2021.06.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-1.4012.235.2021.2.APR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.235.2021.2.APR
z 18 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 24 kwietnia 2021 r., data nadania 24 kwietnia 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 4 maja 2021 r. (doręczone 18 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji (cyfryzacja i wdrożenie e-usług) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2021r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji (cyfryzacja i wdrożenie e-usług).

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 24 kwietnia 2021 r., data nadania 24 kwietnia 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 4 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest w trakcie realizacji projektu: „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej 2 Cyfrowe (…), Działania 2.1 Cyfrowe (…) (dalej jako: „Projekt”, „Inwestycja”).

Projekt współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej. W związku z tym Miasto podpisało umowę z dnia 15 października 2020 r. o dofinansowanie Projektu. Zgodnie z umową Wnioskodawca otrzyma dofinansowanie w formie płatności ze środków europejskich w kwocie nieprzekraczającej 5 861 174,41 zł. Całkowita wartość Projektu wynosi 6 895 499,34 zł, jednocześnie jest to suma stanowiąca całkowite wydatki kwalifikowane.

Rozpoczęcie realizacji Inwestycji nastąpiło we wrześniu 2020 r., zaś zakończenie finansowe realizacji ustalono na dzień 30 grudnia 2022 r.

Projekt ma istotne znaczenie dla rozwoju systemów teleinformatycznych zapewniających dostępność, integrację oraz cyfryzację nowych usług i poprawę funkcjonalności istniejących usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną w zakresie e-administracji.

Projekt dotyczy modernizacji infrastruktury informatycznej Urzędu Miasta (…) oraz objętych projektem podległym jednostkom organizacyjnym. Jego realizacja odpowiada na zdiagnozowane potrzeby interesariuszy, tj.: mieszkańców, pracowników Urzędu Miasta oraz objętych projektem jednostek organizacyjnych, Instytucji Zarządzającej (…). Wdrożenie systemu e-usług, systemu Elektronicznego Obiegu Dokumentów w jednostkach podległych Urzędowi Miasta, systemu tworzenia i publikacji aktów prawnych, Platformy Komunikacji Mieszkańców z Urzędem Miasta, systemu zarządzania zasobami, systemu kolejkowego, a także modernizacja systemu elektronicznego Obiegu Dokumentów Urzędu Miasta oraz systemu informatycznego Urzędu Miasta - zwiększy poziom wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w administracji publicznej. Urząd zostanie wyposażony w serwery, macierze dyskowe, zestawy komputerowe, urządzenia sieciowe oraz dodatkowo w urządzenia bezpieczeństwa sieciowego. Usługi dostępne będą dla wszystkich zainteresowanych obywateli i przedsiębiorców.

Przygotowanie odpowiedniej infrastruktury umożliwi poprawę funkcjonowania Miasta (…) oraz objętych projektem jednostek organizacyjnych, wzmocnienie stopnia cyfryzacji administracji oraz rozwój elektronicznych usług publicznych, usprawnienie obsługi oraz zwiększenie stopnia dostępności obywateli.

Miasto realizuje Projekt, w którym występuje inteligentny i zrównoważony rozwój, wykorzystanie technologii cyfrowej oraz korzyści ekonomiczne i ekologiczne. Dostęp do Projektu jest ogólnie powszechny i nieodpłatny. W związku z powyższym Projekt nie będzie generował przychodów w rozumieniu art. 61 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące EFRR, EFS, FS, EFRROW oraz EFMiR. W projekcie nie występuje pomoc publiczna.

W związku z realizacją Inwestycji nie będą świadczone usługi opodatkowane VAT. Zmodernizowana infrastruktura informatyczna będzie służyła tylko celom nieodpłatnego korzystania z udostępnionej technologii informacyjno-komunikacyjnej.

Faktury związane z przedsięwzięciem będą wystawione na Miasto - beneficjenta Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Miastu przysługuje jakiekolwiek prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją Inwestycji, a które to prawo wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Miastu nie przysługuje w ogóle prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją Inwestycji, a które to prawo wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy podmiot posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT oraz czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wprawdzie użyte przez ustawodawcę w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług określenie „organy władzy publicznej” nie zostało zdefiniowane, jednak stanowisko to, że gmina jest organem władzy publicznej w rozumieniu tego przepisu (art. 15 ust. 6), należy uznać za ugruntowane, a tym samym należy uznać, że obejmuje ono także jednostki samorządu terytorialnego, w tym gminy, skoro realizują one zadania publiczne, nałożone na nie przepisami prawa. Za taką wykładnią opowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. akt I FSK 852/09.

