2019.02.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.721.2018.1.MK
z 12 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 22 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla dostawy udziału w niezabudowanej działce gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla dostawy udziału w niezabudowanej działce gruntu.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 22 stycznia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Złożenie przedmiotowego wniosku związane jest z pozyskaniem pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży 5.482/10.000 udziałów będących własnością Wnioskodawcy w nieruchomości gruntowej zabudowanej, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów nr 20/1 o powierzchni 211 m² nr (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane). Na terenie tej działki posadowiona jest część budynku parkingowca (przeznaczenie budynku: budynki transportu i łączności), w tym elementy nośne parkingowca, którego ponad 90% powierzchni zabudowy znajduje się na działce sąsiedniej, oznaczonej nr działki 9/12 o powierzchni 3.143 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane), będącej własnością podmiotu prywatnego. Podmiot ten nabył tę nieruchomość tj. działkę gruntu nr 9/12 oraz cały budynek parkingowca w dniu 31 marca 2016 r. od Wnioskodawcy, wyłącznego jej właściciela. Zgodnie z interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług objęta pismem Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 17 września 2013 r. znak IPPP3/443-547/13-2/LK, sprzedaż tej nieruchomości zwolniona była od podatku od towarów i usług VAT.

Opis stanu prawnego:

Decyzją Wojewody z dnia 4 lipca 2000 r. na podstawie art. 114 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. nr 137, poz. 887) oraz Postanowieniem z dnia 25 lipca 2000 r. stwierdzono nabycie przez Wnioskodawcę z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. nieodpłatnie własności części (= 5.482/10.000 udziałów) nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 20 o powierzchni 6.239 m², (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane), zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym. Dodatkowo w dniu 8 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca dokonał odpłatnego nabycia od Województwa 5.482/10.000 udziałów w nieruchomości zabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działka nr 8/12, (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane), o powierzchni 11m²

Pozostałymi właścicielami/władającymi nieruchomością gruntową oznaczoną numerami działek gruntu 20 i 8/12 zabudowanych budynkiem administracyjno-biurowym, dla której Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi księgę wieczystą w chwili obecnej są:

Skarb Państwa - trwały zarząd na rzecz Urzędu Statystycznego - udział w wysokości 1. 143/10.000

Gmina Miasto S. - udział w wysokości 33/10.000

P. T. Spółka Jawna - udział w wysokości 376/10.000

S. S.A. - udział w wysokości 2.966/10.000

Ponieważ nieznaczna część budynku parkingowca posadowiona była na działce nr 20 współwłaściciele rozpoczęli procedurę podziałową zakończoną wydaniem Decyzji Prezydenta z dnia 18 kwietnia 2018 r., zgodnie z którą dokonano podziału działki nr 20 na działki:

Nr 20/1 o powierzchni 211 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane).

Nr 20/2 o powierzchni 6028 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane).

Działka nr 20/1, będąca przedmiotem planowanej sprzedaży, zabudowana fragmentem budynku parkingowca, wydzielona została z przeznaczeniem na powiększenie sąsiedniej nieruchomości stanowiącej działkę nr 9/12. Natomiast działka nr 20/2 wydzielona została z przeznaczeniem dla istniejącej zabudowy biurowej oraz w części na drogę publiczną.

W chwili obecnej trwają czynności zmierzające do ujawnienia decyzji podziałowej w księdze wieczystej oraz sprzedaży działki 20/1 na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości stanowiącej działkę nr 9/12, z jednoczesnym zachowaniem na niezabudowanej fragmentem budynku parkingowca nieodpłatnej służebności drogi dojazdu (tzw. drogi pożarowej) do działki nr 20/2.

