Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.181.2021.2.JM
z 4 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 marca 2021 r. (data wpływu15 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn.: „” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

15 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn.: „”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) o dołączenie dowodu uiszczenia opłaty od wniosku o wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Gmina na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarkę nieruchomości, ochronę środowiska i przyrody oraz gospodarkę wodną, kulturę fizyczną i turystykę, w tym tereny rekreacyjne i urządzenia sportowe.

Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, który będzie polegał na rewitalizacji zdegradowanych terenów w celu nadania im nowych funkcji społecznych i poprawy bezpieczeństwa publicznego.

Projekt będzie realizowany zg. z art. 8 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnych przepisów dotyczących EFRR, EFS, FS, EFRROW oraz EFMiR.

Projekt zakłada zagospodarowanie terenu będącego obecnie niebezpiecznym nieużytkiem i stworzenie ogólnodostępnego, niekomercyjnego miejsca rekreacji nad jez. W ramach prac przewidziano budowę pomostu pływającego o dł. całkowitej 30,4 mi szer. 2,4 m. Pomost będzie wyposażony w ławeczkę, 2 drabinki, 2 knagi do cumowania, stojak na wędki, urządzenia (drążki) do nauki pływania, półpokład. W celu podniesienia bezpieczeństwa osób korzystających z infrastruktury pomost będzie wyposażony w barierkę, na której zostanie zamontowana tablica informująca o zasadach bezpiecznego zachowania nad wodą i udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej tonącemu. W pasie drogowym zostanie zamontowany szlaban blokujący dostęp do jeziora w miejscu wysokiej, stromej skarpy. Mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa i dostępności do infrastruktury zaprojektowano przy drodze gminnej utworzenie 8 miejsc parkingowych, po drugiej stronie ulicy będzie ławo-stół na 6 osób oraz tablica informująca w konstrukcji drewnianej z materiałem merytoryczno-fotograficznym dotyczącym dziedzictwa kulturalnego, historycznego i przyrodniczego regionu, kosze na odpady, stojaki na rowery. Ta część inwestycji będzie oddzielona od drogi ogrodzeniem celem zapewnienia bezpieczeństwa korzystania z infrastruktury w szczególności dzieci. Gmina zatrudni 2 osoby z 2 różnych grup defaworyzowanych spośród 4 określonych w LSR (Lokalna Strategia Rozwoju), którzy będą dbali o zapewnienie czystości na rewitalizowanej przestrzeni. Grupę docelową stanowi społeczność lokalna zamieszkała na obszarze LSR, w tym grupy defaworyzowane i turyści odwiedzający obszar LSR. Projekt wpisuje się w założenia SZOOP PRO 2014-2020 (Szczegółowy Opis Osi Priorytetowych Programu Operacyjnego) w zakresie budowy infrastruktury użyteczności publicznej poprzez inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego obszaru LSR. Projekt zostanie zrealizowany do 30.06.2022 roku. Przedmiotowe zadanie będzie pokryte ze środków własnych Gminy, a następnie w 75% zrefundowane ze środków UE w ramach EFRR. W przypadku braku wsparcia projekt nie zostanie zrealizowany, a w związku z tym nie przyczyni się do wielopłaszczyznowego rozwiązania problemów wskazanych zarówno przez społeczność lokalną jak i zidentyfikowanych w LSR. Otrzymanie dofinansowania na przedmiotowy projekt pozwoli na: – realizację zgodnie z projektami budowlanymi i stosownymi pozwoleniami; – poprawę bezpieczeństwa publicznego; – szybszy termin realizacji; – utworzenie infrastruktury o znaczeniu wielofunkcyjnym; – ochronę cennych walorów przyrodniczych; – promocję lokalnego dziedzictwa historyczno-przyrodniczego; – poprawę jakości życia mieszkańców; – pozytywny wpływ na zmniejszenie bezrobocia wśród mieszkańców LSR; – poprawę oferty turystycznej regionu.

Według Gminy realizacja projektu ma pozytywny wpływ na równość szans i niedyskryminacje, ponieważ utworzona w ramach inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna, a korzystanie z niej wolne będzie od opłat. Grono potencjalnych odbiorców korzystających z infrastruktury nie będzie w jakikolwiek sposób ograniczona z uwagi na np. wiek, światopogląd, wyznanie religijne, czy rasę. Projekt pozytywnie wpłynie na realizację przedmiotowej zasady horyzontalnej, ponieważ jego realizacja poprawi estetykę otoczenia oraz jest zgodny z przeznaczeniem w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Projekt przyczyni się do harmonijnego i zgodnego z polityką ochrony środowiska ukształtowania przestrzeni z uwzględnieniem potrzeb społecznych i walorów przyrodniczych. Jego realizacja zapewni właściwe uporządkowanie przestrzeni z zachowaniem walorów kompozycyjno-estetycznych, co potwierdza deklaracja organu odpowiedzialnego za monitorowanie obszarów ….

Opisana wyżej sytuacja prowadzi do stwierdzenia, że skoro Gmina w ramach ww. projektu zrealizuje przedmiotową inwestycję polegającą na wybudowaniu pomostu na jeziorze, a z obiektów będą mogli korzystać nieodpłatnie okoliczni mieszkańcy Gminy oraz osoby przyjezdne, a co za tym idzie powstały pomost nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W takim przypadku Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, dlatego też występujący w tym projekcie VAT naliczony Gmina uznaje jako wydatek kwalifikowany, gdyż planowane do poniesienia wydatki na to przedsięwzięcie nie będzie związane z czynnościami Gminy opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując przedsięwzięcie to będzie ogólnodostępne, publiczne i nieodpłatne.

