Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.36.2021.2.IZ
z 5 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2021 r. (data wpływu 22 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 19 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach kosztowych dotyczących realizowanej inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach kosztowych dotyczących realizowanej inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu do złożonego wniosku:

Powiat planuje przebudować drogę publiczną - powiatową.

Celem jest poprawienie warunków komunikacji, zwiększenie atrakcyjności terenów przyległych do drogi oraz zwiększenie poziomu bezpieczeństwa ruchu zwłaszcza pieszych.

W celu osiągnięcia ww. założeń planuje się wykonanie miedzy innymi poszerzenie jezdni do 6 m oraz wykonanie jednostronnego chodnika.

Powiat zamierza dokonać przebudowy drogi publicznej - powiatowej w ramach zadania publiczno-prawnego, który wynika z przepisów ustawy o samorządzie terytorialnym.

W tej inwestycji współfinansowanie pochodzi także z funduszy unijnych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. W szczególności zadania własne powiatu obejmują sprawy dotyczące między innymi transportu zbiorowego i dróg publicznych. Powiatowi nie będzie przysługiwać prawo do odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacja projektu w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu. Stąd nie istnieje możliwość generowania podatku należnego z tej inwestycji po jej zakończeniu i oddaniu do użytkowania. Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Skoro nie ma generowania podatku VAT należnego od ukończonej inwestycji, to należy uznać z pewnością, że podatek VAT naliczony zawarty w fakturach dotyczących inwestycji nigdy nie może być odliczony.

Przy realizacji powyższych inwestycji Powiat nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zakup towarów i usług związanych z powyższą inwestycją nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi. Powiat, w świetle przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma możliwości zaliczenia nieodliczonego podatku od kosztów uzyskania przychodów w celu skompensowania go poprzez zmniejszenie swoich zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Przebudowa drogi jest związana wyłącznie z zadaniami własnymi zarządcy drogi wynikającymi z ustawy o drogach publicznych. Teren nie będzie udostępniony odpłatnie, oraz nie będzie wykorzystywany do czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące zdarzenia przyszłego:

Czy można odliczyć podatek VAT naliczony zawarty w fakturach kosztowych dotyczącej inwestycji Powiatu wskazanej w poz. 61? Czy należy uznać podatek VAT naliczony dotyczący wskazanej inwestycji za koszt kwalifikowany we wniosku o dofinansowanie unijne ?

Stanowisko Wnioskodawcy sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu do złożonego wniosku:

Zdaniem Powiatu, przy realizacji powyższej inwestycji Powiat nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zakup towarów i usług związanych z powyższymi inwestycjami nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi Powiatu. Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Powiat nie ma możliwości odliczyć podatku VAT naliczonego w fakturach kosztowych dotyczącej ww. inwestycji, oraz naliczony podatek VAT dotyczący wydatków związanych z ww. zadaniem powinien zostać uznany jako kwalifikowany.

Wywodząc logiczny wniosek podsumowujący należy uznać, że podatek VAT naliczony powinien zostać uznany jako tzw. koszt kwalifikowany tej inwestycji i jako taki właśnie, okazany we wniosku o dofinansowanie z funduszy unijnych.

Stanowisko Powiatu zostało potwierdzone w podobnej sprawie interpretacją indywidualną z dnia 5 lutego 2016 r. ILPPI/4512-1-1/16-5/SŚ Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020, poz. 920), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do zapisu art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych;

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Powiat planuje przebudować drogę publiczną - powiatową. Celem jest poprawienie warunków komunikacji, zwiększenie atrakcyjności terenów przyległych do drogi oraz zwiększenie poziomu bezpieczeństwa ruchu zwłaszcza pieszych. W celu osiągnięcia ww. założeń planuje się wykonanie miedzy innymi poszerzenie jezdni do 6 m oraz wykonanie jednostronnego chodnika. Powiat zamierza dokonać przebudowy drogi publicznej - powiatowej w ramach zadania publiczno-prawnego, który wynika z przepisów ustawy o samorządzie terytorialnym. W tej inwestycji współfinansowanie pochodzi także z funduszy unijnych. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. W szczególności zadania własne powiatu obejmują sprawy dotyczące między innymi transportu zbiorowego i dróg publicznych. Powiatowi nie będzie przysługiwać prawo do odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu. Stąd nie istnieje możliwość generowania podatku należnego z tej inwestycji po jej zakończeniu i oddaniu do użytkowania. Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Skoro nie ma generowania podatku VAT należnego od ukończonej inwestycji, to należy uznać z pewnością, że podatek VAT naliczony zawarty w fakturach dotyczących inwestycji nigdy nie może być odliczony. Przy realizacji powyższych inwestycji Powiat nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zakup towarów i usług związanych z powyższą inwestycją nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi. Powiat, w świetle przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma możliwości zaliczenia nieodliczonego podatku od kosztów uzyskania przychodów w celu skompensowania go poprzez zmniejszenie swoich zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Przebudowa drogi jest związana wyłącznie z zadaniami własnymi zarządcy drogi wynikającymi z ustawy o drogach publicznych. Teren nie będzie udostępniony odpłatnie, oraz nie będzie wykorzystywany do czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach kosztowych dotyczącej inwestycji wskazanej we wniosku.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku zawartego w fakturach kosztowych, a więc przyjąć należy, że fakturach dokumentujących nabycie towarów/usług niezbędnych do realizacji wskazanej we wniosku inwestycji nie zostaną spełnione, bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - zakup towarów i usług związanych z planowaną inwestycją nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi. Z okoliczności sprawy wynika, że przebudowana droga publiczna - powiatowa nie będzie udostępniona odpłatnie, oraz nie będzie wykorzystywana do czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych. Celem planowanej inwestycji jest poprawienie warunków komunikacji, zwiększenie atrakcyjności terenów przyległych do drogi oraz zwiększenie poziomu bezpieczeństwa ruchu zwłaszcza pieszych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizując opisaną we wniosku inwestycję – przebudowa drogi publicznej -powiatowej, działa w ramach zadań własnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym. Oznacza to więc, że w tym zakresie Wnioskodawca nie występuje/nie będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego zawarty w fakturach kosztowych dotyczących inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. towary i usługi nabywane w celu realizacji inwestycji nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach kosztowych dotyczącej inwestycji należy uznać za prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga czy podatek naliczony podatek VAT naliczony dotyczący wskazanej inwestycji można uznać za koszt kwalifikowany, gdyż „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania do nich wartości podatku od towarów i usług. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.