Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.20.2019.1.IK
z 12 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 stycznia 2019 r. (data wpływu 14 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 kwietnia 2018 r. została wniesiona aportem na podstawie aktu notarialnego przez wspólnika L. B. spółki H. Spółka z o.o. w organizacji z siedzibą w R. nieruchomość gruntowa zabudowana położona w W. przy ul. D. stanowiąca działkę gruntu nr 335/32, nieruchomość gruntowa zabudowana stanowiąca działkę gruntu 193/31 położoną w W. przy ul P. oraz nieruchomość gruntową zabudowaną stanowiącą działkę gruntu 336/2 o łącznej wartości 500.000. Wartość rynkowa nieruchomości będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego została skorygowana aktem notarialnym z dnia 15 maja 2018 r. do kwoty 1 500 000. Własność tych nieruchomości wspólnik L.B. wniósł aportem do spółki H. Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w R. celem nabycia 60 udziałów po 50 zł w spółce o łącznej wartości 3000 zł Pozostałą kwotę, czyli nadwyżkę wartości wniesionego aportu niepieniężnego w kwocie 1.497.000 przenosząc na kapitał zapasowy (agio).

Powyższe nieruchomości wniesione aportem do spółki H. Sp. z o.o. w organizacji miały obciążoną hipotekę na rzecz Banków: Banku S. oraz E. Banku. Od nabytych w ten sposób nieruchomości gruntowych zabudowanych Spółka nie miała możliwości odliczyć podatku VAT, gdyż podatek ten nie został naliczony przy przeniesieniu prawa własności do powyższych nieruchomości przez wspólnika L.B.

Podatek VAT nie został naliczony przez wnoszącego tą nieruchomość w formie aportu do spółki H. sp. z o.o. w organizacji wspólnika L.B., gdyż wspólnik L. B. nie był podatnikiem VAT, a nieruchomość będąca przedmiotem aportu pochodziła z jego majątku prywatnego, nabytego przez niego w dniu 04 listopada 2009 r.

Spółka H. Sp. z o.o. w organizacji nie nabyła powyższych nieruchomości w ramach pierwszego zasiedlenia. Pierwsze zasiedlenie jest trudne do określenia, gdyż nie ma o tym informacji w Akcie Notarialnym z dnia 04 listopada 2009 r. kiedy to poprzedni nabywca Pan L.B. nabył nieruchomość od poprzednich właścicieli. L.B. nabył tę nieruchomość do majątku własnego prywatnego od poprzednich właścicieli i sama czynność sprzedaży - zakupu 04 stycznia 2009 r. była już czynnością, mieszczącą się w zakresie definicji czynności opodatkowanych i tą datę można pierwszego zasiedlenia, o ile nawet nie wcześniej. Od momentu zakupu nieruchomości przez Pana L.B. w roku 2009 do wniesienia w ten sposób nabytej nieruchomości aportem do spółki H. Sp. z o.o. w roku 2018 zdecydowanie upłynęło ponad 2 lata.

Spółka nie dokonała też żadnych nakładów podwyższających wartość nieruchomości.

Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości ani do sprzedaży opodatkowanej ani zwolnionej, gdyż w trakcie trwania spółki do momentu planowanej sprzedaży nie wystąpiła ani nie wystąpi żadna sprzedaż (obrót) w spółce. Spółka H. Sp z o.o. w organizacji ma zamiar sprzedać nieruchomość na rzecz Banków: Banku S. oraz E. Banku przenosząc na nich udziały we współwłasności nieruchomości, odpowiadającym zaangażowaniu tych Banków w kapitale udzielonego kredytu.

Banki sprzedają na rzecz tej Spółki część wierzytelności, przypadających od dłużników w wysokości zaległego kapitału za cenę odpowiadającą wartości ceny powyższej nieruchomości. Strony potrącają między sobą wierzytelności z tytułu zapłaty za nieruchomość i zapłaty za cesję nieruchomości.

Wnioskodawca ma zamiar dokonać sprzedaży niezwłocznie po otrzymaniu interpretacji podatkowej od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, dotyczącej podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej (grunt wraz z budynkiem) położonej w W. przy ul. P. i D. stanowiących własność spółki H. w organizacji na rzecz powyższych Banków może skorzystać w całości z warunków zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie obowiązującego na dzień obecny orzecznictwa i prawa podatkowego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT).

W przypadku nieruchomości zabudowanych, sposób opodatkowania dostawy gruntu uwarunkowany jest zasadami opodatkowania posadowionego na nim budynku/budowli (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT), innymi słowy, dla celów podatku WAT grunt dzieli los podatkowy posadowionych na nim budynków (lub budowli).