Podkreślenia wymaga, że sam fakt zawarcia umowy cywilnoprawnej, jeśli jest ona związana z zadaniami, które są wykonywane przez daną jednostkę jako organ władzy publicznej, nie implikuje założenia, że dana jednostka w odniesieniu do takiej czynności stała się podatnikiem podatku VAT (tak: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2012 roku, w sprawie o sygn.: I FSK 1879/13).

Przepis art. 15 ust. 6 ww. ustawy oparty jest na normie wyrażonej w art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 - dalej jako: „Dyrektywa VAT”). Zgodnie ze wskazaną regulacją, przedmiotowe organy (krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego) nie są uważane za podatników, w odniesieniu do czynności lub transakcji, w których uczestniczą jako organy publiczne, nawet jeżeli w związku z tymi czynnościami lub transakcjami organy te pobierają opłaty, należności lub wynagrodzenie. Aby przepis ten mógł zostać zastosowany, muszą zostać spełnione łącznie dwie określone w nim przesłanki odnoszące się do samego podmiotu oraz podjętego przezeń działania, a mianowicie: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i wykonując tę działalność, podmiot ów musi działać jako organ władzy publicznej.

Jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 września 2008 roku, sygn.: C-288/07, istotą wyłączenia z grona podatników organów władzy publicznej i innych podmiotów publicznych jest to, że konstrukcja Dyrektywy VAT opierająca się na zasadzie powszechności opodatkowania działalności gospodarczej, przy szerokiej definicji działalności gospodarczej na potrzeby VAT, zakłada że co do zasady podmioty takie, prowadząc swoją działalność - bez tego specyficznego wy łączenia, podlegały by opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy każdorazowo badać, czy dana czynność jednostki samorządu terytorialnego jest związana z działaniem w charakterze organu władzy publicznej, czy działaniem w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT.

W tym miejscu należy odnieść się do przepisów prawa samorządowego istotnych z punktu widzenia przedmiotowej sprawy.

Stosownie do normy z art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 920) miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 - dalej jako: „u.s.g.”). gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Za takie należy niewątpliwie uważać wdrożenie Projektu służącego rozwojowi e-usług publicznych, wzrostowi efektywności i bezpieczeństwa e-administracji oraz informatyzacji Urzędu Miasta.

W ujęciu generalnym o tym, co jest działalnością gospodarczą gminy, przesądza treść art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2019 poz. 506 - dalej jako: „UOSG”). Wynika z niego, że działalnością gospodarczą gminy jest działalność w zakresie wykraczającym poza zadania o charakterze użyteczności publicznej, na którą zezwala odrębna ustawa, a także działalność w zakresie zadań o charakterze użyteczności publicznej, prowadzona w ramach przewidzianych w odrębnej ustawie, tj. w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego (art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej - Dz. U. z 1997 r. Nr 9 poz. 43 ze zm.).

Z całości regulacji zawartej w przepisach u.s.g.. a w szczególności z art. 2 ust. 1 („Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność”), art. 6 ust. 1 („Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów”) oraz art. 9 ust. 2 („Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie”) należy wyprowadzić wniosek, że w działalności gminy wyróżnia się wykonywanie działań publicznych oraz wykraczającą poza te działania działalność gospodarczą. Przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że gmina wykonując zadania administracji publicznej może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej.

Jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w Wyroku z dnia 9 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt: I SA/Sz 979/12: o publicznym bądź prywatnym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że poprzez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej. Jest przy tym oczywiste, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej oznacza także to, że zaspokajane są także indywidualne potrzeby i prywatne cele członków wspólnoty. Każde działanie podejmowane przez gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu gminy, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, należy uznać za działanie publiczne.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Podatnik nie będzie miał prawa dokonać odliczenia kwot podatku VAT wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki związane z Inwestycją. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, wskazane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. Projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zakres działania gminy, jako organu władzy publicznej, został uregulowany w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), i jak wynika z zawartych tam przepisów ma on złożony charakter. Główną i dominującą sferę działalności gmin stanowi realizacja szeroko rozumianych zadań o charakterze publicznym, w których skład wchodzą zadania własne gminy (art. 7 ust. 1) oraz zadania zlecone (art. 8 ust. 1), należące do właściwości innych organów państwowych. Gminy mogą prowadzić również działalność gospodarczą, wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym), z tytułu której są podatnikami podatku od towarów i usług. Zasadniczym przedmiotem działalności gminy są jednak czynności wykonywane w charakterze podmiotu prawa publicznego w celu sprawowania władzy publicznej. Jest to szeroko rozumiana działalność nastawiona na zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, którą tworzą mieszkańcy gminy. Do zakresu działania gminy należą zatem wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W sferze publicznoprawnej mieści się również cyfryzacja gminy, co wynika z przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 346 z późn. zm.). W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 przepisy ustawy stosuje się do realizujących zadania publiczne określone przez ustawy organów administracji rządowej, organów kontroli państwowej i ochrony prawa, sądów, jednostek organizacyjnych prokuratury, a także jednostek samorządu terytorialnego i ich organów – zwanych dalej „podmiotami publicznymi”. W myśl art. 12b ww. ustawy Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw informatyzacji, przyjmuje, w drodze uchwały, Program Zintegrowanej Informatyzacji Państwa stanowiący program rozwoju w rozumieniu art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295 i 2020). Natomiast stosownie do art. 13 ust. 1, podmiot publiczny używa do realizacji zadań publicznych systemów teleinformatycznych spełniających minimalne wymagania dla systemów teleinformatycznych oraz zapewniających interoperacyjność systemów na zasadach określonych w Krajowych Ramach Interoperacyjności.

Z okoliczności sprawy wynika, że Miasto jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest w trakcie realizacji projektu: „(…)”. Rozpoczęcie realizacji Inwestycji nastąpiło we wrześniu 2020 r., zaś zakończenie finansowe realizacji ustalono na dzień 30 grudnia 2022 r.

Projekt dotyczy modernizacji infrastruktury informatycznej Urzędu Miasta oraz objętych projektem podległym jednostkom organizacyjnym. Jego realizacja odpowiada na zdiagnozowane potrzeby interesariuszy, tj.: mieszkańców, pracowników Urzędu Miasta oraz objętych projektem jednostek organizacyjnych, Instytucji Zarządzającej (…). Wdrożenie systemu e-usług, systemu Elektronicznego Obiegu Dokumentów w jednostkach podległych Urzędowi Miasta, systemu tworzenia i publikacji aktów prawnych, Platformy Komunikacji Mieszkańców z Urzędem Miasta, systemu zarządzania zasobami, systemu kolejkowego, a także modernizacja systemu elektronicznego Obiegu Dokumentów Urzędu Miasta oraz systemu informatycznego Urzędu Miasta - zwiększy poziom wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w administracji publicznej. Urząd zostanie wyposażony w serwery, macierze dyskowe, zestawy komputerowe, urządzenia sieciowe oraz dodatkowo w urządzenia bezpieczeństwa sieciowego. Usługi dostępne będą dla wszystkich zainteresowanych obywateli i przedsiębiorców.

Miasto realizuje Projekt, w którym występuje inteligentny i zrównoważony rozwój, wykorzystanie technologii cyfrowej oraz korzyści ekonomiczne i ekologiczne. Dostęp do Projektu jest ogólnie powszechny i nieodpłatny. W związku z powyższym Projekt nie będzie generował przychodów w rozumieniu art. 61 ust. l Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące EFRR, EFS, FS, EFRROW oraz EFMiR. W projekcie nie występuje pomoc publiczna.

Faktury związane z przedsięwzięciem będą wystawione na Miasto - beneficjenta Projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakupy związane z realizacją Inwestycji.

W rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Miasto w ramach opisanego projektu mającego na celu usprawnienie realizacji spraw o charakterze publicznym przez cyfryzację procesów administracyjnych na terenie działalności Miasta, realizuje czynności związane z wykonywaniem zadań nałożonych na ten organ przepisami prawa, do których realizacji został on powołany (działanie w określonym reżimie publiczno-prawnym). Jak podało Miasto, w związku z realizacją Inwestycji nie będą świadczone usługi opodatkowane VAT. Zmodernizowana infrastruktura informatyczna będzie służyła tylko celom nieodpłatnego korzystania z udostępnionej technologii informacyjno-komunikacyjnej.

Towary i usługi nabywane w ramach projektu mają więc bezpośredni i ścisły związek ze sferą działań publicznych, a zatem z działalnością w interesie społeczności lokalnej, pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co oznacza, że nie będą służyć działalności gospodarczej Gminy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika VAT.

Zatem, ze względu na brak związku dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Inwestycji, bowiem nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia, to nie będzie miało również możliwości ubiegania się o zwrot różnicy podatku na podstawie art. 87 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin