2021.05.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.186.2021.1.AZ
z 18 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego w poprzednim roku podatkowym z zastosowaniem prewspółczynnika ostatecznego, do obliczenia którego przyjęto dane dla zakończonego roku podatkowego zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, pomimo że w trakcie roku podatkowego stosowano odliczanie podatku naliczonego z zastosowaniem prewspółczynnika wstępnego do obliczenia którego przyjęto dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego w poprzednim roku podatkowym z zastosowaniem prewspółczynnika ostatecznego, do obliczenia którego przyjęto dane dla zakończonego roku podatkowego zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, pomimo że w trakcie roku podatkowego stosowano odliczanie podatku naliczonego z zastosowaniem prewspółczynnika wstępnego do obliczenia którego przyjęto dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej również „Gmina” lub „GM”) - to jednocześnie miasto na prawach powiatu. Wynika to z art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 920), który stanowi, że miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Stosownie do przepisów ustawy z dnia 8 marca1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz.713 ze zm.) gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 2 ustawy).

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Od dnia 1 stycznia 2017 r. - zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 280) - podjęła wspólne rozliczanie podatku VAT obejmujące Urząd Miasta (dalej też Urząd, lub UM) oraz wszystkie utworzone przez nią samorządowe jednostki budżetowe. Wszystkie scentralizowane jednostki określane są jako jednostki organizacyjne GM (dalej też Jednostki).

Urząd Miasta działa w formie samorządowej jednostki budżetowej i jest urzędem obsługującym jednostkę samorządu terytorialnego w rozumieniu § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193 ze zm.) tj. obsługuje Gminę Miejską.

Mając na uwadze specyfikę działalności samorządowej, wskazać należy, że Urząd Miasta, podobnie jak i większość pozostałych scentralizowanych samorządowych jednostek budżetowych, wykonuje zarówno działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), jak też działalność publiczną, która nie podlega tej ustawie. Celem zatem określenia zakresu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Gmina stosuje przepisy odpowiednio art. 86 ust. 1 oraz ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Każda z jednostek organizacyjnych GM, w tym UM, ustala odrębnie prewspółczynnik zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia. Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego (dalej też JST), nie jest ustalany jeden sposób określenia proporcji (prewspółczynnika) dla gminy jako osoby prawnej, tylko ustalane są odrębnie prewspółczynniki dla poszczególnych scentralizowanych jednostek organizacyjnych dla celów odliczenia podatku naliczonego dla poszczególnych scentralizowanych jednostek.

Urząd Miasta proporcję tę ustala zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT tj. ww. rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, w którym w § 3 ust. 2 ustawodawca unormował sposób określenia proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Zgodnie z tą metodą proporcję oblicza się jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej do dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Jak z kolei wynika z § 2 pkt 9 ww. rozporządzenia – ww. dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego obejmować winny co do zasady dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W kontekście powyższego istotne zatem jest stwierdzenie, z którego roku sprawozdania winny stanowić podstawę dla celów ustalenia ww. dochodów wykonanych UM.

Urząd przyjął w związku z tym następujące zasady obliczania prewspółczynnika do bieżącego odliczania podatku VAT (prewspółczynnik wstępny) oraz dla celów korekty rocznej (prewspółczynnik ostateczny, rzeczywisty):

prewspółczynnik wstępny jest obliczany zgodnie z § 3 ust. 2 i ust. 5 w zw. z § 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, przy czym do obliczenia przyjmowane są dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, zgodnie z § 8 ww. rozporządzenia;
prewspółczynnik ostateczny jest obliczany zgodnie z § 3 ust. 2 i ust. 5 w zw. z § 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, przy czym do obliczenia przyjmowane są dane dla zakończonego roku podatkowego zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT

W związku z miesięcznym rozliczaniem podatku VAT przez Gminę, korekta roczna podatku naliczonego odliczonego przy zastosowaniu prewspółczynnika wstępnego, dokonywana jest przez Gminę (a więc również przez UM) w rozliczeniu za pierwszy miesiąc roku następującego po roku podatkowym (tj. w rozliczeniu za styczeń) z zastosowaniem prewspółczynnika ostatecznego.

