2019.02.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.701.2018.3.JO
z 12 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2018 r. (data wpływu 9 listopada 2018 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 19 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 grudnia 2018 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 18 grudnia 2018 r.) oraz uzupełnione pismem Strony z dnia 4 lutego 2019 r. (data wpływu 6 lutego 2019 r.) będące odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 18 stycznia 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 29 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży działek niezabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży działek niezabudowanych. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 19 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 10 grudnia 2018 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.701.2018.1.JO oraz uzupełniony pismem Strony z dnia 4 lutego 2019 r. (data wpływu 6 lutego 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 18 stycznia 2019 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.701.2018.2.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 29 lutego 2008 r. Wnioskodawca nabył na podstawie umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności, umowy darowizny i oświadczenia o ustanowieniu służebności, obejmującą działki ewidencyjne numer 1083/2, 936/2 o łącznym obszarze 1,9961 ha (jeden hektar dziewięćdziesiąt dziewięć arów sześćdziesiąt jeden metrów kwadratowych) dla których Sąd Rejonowy, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, nieruchomość stanowi grunty orne IV B.

Wnioskodawca opisaną wyżej nieruchomość nabył do majątku osobistego, pozostając w związku małżeńskim i pozostawał w takowym w chwili nabycia nieruchomości, jednakże umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność nie zawierał, a przedmiotowa nieruchomość z uwagi na sposób - darowiznę nabycia stanowi jego majątek osobisty.

Wnioskodawca na dzień dzisiejszy nie prowadzi działalności gospodarczej.

Na mocy decyzji wydanej przez Burmistrza dnia 5 grudnia 2016 r. zatwierdzającej projekt podziału działki nr 936/2 powstały działki o nr geod.:

936/3 o powierzchni 0,0932 ha

936/4 o powierzchni 0,0818 ha

936/5 o powierzchni 0,0800 ha

936/6 o powierzchni 0,0800 ha

936/7 o powierzchni 0,0800 ha

936/8 o powierzchni 0,0800 ha

936/9 o powierzchni 0,0800 ha

936/10 o powierzchni 0,0800 ha

936/11 o powierzchni 0,0800 ha

936/12 o powierzchni 0,0800 ha

936/13 o powierzchni 0,1091 ha

936/14 o powierzchni 0,0800 ha

936/15 o powierzchni 0,0800 ha

936/16 o powierzchni 0,0800 ha

936/17 o powierzchni 0,0800 ha

936/18 o powierzchni 0,0800 ha

936/19 o powierzchni 0,0800 ha

936/20 o powierzchni 0,0800 ha.

Przedmiotem umowy są niezabudowane nieruchomości obejmujące działki ewidencyjne nr 936/7, 936/8, 936/9 o łącznej powierzchni 2 400 m², Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać przedmiotową nieruchomość Spółce za cenę w kwocie 300 000,00 (słownie: trzysta tysięcy złotych) plus ewentualny podatek VAT.

Na przedmiotowych działkach Spółka planuje wybudować obiekt handlowy wraz z parkingiem, drogami dojazdowymi i pozostałą niezbędną infrastrukturą. Spółka, która zamierza kupić nieruchomość będzie ją wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Działki nr 936/7, 936/8 i 936/9 nie są położone na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r., Nr 123, poz. 60, z późn. zm).

Działki nr 936/7, 936/8 i 936/9 nie są objęte uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją Starosty, określającej zadania z zakresu gospodarki leśnej, wydaną na podstawie inwestaryzacji stanu lasu.

Dla działki nr 936/2 została wydana decyzja o warunkach zabudowy z dnia 4 maja 2016 r. obejmująca budowę osiemnastu budynków jednorodzinnych wraz z infrastrukturą techniczną.

Spółka uzyskała decyzję o warunkach zabudowy nr 36/2018 z dnia 16 maja 2018 wydana przez Burmistrza dla inwestycji polegającej na „Budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną”.

Kolejnym etapem będzie uzyskanie decyzji pozwolenia na budowę dla inwestycji pn. „Budowa pawilonu handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą”.

W piśmie z dnia 19 grudnia 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że:

Wnioskodawca nie podejmował w stosunku do działek nr 936/7, 936/8, 936/9 będących przedmiotem, sprzedaży aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca, usługodawców, takie jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe/reklamowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia.
Działki o nr geod. 936/7, 636/8, 936/9 nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
Decyzja o warunkach zabudowy nr 36/2018 z dnia 16 maja 2018 r. wydana przez Burmistrza dla inwestycji polegającej na „Budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną” została wydana dla działek o nr geod. 936/7, 636/8, 936/9. Wnioskodawca nie udzielał pełnomocnictwa w zakresie uzyskania decyzji o warunkach zabudowy – nie ma takiej konieczności względem odrębnych przepisów (o decyzje o warunkach zabudowy może wystąpić każdy zainteresowany, natomiast właściciel na etapie postepowania administracyjnego zostaje o tym zawiadomiony).

W piśmie z dnia 4 lutego 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że warunki wynikające z umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia 13 czerwca 2018 r. zgodnie z § 2 to:

„Stawiający J. oświadcza, że zobowiązuje się sprzedać spółce pod firmą „D” Spółka akcyjna, w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń, roszczeń i praw osób trzecich prawo własności niezabudowanej nieruchomości obejmującej działki ewidencyjne nr 936/7, 936/8 i 936/9 o łącznej powierzchni 2.400 m², za cenę 300.000,00 zł (słownie: trzysta tysięcy złotych) powiększoną o ewentualny podatek od towarów i usług VAT, pod następującymi warunkami:

uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości opisanej w § 1 niniejszego aktu, składającej się z działek gruntu nr 936/7, 936/8 i 936/9 obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego, w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 600 m²,
uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości opisanej w § 1 niniejszego aktu, składającej się z działek gruntu nr 936/7, 936/8 i 936/9, obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego, w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 600 m²,
uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji wydanej przez właściwy organ o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość według koncepcji Kupującego na zasadzie prawo i lewoskrętu dla pojazdów o masie powyżej 25t, bez konieczności przebudowy układu drogowego,
uzyskania przez Spółkę prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji na wycinkę drzew kolidujących z zakresem przebudowy pasa drogowego, określonym przez zarządcę drogi obejmującej zgodę na dokonanie przez Spółkę odpowiednich nasadzeń zamiennych,
niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji,
potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,
uzyskania przez Spółkę warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcją Spółki, pozwalających na realizację planowanej inwestycji w okresie 6 miesięcy od dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży,
ujawnienia w dziale I-O księgi wieczystej podziału działki nr 936/2 w terminie 2 miesięcy licząc od dnia podpisania niniejszej umowy kosztem i staraniem Sprzedającego niezwłocznie, tj. w terminie 14 dni po spełnieniu się wyżej wymienionych warunków.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek podlega ustawie o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 19 grudnia 2018 r.), sprzedaż działek 936/7, 936/8 i 936/9 nie powinna zostać zakwalifikowana jako sprzedaż z podatkiem VAT, gdyż nieruchomość nabyta została przez osobę fizyczną, którą nabył do swojego prywatnego majątku.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, że dostawa towarów, w tym działek gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynności podlegającej opodatkowaniu dokonuje podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Poza tym działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Zatem jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

Wskazać należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy podmiot w celu dokonania sprzedaży działek, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z powyższego orzeczenia wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że dnia 29 lutego 2008 r. Wnioskodawca nabył na podstawie umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności, umowy darowizny i oświadczenia o ustanowieniu służebności, obejmującą działki ewidencyjne numer 1083/2, 936/2 o łącznym obszarze 1,9961 ha (jeden hektar dziewięćdziesiąt dziewięć arów sześćdziesiąt jeden metrów kwadratowych, nieruchomość stanowi grunty orne IV B.

Wnioskodawca nieruchomość nabył do majątku osobistego, pozostając w związku małżeńskim i pozostawał w takowym w chwili nabycia nieruchomości, jednakże umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność nie zawierał, a przedmiotowa nieruchomość z uwagi na sposób - darowiznę nabycia stanowi jego majątek osobisty.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Na mocy decyzji wydanej przez Burmistrza dnia 5 grudnia 2016 r. zatwierdzającej projekt podziału działki nr 936/2 powstały działki o nr geod.: 936/3 o powierzchni 0,0932 ha, 936/4 o powierzchni 0,0818 ha, 936/5 o powierzchni 0,0800 ha, 936/6 o powierzchni 0,0800 ha, 936/7 o powierzchni 0,0800 ha, 936/8 o powierzchni 0,0800 ha, 936/9 o powierzchni 0,0800 ha, 936/10 o powierzchni 0,0800 ha, 936/11 o powierzchni 0,0800 ha, 936/12 o powierzchni 0,0800 ha, 936/13 o powierzchni 0,1091 ha, 936/14 o powierzchni 0,0800 ha, 936/15 o powierzchni 0,0800 ha, 936/16 o powierzchni 0,0800 ha, 936/17 o powierzchni 0,0800 ha, 936/18 o powierzchni 0,0800 ha, 936/19 o powierzchni 0,0800 ha, 936/20 o powierzchni 0,0800 ha.

