Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.806.2018.1.AKO
z 29 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2018 r. (data wpływu 5 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonej usługi wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy

• w przypadku osobistego wykonania Koncepcji lub Projektu (pytanie oznaczone nr 1) – jest prawidłowe,
  

• w przypadku utworów, które mogłyby zostać stworzone przez zatrudnionego pracownika (pytanie oznaczone nr 2) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonej usługi wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem PKD 74.10.Z – działalność w zakresie specjalistycznego projektowania. Przedmiotem prowadzonej działalności jest wykonywanie projektów wnętrz. W związku z wykonywaniem czynności jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.
   
   

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni zawiera z klientami (dalej: Zamawiający) umowy, których przedmiotem jest wykonanie projektu przebudowy i aranżacji wnętrz mieszkań. Każda taka umowa dotyczy ściśle wskazanego mieszkania, w związku z czym w ramach każdej umowy wykonywany jest projekt niepowtarzalny, ściśle związany wyłącznie z danym obiektem, niedający się wykorzystać w żadnym innym lokalu niż ten, którego dotyczy dana umowa.

Na wykonanie projektu składa się szereg czynności, które odrębnie – same w sobie nie stanowią i nie mogą stanowić odrębnego świadczenia, lecz łącznie składają się na osiągnięcie efektu końcowego w postaci całkowicie niepowtarzalnego, zindywidualizowanego projektu przebudowy i aranżacji konkretnego wnętrza. W zależności od oczekiwań Zamawiającego, zakres czynności, składających się na projekt może się różnić, niemniej jednak zawsze składają się one na ściśle zindywidualizowany, związany z konkretnym obiektem projekt.

Projekt wykonywany w węższym zakresie może obejmować wyłącznie opracowanie wstępnej koncepcji (dalej: Koncepcja), która przygotowywana jest w oparciu o wcześniejsze ustalenia dotyczące preferencji i potrzeb Zamawiającego, jak również w oparciu o istniejący stan wnętrza, jego wymiary, położenie i inne parametry istotne z punktu widzenia urządzenia wnętrza. Koncepcja taka przygotowywana jest w modelu 3d, w różnych wersjach, obejmująca m.in. rzuty wnętrza z układem funkcjonalnym, z naniesieniem najistotniejszych zmian w ustawieniu ścian (jeśli będzie taka potrzeba) oraz podstawowymi elementami wyposażenia, szkice perspektywiczne i/lub widoki z modelu 3d; ogólną koncepcję materiałową i kolorystyczną.

W szerszej koncepcji na wykonanie projektu może się składać nie tylko z opisanej powyżej koncepcji, która stanowi punkt wyjścia, ale również w jego skład wchodzi również projekt wykonawczy, przygotowany w oparciu o wcześniej ustaloną i zaakceptowaną przez Zamawiającego Koncepcję, obejmujący szczegółowe opracowanie przebudowy i aranżacji konkretnego wnętrza, obejmujący – w zależności od oczekiwań Zamawiającego – w szczególności takie elementy, jak:

• rzuty ścian (w tym nowoprojektowanych) ze wskazaniem ścian do wyburzenia i rozmieszczeniem ścian nowoprojektowanych;
  

• rysunki detali istotnych przy realizacji;
  

• projekt podłóg i sufitów;
  

• wytyczne do projektu elektrycznego i oświetlenia zawierające rozmieszczenie gniazd, punktów świetlnych, włączników i podłączenia wszystkich planowanych urządzeń;
  

• wytyczne wodno-kanalizacyjne uwzględniające planowane rozmieszczenie punktów sanitarnych;
  

• projekty zabudów meblowych, mebli nietypowych (gdy takie występują), oraz stolarki wewnętrznej;
  

• wybór sprzętów i elementów wykończenia;
  

• wybór oświetlenia;
  

• wybór materiałów wykończeniowych;
  

• dobór kolorystyki i wykończenia materiałowego ścian.
  
  
  

Projekt obejmujący Koncepcję oraz projekt wykonawczy nazywany jest w dalszej części niniejszego wniosku Projektem.