Oznacza to, że np. dla celów bieżącego odliczania w 2020 r. podatku VAT związanego z nabywanymi towarami i usługami służącymi jednocześnie działalności gospodarczej jak też innej działalności, UM stosował prewspółczynnik wstępny obliczony w oparciu o dane 2018 r., natomiast po zakończeniu 2020 r. korekty rocznej w rozliczeniu za styczeń 2021 r. UM dokonał przy zastosowaniu prewspółczynnika ostatecznego wyliczonego w oparciu o dane 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Miasta w celu prawidłowego określenia kwoty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innej działalności, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, postępuje prawidłowo, dokonując korekty podatku naliczonego odliczonego w poprzednim roku podatkowym z zastosowaniem prewspółczynnika ostatecznego, do obliczenia którego przyjęto dane dla zakończonego roku podatkowego zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, pomimo że w trakcie roku podatkowego stosowano odliczanie podatku naliczonego z zastosowaniem prewspółczynnika wstępnego do obliczenia którego przyjęto dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy, Urząd Miasta jako jednostka obsługująca jednostkę samorządu terytorialnego, w celu prawidłowego określenia kwoty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innej działalności, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, postępuje prawidłowo, dokonując korekty podatku naliczonego odliczonego w poprzednim roku podatkowym z zastosowaniem prewspółczynnika ostatecznego do obliczenia którego przyjęto dane dla zakończonego roku podatkowego zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, pomimo że w trakcie roku podatkowego stosowano odliczanie podatku naliczonego z zastosowaniem prewspółczynnika wstępnego do obliczenia którego przyjęto dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Gmina dokonuje obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabywanymi towarami i usługami zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT tj. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając jednak na uwadze, że poszczególne scentralizowane jednostki organizacyjne GM, w tym Urząd Miasta prowadzą zarówno działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jak też inną działalność (działalność publiczną niepodlegającą opodatkowaniu VAT), Jednostki te celem określenia zakresu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w przypadku gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, stosują również zasadę wynikającą z art. 86 ust. 2a ww. ustawy. Przepis ten stanowi, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5

– w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym „sposobem określenia proporcji”. Odliczenie podatku naliczonego z uwzględnieniem ww. proporcji (inaczej mówiąc: prewspółczynnika) dokonywane jest dwuetapowo tj. na bieżąco w danym roku odliczenie podatku naliczonego następuje przy zastosowaniu prewspółczynnika wstępnego, a po zakończeniu roku podatkowego, w którym dokonywano odliczeń, wyliczany jest prewspółczynnik rzeczywisty (ostateczny) i przy jego zastosowaniu dokonane odliczenie podlega korekcie rocznej w rozliczeniu za pierwszy okres rozliczeniowy następnego roku podatkowego.

Każda jednak z Jednostek GM, w tym UM, ustala właściwą dla jej działalności proporcję pozwalającą na ustalenie zakresu wykorzystywania nabywanych przez nią towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Mając na uwadze, że - zgodnie z art. 86a ust. 2a ww. ustawy - sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności (w tym przypadku przez Jednostki) i dokonywanych przez niego nabyć, w związku z powyższym Urząd Miasta proporcję tę ustala zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT tj. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Tym samym Urząd ten stosuje do wyliczenia następujący wzór:

X = A x 100/_Dujst

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D_ujst - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Zgodnie z kolei z § 2 pkt 9 ww. rozporządzenia, ww. dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządową obejmować winny dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W tej sprawie istotne jednak jest szczególnie z którego roku dane winny stanowić podstawę do wyliczenia ww. proporcji (prewspółczynnika) wykorzystywanego do częściowego odliczania podatku naliczonego, oraz do skorygowania takiego odliczenia.

W zakresie danych, które powinny być przyjmowane przez jednostki samorządu terytorialnego do wyliczenia prewspółczynnika, należy wziąć pod uwagę następujące regulacje:

art. 86 ust. 2d ustawy o VAT, z którego wynika, iż:
„w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy”
art. 90c ust. 1 - 3, które normują:
„1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.
3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku”;
§ 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, który stanowi:
„W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy”.

Kierując się powyższymi uregulowaniami Urząd Miasta w celu prawidłowego określenia kwoty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, dokonując obliczenia prewspółczynnika stosuje metodę przewidzianą w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, przyjmując dane w następujący sposób:

do obliczenia wysokości prewspółczynnika wstępnego przyjmuje dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy na podstawie § 8 ww. rozporządzenia,
do obliczenia prewspółczynnika ostatecznego UM przyjmuje dane dla zakończonego roku podatkowego zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT,
czyli:
do obliczenia wysokości prewspółczynnika wstępnego stosowanego dla celów bieżącego odliczania podatku naliczonego w 2020 r. przyjął dane za 2018 r.;
do obliczenia prewspółczynnika ostatecznego stosowanego do korekty rocznej dokonywanej w styczniu 2021 r. w odniesieniu do odliczeń dokonanych w 2020 r. - przyjął dane za rok 2020.

Urząd Miasta nie dokonuje korekty podatku odliczonego w sposób określony w art. 90c ust.2 ustawy o VAT zatem tj. uwzględniając dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, kierując się następującymi przesłankami:

art. 90c ust. 1 ustawy o VAT wprowadza ogólną zasadę, z której wynika, że podatnik (w tym przypadku Urząd obsługujący JST), który kwotę podatku naliczonego obliczał zgodnie z art. 86 ust. 2a tej ustawy, jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów i usług w sposób częściowy, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego, przy czym odwołanie się przez ustawodawcę w powyższym przepisie do art. 86 ust. 2a ustawy nie zawęża tego przepisu do podatników obliczających prewspółczynnik wstępny jedynie zgodnie z jedną z metod wynikających z ww. ustawy, lecz dotyczy zarówno tych podatników (jednostki), którzy prewspółczynnik wstępny obliczali według jednej z metod wynikających z ww. ustawy, jak też według metody przewidzianej w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników;
użyte w art. 90c ust. 2 ustawy o VAT określenie „może” - zdaniem Gminy - oznacza, że podatnikowi (w tym przypadku Urzędowi obsługującemu JST), dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, przy określaniu proporcji ostatecznej umożliwia się uwzględnienie danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego przy zastosowaniu prewspółczynnika wstępnego, jednak nie jest to obowiązek, bo w przypadku obowiązku stosowania takiego rozwiązania ustawodawca zamiast słowa „może” użyłby raczej słowa „należy” lub „zobowiązany jest”;
dokonywanie korekty podatku naliczonego odliczonego z uwzględnieniem proporcji określonej na podstawie danych dla zakończonego roku podatkowego jest bardziej reprezentatywne i najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć przez Urząd.

Tym samym – zdaniem Gminy – jednostki scentralizowane przez JST, w tym urząd obsługujący JST, w sytuacji gdy odpowiada to specyfice wykonywanej przez nie działalności i dokonywanych przez nie nabyć, celem dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zastosowaniu prewspółczynnika wstępnego, dla potrzeb wyliczenia ostatecznego prewspółczynnika, mogą uwzględnić dane:

dla zakończonego roku podatkowego (do czego uprawnia art. 90c ust. 1 ustawy o VAT) i to niezależnie od tego czy prewspółczynnik wstępny był wyliczany w oparciu o dane roku poprzedniego czy też w oparciu o dane roku poprzedzającego poprzedni rok podatkowy, albo
dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, ale tylko wtedy, gdy takie dane przyjęły w celu obliczenia prewspółczynnika wstępnego (co reguluje art. 90c ust.2 ustawy o VAT).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie np. w wyroku WSA w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 212/18 z dnia 25 maja 2018 r., który odwołując się do procesu legislacyjnego poprzedzającego wprowadzenie m.in. art. 90c do ustawy o VAT, zauważył, że dla ułatwienia dokonania korekty rocznej podatku naliczonego u podmiotów stosujących unormowanie zawarte w § 8 ww. rozporządzenia, zaproponowano, aby w miejsce danych z roku, którego dotyczy rozliczenie, mogły one uwzględniać dane z roku poprzedniego i rozwiązanie to zostało przyjęte jako prawo obowiązujące. Sąd przy tym podkreślił, że podmioty, o których mowa, nie zostały jednocześnie wyłączone z obowiązku dokonywania korekty na podstawie art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, co – racjonalnie rzecz ujmując – powinno mieć miejsce, gdyby dane do korekty miały być tymi samymi danymi, które uwzględniono przy ustalaniu zgodnego z rozporządzeniem prewspółczynnika. Dalej w wyroku tym stwierdzono, że przyjęcie do korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 90c ustawy o VAT, danych za rok podatkowy inny niż rok którego dotyczy rozliczenie, samo w sobie nie musi powodować ograniczenia prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą. Nie ma przy tym znaczenia, za jaki „inny” rok dane zostaną uwzględnione. Gdyby jednak – jak dalej stwierdził Sąd – w ocenie podatnika uwzględnienie takich danych ograniczało jego prawo, to może on dokonać korekty rocznej zgodnie z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, tj. uwzględnić dane z zakończonego roku podatkowego.

Reasumując: z uwagi na specyfikę działalności UM, jest on uprawniony do stosowania bieżącego odliczania podatku VAT prewspółczynnika wstępnego wyliczonego zgodnie z § 8 ww. rozporządzenia, czyli przyjmując dane za rok poprzedzający poprzedni rok podatkowy do ustalenia proporcji wstępnej, natomiast po zakończeniu roku podatkowego w pierwszym okresie rozliczeniowym roku następnego (tj. w rozliczeniu za styczeń), UM zobowiązany jest do dokonania stosownej korekty dokonanego odliczenia z wykorzystaniem realnych danych, przy czym dane te mogą dotyczyć zakończonego roku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin