INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011r. (data wpływu 15 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 15 lipca 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów – jest:

• prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 22% opłat rocznych za użytkowanie wieczyste od dnia 1 stycznia 2011r.,
• prawidłowe w części dotyczącej prawidłowości wystawienia faktury VAT z tytułu opłaty rocznej w dniu 1 marca z określonym terminem płatności – 31 marca,
• nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia „daty sprzedaży” na fakturze VAT.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, prawidłowości wystawienia faktury VAT z tytułu opłaty rocznej w dniu 1 marca z terminem płatności 31 marca, oraz w zakresie ustalenia daty sprzedaży na fakturze VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 15 lipca 2011r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 lipca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 15 lipca 2005r. Burmistrz Miasta ustanowił aktem notarialnym prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej.

Pierwsza opłata w wysokości netto 890 zł stanowiącej 25% wartości gruntu została opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT ze stawką 22%. Kolejne opłaty roczne w latach 2006 - 2010 w wysokości netto 106,80 zł stanowiącej 3% wartości gruntu również zostały opodatkowane podatkiem VAT ze stawką 22%. Zarówno przy ustanowieniu użytkowania wieczystego jak i z tytułu płatności opłat rocznych wystawiane są faktury VAT, na których termin sprzedaży określany jest odpowiednio na 15 lipiec 2005 - zgodnie z aktem notarialnym i na 1 marca, roku którego dotyczy zapłata z terminem płatności wynikającym z ogólnych przepisów tj. 31 marca danego roku. W grudniu 2010r. dokonana została nowa wycena przedmiotowej nieruchomości i zgodnie z obowiązującymi przepisami zaktualizowano opłatę roczną która nadal wynosi 3% wartości gruntu. Aktualna kwota netto wynosi 276,39 zł. Do kwoty tej doliczony został podatek VAT ze stawką 22%. Na udokumentowanie opłaty rocznej za rok 2011 wystawiono fakturę VAT na kwotę netto 276,39 zł + 22% podatku VAT tj. 60,81 zł. Razem brutto 337,20 zł. Datę sprzedaży określono na dzień wystawienia faktury tj. 1 marca 2011, zaś termin płatności określono na 31 marca 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla ustanowionego 15 lipca 2005r. prawa użytkowania wieczystego w którym oprócz pierwszej opłaty stosowane są opłaty roczne stawka podatku od towarów i usług VAT za te opłaty roczne wynosi po 1 stycznia 2011r. nadal 22% oraz czy „data sprzedaży" na fakturach dokumentujących te opłaty roczne określać powinna datę w roku którego opłata ta dotyczy (np. opłata za rok 2011 data sprzedaży 1 marca 2011 - czyli data wystawienia faktury, termin płatności 31 marca 2011)...

Zdaniem Wnioskodawcy, stawkę 22% zastosował ze względu na to, że ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło po 1 maja 2004 r. a przed 31 grudnia 2010r. tj. w okresie kiedy czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką 22%. Wprawdzie przepis art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) wszedł w życie dopiero 1 grudnia 2008r., a więc po ustanowieniu omawianego użytkowania wieczystego, jednak jak wynika z uchwały 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007r. (I FPS 1/06) również wcześniej ustanowione prawa wieczystego użytkowania gruntu należy nie tylko na gruncie polskiego prawa ale również w zgodzie z I i VI Dyrektywą Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej traktować jak dostawę (a nie usługę ciągłą). W tej sytuacji skoro dostawa nastąpiła 15 lipca 2005r., a wtedy na tego typu dostawę obowiązywał podatek VAT w wysokości 22%, to konsekwentnie stawkę taką należy stosować również po 1 stycznia 2011r. Za taką interpretacją przemawia również przepis art. 41 ust. 14a zgodnie z którym jeżeli czynność została dokonana przed dniem dokonania zmiany stawki (zmiana stawki nastąpiła z dniem 1 stycznia 2011r., zaś czynność dokonana została 15 lipca 2005r.) to czynność podlega opodatkowaniu wg stawki obowiązującej w dniu wykonania czynności (czyli 22%). Pogląd taki wyrażają również niezależni eksperci np. pani R. w publikacji „Vademecum podatnika 2011 VAT w gminach 2011 - rewolucyjne zmiany" str. 101 -107.