Wnioskodawca w uzupełnieniu informacji zawartej piśmie przewodnim z dnia 10 grudnia 2018 r. oraz we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży 5.482/10.000 udziałów w nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów 20/1 - będącej współwłasnością Wnioskodawcy zawiadamia o ujawnieniu w księdze wieczystej, prowadzonej przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego nowo wydzielonych działek:

20/1

20/2

- które powstały w wyniku podziału dotychczasowej działki 20. W ten sposób zrealizowana została Decyzja Prezydenta Miasta z dnia 18 kwietnia 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziałów (= 5.482/10.000) będących własnością Wnioskodawcy w nieruchomości gruntowej zabudowanej, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów nr 20/1 o powierzchni 211 m²(sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy sprzedaż 5.482/10.000 udziałów będących własnością Wnioskodawcy w nieruchomości gruntowej zabudowanej, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów ID nr 20/1 o powierzchni 211 m²(sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane), na której posadowiona jest nieznaczna część budynku parkingowca (przeznaczenie budynku: budynki transportu i łączności), którego ponad 90% powierzchni zabudowy znajduje się na działce sąsiedniej, oznaczonej nr działki 9/12 o powierzchni 3143 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane), będącej własnością podmiotu prywatnego - nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług - zwanej dalej ustawą (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 j.t.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami (...)

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno z treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, iż opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku nieruchomości gruntowych niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Natomiast pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku VAT.

Nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem planowanej sprzedaży (działka nr 20/1), podobnie jak działka 20/2 (przed podziałem: działka nr 20) i 8/12 - dla których prowadzona jest księga wieczysta oraz działka 9/12 - zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Sposób korzystania wszystkich ww. działek został określony jako: Bi - inne tereny zabudowane.

Cały budynek parkingowca znajduje się we władaniu podmiotu prywatnego, będącego właścicielem działki, oznaczonej nr działki 9/12 o powierzchni 3143m². Również z cywilnoprawnego punktu widzenia część budowli parkingowca posadowionego poza granicą działki 9/12 tj. na działce 20/1 stanowi własność podmiotu będącego właścicielem działki gruntu nr 9/12, gdyż elementy budynku parkingowca posadowione na działce 20/1 stanowią funkcjonalnie część budynku parkingowca znajdującego się na sąsiedniej działce, stanowiącego własność podmiotu prywatnego.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem dostawy na rzecz Nabywcy będzie wyłącznie sam grunt, z wyłączeniem znajdujących się na nim naniesień stanowiących własność podmiotu prywatnego. Z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT nie dojdzie zatem do dostawy części budynków, ponieważ ekonomiczne oraz cywilnoprawne władanie rzeczą (całym budynkiem parkingowym) należy do nabywcy. Podkreślić przy tym należy, że na gruncie ustawy o VAT celem ekonomicznym transakcji będzie sprzedaż - wyłącznie gruntu niezabudowanego, pomimo że znajduje się na nim nieznaczna część budynku parkingowca a nie gruntu częściowo zabudowanego budynkiem parkingowym.

Podsumowując przedstawioną w niniejszym wniosku argumentację, w ocenie Wnioskodawcy przy sprzedaży 5.482/10.000 udziałów należących do Wnioskodawcy w nieruchomości oznaczonej nr działki 20/1 nie będzie możliwe korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT wynikającego z zapisów art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT gdyż przedmiotem dostawy na rzecz nabywcy działki 20/1 będzie wyłącznie sam grunt, z wyłączeniem znajdujących się na nim części parkingowca znajdującego się we władaniu tego podmiotu prywatnego.

Z uwagi na powyższe sprzedaż 5.482/10.000 udziałów w działce 20/1 – Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować stawką VAT w wysokości 23%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ww. Kodeksu). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Zatem sprzedaż udziału we współwłasności, z uwagi na jego charakter prawny, przynoszący efekt rozporządzania tym udziałem jak towarem np. przez prawną możliwość zbycia go na rzecz nabywcy, który może nim dysponować jak właściciel należy traktować jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przy czym przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać 5.482/10.000 udziałów w nieruchomości gruntowej zabudowanej, stanowiącej działkę gruntu nr 20/1 o powierzchni 211 m² nr (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane). Na terenie tej działki posadowiona jest część budynku parkingowca (przeznaczenie budynku: budynki transportu i łączności), w tym elementy nośne parkingowca, którego ponad 90% powierzchni zabudowy znajduje się na działce sąsiedniej, oznaczonej nr działki 9/12 o powierzchni 3 143 m², będącej własnością podmiotu prywatnego. Podmiot ten nabył tę nieruchomość tj. działkę gruntu nr 9/12 oraz cały budynek parkingowca w dniu 31 marca 2016 r. od Wnioskodawcy, wyłącznego jej właściciela.