W zakres Projektu może wchodzić również nadzór autorski w trakcie robót budowlanych w pomieszczeniach, polegający na sprawowaniu kontroli nad zgodnością wykonywanych prac z Projektem – w ustalonej w umowie ilości wizyt na budowie od rozpoczęcia prac przy wdrożeniu Projektu do ich zakończenia.

Koncepcje oraz Projekty, wykonywane są przez Wnioskodawczynię osobiście. Przy sporządzaniu Projektów Wnioskodawczyni nie korzysta z usług podwykonawców, wykonując całość prac składających się na Koncepcję lub Projekt samodzielnie. Wnioskodawczyni w swojej pracy nad Koncepcją lub Projektem może korzystać z usług innych podmiotów (np. ekspertów w dziedzinie budownictwa), jednak ich czynności – o ile są potrzebne – mają charakter wyłącznie pomocniczy, nie mający charakteru twórczego. Pozwalają one jedynie zweryfikować zgodność stworzonych przez Wnioskodawczynię Koncepcji i Projektów z przepisami prawa, normami budowlanymi, procesami technologicznymi, itp.

Po zakończeniu Koncepcji lub Projektu jest on przekazywany Zamawiającemu w jednym egzemplarzu w formie wydruku. Stosownie do umowy Zamawiający nabywa autorskie prawa majątkowe do jednorazowego wykorzystania dokumentacji – przejście autorskich praw majątkowych na Zamawiającego następuje z chwilą przekazania Koncepcji lub Projektu Zamawiającemu.

Jednocześnie Zamawiający zobowiązuje się do respektowania autorskich praw osobistych Wykonawcy do Koncepcji lub Projektu oraz wyraża zgodę na umieszczenie bez dodatkowego wynagrodzenia, wykonanych po zakończeniu prac budowlanych, zdjęć z realizacji w materiałach promocyjnych jak np. strona internetowa, foldery, ulotki reklamowe, gazety, katalogi i albumy branżowe itp., publicznego wyświetlania i odtwarzania projektów.

Jak wskazano powyżej, zarówno Koncepcje jak i Projekty stanowią dzieła niepowtarzalne, są one bowiem ściśle dostosowane do wnętrza, którego dotyczą, nie dadzą się one zastosować w identycznym kształcie do innych wnętrz. Są one zindywidualizowane, realizowane w oparciu o dane, informacje i preferencje dotyczące konkretnego Zamawiającego i konkretnego wnętrza. Z tego punktu widzenia są one oryginalne, niepowtarzalne i innowacyjne.

Jednocześnie należy podkreślić, iż każda Koncepcja i każdy Projekt jest efektem samodzielnej pracy Wnioskodawczyni, realizacją Jej twórczej koncepcji, wytworem jej zawodowej wyobraźni i zawodowego doświadczenia, realizowanym w całości według własnego pomysłu. Nie korzysta w tym zakresie z niczyjej pomocy, nie zleca żadnych prac przy wykonaniu Projektu żadnej osobie, jeśli zachodzi konieczność konsultacji z innymi osobami, dotyczą one wyłącznie kwestii technicznych lub prawnych, mających znaczenie wyłącznie pomocnicze i nie wpływających w żaden sposób na autorstwo Koncepcji i Projektu. Przy tworzeniu Koncepcji i Projektu wyłącznie Wnioskodawczyni podejmuje działania o charakterze twórczym, zaś Koncepcja czy Projekt jest przejawem wyłącznie Jej aktu twórczości. Z tego względu jest przejawem działalności twórczej Wnioskodawczyni o indywidualnym, niepowtarzalnym charakterze.

Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.), gdyż jest osobą, która samodzielnie i według własnego pomysłu tworzy Koncepcje i Projekty a zatem podejmuje działania o charakterze twórczym, Koncepcja i Projekt zaś jest przejawem autorskiego aktu twórczości, całkowicie samodzielnego, bowiem Wnioskodawczyni nie może być wyręczona przez inną osobę przy ich tworzeniu, jak również nie może korzystać z pomocy innej osoby, pozostając w procesie tworzenia całkowicie samodzielną i niezależną. Koncepcja oraz Projekt stanowi utwór w rozumieniu ww. ustawy, ponieważ jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Wynagrodzenie za wykonaną pracę – Koncepcję lub Projekt ustalane jest jako honorarium w jednej kwocie, bez rozbijania go na poszczególne czynności, składające się na ich kompleksowe wykonanie. Wynagrodzenie (honorarium) obejmuje wyłącznie prace nad Koncepcją lub Projektem, nie obejmuje ono żadnych dodatkowych czynności, które nie byłyby z nimi związane.

Konsekwentnie w treści faktury Wnioskodawczyni wykazuje wyłącznie jedną kwotę za wykonany Projekt lub Koncepcję wraz z przeniesieniem praw autorskich – odpowiednio do Projektu lub Koncepcji. Nie wyodrębnia się w niej odrębnych pozycji dotyczących poszczególnych czynności wchodzących w zakres wykonania Koncepcji, czy Projektu.

2. W przyszłości Wnioskodawczyni dopuszcza również możliwość zmiany zasad prowadzenia swojej działalności. Nie zmieniając zakresu działalności, jak również przedmiotu świadczonych usług i przedmiotu sprzedaży, Wnioskodawczyni rozważa możliwość zatrudnienia w swojej działalności pracownika. Pracownik brałby udział w wykonywaniu Koncepcji i Projektów, przy czym jego udział polegałby na wykonywaniu następujących rodzajów czynności:
   • czynności technicznych, polegających między innymi na dokonywaniu pomiarów, wykonywaniu rysunków, wprowadzaniu danych do programów komputerowych oraz obróbce tych danych w procesie tworzenia komputerowych wersji Koncepcji i Projektów – czyli czynności, które nie będą miały charakteru twórczego;
   • czynności administracyjnych, czyli prowadzenia korespondencji z Zamawiającymi, uzgadniania oczekiwań Zamawiających, odbieraniu ich uwag do projektów oraz uzgadniania oczekiwanych modyfikacji Koncepcji i Projektów – czyli czynności, które nie będą miały charakteru twórczego;
   • samodzielnego dokonywania modyfikacji Koncepcji lub Projektów oraz udziału przy ich tworzeniu, np. proponowaniu niektórych detali architektonicznych, wyborze materiałów wykończeniowych, punktów świetlnych, itp. – czyli czynności, które mogą mieć wpływ na ostateczny kształt Koncepcji lub Projektu w niektórych ich aspektach.
   
   
   

Ponieważ pracownik wszystkie wymienione powyżej czynności – niezależnie od ich charakteru – będzie wykonywał w ramach umowy o pracę, wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworów, które mogłyby ewentualnie zostać przez niego stworzone, przejdą na Wnioskodawczynię stosownie do art. 12 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w związku z czym jako autor Koncepcji i Projektów – a jednocześnie podmiot przenoszący prawa majątkowe do nich na rzecz Zamawiających – będzie Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym powyżej w pkt I. stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym świadczona przez Wnioskodawczynię kompleksowa usługa wykonania autorskiego projektu (Koncepcji lub Projektu) wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy będzie podlegać w całości opodatkowaniu z zastosowaniem 8% stawki VAT?
   
2. Czy w opisanym powyżej w pkt II. zdarzeniu przyszłym świadczona przez Wnioskodawczynię kompleksowa usługa wykonania autorskiego projektu (Koncepcji lub Projektu) wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy będzie podlegać w całości opodatkowaniu z zastosowaniem 8% stawki VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Wnioskodawczyni świadczona przez Wnioskodawczynię kompleksowa usługa wykonania Koncepcji lub Projektu, czyli autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy, opisana w pkt I. będzie podlegać w całości opodatkowaniu z zastosowaniem 8% stawki VAT.
   
2. Zdaniem Wnioskodawczyni w opisanym powyżej w pkt II. zdarzeniu przyszłym świadczona przez Wnioskodawczynię kompleksowa usługa wykonania autorskiego projektu (Koncepcji lub Projektu) wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy będzie podlegać w całości opodatkowaniu z zastosowaniem 8% stawki VAT.
   
   

Uzasadnienie

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy o VAT – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.) – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 2 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy – opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Według art. 8 ust. 2 niniejszej ustawy – domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie „przejaw działalności twórczej” oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ww. ustawy – jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
   
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.
   
   

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), wg którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”. Ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem PKD 74.10.Z – działalność w zakresie specjalistycznego projektowania. Przedmiotem prowadzonej działalności jest wykonywanie projektów wnętrz. W związku z wykonywaniem czynności jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim, gdyż jest osobą, która tworzy projekty a zatem podejmuje działania o charakterze twórczym, a projekt jest przejawem autorskiego aktu twórczości i nie może być wyręczona przez inną osobę w tej kwestii. Koncepcja, czy Projekt stanowią utwór w rozumieniu ww. ustawy, ponieważ jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Za wykonaną usługę wykonania Koncepcji albo Projektu otrzymywane jest wynagrodzenie pieniężne o charakterze honorarium. Prace wykonywane są osobiście, bez udziału osób trzecich. Przy przygotowaniu Projektów Wnioskodawczyni nie korzysta z usług podwykonawców w zakresie, w jakim usługi te miałyby charakter twórczy. Na fakturze sprzedaży Wnioskodawczyni nie wyodrębnia wyszczególnionych odrębnych pozycji, lecz wskazuje kompleksową usługę wykonania Koncepcji albo Projektu wraz z przeniesieniem prawa autorskiego.

Twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym i nowym wytworem intelektu. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi. Zatem dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności projektanta (np. projektu wystroju wnętrz) jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszego wniosku należy zauważyć, że przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, którym może być również np. projekt aranżacji wnętrz, posiadający indywidualny charakter własnego pomysłu. Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jak wskazano na wstępie na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni wykonuje Koncepcje oraz Projekty jako twórca na zlecenie innych podmiotów wraz z przeniesieniem praw autorskich do tego projektu, za które otrzymuje określone w umowie honorarium – to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży Projektu (Koncepcji) oraz autorskich praw majątkowych, czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

W przekonaniu Wnioskodawczyni powyższej oceny nie będzie zmieniać również okoliczność opisana w zdarzeniu przyszłym wskazanym w pkt II. Jak bowiem wynika z art. 12 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron, o ile ustawa albo umowa o pracę nie stanowią inaczej. Oznacza to, że wykonując Koncepcję lub Projekt i przenosząc do nich prawa autorskie, nadal występuje wobec Zamawiających jako twórca, zaś wykonane przez nią prace mają charakter utworów w rozumieniu przepisów o prawach autorskich.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawczyni wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska jako prawidłowego. Pragnie również zwrócić uwagę, iż w opisywanym przedmiocie istnieje już praktyka interpretacyjna organów podatkowych, potwierdzająca prawidłowość przedstawionego stanowiska. Tytułem przykładu przywołać można choćby interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2018 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.437.2018.2.WN, czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 września 2015 r. sygn. IBPP2/4512-616/15/WN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania świadczonej usługi wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy jest prawidłowe w przypadku osobistego wykonania Koncepcji lub Projektu (pytanie oznaczone nr 1), a także nieprawidłowe w przypadku utworów, które mogłyby zostać stworzone przez zatrudnionego pracownika (pytanie oznaczone nr 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 cyt. ustawy).