Zgodnie z art. 19 ust. 16b ustawy obowiązek podatkowy w opisanej sytuacji powstaje w danym roku z chwilą uzyskania zapłaty za dany rok, jednak nie później niż 31 marca (termin płatności wynikający z przepisów ogólnych), więc na mocy § 11 ust. 2 rozporządzenia faktura może zostać wystawiona (o ile wcześniej nie została dokonana wpłata) dnia 1 marca z określonym terminem płatności – 31 marca. Wnioskodawca uważa, że na takiej fakturze może być określona jako data sprzedaży – data wystawienia faktury tj. 1 marca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 22% opłat rocznych za użytkowanie wieczyste od dnia 1 stycznia 2011r.,
• prawidłowe w części dotyczącej prawidłowości wystawienia faktury VAT z tytułu opłaty rocznej w dniu 1 marca z określonym terminem płatności – 31 marca,
• nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia „daty sprzedaży” na fakturze VAT.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Stosownie do art. 71 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4.

Natomiast w myśl art. 71 ust. 4 ww. ustawy opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, że w przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jako że do uznania za dostawę dla potrzeb podatku od towarów i usług wystarczające jest władanie towarem jak właściciel, a nie bycie właścicielem w sensie prawnym, dlatego też oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, co potwierdza art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy VAT. W związku z tym podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego. Opodatkowanie winno być zrealizowane na zasadach obowiązujących w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu, o czym stanowi art. 19 ust. 16b ustawy o VAT.

Powyższy przepis jest odstępstwem od ogólnej zasady powstania obowiązku podatkowego określonej w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 lipca 2005r. na podstawie aktu notarialnego Burmistrz Miasta ustanowił prawo użytkowania wieczystego gruntu na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej. Pierwsza opłata roczna została opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT ze stawką 22%. Kolejne opłaty roczne w latach 2006 - 2010 również zostały opodatkowane podatkiem VAT ze stawką 22%.

Zarówno przy ustanowieniu użytkowania wieczystego jak i z tytułu płatności opłat rocznych wystawiane są faktury VAT, na których termin sprzedaży określany jest odpowiednio na dzień 15 lipca 2005 - zgodnie z aktem notarialnym i na 1 marca, roku którego dotyczy zapłata z terminem płatności wynikającym z ogólnych przepisów tj. 31 marca danego roku.

W grudniu 2010r. dokonana została nowa wycena przedmiotowej nieruchomości i zgodnie z obowiązującymi przepisami zaktualizowano opłatę roczną która nadal wynosi 3% wartości gruntu. Do kwoty tej doliczony został podatek VAT ze stawką 22%.

Na udokumentowanie opłaty rocznej za rok 2011 wystawiono fakturę VAT na kwotę netto + 22% podatku VAT. Datę sprzedaży określono na dzień wystawienia faktury tj. 1 marca 2011, zaś termin płatności określono na 31 marca 2011r.

Dla oceny, jaką stawką podatku VAT, od dnia 1 stycznia 2011r., powinny być opodatkowane opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, odwołać się należy do przepisu art. 41 ust. 14a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta jest opodatkowana według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Zatem, w przypadku gdy Miasto oddało grunty w użytkowanie wieczyste, a tym samym wykonało czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów – przed dniem zmiany stawki podatku VAT, tj. przed dniem 1 stycznia 2011r., to stwierdzić należy, że została spełniona dyspozycja cytowanego wyżej przepisu art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty). Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres na jaki zostało ustanowione i w którym wnoszone są opłaty.

Powyższe oznacza, że wnoszone po dniu 31 grudnia 2010r. opłaty roczne od oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania (co miało miejsce do dnia 31 grudnia 2010r.), czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%.

Reasumując, w świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca oddając grunt w użytkowanie wieczyste w dniu 15 lipca 2005r. oraz ustalając z użytkownikiem wieczystym opłaty z tego tytułu, których terminy płatności przypadają z góry za każdy rok do dnia 31 marca danego roku przez cały okres użytkowania wieczystego, jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2011r. wskazane opłaty roczne opodatkować podatkiem VAT w wysokości 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż po dniu 1 stycznia 2011r. opłaty roczne od oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 22% należało uznać za prawidłowe.