Wnioskodawca wskazał także, że decyzją Wojewody z dnia 4 lipca 2000 r. na podstawie art. 114 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz Postanowieniem z dnia 25 lipca 2000 r. stwierdzono nabycie przez Wnioskodawcę z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. nieodpłatnie własności części (= 5.482/10.000 udziałów) nieruchomości, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 20 o powierzchni 6.239 m², (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane), zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym. Dodatkowo w dniu 8 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca dokonał odpłatnego nabycia od Województwa 5.482/10.000 udziałów w nieruchomości zabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działka nr 8/12.

nr 20/1 o powierzchni 211 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane).

nr 20/2 o powierzchni 6028 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane).

Podzielona działka (nr 20) znajdowała się w granicach obszaru, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „Ś.-C.-W.” zatwierdzony uchwałą Rady Miasta z dnia 14 października 2013 r. Teren będący przedmiotem podziału zlokalizowany jest w granicach terenów elementarnych. Sposób korzystania ww. działki (działek 20/1 i 20/2 po podziale) został określony: Bi – inne treny zabudowane. Działka nr 20/1, będąca przedmiotem planowanej sprzedaży, zabudowana fragmentem budynku parkingowca, wydzielona została z przeznaczeniem na powiększenie sąsiedniej nieruchomości stanowiącej działkę nr 9/12. Natomiast działka nr 20/2 wydzielona została z przeznaczeniem dla istniejącej zabudowy biurowej oraz w części na drogę publiczną. W chwili obecnej trwają czynności zmierzające do ujawnienia decyzji podziałowej w księdze wieczystej oraz sprzedaży działki 20/1 na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości stanowiącej działkę nr 9/12, z jednoczesnym zachowaniem na niezabudowanej fragmentem budynku parkingowca nieodpłatnej służebności drogi dojazdu (tzw. drogi pożarowej) do działki nr 20/2.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy sprzedaż udziałów 5.482/10.000 w nieruchomości gruntowej zabudowanej, stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów ID nr 20/1 o powierzchni 211 m² (sposób korzystania: Bi - inne tereny zabudowane) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z ww. przepisów prawa cywilnego wynika, że przedmiotem sprzedaży zawsze jest grunt wraz ze wszystkimi budynkami i urządzeniami trwale z tym gruntem związanymi.

Wskazać jednak należy, że wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zawartego w przytoczonym wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów” akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że „wyrażenie „dostawa towarów” w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2).

Wobec przedstawionego opisu oraz obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie posiada władztwa ekonomicznego w odniesieniu do fragmentu budynku posadowionego na gruncie to nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy części budynku posadowionego na zbywanym gruncie. W świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towaru jakim jest budynek, ponieważ Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu części budynku. W związku z tym w analizowanych okolicznościach dostawa przez Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ograniczy się do gruntu.

Jak już wskazano, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy w związku z definicją terenu budowlanego określoną w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane spełniające definicję terenów budowlanych, czyli terenów przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy przeznaczającej grunt pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Z wniosku wynika, że działka nr 20/1 została objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Sposób korzystania działki został określony jako: Bi – inne tereny zabudowane.

Na podstawie przedstawionych okoliczności sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanej przez Wnioskodawcę sprzedaży udziałów 5.482/10.000 w działce nr 20/1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Przedmiotem sprzedaży jest teren niezabudowany, który stanowi teren budowlany określony w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dostawa tej nieruchomości również nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, gdyż z wniosku nie wynika, aby nieruchomość ta była wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku.

W konsekwencji, dostawa udziałów 5.482/10.000 w nieruchomości oznaczonej nr działki 20/1 będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin