Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.419.2018.1.AW
z 7 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2018 r. (data wpływu – 27 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 19 grudnia 2016 r. nabył od Gminy w drodze umowy sprzedaży 2 działki z nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą oznaczoną jako Kw nr …, położonej w miejscowości P., gmina L, powiat w. za kwoty w wysokości odpowiednio 25 227 zł 30 gr brutto oraz 21 623 zł 40 gr brutto, czyli za łączną kwotę w wysokości 46 850 zł 70 gr brutto.

Następnie Wnioskodawca w dniu 24 sierpnia 2018 r., sprzedał ww. nieruchomość na rzecz E. P. za cenę sprzedaży w kwocie 87 000 zł. Ich zbycie nie nastąpiło w ramach wykonywanej przeze niego działalności gospodarczej.

W dniu 30 sierpnia 2018 r. Wnioskodawca nabył w drodze umowy sprzedaży od M.M.N. nieruchomość, która stanowi działkę o nr … położoną w M., gm. T., powiat r., dla której w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta oznaczona jako Kw nr …, zabudowaną budynkiem mieszkalnym drewnianym, trwale z gruntem związanym, za kwotę 155 000 zł.

Z wypisu rejestru gruntów oraz wyrysem z mapy ewidencyjnej wydanych przez Starostę wynika, że nieruchomość ta stanowi tereny mieszkaniowe oznaczone symbolem „B”. Stosownie do treści zaświadczenia wydanego przez Urząd Gminy dnia 22 sierpnia 2018 r. dla działki … w obrębie geodezyjnym M. gm. T. nie ma sporządzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i z tego powodu nie można ustalić jej przeznaczenia. Dla terenu obejmującego działkę nr … w obrębie geodezyjnym M. wydano decyzję o warunkach zabudowy z dnia 28 lipca 2011 r., w której teren ten został przeznaczony pod budowę budynku rekreacji indywidualnej. Działka ta nie jest objęta planem rewitalizacji. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Starostę z dnia 22 sierpnia 2018 r. przedmiotowa działka nie jest objęta Uproszczonym Planem Urządzania Lasu dla obrębu M. obowiązującym na lata 2012-2021, jak również nie wydano dla tej działki decyzji w oparciu o art. 19 ust. 3 ustawy o lasach.

Nieruchomość położona w M. nie jest jedyną nieruchomością Wnioskodawcy. Jest on także właścicielem lokalu oznaczonego numerem … położonego …., gdzie prowadzi swoją działalność gospodarczą. Nabył ją w dniu 21 września 2016 r. Jest również współwłaścicielem lokalu mieszkalnego położonego …. przy ul. ..., którą nabył w dniu 6 września 2017 r. W najbliższej przyszłości nie rozważa on zakupu nowych działek.

Wnioskodawca od dnia 6 grudnia 2018 r. stale zamieszkuje wraz z żoną oraz synkiem na nieruchomości w M. Centrum swojego życia osobistego i rodzinnego przeniósł właśnie tam i teraz traktuje ją jako główne miejsce swojego pobytu. Wyposażenie nieruchomości pozwala na zamieszkanie na ww. nieruchomości zarówno w okresie letnim jak i jesienno-zimowym. Wnioskodawca zamontował kominek, który zapewnia ciepło w całym domu. Uczęszcza do kościoła. Jest to siedziba jego gminy. Tam może także m. in. robić codzienne zakupy. Wykonując zawód … Wnioskodawca znaczną część swojego czasu spędza w podróży celem reprezentowania swoich klientów na terenie całego kraju. Jednakże swoje czynności życiowe skoncentrował w M, tam chce stale przebywać. W M. będzie dorastał jego synek, tam też przyjmuje swoich gości i organizuje rodzinne spotkania. Dom w M, który traktuje jako swój własny dach nad głową, położony jest nad jeziorem w cichej i spokojnej okolicy, gdzie dodatkowo ma możliwość wypocząć, jak również aktywnie spędzać czas ze swoją rodziną. Mieszkanie w mieście jest dla Wnioskodawcy uciążliwe, stąd zdecydował się dokonać zakupu nieruchomości położonej na wsi.