Z wniosku wynika ponadto, iż na udokumentowanie opłaty rocznej za rok 2011 wystawiono fakturę VAT, w której dzień wystawienia faktury wskazano 1 marca 2011, zaś termin płatności określono na 31 marca 2011r.

Jak już nadmieniono wcześniej, w myśl art. 71 ust. 4 ww. ustawy opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. (…).

Zgodnie z art. 19 ust. 16b ustawy o VAT w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu.

Natomiast stosownie do § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011r., w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Zgodnie zaś z § 11 ust. 1 obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Mając powyższe na uwadze, w kwestii daty wystawienia faktury tj. 1 marca, należy zaznaczyć, że zgodnie z § 11 ust. 2 cyt. powyżej rozporządzeń faktury dokumentujące opłaty za oddania gruntu w użytkowanie wieczyste nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Analizując powyższe przepisy należy zauważyć, że obowiązek podatkowy w przypadku opłat rocznych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu tj. do dnia 31 marca każdego roku.

Zatem wystawiając fakturę w dniu 1 marca z określonym terminem płatności: 31 marca, Wnioskodawca nie naruszył przepisu § 11 ust. 2 obowiązującego do dnia 31 marca 2011r. ww. rozporządzenia z Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż faktura może zostać wystawiona (o ile wcześniej nie została dokonana wpłata) dnia 1 marca z określonym terminem płatności – 31 marca należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii prawidłowego ustalenia „daty sprzedaży” na fakturach dokumentujących opłaty roczne za użytkowanie wieczyste, tj. czy data sprzedaży może być określona w dacie wystawienia faktury 1 marca 2011r.

Odnosząc się jednak do powyższej kwestii należy zauważyć, iż zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste wykonana zostaje jednorazowo (w całości), natomiast kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty). Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres na jaki zostało ustanowione i w którym wnoszone są opłaty.

W związku z powyższym na gruncie ustawy o VAT, ze sprzedażą w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT mamy do czynienia w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, czyli w momencie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste. W przedmiotowej sprawie data sprzedaży miała zatem miejsce w dniu 15 lipca 2005r., czyli w dniu ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że na fakturze może być określona jako data sprzedaży – data wystawienia faktury tj. 1 marca należało uznać za nieprawidłowe. Mimo iż faktura może zostać wystawiona (o ile wcześniej nie została dokonana wpłata) w dniu 1 marca z określonym terminem płatności 31 marca, to nie można uznać, iż data sprzedaży miała miejsce w dniu 1 marca. Data sprzedaży miała bowiem miejsce w dniu ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu (czyli 15 lipca 2005r.), a 1 marca została wystawiona faktura.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy odnośnie:

• opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 22% opłat rocznych za użytkowanie wieczyste od dnia 1 stycznia 2011r. należało uznać za prawidłowe,
• wystawienia faktury VAT z tytułu opłaty rocznej w dniu 1 marca z określonym terminem płatności – 31 marca należało uznać za prawidłowe,
• ustalenia „daty sprzedaży” na fakturze VAT należało uznać za nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy rozporządzeń wydanych do tej ustawy nie wskazują gotowego katalogu nazw stosowanych na fakturach.

Zatem w przypadku gdy przedmiotem czynności Wnioskodawcy jest pobranie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, to zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzeń Ministra Finansów Wnioskodawca winien określić nazwę przedmiotowej czynności w sposób odzwierciedlający zaistniałe zdarzenie gospodarcze, tj. wskazać dokładną jej nazwę w sposób umożliwiający jej identyfikację.

Jeżeli zatem Wnioskodawca, pobiera opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, to może wskazać na fakturze dokumentującej te opłaty roczne datę roku, którego ta opłata dotyczy np. opłata za rok 2011. Jednak również każda inna nazwa, która odzwierciedla rzeczywisty przebieg zdarzenia gospodarczego i jednoznacznie identyfikuje dokonaną transakcję byłaby dopuszczalna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.