Odliczenie podatku VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z zasadą ogólną podatek VAT może zostać uznany za kwalifikowany jeśli Gmina nie ma prawnych możliwości odzyskania podatku VAT. Za „odzyskanie” podatku VAT należnego rozumie się odliczenie go od podatku VAT należnego lub zwrot jego w określonych przypadkach, według warunków ściśle określonych przepisami ustawy o VAT. Rozpatrując krajowe przepisy odnoszące się do kwalifikowalności podatku VAT, w szczególności należy zwrócić uwagę na: art. 86 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

W szczególności należy zwrócić uwagę na związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenie podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego jest możliwe wówczas, gdy nabywane przez Gminę towary lub usługi będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jeśli nabywane towary lub usługi związane są z czynnościami zwolnionymi z podatku VAT lub z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, wówczas prawo odliczenia podatku VAT nie przysługuje. Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi winien mieć bezpośredni charakter. W tym przypadku ma również zastosowanie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, w którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudniami 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714) przewidziano przypadki, w których kwota naliczonego podatku VAT może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia towarów i usług finansowanych ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz określa warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. A zatem uzyskanie pomocy finansowej pochodzących ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawa do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozd. 4 tego rozporządzenia.

Gmina analizując treść ww. przepisów prawa doszła do wniosku, że nie będzie przysługiwało jej prawo odliczenia podatku naliczonego, gdyż zaplanowana budowa infrastruktury będzie miała charakter ogólnodostępny i korzystanie z niej będzie nieodpłatne. Ponadto Gmina przy realizacji tego przedsięwzięcia nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt wykonany będzie przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania pod nazwą „” w sytuacji nieodpłatnego udostępnienia powstałej infrastruktury turystyczno-rekreacyjno-sportowej swoim mieszkańcom oraz osobom przyjezdnym, który to podatek VAT stanowi wydatek kwalifikowany w świetle art. 33 ust. 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina stoi na stanowisku, że naliczony podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych poniesionych na wybudowanie pomostu pływającego i infrastruktury towarzyszącej na jeziorze nie będzie podlegał odliczeniu. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym, mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową zaś stosowanie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Z kolei art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy mówi, że do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności zadania własne Gminy obejmują sprawy między innymi kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina nie będzie obniżała kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związku z realizacją przedmiotowego zadania, ponieważ nabyte towary i usługi będą służyły wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Infrastruktura wybudowana w ramach projektu będzie wykorzystana przez Gminę niekomercyjnie w związku z zaspokojeniem zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy oraz osób przyjezdnych.

Gmina po realizacji zadania zamierza nieodpłatnie udostępnić obiekt do korzystania wszystkim zainteresowanym, tzn. mieszkańcom Gminy jak i przyjezdnym. Gmina stoi na stanowisku, że nie będzie wykorzystywała Inwestycji w celach opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym nie będzie odliczała podatku VAT z faktur zakupowych dotyczących ww. inwestycji. Gmina uważa, że planowana inwestycja nie będzie wykorzystywana na cele związane z czynnościami opodatkowanymi, inwestycja będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Głównym celem projektu jest budowa miejsca, które będzie pełniło rolę miejsca spotkań, integracji mieszkańców oraz wypoczynku dzieci i młodzieży. Infrastruktura będzie pełniła funkcję społeczno-kulturalno-sportową poprzez udostępnienie społeczności lokalnej i przyjezdnej przestrzeni do organizacji spotkań integracyjnych, pikników rodzinnych, zawodów wędkarskich itp.

Gmina planując realizację zadania, w ramach projektu realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Gmina nie będzie ponosiła wydatków związanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. Zatem Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Ponadto powołując się na zapis w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawę wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jeśli występuje brak czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT nie powstaje sprzedaż opodatkowana, nabyte towary i usługi w celu zrealizowania zadań inwestycyjnych nie będą miały związku z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. W związku z tym Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowanym zadaniem inwestycyjnym.

Zdaniem Gminy, jeśli podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych na budowę pomostu i infrastruktury towarzyszącej nie będzie podlegał odliczeniu, nie będzie wykazany w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony obniżający podatek należny (ani w całości, ani w części, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 7 ustawy o VAT), to tym samym będzie mógł być uznany za koszt (wydatek) kwalifikowany w świetle art. 37 ust. 11 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.

„W ramach określenia kwalifikowalności wydatków ponoszonych w projektach realizowanych ze środków unijnych wyodrębnia się ich dwa rodzaje: 1) wydatki, które mogą zostać zrefundowane ze środków unijnych (wydatki kwalifikowane), 2) wydatki, które nie mogą zostać zrefundowane ze środków unijnych i muszą być poniesione we własnym zakresie (wydatki niekwalifikowane)”. W przypadku Wnioskodawcy występuje przesłanka z pkt 1, gdyż podatek VAT zawarty w nakładach inwestycyjnych gminy może być uznany za wydatek (koszt) kwalifikowany, który może być zrefundowany ze środków unijnych.

Podatek od towarów i usług według wytycznych Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy:

1. został faktycznie poniesiony przez beneficjenta, oraz
2. beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.
   
   

Bez znaczenia pozostaje fakt czy beneficjent z tej możliwości skorzysta czy też nie.

Powyższe wynika z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. U. UE L z dnia 12 listopada 2008 r.), który określa, jakie wydatki nie mogą być kwalifikowalne na poziomie krajowym do wsparcia w ramach EFRR. Stosownie do art. 7 ust. 1 lit. d tego rozporządzenia, wydatki nie są kwalifikowalne do wsparcia z EFRR podlegające zwrotowi podatku od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1);
  

• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10).
  
  

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – planowane do poniesienia wydatki na to przedsięwzięcie nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów

z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. Rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie spełniał tego warunku, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. Rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn.: „”, ponieważ efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.