chwilą jej wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Wpis do rejestru przedsiębiorstw jest bowiem czynnością o określonych skutkach prawnych. Jego podstawą jest orzeczenie sądowe. Chwilę wpisu należy odróżnić od wydania postanowienia bądź uprawomocnienia się postanowienia sądu. Skutek konstytutywny w postaci uzyskania osobowości prawnej następuje w dniu dokonania czynności wpisu. Konstytutywność wpisu oznacza, że wraz z nim wiąże się powstanie określonego stosunku prawnego. Artykuł 37 § 1 Kodeksu cywilnego przewiduje tylko jeden skutek wpisu do rejestru, jakim jest uzyskanie osobowości prawnej.

W świetle powyższego, chwilą przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej w jednoosobową spółkę kapitałową, jest dokonanie wpisu nowopowstałej spółki do Krajowego Rejestru Sądowego, która z tym dniem uzyskuje osobowość prawną.

Z powyższego wynika, że wraz z przekształceniem przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową dochodzi do zmiany podatnika. Zatem do dnia przekształcenia (do dnia wpisu do KRS) podatnikiem był przedsiębiorca (osoba fizyczna), a od tego dnia podatnikiem jest spółka kapitałowa (osoba prawna).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że skoro w dniu 19 listopada 2018 r. nastąpiło przekształcenie prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, skutkujące dokonaniem wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, to z tym właśnie dniem, powstała Spółka uzyskując osobowość prawną stała się podmiotem gospodarczym funkcjonującym zamiast (w miejsce) dotychczas funkcjonującego Wnioskodawcy jako osoby fizycznej. Na gruncie powołanych przepisów nie może bowiem mieć miejsca sytuacja, gdy powstała w wyniku przekształcenia osoby fizycznej jednoosobowa spółka kapitałowa działa (istnieje) równolegle (jednocześnie) z przekształconym podmiotem.

Jednocześnie podkreślić należy, że skutki przekształcenia następują z dniem przekształcenia, czyli wpisu spółki przekształconej do rejestru, niezależnie od chwili wykreślenia przedsiębiorcy z CEIDG. Z powołanych przepisów ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy wynika, że w związku z przekształceniem przedsiębiorcy Centralna Informacja Krajowego Rejestru Sądowego niezwłocznie zgłasza do CEIDG informację o wpisie przekształcenia do KRS i informacja ta z urzędu podlega wpisowi do CEIDG. Wpisana z urzędu do CEIDG informacja o przekształceniu w sposób wystarczający wskazuje na ustanie prowadzenia działalności w ramach działalności jednoosobowej.

Tym samym należy wskazać, że w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r., tj. po przekształceniu przedsiębiorcy w sp. z o.o., dokonanym 19 listopada 2018 r., Wnioskodawca (osoba fizyczna) nie był podatnikiem. Od dnia przekształcenia podatnikiem jest bowiem powstała w wyniku przekształcenia sp. z o.o.

Powyższego nie zmienia fakt, że informacja o nadaniu spółce numeru NIP została wpisana w Krajowym Rejestrze Sądowym dopiero dnia 21 listopada 2018 r.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia czy w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca (osoba fizyczna) był uprawniony do wystawiania faktur VAT i ich przyjmowania jako nabywca (odbiorca) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie elementów faktury.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    (…).
    
    

W świetle art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z treści art. 19a ust. 1 ustawy wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę), do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wcześniej, na podstawie art. art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, nowo powstała spółka wstąpiła w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy – Wnioskodawcy – związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych). Sukcesja nie obejmuje natomiast zobowiązań.

A zatem w przypadku gdy obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług powstał przed przekształceniem osoby fizycznej (przed dniem 19 listopada 2018 r.) i dotyczy jej działalności gospodarczej, to podmiotem zobowiązanym do wystawienia faktur VAT zgodnie z przepisami ustawy w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. był Wnioskodawca (osoba fizyczna).

Natomiast w przypadku gdy obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług powstał po przekształceniu osoby fizycznej (od dnia 19 listopada 2018 r.), to Wnioskodawca (osoba fizyczna) nie był podmiotem zobowiązanym ani uprawnionym do wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r.

Odnosząc się z kolei do otrzymanych przez Wnioskodawcę (osobę fizyczną) faktur należy wskazać, że faktury dokumentujące nabycia towarów i usług dokonane w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r., tj. po przekształceniu, powinny zawierać dane Spółki jako nabywcy, a nie Wnioskodawcy (osoby fizycznej). Jak zostało bowiem wskazane powyżej, od dnia przekształcenia (tj. od 19 listopada 2018 r.) podatnikiem jest spółka (osoba prawna), a nie Wnioskodawca (osoba fizyczna).

Natomiast w przypadku faktur wystawionych w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. dokumentujących nabycia towarów i usług dokonane przed dniem przekształcenia (19 listopada 2018 r.) winny one zawierać dane Wnioskodawcy (osoby fizycznej) jako nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku Wnioskodawcy (osoby fizycznej) do odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług za ww. okres (tj. okres od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r.). oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w ww. okresie.

Jak stanowi art. 103 ust. 1 ww. ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że skoro – jak zostało wskazane powyżej – w okresie od 19 listopada 2018 r. do 23 listopada 2018 r. Wnioskodawca (osoba fizyczna) nie był podatnikiem, to w konsekwencji Wnioskodawca (osoba fizyczna) za ten okres nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego ani prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe wynika z faktu, że wskazany podatek należny oraz podatek naliczony wnika ze zdarzeń mających miejsce w dniu i po dniu przekształcenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.