Dnia 13 czerwca 2018 r. pełnomocnik Wnioskodawcy zawarł umowę przedwstępną sprzedaży pod warunkiem na mocy, której zobowiązał się sprzedać działki o nr geod. 936/7, 936/8 i 936/9 o powierzchni 0,0800 ha. Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać przedmiotową nieruchomość Spółce za cenę w kwocie 300 000,00 (słownie: trzysta tysięcy złotych) plus ewentualny podatek VAT.

Działki nr 936/7, 936/8 i 936/9 nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego gminy. Ponadto Rada Gminy nie podjęła uchwały w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego, nie wyznaczyła obszaru rewitalizacji oraz nie ustanowiła na rzecz Gminy prawa pierwokupu nieruchomości. Działki nr 936/7, 936/8 i 936/9 nie są położone na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r., Nr 123, poz. 60, z późn. zm). Działki nr 936/7, 936/8 i 936/9 nie są objęte uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją Starosty, określającej zadania z zakresu gospodarki leśnej, wydaną na podstawie inwestaryzacji stanu lasu.

Dla działki nr 936/2 została wydana decyzja o warunkach zabudowy z dnia 4 maja 2016 r. obejmująca budowę osiemnastu budynków jednorodzinnych wraz z infrastrukturą techniczną.

Spółka uzyskała decyzję o warunkach zabudowy nr 36/2018 z dnia 16 maja 2018 r. wydana przez Burmistrza dla inwestycji polegającej na „Budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną”.

Wnioskodawca nie podejmował w stosunku do działek nr 936/7, 936/8 i 936/9 aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca, usługodawców, takie jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe/reklamowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia.

Działki o nr geod. 936/7, 936/8 i 936/9 nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Decyzja o warunkach zabudowy nr 36/2018 z dnia 16 maja 2018 r. wydana przez Burmistrza dla inwestycji polegającej na „Budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną” została wydana dla działek o nr geod. 936/7, 936/8 i 936/9. Wnioskodawca nie udzielał pełnomocnictwa w zakresie uzyskania decyzji o warunkach zabudowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek o nr geod. 936/7, 636/8 i 936/9.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż ww. działek, których Wnioskodawca jest właścicielem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpią przesłanki do uznania Wnioskodawcy w związku z tą transakcją za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Okoliczności sprawy nie wskazują na taką aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podejmował w stosunku do działek nr 936/7, 936/8 i 936/9, będących przedmiotem sprzedaży, aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca, usługodawców, takie jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe/reklamowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca nieruchomość nabył do majątku osobistego w 2008 r. na podstawie umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności, umowy darowizny i oświadczenia o ustanowieniu służebności. Działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, ani podobnych umów. Dla działek o nr geod. 936/7, 936/8 i 936/9 została dla Kupującego (Spółka) wydana decyzja o warunkach zabudowy nr 36/2018 z dnia 16 maja 2018 r. wydana przez Burmistrza wieczysta dla inwestycji polegającej na „Budowie pawilonu handlowo-usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną”, przy czym Wnioskodawca nie udzielał pełnomocnictwa w zakresie uzyskania ww. decyzji o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze treści powołanych uregulowań prawnych na tle przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek niezabudowanych nr 936/7, 936/8 i 936/9 należących do Wnioskodawcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowią one majątek prywatny, a Wnioskodawca nie wykorzystywał ww. działek do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opisanej sytuacji Wnioskodawca nie wystąpi dla tej czynności w charakterze podatnika, tym samym planowa sprzedaż ww. działek jest sprzedażą majątku osobistego Wnioskodawcy, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania.

Tym samym Wnioskodawca dokonując sprzedaży niezabudowanych działek nr 936/7, 936/8, oraz 936/9 Spółce nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Wobec tego przedmiotowa transakcja sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302,z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin