Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.920.2018.2.MH
z 13 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2018 r., (data wpływu 10 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2019 r. (data wpływu 28 stycznia 2019 r.) oraz w dniu 1 lutego 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla najmu hali widowiskowo-sportowej do:

• zajęć sportowych, treningów oraz
  

• działalności komercyjnej lub innej niezwiązanej z uprawianiem sportu
  

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla najmu hali widowiskowo-sportowej do:

• zajęć sportowych, treningów oraz
  

• działalności komercyjnej lub innej niezwiązanej z uprawianiem sportu.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem dnia 28 stycznia 2019 r. o podpis Wnioskodawcy, doprecyzowanie opisu sprawy oraz doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego oraz w dniu 1 lutego 2019 r. o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Burmistrza Miasta i Gminy. Podstawową działalnością ośrodka jest działalność kulturalna. Dodatkową działalnością ośrodka jest prowadzenie Punktu Informacji Turystycznej, Kąpieliska oraz działalności na Hali Widowiskowo-Sportowej. Wnioskodawca otrzymuje dotację podmiotową oraz sam wypracowuje środki własne na finansowanie działalności. Za obiekt hali widowiskowo-sportowej Wnioskodawca płaci do Urzędu Miasta i Gminy dzierżawę na podstawie umowy dzierżawy, która zawiera zapis, że na hali Wnioskodawca prowadzi działalność sportową i rekreacyjną wraz z organizacją imprez ogólnodostępnych. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca wynajmuje również odpłatnie obiekt hali firmom, instytucjom, osobom fizycznym. W zawartych umowach najmu jest oświadczenie najemcy do jakich celów będzie wykorzystywana hala, czy na działalność sportową zgodnie z jej charakterem i obowiązującym regulaminem hali, czy też na działalność komercyjną danej firmy lub inną niezwiązaną z uprawianiem sportu.

W przypadku wykorzystania hali na działalność sportową zgodnie z jej charakterem i obowiązującym regulaminem hali ma zastosowanie klasyfikacja statystyczna zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług PKWiU z 2018 r. 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, natomiast w pozostałych przypadkach (działalność komercyjna firmy lub inna niezwiązana z uprawianiem sportu) 68.20.12.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”.

W przypadku wynajmu hali na cele sportowe Wnioskodawca ma ustalone stawki godzinowe za korzystanie z całej hali lub 1 sektora, według których Wnioskodawca ustala należność do zapłaty w umowach, a później na jej podstawie wystawia faktury. Przychodzą również grupy osób indywidualnych i wykupują np. 1 sektor na dwie godziny, aby sobie pograć w siatkę lub piłkę nożną. Należność płacą na podstawie paragonu z kasy fiskalnej. Przy wynajmie hali na inne cele niż sportowe ceny są umowne. Jeżeli umowa zawarta jest na dłuższy okres Wnioskodawca ustala miesięczną należność za wynajmowane pomieszczenia, które płatne są na podstawie wystawionych faktur. Inne cele to np. najem sali fitness dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu zajęć fitness, wynajem hali na różne pokazy, targi, imprezy firmowe, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może stosować stawkę 8% za najem hali sportowej jeśli hala jest wykorzystywana zgodnie z jej charakterem, czyli do zajęć sportowych, treningów zgodnie z obowiązującym regulaminem hali, czyli ma do czynienia z „Usługą związaną z działalnością obiektów sportowych”, a w pozostałych przypadkach stosować stawkę podstawową 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), usługi wynajmu hali sklasyfikowane w poz. 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” na mocy art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w związku z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy opodatkowane są obniżoną stawką VAT w wysokości 8%.

Pozostałe usługi najmu sklasyfikowane pod poz. 68.20.12.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi” są opodatkowane podstawową stawką podatku VAT, czyli 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 2 stawką 8%), wymienione zostały towary i usługi podlegające opodatkowaniu obniżoną stawką, wynoszącą obecnie 8%.

W poz. 179 ww. załącznika nr 3 do ustawy figurują „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” sklasyfikowane w kategorii PKWiU 93.11.10.0.

W objaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

• usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp.;
  

• usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;
  

• usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.
  
  

Grupowanie to nie obejmuje natomiast m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0.

Przez obiekt sportowy należy rozumieć zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jest samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury. Podstawową działalnością ośrodka jest działalność kulturalna. Za obiekt hali widowiskowo-sportowej Wnioskodawca płaci do Urzędu Miasta i Gminy dzierżawę na podstawie umowy dzierżawy, która zawiera zapis, że na hali Wnioskodawca prowadzi działalność sportową i rekreacyjną wraz z organizacją imprez ogólnodostępnych. Wnioskodawca wynajmuje również odpłatnie obiekt hali firmom, instytucjom, osobom fizycznym. W zawartych umowach najmu jest oświadczenie najemcy do jakich celów będzie wykorzystywana hala, czy na działalność sportową zgodnie z jej charakterem i obowiązującym regulaminem hali, czy też na działalność komercyjną danej firmy lub inną niezwiązaną z uprawianiem sportu. W przypadku wykorzystania hali na działalność sportową zgodnie z jej charakterem i obowiązującym regulaminem hali ma zastosowanie klasyfikacja statystyczna zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług PKWiU z 2018 r. 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, natomiast w pozostałych przypadkach (działalność komercyjna firmy lub inna niezwiązana z uprawianiem sportu) 68.20.12.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, jak też okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że dla prawidłowego opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług – sportowych i rekreacyjnych wraz z organizacją imprez okolicznościowych, czy wynajmu obiektu hali firmom, instytucjom i osobom fizycznym na działalność komercyjną lub inną niezwiązaną z uprawianiem sportu, istotne znaczenie ma ich klasyfikacja statystyczna.

Fakt zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę usług w zakresie wykorzystania hali na cele sportowe, treningów w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, powoduje, że usługi będą opodatkowane obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 w powiązaniu z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast dla usług sklasyfikowanych w PKWiU 68.20.12.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”, ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują zastosowania obniżonej stawki podatku ani zwolnienia od podatku.

Zatem, usługi wynajmu hali firmom, instytucjom i osobom fizycznym na działalność komercyjną lub inną niezwiązaną z uprawianiem sportu, powinny być opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1.

Reasumując, usługi najmu hali do zajęć sportowych, treningów sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 będą opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 8%, natomiast wynajem hali firmom, instytucjom i osobom fizycznym na działalność komercyjną lub inną niezwiązaną z uprawianiem sportu – sklasyfikowane przez Zainteresowanego pod symbolem PKWiU 68.20.12.0 – będą opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23%.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustaw z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.