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak stanowi art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wobec powyższej analizy, dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie, oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawczyni, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem PKD 74.10.Z – działalność w zakresie specjalistycznego projektowania. Przedmiotem prowadzonej działalności jest wykonywanie projektów wnętrz. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni zawiera z klientami (Zamawiający) umowy, których przedmiotem jest wykonanie projektu przebudowy i aranżacji wnętrz mieszkań. Każda taka umowa dotyczy ściśle wskazanego mieszkania, w związku z czym w ramach każdej umowy wykonywany jest projekt niepowtarzalny, ściśle związany wyłącznie z danym obiektem, niedający się wykorzystać w żadnym innym lokalu niż ten, którego dotyczy dana umowa. Na wykonanie projektu składa się szereg czynności, które odrębnie – same w sobie nie stanowią i nie mogą stanowić odrębnego świadczenia, lecz łącznie składają się na osiągnięcie efektu końcowego w postaci całkowicie niepowtarzalnego, zindywidualizowanego projektu przebudowy i aranżacji konkretnego wnętrza. W zależności od oczekiwań Zamawiającego zakres czynności składających się na projekt może się różnić, niemniej jednak zawsze składają się one na ściśle zindywidualizowany, związany z konkretnym obiektem projekt. Projekt wykonywany w węższym zakresie może obejmować wyłącznie opracowanie wstępnej koncepcji (Koncepcja), która przygotowywana jest w oparciu o wcześniejsze ustalenia dotyczące preferencji i potrzeb Zamawiającego, jak również w oparciu o istniejący stan wnętrza, jego wymiary, położenie i inne parametry istotne z punktu widzenia urządzenia wnętrza. W szerszej koncepcji na wykonanie Projektu może się składać nie tylko z opisanej powyżej koncepcji, która stanowi punkt wyjścia, ale również w jego skład wchodzi również projekt wykonawczy, przygotowany w oparciu o wcześniej ustaloną i zaakceptowaną przez Zamawiającego Koncepcję, obejmujący szczegółowe opracowanie przebudowy i aranżacji konkretnego wnętrza. W zakres Projektu może wchodzić również nadzór autorski w trakcie robót budowlanych w pomieszczeniach, polegający na sprawowaniu kontroli nad zgodnością wykonywanych prac z Projektem, w ustalonej w umowie ilości wizyt na budowie od rozpoczęcia prac przy wdrożeniu Projektu do ich zakończenia.

Wnioskodawczyni wskazała, że Koncepcje oraz Projekty, wykonywane są nią osobiście. Przy sporządzaniu Projektów nie korzysta z usług podwykonawców, wykonując całość prac składających się na Koncepcję lub Projekt samodzielnie. Wnioskodawczyni w swojej pracy nad Koncepcją lub Projektem może korzystać z usług innych podmiotów (np. ekspertów w dziedzinie budownictwa), jednak ich czynności – o ile są potrzebne – mają charakter wyłącznie pomocniczy, nie mający charakteru twórczego. Pozwalają one jedynie zweryfikować zgodność stworzonych przez Wnioskodawczynię Koncepcji i Projektów z przepisami prawa, normami budowlanymi, procesami technologicznymi, itp. Po zakończeniu Koncepcji lub Projektu jest on przekazywany Zamawiającemu w jednym egzemplarzu w formie wydruku. Stosownie do umowy Zamawiający nabywa autorskie prawa majątkowe do jednorazowego wykorzystania dokumentacji – przejście autorskich praw majątkowych na Zamawiającego następuje z chwilą przekazania Koncepcji lub Projektu Zamawiającemu.

Koncepcje i Projekty stanowią dzieła niepowtarzalne, są one bowiem ściśle dostosowane do wnętrza, którego dotyczą, nie dadzą się one zastosować w identycznym kształcie do innych wnętrz. Są one zindywidualizowane, realizowane w oparciu o dane, informacje i preferencje dotyczące konkretnego Zamawiającego i konkretnego wnętrza. Z tego punktu widzenia są one oryginalne, niepowtarzalne i innowacyjne. Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż jest osobą, która samodzielnie i według własnego pomysłu tworzy Koncepcje i Projekty a zatem podejmuje działania o charakterze twórczym, Koncepcja i Projekt zaś jest przejawem autorskiego aktu twórczości, całkowicie samodzielnego, bowiem Wnioskodawczyni nie może być wyręczona przez inną osobę przy ich tworzeniu, jak również nie może korzystać z pomocy innej osoby, pozostając w procesie tworzenia całkowicie samodzielną i niezależną. Koncepcja oraz Projekt stanowi utwór w rozumieniu ww. ustawy, ponieważ jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Wynagrodzenie za wykonaną pracę (Koncepcję lub Projekt) ustalane jest jako honorarium w jednej kwocie, obejmuje wyłącznie prace nad Koncepcją lub Projektem, nie obejmuje ono żadnych dodatkowych czynności, które nie byłyby z nimi związane. Konsekwentnie w treści faktury wykazywana jest wyłącznie jedna kwota za wykonany Projekt lub Koncepcję wraz z przeniesieniem praw autorskich – odpowiednio do Projektu lub Koncepcji.