Stwierdzić należy, iż dostawa budynków (a także gruntów, na których te budynki są posadowione) podlega zazwyczaj zwolnieniu z opodatkowania VAT wyjątkiem są sytuacje gdy dostawa ma miejsce w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed upływem 2 lat od tego momentu (art 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT). Kluczowe znaczenie dla ustalenia, czy nieruchomość zabudowana podlega opodatkowaniu WAT ma zatem określenie daty pierwszego zasiedlenia.

Zdarzenie to ma natomiast miejsce przy oddaniu do użytkowania budynku/budowli, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po wybudowaniu lub ulepszeniu nakładami o wartości powyżej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 ustawy o WAT). Innymi słowy pierwsze zasiedlenie ma miejsce przy pierwszej sprzedaży nieruchomości (w tym także wtedy gdy sprzedaż ta podlegała zwolnieniu z VAT), lub też w momencie oddania jej do używania innemu podmiotowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu). W przypadku opisanym w przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie wystąpiła, gdyż grunt nie był oddany innemu podmiotowi do używania w ramach czynności opodatkowanych.

Pierwsze zasiedlenie ma miejsce w ramach pierwszej tego typu czynności wykonanej przez podatnika po wybudowaniu, ale także po każdym ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej obiektu i oddaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa).

Podsumowując, sprzedaż budynków i budowli (a także gruntów, na których są one posadowione), podlegać będzie opodatkowaniu WAT tylko wówczas, gdy ich sprzedaż nie spełnia opisanych wyżej warunków zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W pozostałych natomiast przypadkach sprzedaż nieruchomości zabudowanych objęta będzie zwolnieniem z opodatkowania tym podatkiem. W przypadku spółki H cała nieruchomość nabyta przez spółkę H. Sp. z o.o. w organizacji w formie aportu wniesionego do spółki jako nieruchomość gruntowa zabudowana, w stosunku do której nie przysługiwało odliczenie podatku VAT ani też nie poczyniono na jej ulepszenie żadnych nakładów, w tym nakładów przekraczających 30 procent jej wartości ulepszeń, nie została nabyta w ramach pierwszego zasiedlenia - ma prawo skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży tej nieruchomości przez spółkę na rzecz Banków: Banku S. oraz E. Banku przenosząc na nich udziały we współwłasności nieruchomości odpowiadającym zaangażowaniu tych banków w kapitale udzielonego kredytu w ramach zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu sprawy odbyło się już pierwsze zasiedlenie wskazanych we wniosku nieruchomości a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nieruchomości upłynie okres nie krótszy niż dwa lata.

Również zbycie udziałów we współwłasności działek gruntu o numerach 335/32, 193/31 oraz 336/2 będzie objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

W świetle powyższego, skoro przez dostawę towarów przepis art. 7 ust. 1 ustawy nakazuje rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, to sprzedaż całej rzeczy (100% prawa własności) lub ułamka tej rzeczy (np. 50% prawa własności) zawsze będzie przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotne jest bowiem to, że wskutek nabycia prawa majątkowego (pełnej własności lub udziału) nabywca może rozporządzać rzeczą jak właściciel. A warunek ten zostaje bezwzględnie spełniony w przypadku nabycia udziału w rzeczy. Powyższe twierdzenie uzasadnia również to, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa własności rzeczy. Zatem, jeśli nabywca nabywa tylko udział w rzeczy, tj. prawo majątkowe, to prawo to daje mu możliwość rozporządzania rzeczą jak właściciel, właśnie z uwagi na fakt, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa do rzeczy.

Natomiast podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Jak wynika zaś z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca, zamierza sprzedać udział w nieruchomości składającej się z trzech zabudowanych działek gruntu. Wnioskodawca nabył tą nieruchomość 20 kwietnia 2018 r. i nie dokonywał żadnych nakładów podwyższających wartość nieruchomości. Poprzedni właściciel tej nieruchomości nabył ją do własnego majątku prywatnego 4 stycznia 2009 r. i z tego też majątku wniósł aportem do Spółki Wnioskodawcy.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z opodatkowania dostawy ww. nieruchomości stwierdzić należy, że dostawa będzie dostawą po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, od którego minął okres dłuższy niż 2 lata. Bowiem do pierwszego zajęcia budynku doszło 4 stycznia 2009 r., jak nie wcześniej. A z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie dokonał żadnych ulepszeń, a poprzedni właściciel zakupił nieruchomość do majątku prywatnego i z tego też majątku dokonał jej dostawy i nie można mówić o jakichkolwiek ulepszeniach w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, planowana dostawa będzie dostawą po pierwszym zasiedleniu, od którego minie okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym dostawa udziału w ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym, mimo nieprawidłowego poglądu Wnioskodawcy w kwestii definicji pierwszego zasiedlenia stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.