Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.720.2020.2.AWO
z 10 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 3 grudnia 2020 r.) uzupełnionym w dniu 15 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawczynię.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 lutego 2021 r., o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 marca 2020 r. w ... zmarła ..., córka ... i ... . W dniu 15 grudnia 2009 r. zmarła sporządziła testament notarialny (rep. A numer ... kancelarii notarialnej ... ˗ notariusza w ...). Testament został otwarty i ogłoszony dnia 4 maja 2020 r. (rep. A numer ... kancelarii notarialnej ... ˗ notariusza w ...). Zmarła powołała do spadku swoje córki, tj. .. oraz ... ˗ ..., a obecnie .... Każda z córek została powołana do spadku w udziale ½ . W dniu 4 maja 2020 r. Spadkobranie po ..., zgodnie z treścią wskazanego wyżej testamentu zostało potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia (rep. A numer ... kancelarii notarialnej ... ˗ notariusza w ...). Nabycie spadku po wymienionej nastąpiło w udziałach po ½ z dobrodziejstwem inwentarza. Odnośny akt poświadczenia dziedziczenia został zarejestrowany w rejestrze spadkowym pod numer ... .

W skład spadku po wymienionej weszły:

1. samodzielny lokal mieszkalny numer ... położony na drugiej kondygnacji (pierwszym piętrze) w budynku numer ... w osiedlu ... w ..., dzielnica ..., składający się z dwóch pokoi, kuchni łazienki i przedpokoju, o łącznej powierzchni użytkowej ... metrów kwadratowych, dla którego Sąd Rejonowy dla ... w ... ... wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer ..., w której w dziale ... wpisane jest, że z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, objętej księgą wieczystą numer ..., którą stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, wynoszący ... części oraz wpisana jest wzmianka o wniosku ... księga wieczysta numer ... z dnia 11 maja 2020 r. ˗ przekształcenie użytkowania wieczystego; wartość tego składnika spadkowego wynosiła ... zł.
2. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego numer .., położonego na szóstym piętrze budynku numer ... w osiedlu ... w ..., składającego się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i przedpokoju, o powierzchni użytkowej ... metrów kwadratowych, znajdujące się w zasobach spółdzielni mieszkaniowej „...” w ...; wartość tego składnika spadkowego wynosiła ... zł.

Nabycie przez zmarłą własności lokalu, o którym mowa w punkcie 1 nastąpiło na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży lokalu mieszkalnego z dnia 9 października 2006 r. (rep. A numer ... kancelarii notarialnej ... ˗ notariusza w ...). Nabycie przez zmarłą prawa do lokalu, o którym mowa w punkcie 2 nastąpiło przed 2010 r. Na mocy spadkobrania po Jej rodzicach.

Zdarzenie numer 1:

W dniu 3 czerwca 2020 r. Spadkobierczynie dokonały umownego działu spadku po wymienionej ... (rep. A numer ... kancelarii notarialnej ... ˗ notariusza w ...). Wymienione podzieliły się spadkiem w ten sposób, że wyżej wskazany lokal, o którym mowa w punkcie 1 przypadł w całości Wnioskodawczyni bez spłat i innych rozliczeń na rzecz ..., a wyżej wskazane prawo do lokalu, o którym mowa w punkcie 2 przypadło w całości ... bez spłat i innych rozliczeń na rzecz Wnioskodawczyni. Obie Spadkobierczynie oświadczyły przy tym względem siebie, że nie mają i nie będą miały w przyszłości żadnych roszczeń prawnych i majątkowych związanych z przedmiotami wyżej wskazanej umowy działu spadku.

Zdarzenie numer 2:

W dniu 10 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni sprzedała wskazaną wyżej nieruchomość, o której mowa w punkcie 1 za kwotę ... zł. Nabywcą nieruchomości stała się ... z siedzibą w ... (rep. A numer ..., Kancelarii notarialnej ... ˗ notariusza w ...).

W złożonym uzupełnieniu wniosku podano natomiast, że:

• w skład spadku wchodziły wyłącznie składniki wymienione we wniosku.
  