W odniesieniu do przedstawionego opisu wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą zastosowania do świadczonej kompleksowej usługi wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy, preferencyjnej 8% stawki VAT.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (ust. 2 ww. artykułu).

Jednakże, jak stanowi art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 stanowiącym „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%”, pod poz. 181 wymienione zostały usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (bez względu na symbol PKWiU).

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy zatem zauważyć, że stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jak stanowi ust. 2 cyt. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu (ust. 2 ww. artykułu). Z kolei w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy, dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy zauważyć, że twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej, oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym i nowym wytworem intelektu. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi. Zatem dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności projektanta (np. projektu wystroju wnętrz) jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy.

Należy również podkreślić, że nie każdy projekt spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności projektów będących powieleniem innych projektów, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również projektów typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania. Projekty takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, którym może być również projekt aranżacji wnętrz, posiadający indywidualny charakter własnego pomysłu. Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jak wskazano na wstępie, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotowe Projekty i Koncepcje dotyczące aranżacji wnętrz Wnioskodawczyni wykonuje jako twórca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotem sprzedaży są Projekty lub Koncepcje wraz z przeniesieniem praw autorskich na nabywcę, za które Wnioskodawczyni otrzymywać będzie wynagrodzenie – honorarium, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży Projektu/Koncepcji oraz autorskich praw majątkowych, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni w niniejszej sprawie dotyczą również zastosowania do świadczonej kompleksowej usługi wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy, preferencyjnej 8% stawki VAT, w przypadku zatrudnienia pracownika, który brałby udział w wykonywaniu Koncepcji i Projektów.

W tym miejscu przywołać należy art. 12 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Przepis art. 41 ust. 1 i 2 powołanej ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy; nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Z powyższego wynika zatem, że pierwotne nabycie majątkowych praw autorskich może przysługiwać podmiotowi innemu niż twórca. Jednakże twórcą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskich jest osoba lub grupa osób, którzy stworzyli dany projekt. Twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jeżeli utwór powstaje np. w ramach funkcjonowania określonej osoby prawnej, np. spółki z o.o., to jest on kreowany przez osoby fizyczne, przez tę osobę prawną zatrudnione, np. w charakterze pracowników albo przyjmujących zamówienie na podstawie umowy.

Zatrudniając pracownika Wnioskodawczyni będzie pracodawcą i zgodnie z art. 12 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują Jej autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych przez pracownika, w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy. Jednakże Wnioskodawczyni nie będą przysługiwać autorskie prawa osobiste, a w szczególności – prawo do autorstwa utworu.

Niespełniona więc zostanie przesłanka do uznania Wnioskodawczyni za twórcę w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji II. Wnioskodawczyni nie będzie występować wobec Zamawiających jako twórca, w konsekwencji nie znajdzie zastosowania art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do tej ustawy, a tym samym nie będzie miała zastosowania stawka VAT w wysokości 8%. Tym samym świadczone usługi powinny być opodatkowane stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa pkt 1 cyt. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej pytania oznaczonego nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii uznania Wnioskodawcy za twórcę oraz zakwalifikowania wykonywanych przez niego czynności do usług wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, ponieważ zagadnienia te nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Wydając niniejszą interpretację, powyższe przyjęto jako element opisu sprawy.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane przez Wnioskodawczynię jako potwierdzenie stanowiska interpretacje indywidualne nie stoją w sprzeczności ze stanowiskiem organu zaprezentowanym w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym / z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a także przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.