Wnioskodawca nie składał jeszcze zeznania o wysokości dochodu osiągniętego w 2018 r., więc nie zadeklarował jeszcze chęci skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tzw. ulgi mieszkaniowej, w związku z przeznaczeniem dochodu ze sprzedaży działek na cele mieszkaniowe, jednakże ma zamiar to zrobić przy składaniu zeznania na formularzu o podatku dochodowym od osób fizycznych PIT-39.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabycie przedmiotowej nieruchomości gruntowej stanowi podstawę do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.?
2. Czy złożenie zeznania o wysokości dochodu osiągniętego w 2018 r. i wyrażenie zamiaru o przeznaczeniu dochodu ze sprzedaży działek na własne cele mieszkaniowe i skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej później niż dzień nabycia przedmiotowej nieruchomości wyłącza prawo Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy – odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 – nabycie przedmiotowej nieruchomości stanowi podstawę do zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działki zostały sprzedane przez Wnioskodawcę w dniu 24 sierpnia 2018 r., czyli przed upływem pięciu lat od dnia ich nabycia w dniu 19 grudnia 2016 r. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to zdarzenie uzasadniające zapłatę podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże Wnioskodawca przed upływem terminu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości, nabył ww. nieruchomość położoną w M. Nieruchomość ta – zdaniem Wnioskodawcy – spełnia warunki potrzebne do uzyskania ulgi mieszkaniowej. Celem nabycia przedmiotowej nieruchomości jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny. Przeznaczenie terenu odpowiada wymaganiom stawianym przez prawo – jest ona bowiem przewidziana jako teren mieszkaniowy. Na nieruchomości znajduje się także budynek mieszkalny. Jak zostało wspomniane w przedstawieniu zaistniałego stanu faktycznego wyposażenie domu pozwala na zamieszkanie na ww. nieruchomości przez cały rok.

Wnioskodawca zamontował kominek, który zapewnia ciepło w całym domu. Wnioskodawca z rodziną uczęszcza do kościoła. Jest to miejscowość, w której załatwia także bieżące sprawy życia codziennego takie jak zakupy. Zawód, który wykonuje Wnioskodawca, jest bardzo absorbujący i wymaga od niego częstych podróży po całym kraju. Jednakże swoje czynności życiowe skoncentrował w M, tam stale przebywa razem ze swoją rodziną. Dom w M. położony jest nad jeziorem w cichej i spokojnej okolicy, gdzie dodatkowo ma możliwość wypocząć, jak również aktywnie spędzać czas ze swoją rodziną. Mieszkanie w mieście jest dla Wnioskodawcy uciążliwe, stąd zdecydował się dokonać zakupu nieruchomości położonej na wsi i tamże się przenieść.

Biorąc pod uwagę powyżej opisany zaistniały stan faktyczny – zdaniem Wnioskodawcy – niewątpliwym jest, że może on przeznaczyć dochód osiągnięty ze sprzedaży w 2018 r. działek na poniesione wydatki w związku z zakupem w 2018 r. nieruchomości w M., którą to zakupił na własne cele mieszkaniowe.

Zdaniem Wnioskodawcy – odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 – złożenie zeznania o wysokości dochodu osiągniętego w 2018 r. i wyrażeniu zamiaru o przeznaczeniu dochodu ze sprzedaży działek na własne cele mieszkaniowe później niż dzień nabycia przedmiotowej nieruchomości nie wyłącza prawa Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. Termin, w ciągu którego można przeznaczyć dochody ze sprzedaży działek na własne cele mieszkaniowe, nie biegnie od chwili złożenia zeznania wraz z zadeklarowaniem zamiaru przeznaczenia dochodu na własne cele mieszkaniowe, lecz biegnie począwszy od dnia odpłatnego zbycia działek. Złożenie zeznania w późniejszym terminie jest wystarczające, by organ podatkowy uznał przeznaczenie takiego dochodu przed dniem nabycia nowej nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

 jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 19 grudnia 2016 r. nabył w drodze umowy sprzedaży 2 działki (nieruchomości). Następnie dokonał sprzedaży w dniu 24 sierpnia 2018 r. Przy czym nie nastąpiło to w ramach wykonywanej przeze niego działalności gospodarczej.

