Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.133.2021.2.KK
z 10 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu 29 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem w dniu 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 19 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.133.2021.1.KK, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 19 kwietnia 2021 r. (data doręczenia 21 kwietnia 2021 r.), zaś w dniu 29 kwietnia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 27 kwietnia 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z.M., bezdzietna wdowa, będąc już osobą chorą i w podeszłym wieku (83 lata) sporządziła testament w formie aktu notarialnego w dniu 10 sierpnia 2015 r. powołując do całości spadku po niej swoją bratanicę, mamę Wnioskodawcy – J.S. W dniu 14 sierpnia 2015 r. Z.M. zmarła. Po ustaleniu wszystkich zstępnych po Z.M. (było ich czternaścioro) na początku sierpnia 2016 r. J.S. w Sądzie Rejonowym założyła sprawę o nabycie spadku po zmarłej Z.M. Niestety w dniu 19 sierpnia 2016 r. J.S. zmarła. W momencie śmierci J.S. była osobą rozwiedzioną i miała jedno dziecko – Wnioskodawcę. Wnioskodawca założył sprawę w Sądzie Rejonowym o nabycie spadku po zmarłej J.S. i postanowieniem tego Sądu z dnia 14 października 2016 r. nabył On wprost spadek w całości, na podstawie ustawy. Po uprawomocnieniu się postanowienia, w dniu 5 listopada 2016 r., Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym stosowne zeznanie SD-Z2. Na podstawie ww. postanowienia Wnioskodawca mógł dokończyć poprzednią sprawę spadkową, którą J.S. założyła przed swoją śmiercią o nabycie spadku po swojej ciotce – Z.M. Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po Z.M. stwierdził, że całość spadku na podstawie testamentu notarialnego nabyła J.S., wprost. Przedmiotem spadku po Z.M. były pieniądze i dom w S. Na podstawie ww. dwóch postanowień Sądu Rejonowego, Wnioskodawca odziedziczył masę spadkową, którą posiadała Z.M., lecz nie dziedziczył po niej, ale po swojej mamie J.S. Po uprawomocnieniu się postanowienia, w dniu 14 lipca 2017 r., Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym (po raz drugi) stosowne zeznanie SD-Z2.

Przedmiotem masy spadkowej był m.in. dom w S. Wnioskodawca, będąc teraz właścicielem tego budynku, chciałby go sprzedać w 2021 r. Sprzedaż nieruchomości nie ma związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy wystąpi podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku sprzedaży wyżej opisanego składnika masy spadkowej (domu)?
2. Od kiedy biegnie okres pięciu lat od nabycia składnika? Czy od momentu nabycia przez Z.M., czy J.S.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, okres pięciu lat, gdy przy sprzedaży występuje podatek dochodowy od osób fizycznych, rozpoczyna się z chwilą nabycia przedmiotu spadku przez J.S., tj. w momencie śmierci Z. M. (w dniu 14 sierpnia 2015 r.). Wnioskodawca, obecny właściciel nieruchomości, może ją sprzedać bez płacenia podatku po pięciu latach od tej daty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Dodany przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z treści wniosku wynika, że Z.M., bezdzietna wdowa, będąc już osobą chorą i w podeszłym wieku (83 lata) sporządziła testament w formie aktu notarialnego w dniu 10 sierpnia 2015 r., powołując do całości spadku po niej swoją bratanicę, mamę Wnioskodawcy – J.S. W dniu 14 sierpnia 2015 r. Z.M. zmarła. Po ustaleniu wszystkich zstępnych po Z.M. (było ich czternaścioro), na początku sierpnia 2016 r., J.S. w Sądzie Rejonowym założyła sprawę o nabycie spadku po zmarłej Z.M. Niestety w dniu 19 sierpnia 2016 r. J.S. zmarła. W momencie śmierci J.S. była osobą rozwiedzioną i miała jedno dziecko – Wnioskodawcę. Wnioskodawca założył sprawę w Sądzie Rejonowym o nabycie spadku po zmarłej J.S. i postanowieniem tego Sądu z dnia 14 października 2016 r. nabył On spadek wprost w całości, na podstawie ustawy. Na podstawie ww. postanowienia Wnioskodawca mógł dokończyć poprzednią sprawę spadkową, którą J.S. założyła przed swoją śmiercią o nabycie spadku po swojej ciotce – Z.M. Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po Z. M. stwierdził, że całość spadku na podstawie testamentu notarialnego nabyła J.S. - wprost. Przedmiotem spadku po Z.M. były pieniądze i dom w S. Na podstawie ww. dwóch postanowień Sądu Rejonowego, Wnioskodawca odziedziczył masę spadkową, którą posiadała Z.M., lecz nie dziedziczył po niej, ale po swojej mamie J.S. Przedmiotem masy spadkowej był m.in. dom w S. Wnioskodawca, będąc teraz właścicielem tego budynku, chciałby go sprzedać w 2021 r. Sprzedaż nieruchomości nie ma związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1470, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

W przedmiotowej sprawie datą nabycia nieruchomości przez spadkodawcę (mamę Wnioskodawcy), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dzień 14 sierpnia 2015 r. (dzień śmierci Z.M). Wobec powyższego wskazać należy, że 5-letni okres od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął w dniu 31 grudnia 2020 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie nieruchomości w 2021 r., nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez spadkodawcę. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem w sprawie oceny prawnej tego stanu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.