Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.648.2020.DM
z 11 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. (…).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (…) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT), zarejestrowanym jako podatnik czynny.

Gmina realizuje projekt pn. (…) (dalej: Projekt lub Inwestycja). Inwestycja powstaje przy współfinansowaniu ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Obszarów Wiejskich w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020. Gmina pragnie zaznaczyć, że podatek VAT stanowi koszt kwalifikowany Projektu.

Celem projektu jest poprawa stanu infrastruktury kulturalnej i rekreacyjnej oraz rozszerzenia kierowanej do mieszkańców oferty z zakresu kultury i rekreacji. Rozbudowany budynek umożliwi mieszkańcom organizowanie różnych uroczystości, co w znacznym stopniu wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców. Realizacja Inwestycji obejmuje:

• przebudowę sceny,
• wymianę stolarki okiennej i drzwiowej,
• naprawę posadzki i ścian,
• malowanie.

Ponoszone przez Gminę wydatki zostaną dokumentowane fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

Właścicielem Infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie Gmina (…). Infrastruktura powstała w ramach projektu nie będzie przedmiotem umów cywilnoprawnych, w tym najmu, czy dzierżawy, a w ramach jej funkcjonowania nie będą pobierane żadne opłaty od jej użytkowników.

Zarządzeniem Nr (…) Burmistrza (…) z dnia 10 września 2020 r. w sprawie przekazania nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości w nieodpłatne użytkowanie na rzecz samorządowej instytucji kultury modernizowana obecnie część budynku została przekazana bezpłatnie w użytkowanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury w (…) (dalej: GOK lub Ośrodek). Gminny Ośrodek Kultury w (…), jest samorządową instytucją kultury. Gmina nie pobiera żadnych opłat w zamian za użytkowanie budynku przez GOK, ponadto Ośrodek nie wykorzystuje budynku do żadnej działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przekazane mienie jest wykorzystywane wyłącznie do działalności statutowej GOK. Gminny Ośrodek Kultury jest odrębną od Gminy osobą prawną. W związku z tym, wszelkie jego działania i rozliczenia są realizowane odrębnie.

Infrastruktura powstała w ramach Projektu będzie wykorzystywana wyłącznie do zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, m.in. z zakresu kultury. Nie planuje się świadczyć jakichkolwiek usług, które mogłyby zakłócić konkurencję, czy wymianę handlową. Gmina (…) nie będzie uzyskiwała przychodów związanych z wykorzystaniem uzyskanego w wyniku realizacji projektu majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn.(…)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. (…).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
  

• pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
  
  
  

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano w stanie faktycznym, powstała w ramach Projektu Infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, m.in. z zakresu kultury. Nie planuje się świadczyć jakichkolwiek usług, które mogłyby zakłócić konkurencję, czy wymianę handlową. Gmina (…) nie będzie uzyskiwała przychodów związanych z wykorzystaniem uzyskanego w wyniku realizacji projektu majątku.

Jednocześnie, zdaniem Gminy w odniesieniu do wydatków poniesionych w ramach realizacji ww.

Projektu należy wyjaśnić, że nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z ponoszonymi wydatkami na inwestycję polegającą na modernizacji budynku.

W związku z powyższym, skoro jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy budynek udostępniony nieodpłatnie Gminnemu Ośrodkowi Kultury nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT generujących podatek należny, to stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w opinii Gminy, należy uznać, że ponoszone przez Gminę wydatki nie mają związku ze świadczeniem przez Gminę usług podlegających opodatkowaniu VAT, a tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu lub zwolnionych od podatku.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15, pkt 17 i pkt 19 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
  

• wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
  

• promocji gminy.
  
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (…) jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik czynny. Gmina realizuje projekt pn. (…). Celem projektu jest poprawa stanu infrastruktury kulturalnej i rekreacyjnej oraz rozszerzenia kierowanej do mieszkańców oferty z zakresu kultury i rekreacji. Rozbudowany budynek umożliwi mieszkańcom organizowanie różnych uroczystości, co w znacznym stopniu wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców. Realizacja Inwestycji obejmuje: przebudowę sceny, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, naprawę posadzki i ścian, malowanie.

Ponoszone przez Gminę wydatki zostaną dokumentowane fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

Właścicielem Infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie Gmina (…). Infrastruktura powstała w ramach projektu nie będzie przedmiotem umów cywilnoprawnych, w tym najmu, czy dzierżawy, a w ramach jej funkcjonowania nie będą pobierane żadne opłaty od jej użytkowników.

Zarządzeniem Burmistrza modernizowana obecnie część budynku została przekazana bezpłatnie w użytkowanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury w (…), będącemu samorządową instytucją kultury. Gmina nie pobiera żadnych opłat w zamian za użytkowanie budynku przez GOK, ponadto Ośrodek nie wykorzystuje budynku do żadnej działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przekazane mienie jest wykorzystywane wyłącznie do działalności statutowej GOK. Gminny Ośrodek Kultury jest odrębną od Gminy osobą prawną. W związku z tym, wszelkie jego działania i rozliczenia są realizowane odrębnie.

Infrastruktura powstała w ramach Projektu będzie wykorzystywana wyłącznie do zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, m.in. z zakresu kultury. Nie planuje się świadczyć jakichkolwiek usług, które mogłyby zakłócić konkurencję, czy wymianę handlową. Gmina (…) nie będzie uzyskiwała przychodów związanych z wykorzystaniem uzyskanego w wyniku realizacji projektu majątku

Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków w związku z realizacją projektu pn. (…).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – infrastruktura powstała w ramach projektu będzie wykorzystywana wyłącznie do zadań własnych Gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, m.in. z zakresu kultury, a jednocześnie, infrastruktura powstała w ramach projektu nie będzie przedmiotem umów cywilnoprawnych, w tym najmu, czy dzierżawy, a w ramach jej funkcjonowania nie będą pobierane żadne opłaty od jej użytkowników. Co więcej, nie planuje się świadczyć jakichkolwiek usług, które mogłyby zakłócić konkurencję, czy wymianę handlową. Gmina (…) nie będzie uzyskiwała przychodów związanych z wykorzystaniem uzyskanego w wyniku realizacji projektu majątku. Co prawda, modernizowana obecnie część budynku została przekazana bezpłatnie w użytkowanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury w (…) (samorządowej instytucji kultury), jednak Gmina nie pobiera żadnych opłat w zamian za użytkowanie budynku przez GOK, a Ośrodek nie wykorzystuje budynku do żadnej działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Gminie (…) nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. (…).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w(…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.