• dziedziczenie odbyło się wyłącznie na podstawie testamentu.
  
• ustosunkowując się do pytania; „czy w wyniku działu spadku uzyskała Pani pełne prawo własności do nieruchomości opisanej w punkcie 1, czy wyłącznie określony udział w prawie jej własności” ˗ Wnioskodawczyni wskazała, że: „Na mocy umowy działowej Wnioskodawczyni uzyskała ½ udziału w lokalu, o którym mowa w punkcie 1 wniosku. Udział ten należał bowiem do siostry Wnioskodawczyni od chwili śmierci matki Wnioskodawczyni. Drugi udział od chwili śmierci matki Wnioskodawczyni należał do Wnioskodawczyni. Po umowie działowej Wnioskodawczyni miała zatem pełne prawo własności do nieruchomości opisanej w punkcie 1 wniosku (½ udziału, która trafiła do Wnioskodawczyni w momencie śmierci matki Wnioskodawczyni i ½ udziału, którą Wnioskodawczyni otrzymała w ramach umowy działowej od siostry w zamian za ½ udziału, którą Wnioskodawczyni otrzymała w momencie śmierci matki Wnioskodawczyni w drugiej z opisanych we wniosku nieruchomości)”.
  
• Dział spadku był ekwiwalentny w naturze.
  
• Odpowiadając natomiast na pytanie: „Czy wartość otrzymanej przez Panią nieruchomości w wyniku działu spadku mieściła się w udziale, jaki pierwotnie przysługiwał Pani w masie spadkowej czy przekroczyła ten udział” ˗ Wnioskodawczyni podała, że: „Wartość ta mieściła się w udziale, jaki pierwotnie Jej przysługiwał”.





W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym numer 1 zajdzie konieczność opodatkowana Wnioskodawczyni podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu skutków prawnych dokonanego działu spadku?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym numer 2 zajdzie konieczność opodatkowania Wnioskodawczyni podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu skutków prawnych dokonanej sprzedaży lokalu, o którym mowa w punkcie 1?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że po Jej stronie nie powstał przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., z tytułu działu spadku, albowiem udział ½ we własności wyżej wskazanego lokalu, o którym mowa w punkcie 1, jaki Wnioskodawczyni nabyła w drodze działu spadku odpowiadał wartości udziału ½ w prawie do wyżej wskazanego lokalu, o którym mowa w punkcie 2, jaki zbyła w drodze działu spadku.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że w takim wypadku nie doszło wszak do zwiększenia aktywów majątkowych Wnioskodawczyni (zob. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, LEX numer 550094).

W ocenie Wnioskodawczyni, skoro wzajemne świadczenia między spadkobierczyniami były ekwiwalentne, to nie doszło zatem do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego. Czynność taka nie może być zatem utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 8/13, LEX numer 1675577; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 3246/12, POP 2015, numer 2 s. 157˗160; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z 14 stycznia 2016 r., II FSK 2998/13, LEX numer 2033549; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1568/14, LEX numer 1668866).

Wnioskodawczyni podała, że samo zdarzenie w postaci działu spadku doprowadziło tylko do zmiany ekonomicznej w majątku Wnioskodawczyni nieprzekładającej się na Jej sytuację prawnopodatkową. Czynność działu spadku po myśli art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. nie stanowiła zatem nabycia albo odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)˗c) cytowanej ustawy.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że po Jej stronie nie powstał przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. z tytułu sprzedaży lokalu, o którym mowa w punkcie 1. Za takim stwierdzeniem ˗ w ocenie Wnioskodawczyni ˗ przemawiają co najmniej dwa względy.

Po pierwsze, należy bowiem zauważyć, że nabycie ½ udziału we własności sprzedawanego lokalu nastąpiło w sposób bezsporny w drodze spadku. Z kolei nabycie całego lokalu przez Spadkodawczynię nastąpiło 10 marca 2006 r., a więc na ponad 14 lat od dnia sprzedaży lokalu przez Wnioskodawczynię. Po myśli art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r. sprzedaż ½ udziału nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze spadkobrania nastąpiła zatem bezspornie po okresie, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy.

Po drugie, odnosząc się do sprzedaży kolejnej ułamkowej części w lokalu, o którym mowa w punkcie 1, pozyskanej przez Wnioskodawczynię w drodze działu spadku (½), to należy wskazać, że skoro czynność działu spadku stanowiła w tym zakresie tylko ekonomiczną zmianę nieprzekładającą się na sytuację prawnopodatkową Wnioskodawczyni i nie stanowiła po myśli art. 10 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy, to w tym zakresie sprzedaż owego udziału przez Wnioskodawczynię przed upływem pięciu lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym miał miejsce dział spadku, nie może rodzić skutków podatkowych.

W ocenie Wnioskodawczyni, przesłanką powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. jest m.in. sprzedaż nieruchomości, w tym jej udziału przed upływem pięciu lat, liczonych od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości. Wnioskodawczyni podkreśliła, że skoro po myśli art. 10 ust. 7 cytowanej ustawy pozyskanie przez Wnioskodawczynię owego udziału nastąpiło w drodze działu spadku, nie będącego w rozumieniu tego przepisu nabyciem, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy, to środki pozyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu sprzedaży dokonanej nawet przed upływem pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił dział spadku nie mogą w ogóle stanowić źródła przychodu w rozumieniu cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawczynię.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 wskazanej wyżej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

˗ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)˗c) cytowanej ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 przywołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Stosownie do treści art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej (tj. konkretnych przepisów ustawy Kodeks cywilny ˗ przypis tutejszego organu).

Zgodnie z art. 924 i art. 925 tej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku (art. 1035 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić w tym miejscu należy, że wynikający z dziedziczenia określony udział ułamkowy spadkobiercy w masie spadkowej nie jest tożsamy z nabyciem w identycznych proporcjach udziału w poszczególnych składnikach majątkowych, w tym nieruchomościach, w skład tej masy wchodzących. Inaczej mówiąc udział w spadku, to nie to samo co udział w składnikach majątkowych objętych masą spadkową. Przy czym wspólność majątku spadkowego dotyczy majątku, który traktować należy jako całość. Z tych też względów wynikający z dziedziczenia udział spadkobiercy w masie spadkowej nie może być wprost przekładany na jego udział w poszczególnych ruchomościach, czy nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej. Z momentem dokonania działu spadku następuje jedynie podział między spadkobiercami składników majątkowych, jakie w drodze dziedziczenia zostały przez nich nabyte. Nie niweczy to faktu, że do nabycia całości spadku (praw i obowiązków majątkowych zmarłego) doszło wcześniej, bo z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego).

Powyższe rozumienie jest odzwierciedleniem wskazań Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartego m.in. w wyrokach o sygn. akt II FSK 2765/15 (wyrok z dnia 8 listopada 2017 r.) oraz o sygn. akt II FSK 2836/12 (wyrok z dnia 18 grudnia 2014 r.), gdzie wskazano: „Jeszcze raz podkreślić należy, że udział spadkowy należy identyfikować z ułamkowym udziałem w całym mieniu składającym się na masę spadkową, a nie z udziałem w zindywidualizowanych składnikach majątkowych wchodzących w skład tej masy”.

Wspomniane rozróżnienie skutków prawnych powstałych na płaszczyźnie spadkobrania jest w niniejszej sprawie szczególnie istotne ˗ wzgląd na zajęte przez Wnioskodawczynię stanowisko w sprawie pierwszego z pytań.

Artykuł 1037 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego przesądza, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Zatem, dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał spadkobiercom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku działu spadku – w przypadku jej sprzedaży ˗ należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (lub praw majątkowych) wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)˗c) mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością, jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia jeżeli w jego wyniku Podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której wartość przekracza wartość udziału jaki pierwotnie (temu) Podatnikowi przysługiwał.

Zgodnie z treścią art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 wyżej wskazanej ustawy, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku działu spadku, czy też zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeżeli:

1. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
2. jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej).

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. Podkreślić jednak należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez nią udział we współwłasności.

Z zawartych we wniosku informacji wynika, że w dniu 30 marca 2020 r. w ... zmarła matka Wnioskodawczyni. W dniu 4 maja 2020 r. otwarto i ogłoszono testament sporządzony przez matkę Wnioskodawczyni. Zmarła powołała do spadku swoje dwie córki ˗ ... oraz Wnioskodawczynię. Każda z córek została powołana do spadku w udziale ½. Spadkobranie po zmarłej matce Wnioskodawczyni zostało potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia. W skład spadku wchodził samodzielny lokal mieszkalny (lokal numer 1) oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (lokal numer 2). Nabycie przez zmarłą własności lokalu numer 1 nastąpiło na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży lokalu mieszkalnego z dnia 9 października 2006 r. W dniu 3 czerwca 2020 r. Spadkobierczynie dokonały umownego działu spadku po zmarłej matce. Lokal numer 1 przypadł w całości Wnioskodawczyni bez spłat i innych rozliczeń na rzecz ..., a lokal numer 2 przypadł w całości ... bez spłat i innych rozliczeń na rzecz Wnioskodawczyni. Obie spadkobierczynie oświadczyły przy tym względem się, że nie mają i nie będą miały w przyszłości żadnych roszczeń prawnych i majątkowych związanych z przedmiotami wyżej wskazanej umowy działu spadku. Dział spadku był ekwiwalentny w naturze. Wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię nieruchomości w wyniku działu spadku mieściła się w udziale, jaki pierwotnie przysługiwał Wnioskodawczyni w masie spadkowej. W dniu 10 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni, sprzedała lokal numer 1.

Odnosząc się zatem do pierwszego z pytań Wnioskodawczyni, należy w pierwszej kolejności podkreślić, że w wyniku działu spadku dochodzi jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. We wniosku podano, że dział spadku był ekwiwalentny w naturze; wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię nieruchomości w wyniku działu spadku mieściła się w udziale, jaki pierwotnie przysługiwał Wnioskodawczyni w masie spadkowej. A zatem (nawet pomimo odmiennego rozumienia skutków prawnych współtowarzyszących instytucji spadkobrania i działu spadku) należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że samo zdarzenie w postaci działu spadku ˗ dla Wnioskodawczyni ˗ nie jest formą nowego nabycia. Opisany we wniosku dział spadku nie może być zatem utożsamiany z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku).

Za datę nabycia nieruchomości – w przypadku jej sprzedaży – która przypadła danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Powyższe potwierdza brzmienie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)˗c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)˗c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W zakresie drugiego z zadanych pytań należy natomiast wskazać, że skoro:

• wartość otrzymanej w wyniku działu spadku nieruchomości mieściła się w udziale, jaki pierwotnie przysługiwał Wnioskodawczyni w masie spadkowej, oraz
  
• lokal numer 1 przypadł w całości Wnioskodawczyni bez spłat i innych rozliczeń na rzecz siostry,

a więc czynność ta nie stanowiła dla Wnioskodawczyni nabycia, to w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości nabytej w drodze spadku po zmarłej matce, przewidziany w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres ˗ stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ˗ należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości przez spadkodawcę, tj. w przypadku Wnioskodawczyni od końca 2006 r.

W konsekwencji, odpłatne zbycie lokalu numer 1 dokonane przez Wnioskodawczynię dnia 10 listopada 2020 r. nie spowodowało powstania po stronie Wnioskodawczyni obowiązku rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, a zatem sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy uznać, że:

• wynikający z dziedziczenia udział Wnioskodawczyni w masie spadkowej nie może być wprost przekładany na Jej udział w nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej,
  
• dział spadku nie stanowił dla Wnioskodawczyni nowej daty nabycia lokalu numer 1,
  
• sprzedaż lokalu numer 1 nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe ˗ jednak z innych względów niż wskazane we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.