Wobec tego – jako, że zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – zbycie to stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Wobec powyższego w analizowanym stanie faktycznym podstawą obliczenia podatku będzie dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, określonym zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. cena nieruchomości pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c cyt. ustawy podatkowej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D ‒ dochód ze sprzedaży,

W ‒ wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P ‒ przychód ze sprzedaży.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania i są w sposób szczegółowy uregulowane w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego, należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. Dlatego też powyższe przepisy jako normy wprowadzające zwolnienie podatkowe należy interpretować ściśle i niedopuszczalna jest w tym przypadku wykładnia rozszerzająca.

Wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe ustawodawca szczegółowo wyliczył w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści tego unormowania, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
      
      
      
2. wydatki poniesione na:
   
   
   
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. lub b)
      - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Jednocześnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy wynika, że za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym zostało ono dokonane, na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy obejmują nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem. Podkreślenia przy tym wymaga, że o mieszkalnym charakterze budynku decyduje funkcja jakiej ma on służyć, czyli funkcja mieszkalna i tylko wydatki związane z nabyciem takiego budynku uprawniają do ulgi.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca w dniu 30 sierpnia 2018 r. nabył w drodze umowy sprzedaży nieruchomość, która stanowi działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym drewnianym, trwale z gruntem związanym. Nieruchomość ta stanowi tereny mieszkaniowe oznaczone symbolem „B”. Dla terenu obejmującego tę działkę wydano decyzję o warunkach zabudowy, w której teren ten został przeznaczony pod budowę budynku rekreacji indywidualnej.

Od dnia 6 grudnia 2018 r. Wnioskodawca stale zamieszkuje wraz z żoną oraz synkiem na omawianej nieruchomości. Centrum swojego życia osobistego i rodzinnego przeniósł właśnie tam i teraz traktuje ją jako główne miejsce swojego pobytu. Wyposażenie nieruchomości pozwala na zamieszkanie na ww. nieruchomości zarówno w okresie letnim jak i jesienno-zimowym. Wnioskodawca zamontował kominek, który zapewnia ciepło w całym domu. Uczęszcza tam do kościoła. Tam może także m. in. robić codzienne zakupy. Swoje czynności życiowe skoncentrował w M, tam chce stale przebywać. W M. będzie dorastał jego synek, tam też przyjmuje swoich gości i organizuje rodzinne spotkania. Dom w M., który traktuje go jako swój własny „dach nad głową”, położony jest nad jeziorem w cichej i spokojnej okolicy, gdzie dodatkowo ma możliwość wypocząć, jak również aktywnie spędzać czas ze swoją rodziną. Mieszkanie w mieście jest dla Wnioskodawcy uciążliwe, stąd zdecydował się dokonać zakupu nieruchomości położonej na wsi.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na nabycie ww. budynku mieszkalnego przystosowanego do całorocznego wykorzystania i służącego zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy (w którym Wnioskodawca mieszka z rodziną) uprawnia do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do pytania drugiego należy wskazać, że w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

W zeznaniu o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39) wykazuje się stosowny przychód i koszty uzyskania przychodu ustalone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W deklaracji należy także wykazać kwotę zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu przeznaczenia przychodu uzyskanego ze zbycia tej nieruchomości lub prawa majątkowego nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na własne cele mieszkaniowe wskazane w ustawie. Przy czym, wykazuje się dochody zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, czy wydatki na cele mieszkaniowe zostały już poniesione w okresie od dnia odpłatnego zbycia do dnia złożenia zeznania, czy też będą poniesione dopiero po złożeniu zeznania – tj. w okresie 2 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym uzyskany był przychód.

Tym samym okoliczność złożenia w przewidzianym w przepisach terminie zeznania o wysokości dochodu osiągniętego w 2018 r. i wyrażenie zamiaru o przeznaczeniu dochodu ze sprzedaży działek na własne cele mieszkaniowe oraz skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej później niż dzień nabycia przedmiotowej nieruchomości nie wyłącza prawa Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego, a w szczególności czy nabyty budynek spełnia funkcję budynku mieszkalnego i czy faktycznie wykorzystywany jest dla celów mieszkaniowych Wnioskodawcy stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), który stanowi, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) nakłada na organ interpretacyjny obowiązek wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. W związku z tym, organ interpretacyjny nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w sprawie kwot wskazanych przez Zainteresowanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ponadto – co także wymaga podkreślenia – wykładni żądanego przepisu oraz oceny stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dokonano w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny w zakresie postawionych pytań. Dokumenty załączone do wniosku nie podlegały natomiast ocenie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.